اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
وقتی مخالفان، حرف ساده را نمیفهمند!
روزنامۀ محوری مخالفان و منتقدان «برجام» یا توافق هستهای ایران با غرب از این سخن رئیسجمور روحانی که «اگر برجام نبود، صادرات نفت به صفر میرسید»، برآشفته و در واکنش به آن تیتر زده «اگر برجام نبود، نفت به 120 دلار میرسید»؛ اما مگر روحانی گفته بود که «قیمت» نفت به صفر میرسید که حالا میگویند 120 دلار میشد؟!
«عصر ایران» در ادامه مینویسد: رئیسجمهور گفته بود «صادرات» نفت به صفر میرسید، یعنی «یک بشکه نفت هم نمیتوانستیم صادر کنیم». وقتی نتوانی بفروشی، گیرم 120 دلار شود؛ ایران چه سهمی میبُرد؟!
مگر جز این است که در دوران تحریم، هند - که تازه در زمره تحریمکنندگان هم نبود و از کشورهای دوست به حساب میآید - هفت میلیارد دلار پول نفت ایران را به خاطر تحریمهای بانکی نمیپرداخت یا نمیتوانست بپردازد و کار به جایی رسید که به جای پول نفت ما برنج هندی میدادند که شالیکار ایرانی و خصوصا گیلانی را به خاک سیاه نشاند؟
بیشترین امتیازی که هند داد این بود که حاضر شد معادل دلاری را روپیه هند بدهد که به کار ما نمیآمد زیرا اقتصاد ایران در مرتبه اول به دلار و یورو و در وهله بعد به ین ژاپن و نهایا یوآن چین نیاز دارد و روپیه هند چندان مشکل را حل نمیکرد. برخی به طعنه میگفتند اگر آن وضع ادامه مییافت بعید نبود به جای تتمه 7 میلیارد دلار و غیر از برنج فلفل بدهد!
روحانی میگوید: «صادرات نفت ما به صفر میرسید». به زبان سادهتر یعنی نفتمان روی دستمان میماند و اگر هم میخریدند پول آن قابل انتقال نبود و اگر هم میخواستند دور بزنند حاصل آن میشد بابک زنجانی که دو میلیارد و 700 میلیون یورو پول نفت را با ادعای دور زدن تحریمها نداده و حکم اعدام هم هنوز سبب نشده بگوید پولها را کجا چال کرده یا به چهکسی سپرده.
مگر نفت در برخی بنادر نمانده بود؟ به گونهای که نفتکشها قطار شده بودند. حالا با این وضعیت نفت چه 120 دلار و چه 20 دلار. چه فرقی میکرد؟!
این تازه در حالی است که خود گزاره «اگر برجام نبود، نفت 120 دلار بود» هم محل مناقشه است، زیرا مبتنی بر این فرضیه است که با تنش و درگیری قیمت نفت بالا میرود در حالی که در چند سال اخیر این گزاره هم باطل شده زیرا درست در هنگامه آتش و خون در خاورمیانه قیمت نفت روند افزایشی نداشته است.
این ادعاها سخنان نماد این جریان یعنی محمود احمدینژاد را در آغاز تابستان 1387 به یاد میآورد که دو پیشبینی تاریخی خود را ارائه داد: اول اینکه نظام سلطه اجازه نخواهد داد یک رنگینپوست به کاخ سفید راه یابد و دوم اینکه امکان ندارد قیمت نفت از 159 دلار پایینتر بیاید. چند ماهی بیشتر اما نگذشت که بحران مالی آمریکا و بازارهای بورس و بانکها را فرا گرفت و قیمت سهام سقوط کرد و قیمت نفت هم پایین آمد و اندک زمانی بعدتر باراک اوباما به عنوان اولین رنگینپوست رئیسجمهور آمریکا شد.
ادعای 120 دلاری شدن نفت بدون برجام را البته نماینده سابق ایران در اوپک مطرح کرده که گفته است: «در همین دولت یازدهم هم و خصوصا در 1.5 سال آغاز به کار که با بحران فروش مواجه بود باز هم صادرات نفت خام کشور حداقل یک میلیون بشکه در روز بوده است».
وی در توضیح نحوه فروش نفت ایران در سه سال انتهایی دولت دهم گفته است: «به غیر از اروپا و آفریقای جنوبی مابقی کشورها نفت ایران را خریداری میکردند و با وجود تحریم نفتکشهای خارجی و اجتناب شرکتهای بیمهای خارجی از بیمه کردن نفتکشها و نخریدن نفت، ایران نفت خود را با تکیه بر نفتکشها و بیمههای داخلی در بنادر کشورهای مشتری، تحویل خریداران میداد».
در اینباره هم میتوان گفت رئیسجمهور نگفته «صفر شده بود»، بلکه گفته است «داشت صفر میشد». مثل این است که فردی به یک بیماری دشوار مبتلا شده باشد و بگویند «اگر به موقع عمل جراحی نمیشد احتمال مرگ او وجود داشت و زیاد دوام نمیآورد» و در رد این ادعا گفته شود: نه! درست نیست. قبل از عمل هم زنده بود و داشت نفس میکشید که به اتاق عمل رفت!
معلوم است که قبل از برجام هم نفت صادر میکردیم ولی داشت کم میشد. روحانی این را میخواهد بگوید. واقعاً این سخن این قدر غامض و پیچیده است؟
موجودی اقتصاد ما نفت است اما این بشکههای نفت را به صورت «قالب یخ» تصور و تصویر کنید. تحریمهای نفتی و بانکی هم مثل آفتاب که میتابد و آب میکند. صبح یخ داری اما اگر زیر تیغ آفتاب ذوب شود، دیگر نداری؛ به همین سادگی!
بله. 1.5 میلیون بشکه بود اما داشت کمتر و کمتر میشد و روحانی نگفته صفر شده بود، بلکه گفته «صفر میشد». واضح است اما اگر واضح است - که هست - چرا خود را به ندانستن میزنند؟
مخزن بنزین یا همان باک بنزین اتومبیل شما گنجایش 50 لیتر بنزین را دارد و تنها 5 لیتر باقی مانده و طبعاً در پی آن هستید که خود را به اولین جایگاه یا پمپ بنزین برسانید. این اتفاق هم میافتد و بعد از آنکه باک را پر کردید به همراه و همسفرتان میگویید: شانس آوردیمها! داشت تمام میشد و در جاده میماندیم. تصور کنید این همراه و همسفر اما به طعنه پاسخ دهد: هنوز که صفر نشده بود؛ 5 لیتر داشتی.
بله داشتیم، اما داشت تمام میشد! صادر میکردیم، اما داشت صفر میشد! چه قیمت آن به 120 دلار میرسید و چه نمیرسید...
ویدیو مرتبط :
در سرزمین من هر چه را نمی فهمند مسخره می کنند ...
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
روحانی حق دارد اینگونه حرف بزند/مخالفان مذاکره اگر جای گرم هم بروند می لرزند
اخبار سیاسی - جلایی پور: روحانی حق دارد اینگونه حرف بزند/مخالفان مذاکره اگر جای گرم هم بروند می لرزند
یكی از این موارد مبارزه با یك اقتصاد شلخته و فساد برانگیز است؛ اقتصادی كه نتیجه آن تورم و ركود بوده و دولت تعهد داده كه اقتصاد را از این وضعیت بحرانی خارج كرده و به سمت یك اقتصاد سالم، آرام، رقابتی و قانونی سوق دهد. اقتصادی كه در آن افراد باید كار كنند تا پول در بیاورند نه ایجاد یك اقتصاد ویژهخوار و رانتخوار. كار دیگری كه با این كار رابطهیی تنگاتنگ داشته و در واقع سكهیی است كه دو رو دارد بحران زدایی از روابط خارجی ایران است.
فقط بحث تحریمها نیست كه در مذاكرات ژنو انجام میشود. به طور كلی سیاست خارجی دولت روحانی یك سیاست تعاملی مبتنی بر منافع ملی كشور است نه دفاع از منافع یك عده تندرو. كشوری كه در روابط خارجی با بحران روبهرو میشود، وقتی تحریم میشود دیگر بحث كاغذپاره در میان نیست، بحث زندگی مردم است، بحث معیشت مردم است كه با بحران روبه رو شدهاند.
بحرانهای گستردهیی كه نتیجه تحریم بنزین، دارو، تورم و ركود است. بنابراین حرف آقای روحانی به لحاظ مصداق درست است. كاری به ادبیات ایشان ندارم. تمام كسانی كه تندروی كردند، واقعا تنشان میلرزد. اگر اقتصاد سر و سامان بگیرد كه از درون آن مفاسد اقتصادی گستردهیی بیرون نمیآید. اگر سازمانهای اداری روی خط شفافیت و حساب بازدهی پیش روند كه از میان آن فسادهای اداری بیرون نمیآید.
اگر سیاست خارجی به سمت تامین منافع ملی كشور برود نه به سمت شعار، قطعا برای دولت مشكل ایجاد نخواهد كرد. مشكلی كه اگر ایجاد شود سالها دیپلماتها باید تلاش كنند تا موضوع را به مسیر اول خود بازگردانند. آن هنگامی كه روند عادیسازی به جلو برود این افراد تنشان خواهد لرزید.
من برخلاف روحانی معتقدم اینها اگر جای گرم هم بروند باز هم میلرزند. اما مطمئن باشند كه آن گذشته دیگر باز نخواهد گشت. كجاست آن 800 میلیارد دلار؟ اگر تمام نفت ایران را بفروشیم هم نمیتوانیم به پول نقد تبدیل كنیم. من با ایشان هم عقیدهام.
اخبار سیاسی - جلایی پور - اعتماد