واردات‌های باورنکردنی به کشور/از شیر مرغ گرفته تا جان آدمیزاد

واردات‌های باورنکردنی به کشور

از شیر مرغ گرفته تا جان آدمیزاد؛ هر چه قابل تصور باشد وارد می‌شود. حکایت این واردات افسارگسیخته نه ضرب‌المثل است نه اغراق. نگاهی به اقلام وارداتی سال‌های اخیر در کشور این حقیقت را ثابت می‌کند که به راستی وارداتی باورناپذیر از کشورهای آشنا و ناآشنا به ایران اتفاق افتاده است.

 از شیر مرغ گرفته تا جان آدمیزاد؛ هر چه قابل تصور باشد وارد می‌شود.

حکایت این واردات افسارگسیخته نه ضرب‌المثل است نه اغراق. نگاهی به اقلام وارداتی سال‌های اخیر در کشور این حقیقت را ثابت می‌کند که به راستی وارداتی باورناپذیر از کشورهای آشنا و ناآشنا به ایران اتفاق افتاده است.

به گزارش فرارو، در سال حمایت از تولید ملی، همه جا صحبت از کالاهایی است که بی‌رویه وارد ایران می‌شوند. حسن این کالاها این است که هم بر پیکره تولید ملی ضربه می‌زنند و هم آن‌قدر بی‌کیفیت و حتی خطرناکند که برای مردم زیان‌های مالی و جانی فراوانی در پی دارند.

در این بین نگاهی به فهرست اقلام وارداتی خالی از لطف نیست. برای مثال در آستانه برداشت توت‌فرنگی، واردات این محصول اوج گرفته و بازار مملو از توت‌فرنگی‌هایی شده است که حقیقتاً فرنگی هستند.

چندی پیش هم چند هزار تن عسل بی‌کیفیت از چین وارد شد و باعث شد تا عسل مرغوب کندوداران ایرانی روی دستشان بماند. درکنار تخم‌مرغ‌های بی‌مزه که از هند وارد می‌شود، پیاز‌های پاکستانی اشک پیازکاران جنوب کرمان را درآورده است.

هم‌اکنون نیز گوجه‌کاران در کابوس دلال‌بازی واردات گوجه‌فرنگی به سر می‌برند.

خبرهایی هم رسیده است مبنی بر اینکه ورادات چای از کنیا چند برابر شده؛ حال آن‌که ایران خود می‌تواند به یکی از صادرکنندگان بزرگ چای در دنیا تبدیل شود.

از دیگر مسائل عجیب این است که با اینکه ایران چهارمین کشور تولیدکننده گردو در جهان به حساب می‌رود، در ماه‌های اخیر ورود گردوی چینی به بازار تولید این محصول را خدشه‌دار کرده است. سیر و بادام هم جزء کالاهایی هستند که از چین وارد می‌شوند.

در بازار میوه و سیفی‌جات در کنار وارد کردن خربزه از امارات، سیب را هم از شیلی می‌آورند و هلو را از ترکیه. مردم پرتقال‌های مصری می‌خرند. سال گذشته نیز انگور از آفریقای جنوبی آورده شد، گلابی از آندورا و زیمبابوه و موز هم موزامبیک، سریلانکا و اندونزی. زغال اخته هم برای امارات بود و آذربایجان.

بخشی از مرکبات از یونان می‌آید و لیموخشک‌های سومالی و مصر هم هر از گاه عرصه را بر کشاورزان رودانی و مینابی تنگ می‌کنند. ذرت هم از برزیل سرریز می‌شود.

یونان همچنین ژله، مارمالاد و مربا هم به ایران صادر می‌کند. از طرف دیگر بالاترین ارزش کالاهای وارد شده از یونان مربوط به زیتون است. امارات متحده عربی، سوئیس و برزیل هم سه صادرکننده بزرگ شکر به ایران هستند.

در حالی که واردات شیرخشک همچنان ادامه دارد، گفته می‌شود پنبه نیز قربانی بعدی واردات خواهد بود.

پس از چند سال واردات برنج هندی هم دوباره از سر گرفته شده است. به طور کلی سالانه یک میلیون و ۵۱۳ هزار تن برنج وارد کشور می‌شود.

واردات گوشت بوفالو از هند هم تأیید شده و انواع دیگر گوشت از کشورهایی چون قرقیزستان، مغولستان، بلاروس و برزیل به ایران می‌آید. مرغ هم از برزیل و آمریکای لاتین وارد می‌شد که تلاش شد جلوی آن گرفته شود. 110 میلیون قطعه ماهی زینتی نیز از کشورهای جنوب شرقی آسیا به ایران آورده شده است.

کروکدیل‌هایی هم برای پرورش وارد شده‌اند و عجیب اینکه واردات یک محموله گوشت خوک توسط گمرک به ثبت رسیده که حدس زده می‌شود برای ترانزیت یا صادرات مجدد بوده است.

داروهای بیوتکنولوژی که تولید آن در داخل هم وجود دارد از آرژانتین وارد می‌شوند؛ اما بسیاری از داروهایی که در کشور تولید نمی‌شوند، واردات هم ندارند.

در حال حاضر نیز صنایع دستی طرقبه نیز در انحصار بازارهای چینی درآمده و در کنار واردات انواع سیگار از سوئیس، ساعت مچی نیز از این کشور می‌آید. باقی ساعت مچی‌ها هم برای کشور چین و امارات هستند. سفال‌های چینی در شهر لالجین هم مشکلاتی برای شاغلان این حرفه ایجاد کرده است.

جدا از بازار پوشاک که در تار و پود محصولات چینی بافته شده است، نیم میلیارد دلار سود واردات پارچه چادر مشکی بوده که به جیب واردکنندگان سرازیر شده است.

چینی‌ها علاوه بر اینکه قرآن به ایران می‌فرستند، سنگ قبر هم برای ایرانیان صادر می‌کنند. سنگ قبرهایی که رویشان آیه قرآن به درستی حک شده است.

اوج شاهکارهای وارداتی در سال‌های اخیر موضوع واردات دسته بیل از اندونزی بود که سر و صدای زیادی هم به همراه داشت.

سمعک‌های تقلبی، تیغه برف پاک‌کن، بطری، شبرنگ، دکمه، شلنگ پلاستیکی، میخ، شال و دستمال گردن، چنگک کشاورزی، بند شلوار، تیغ سلمانی، دستکش جراحی و حبوبات از جمله دیگر واردات هستند.

موناکو، مالاوی آندورا، سیشل، رینیون، آمریکن ساموآ، ترینیداوتوباگو، کالودینا جدید، سوازیلند، تونگا، جزیره من، پورتوریکو، سرزمین انگلیسی اقیانوس هند و جیبوتی نیز جزء کشورهایی بوده‌اند که محصولات خود را به ایران صادر کرده‌اند. امارات متحده عربی، چین، کره،‌ آلمان، ترکیه، سوئیس، فرانسه، ایتالیا، ژاپن و هند 10 کشور عمده صادرکننده کالا به ایران هستند.

متأسفانه برخی از اتباع بیگانه که نقض عضو داشته و یا وضعیت ظاهری مفلوک دارند گزینش شده و پس از دوره‌های آموزشی برای تکدی‌گری به خیابان‌های تهران فرستاده می‌شوند که نشان می‌دهد واردات جان آدمیزاد هم چندان بی‌مصداق نیست.

از طرف دیگر علی‌رغم تمام تلاش‌ها واردات الیاف‌های آزبستی سرطان‌زا و ثبت و سفارش آن‌ها همچنان ادامه دارد که در کنار بسیاری از محصولات وارداتی خطرناک، سلامتی مردم را تهدید می‌کنند.

در برابر اعتراض‌های فراوانی که درباره واردات بی‌رویه می‌شود، گاه دولت نیز واکنش‌هایی نشان می‌دهد. برای مثال وزیر صنعت، معدن و تجارت با بیان اینکه درخواست مجوز واردات 24 میلیارد دلار کالا برای صیانت از تولید ملی بوده است، حواشی پیرامون این مجوز را ساخته و پرداخته رسانه‌ها دانست.

رئیس سابق هیات امنای صندوق ذخیره ارزی در این زمینه به فرارو گفته است: «علت این واردات بی رویه این است که ما پول نفت را در اختیار داریم و با کوچک ترین مشکلی که برای ما به وجود می آید بلافاصله به سراغ خزانه ارزی می‌رویم و اقدام به واردات می کنیم. در حالی که ممکن است با ده درصد این هزینه‌ها بتوانیم مشکل تولید داخلی را حل نماییم و کافی است که ما فقط به تولید اهمیت بدهیم که ظاهراً کسی به این موضوع فکر نمی‌کند.»

دکتر حسین راغفر، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل اقتصادی نیز در گفتگو با فرارو واردات گسترده را تکمیل پروژه دولت برای نابود کردن تولید داخلی دانسته و برنده این سیاست‌ها را افرادی خوانده که فرزندانشان سوار پورشه 750 میلیون تومانی می‌شوند./فرارو

فروش میلیاردی "شیر مرغ تا جان آدمیزاد" در بازار دست‌فروشان!

آمار دقیقی از دست‌فروشان در دسترس نیست ولی به نظر می‌رسد درصد قابل توجهی از این افراد را حاشیه‌نشینان، کودکان کار و اتباع سایر کشورها تشکیل می‌دهند. به همین دلیل، تخمین گردش مالی کار دست‌فروشان بسیار دشوار است.

به گزارش ایسنا، بازار دست‌فروشان در اقصی‌ نقاط شهر تهران حتی در چندین متر زیر زمین، یعنی «مترو» هم قابل مشاهده است و به اصطلاح « از شیر مرغ تا جان آدمیزاد» در این بازارها عرضه می‌شود.

محصولاتی از لوازم الکترونیکی مانند موبایل و هندزفری گرفته تا پوشاک، کیف و کفش، لوازم خانگی و تزئینی در بازار دست‌فروش‌ها قابل مشاهده است. البته حضور پررنگ محصولات تبلیغی ماهواره‌ای هم در این بازار جای تأمل و بررسی دارد.

اولین موردی که در خصوص کاسبی دست‌فروشان به چشم می‌خورد، نرخ کالاهایی است که عرضه می‌کنند. به طور نمونه قیمت کفش در انواع مدل‌های بچه ‌انه حدود 6000 تومان و در مدل های زنانه حدود 12 تا 20 هزار تومان و در مدل های مردانه و ورزشی از حدود 20 تا 70 هزار تومان است. کفش‌ های چینی در کنار کفش های ایرانی نکته جالب در بازار این گروه از دست‌فروش‌هاست.

همچنین کیف در انواع مدل های بچه گانه حدود 16 هزار تومان، کیف دستی معمولی حدود 40 هزار تومان، کیف کوه و خبرنگاری نیز به ترتیب حدود 30 و 25 هزار تومان به فروش می رسد. به گفته فروشندگان، بسیاری از این کیف ها تولید داخل هستند.

بازار لوازم التحریر در آستانه مهرماه به نوعی بازار فصلی برای دست‌فروشان تبدیل شده است؛ به عنوان مثال قیمت هر عدد دفتر 100 برگ از 2500 تا 3500 تومان به فروش می رسد که به گفته دست‌فروشان، این دفترها نیز تولید داخل هستند.

در بازار دست‌فروشان، ساعت در انواع مدل های زنانه و مردانه حدود قیمتی از 20 تا 40 هزار تومان دارد. این ساعت ها که تماما ساخت کشور چین هستند، بدلیل شباهت بسیار زیاد با ساعت‌های گران‌قیمت سوئیسی و ژاپنی، از فروش قابل توجهی برخوردار هستند.

به گزارش ایسنا، لوازم جانبی تلفن همراه نیز از رایج ترین بازارها برای دست‌فروشان است. هندزفری با حدود قیمت 5000 تا 10 هزار تومان، شارژر انواع تلفن های همراه حدود 10 تا 12 هزار تومان و پخش کننده های موسیقی با حدود قیمت 15 تا 20 هزار تومان در بازار دست‌فروشان به فروش می رسد.

البته در برخی از مناطق تهران، انواع تلفن همراه تقلبی به صورت دستفروشی عرضه می شود. این تلفن های همراه بدلیل شباهت بسیار زیاد با تلفن های همراه هوشنمد گران قیمت، بعضا برای برخی از مردم ایجاد اشتباه می کند. قیمت این تلفن های همراه از حدود 200 تا 800 هزار تومان عرضه می شود.

شلوار های زنانه و مردانه نیز از رایج ترین و متنوع‌ترین محصولات در بازار دست‌فروشان است. شلوارهای زنانه در انواع مدل ها از 15 تا 35 هزار تومان به فروش می رسد. همچنین شلوار های مردانه که سهم کمتری از بازار دست‌فروشان دارند، در انواع مدل ها حدود قیمت‌ش 20 تا 35 هزار تومان است.

پیراهن و تی‌شرت های مردانه همچنین در بازار دست‌فروشان از سهم بالایی برخوردار است و حدود 10 تا 25 هزار تومان قیمت دارد. همچنین شال و روسری های زنانه در این بازار حدود 6000 تا 10 هزار تومان فروخته می‌شوند.

فروش محصولات تبلیغی ماهواره ای تامل برانگیزترین کالاها در بازار دست‌فروشان است. وقتی از فروشنده این کالاها سوال می‌شود که این کالاها از کجا وارد می‌شوند؟ ابراز بی‌اطلاعی می‌کنند. با این حال قیمت انواع این محصولات اعم از لباس و لوازم آرایشی تا لوازم خانگی از 5000 تا حدود 30 هزار تومان به فروش می‌رسند.

همچنین برخی تنقلات مانند آدامس‌های وارداتی، لواشک و تخمه آفتابگردان نیز از جمله محصولاتی است که دست‌فروشان عرضه می کنند. این محصولات که در بهداشتی بودن‌شان تردید وجود دارد، با قیمت‌هایی حدودا از 500 تا 3000 تومان عرضه می‌شوند.

همانطور که می‌بینید، قیمت کالاهای دست‌فروشان به دلیل عدم پرداخت مالیات و قاچاق، به مراتب پایین‌تر از نمونه مشابه همین محصولات در مغازه‌ها و بازار رسمی است. حال جای این سوال است که چرا بسیاری از مردم خرید از دست‌فروشان را به خرید از مغازه‌ها ترجیح می‌دهند؟ آیا صرفا پایین بودن قیمت یک کالا، دلیلی برای خرید آن است؟ بد نیست کمی فکر کنیم که اگر گردش مالی دست‌فروشان وارد مغازه‌ها و بازارهای رسمی شود، چه حجمی از اشتغال و چه میزان درآمد ناشی از مالیات و سایر وجوه و عوارض قانونی برای دولت به ارمغان می‌آید؟

برخورد جدی و ضربتی با دست‌فروشان قطعا راه حل دائمی برای حل این معضل اقتصادی و شهری نیست، چراکه دست‌فروشان گزینه دیگری برای کسب درآمد ندارند و دست‌فروشی تنها راه برای امرار معاش اکثر آنهاست. به نظر می‌رسد فرهنگ‌سازی و ایجاد اشتغال پایدار برای همه اقشار جامعه، بتواند این معضل را تا حد زیادی حل کند.
 
 اخباراجتماعی  - ایسنا