واکنش جلیلی به قطعنامه‌های شورای امنیت چه بود؟

 سوای از حضور او در کمیسیون برجام که مخالفت برخی از منتقدان او و حامیان دولت را برانگیخت، آنچه سبب شد تا بار دیگر جلیل در معرض توجهات رسانه ای قرار گیرد، اظهارات او در خصوص لغو تحریم ها و امتیازاتی بود که به گفته جلیلی طرف غربی حاضر به اعطای آن بوده اما او آنها را نپذیرفته است.

رئیس تیم سابق مذاکره کننده هسته ای با بیان این که «تحریم ها لغو نمی شود» مدعی شد در آلماتی «حق غنی سازی ایران» برسمیت شناخته شده بود.

طرح این موضوع سبب شد تا یکی از اعضای کمیسیون برجام صحت و سقم این ادعا را با محمدجواد ظریف در میان بگذارد که البته رئیس تیم مذاکره کننده کنونی کشورمان با بلند نظری پاسخی به این ادعا و نیز انتقادات پرشمار دیگر سعید جلیلی نداد.

ظریف با گفتن این که «من قصد پاسخ به دکتر جلیلی را ندارم ادامه داد که من حتی زمانی که ایشان مسئولیت پرونده را داشتند هیچ حرفی نزدم در حالی که از منتقدین جدی بودم» تنها بر این تاکید کرد که « پیشنهاد غرب در آلماآتی دست ماست. اگر جایی گفته بودند که لغو می کنیم حق با شماست.»

علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان نیز با بیان این که «حق غنی‌سازی در هیچ یک از مذاکرات 1+5 از سوی آمریکایی‌ها به رسمیت شناخته نشد» ادعاهای جلیلی را رد کرد.

از سوی دیگر علی اکبر ولایتی مشاور امور بین الملل رهبر معظم انقلاب نیز به حرف های جلیلی اینچنین واکنش نشان داد: «کاملا تکذیب می کنم این ادعا به هیچ وجه درست نیست. اگر مسایل حل شده بود نباید تا اینجا ادامه پیدا می کرد!»

سعید جلیلی همواره در نزد افکار عمومی چهره ای ارزشی بوده است که البته در خصوص مذاکره با پنج بعلاوه یک توفیقی نداشته اما حضور او در کمیسیون برجام و اظهاراتی اینچنین مبنی بر نادیده گرفتن هرگونه دستاوردی از سوی تیم مذاکره کننده کنونی و طرح ادعاهایی از این دست که هیچ پایه و اساسی ندارد می تواند مردم را وادار به قضاوت جدیدی نسبت به او کند.

اکنون، شائبه حاکمیت نگاه سیاسی و جناحی و حتی مغرضانه بر نوع عملکرد او و تیمش و حامیان روش او در اذهان عمومی پدید آمده است و شاید همین دلیلی بود بر قطع ناگهانی پخش نشست های کمیسیون برجام.

بدون تردید به وجود آمدن فضای باز گفت و گو و بررسی پیرامون عملکرد تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان غنیمت است و باید آن را به فال نیک گرفت، فرصتی که در سراسر دوران مذاکره تیم آقای جلیلی با پنج بعلاوه یک هرگز فراهم نشد و حتی کسی شاید جرئت طرح آن را نیز نداشت. به نظر می رسد اکنون به واسطه پدید آمدن این فضای جدید که آن نیز از برکات دولت تدبیر و امید است و می توان دولت حاکم را اینگونه به نقد کشید، فرصت انتقاد از تیم مذاکره کننده سعید جلیلی نیز به وجود آمده ، تیمی که دستاورد مذاکراتش برای کشور، تصویب 4 قطعنامه شورای امنیت عله کشور و منافع ملی بود که تنها یکی از آنها یعنی قطعنامه 1929 است که از آن به عنوان بدترین، ظالمانه ترین و شدیدترین تحریم ها علیه یک کشور در طول تاریخ سازمان ملل یاد می شود و این در جای خود یک رکورد محسوب می شود.

در این بین بررسی واکنش های سعید جلیلی در دوران تصدی مسئولیتش در تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان و تصدی پست دبیری شورایعالی امنیت ملی نیز خالی از لطف نیست.

قطعنامه 1803
قطعنامه شماره 1803 شورای امنیت سازمان ملل متحد در روز 3 مارس سال 2008 (دوشنبه، ۱۳ اسفند 1386) با 14 رأی مثبت در برابر یک رأی ممتنع و بدون رأی مخالف به تصویب رسید. در این قطعنامه دو تحریم جدید به تحریم‌های قبلی اضافه شد: بازرسی محموله های هوایی و دریایی ایران و دقت عمل در اعتبارات و تسهیلات مالی.

دکتر جلیلی 4 روز پس از تصویب نخستین قطعنامه علیه ایران در دوره تصدی مسئولیت دبیری شورایعالی امنیت ملی و مسئول پرونده هسته ای، 17 اسفند ماه 1387 در دیدار میگوئل دسكوتو، رییس مجمع عمومی سازمان ملل متحد نظام حاكم بر شورای امنیت را مبتنی بر قدرت خواند كه در آن نه دموكراسی بلكه قدرت بیشتر موجب داشتن سهم بیشتری برای تصمیم‌گیری درباره سرنوشت سایر كشورها می‌شود. او خواستار «بازتعریف ساختارها در عرصه اقتصاد و روابط اقتصادی» شد تا این روابط به ابزار سیاسی تحمیل سیاست‌های قدرت‌های بزرگ تبدیل نشود

قطعنامه 1835
قطعنامه1835 در تاریخ 27 سپتامبر سال 2008(شنبه، ۶ مهر ۱۳۸۷) به تصویب رسید و ایران را به عدم تعلیق فعالیت‌های غنی‌سازی متهم کرده است.

علی لاریجانی فردای تصویب این قطعنامه در مجلس گفت «درباره ادامه تفنن سیاسی با 1+5 شاید تصمیم دیگری گرفته شود». سعید جلیلی دوشنبه 15 مهر 1387 در واکنش به قطعنامه 1835 سازمان ملل در نامه ای 2 صفحه ای به خاویر سولانا نوشت: «فقدان تمدن گفتگو، برخی قدرت‌ها را به تکیه بر اهرم‌های فشار به جای استدلال و منطق کشانده است . برای جامعه جهانی جالب است که در روند گفتگو آنگاه که سوالی منطقی طرح می‌شود، طرف گفتگو به جای ارائه پاسخ از ابزار فشار استفاده می کند.»

جلیلی روز قبلش (یک شنبه 14 مهر 1387) نیز در دیدار نیكلاس مادورو" وزیر خارجه ونزوئلا از موضع گیری درباره این قطعنامه امتناع کرده بود.

قطعنامه 1929
اواخر اردیبهشت 1389 ایران بعد از مدت ها مذاکره علنی و محرمانه توانست در حاشیه اجلاس گروه 15 «توافق نامه مبادله سوخته هسته ای» را با ترکیه و برزیل در 10 بند به امضا برساند که بر اساس آن تهران 1200 کیلوگرم اورانیوم غنی شده خود را به دولت آنکارا می داد تا ترکیه و برزیل از تداوم گفت و گوهای ایران با 1+5 استقبال کنند بدون این که تعهد خاصی به ایران داشته باشند. تنها ترکیه بر اساس بند 8 نیز قبول کرده بود در صورت عدم توافق ایران با غرب، مواد هسته ای مان را به خودمان باز گرداند.

بلافاصله و در فردای امضای «بیانیه تهران»234 نماینده مجلس با صدور بیانیه از آن حمایت قاطعانه کردند و تاکید کردند: «دولت همواره در این زمینه محكم و منطقی رفتار كرده». روزنامه کیهان در فردای امضا بیانیه هسته ای زیر عکس بزرگی که احمدی نژاد را در حال بالاگرفتن دست سایرین نشان می دهد، تیتر زد:« گامی دیگر در دیپلماسی هسته ای كشور: اقتدار و هوشمندی ایران در بیانیه 3 جانبه تهران ».

1929 بدترین قطعنامه علیه ایران
شورای امنیت سازمان ملل متحد در 9 ژوئن سال 2010 (چهارشنبه، ۱۹ خرداد ۱۳۸۹) کمتر از یک ماه از گذشت بیانیه تهران شدیدترین قطعنامه خود علیه ایران را تصویب کرد. قطعنامه 1929 که چهارمین دور تحریم‌ها علیه ایران به شمار می‌رفت با 12 رأی مثبت، دو رأی مخالف و یک رأی ممتنع به تصویب رسید. این قطعنامه ایران را به عدم پایبندی به مفاد قطعنامه‌های پیشین سازمان ملل متحد و تعهدات آژانس متهم کرد.

ساعت 22 چهارشنبه 19 خرداد 1389 بیانیه ای از سوی دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی منتشر شد. سعید جلیلی در این بیانیه گفته بود:«بسته پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران كه بیش از دو سال پیش ارائه شد، بسترهای مناسبی را برای تلاش و همكاری جامعه جهانی حول نگرانی‌های مشترك ارائه كرد. این بسته فرصتی برای تعامل حول موضوعات اقتصادی، سیاسی و بین‌المللی بود كه اگر طرف مقابل رویكرد منطقی به آن نشان می‌داد، فرصت‌های مناسبی برای همفكری و حل مشكلات جامعه جهانی فراهم می‌شد؛ چنان‌كه جمهوری اسلامی ایران سعی كرد با ابتكار و تلاش مستمر برخی از این موضوعات را در همكاری با جامعه بین‌المللی دنبال كند.»

دوشنبه 24 خرداد 1389 کاترین اشتون به هنگام ورود به لوكزامبورگ جواب جلیلی را این گونه داد: «نامه‌ای به جلیلی برای دیدار و گفت‌وگو درباره‌ی مسائل هسته‌یی نوشته‌ام كه در واقع در این مساله رویكرد هویج و چماق مدنظر است كه هویج منظور گفت‌وگو و چماق منظور اعمال تحریم است.»

 

اخبار سیاسی - خبرآنلاین

 

ویدیو مرتبط :
صحبت های عراقچی درباره قطعنامه شورای امنیت

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

واکنش انصارالله یمن به قطعنامه شورای امنیت

به گزارش شبکه العالم، محمد البخیتی گفت: قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد ضد یمن ظالمانه است و مردم این کشور را از ادامه انقلاب و ریشه کن کردن القاعده بازنخواهد داشت.

البخیتی اظهار داشت: ما به هر قطعنامه ای که عملاً بی تأثیر است، واکنش نشان نخواهیم داد.

البخیتی خاطرنشان کرد: ما نیازی به واردات سلاح نداریم، و قطعنامه مذکور تأثیری بر ما نخواهد داشت.

شورای امنیت سازمان ملل دیروز (سه شنبه) قطعنامه ای را که چند کشور عرب حاشیه خلیج فارس درباره تحریم جنبش انصارالله یمن پیشنهاد کرده بودند، تصویب کرد.

این قطعنامه که به تصویب 14 عضو شورای امنیت رسید و روسیه به آن رأی ممتنع داد، از جنبش انصار الله می خواهد که از صنعا (پایتخت یمن) و دیگر مناطق خارج شود.

این قطعنامه همچنین از انصار الله می خواهد به آنچه که اقدامات یکجانبه می خواند، پایان دهد.

طبق قطعنامه شورای امنیت؛ اعطای اسلحه به انصارالله و نیروهای علی عبدالله صالح رئیس جمهوری سابق یمن، خروج عبدالملک الحوثی رئیس انصارالله و احمد پسر بزرگ علی عبدالله صالح و چند مسؤول دیگر از این کشور ممنوع است و دارایی های آنها نیز بلوکه خواهد شد.

 اخبار  بین الملل  - العالم