هر کس دوستان ما را نقد کند ، ضدانقلاب است!

 

 

 

هر کس ، دقیقاً همان گونه که ما می خواهیم نباشد ، ضد نظام است ، ضد انقلاب است ، برانداز است ، منافق است ، جاسوس آمریکاست ، وطن فروش است ، خائن است و ... " ؛ این ادبیاتی است که بسیاری با استفاه از آن ، سال هاست که به تسویه حساب با این وآن می پردازند و با سنگر گرفتن در پشت نام نظام و انقلاب ، تیرهای تهمت و سرکوفت را به این و ان شلیک می کنند.

زمانی دوستداران نظام و انقلاب ، خود را سپر بلای آن می کردند و امروز ، کار برعکس شده و مدعیان دوستی نظام و انقلاب ، آن را سپر و سنگر خود کرده اند و این ، اتفاقی نیست که بتوان به راحتی از کنارش گذشت و متوجه عمق فاجعه نشد.

واقعاً مشمئز کننده است که به مجرد این که از فلان سخنرانی یک خطیب ، از یک مقاله یک روزنامه نگار ، فصلی از کتاب یک نویسنده یا چند سکانس یک فیلم یا سریال خوشمان نیاید یا در آنها انتقادی ببینیم ، فوراً نویسنده و گوینده و کارگردان و ... را ضد انقلاب و ضدنظام معرفی کنیم و داد و قال راه بیندازیم بدون این که تفکر کنیم که شاید او ، دلسوزتر از ما نسبت به نظام و انقلاب و سرنوشت کشورش باشد ،" عسى اءَن یكونوا خیراً منهم " .

به عنوان مثال می توان به مقاله اخیر روزنامه  کیهان در شماره روز پنجشنبه اشاره کرد که یکی از سریال های ماه رمضان یعنی "نون و ریحون" را " ضد نظام " معرفی کرد.

این روزنامه دلیل این موضوع را نیز چنین عنوان کرد که سریال "نون و ریحون" نظارت و ممیزی وزارت ارشاد بر حوزه کتاب را زیر سوال برده و نیز نظام را به سركوب و شكنجه متهم کرده است!

البته در اینجا قصد دفاع از سریال را نداریم چه آن که در یک نگاه کلی ، "نون و ریحون" هم در ردیف سریال های بی خاصیت تلویزیون قرار داشت که بود و نبودش چندان مهم نبود چه آن که در همان اوایل پخش تلویزیونی اش ، به تیغ سانسور گرفتار آمد و شد یکی مثل بقیه!

بنابراین سخن بر سر سریال "نون و ریحون" نیست ، سخن بر سر سریال "متهم سازی مردم" است که این یکی ، طولانی تر از آن اولی است و البته واقعی تر و تلخ تر!

در اینجا باید پرسید واقعاً معیار "ضد نظام " بودن یعنی ضدیت با کل مجموعه حاکمیتی چیست؟ مرجع تشخیص  مصادیق این صفت کیست؟ آیا می توان به راحتی هر رسانه ، هر نویسنده و هر فیلم و سریالی را مصادق ضدیت با نظام دانست؟

کسانی که با ادعای دفاع از نظام ، مدام این و آن را ضد نظام معرفی می کنند ، آیا واقعاً بر این باورند که نظام حکومتی ما در داخل تا این حد "ضد" دارد؟ و این ضد نظام ها ، حتی در صدا و سیمای تحت نظارت رهبری هم نفوذ کرده و سریال های ضدنظام را بر روی آنتن می فرستند و هیچ کس هم متوجه نمی شود جز چند نفری که تخصص شان ضدانقلاب معرفی کردن خلق الله و عیبجویی است؟! اگر واقعاً نظام این همه "ضد" دارد  که وای به حال   نظام و اگر این گونه نیست که "ویل لکل همزه لمزه" وای بر عیب جویان!

متاسفانه بعضی ها ، تقاوت نقد و ضدیت را هنوز متوجه نشده اند یا در این باره تجاهل می کنند و هر منتقدی را که از او خوششان نیاید ، ضد نظام معرفی می کنند و با تعمیم نقد به ضدیت ، هزینه های نقد در جامعه را افزایش می دهند. مثلاً در همین مصداق مورد بحث ، آیا واقعا انتقاد از یکی از فعالیت های وزارت ارشاد، به معنی ضدیت با نظام است؟ اگر این گونه است که عملکرد کیهان در زیرسوال بردن فعالیت رئیس دفتر و مشاور ارشد و رئیس جمهور را چه باید نام نهاد؟ ضدیت بانظام؟ قطعاً خیر!

همچنین نباید از یاد برد که شخص رئیس جمهور نیز از وضعیت وزارت ارشاد در دوره دولت نهم و از جمله بخش کتاب و نشر آن ناراضی بود و این نارضایتی خود را در مناظره های بحث برانگیز قبل از انتخابات ریاست جمهوری مطرح کرد. هم اکنون نیز بخشی از فعالان و دست اندرکاران نشر منتقد وضعیت صدور مجور نشر هستند آیا همه آنها ضد نظام هستند؟ قطعا خیر، بلکه این افراد منتقدان بخشی از عملکرد وزارت ارشاد هستند و بس.

البته قصد نداریم اصل انتقاد مطرح شده در سریال نون و ریحون به بخشی از عملکرد وزارت ارشاد را رد یا تایید کنیم بلکه سخن درباره اصل طرح نقد یکی از فعالیت های یک نهاد دولتی و ربط این انتقاد به ضدیت با کل نظام است. یعنی «انتقاد» به «ضدیت» و «بخشی از فعالیت های وزارت ارشاد» به «کل نظام» ارتقا پیدا می کند. این، شیوه ای خطرناک و دارای عواقب بسیاری است. یکی از تاثیرات این روند ، تبدیل منتقدان به مخالفان و افزایش مستمر شمار آنهاست.

نظام از طریق قوای سه گانه ، فعالیت ها و برنامه های مختلفی را اجرا می کند. آیا کسی هست که از ریز به ریز همه این فعالیت ها دفاع کند؟ پاسخ منفی است و همواره انتقاداتی وجود دارد اما اینکه هر انتقادی را ولو اینکه تند و تیز باشد به سرعت تبدیل به ضدیت با نظام کنیم، صحیح نیست زیرا این این وضعیت ظلم به نظام و مدیران جامعه است چرا که هم آنها را از نعمت نقد و انتقاد سازنده محروم می کند و هم خطوط قرمز را تنگ تر و تنگ تر می سازد.

از دیگر موضوعات مورد بحث در روزنامه کیهان، موضوع شکنجه بود. این روزنامه می نویسد: " مجموعه نون و ریحون ... پیشتر با متهم كردن نظام به سركوب و شكنجه به یاری جریان فتنه شتافته بود." در این باره هم باید گفت  که میلیون ها ببینده این سریال ، به یاد ندارند که "نظام" متهم به شکنجه شده باشد بلکه در یکی از قسمت ها ، اشارتی تلویحی به وضعیت نامناسب برخی محبوسین شد. به راستی آیا وجود شکنجه در بازداشتگاه کهریزک قابل نفی است؟ و مگر نه اینکه شخص مقام معظم رهبری قبل از همه، موضوع شکنجه در کهریزک را به صورت علنی بیان کردند و خواستار رسیدگی به آن شدند و البته موضوع شکنجه نیز  به کلیت نظام نسبت ندادند بلکه  با دستور صریح برای رسیدگی و برخورد با شکنجه گران، حساب آنها را از کلیت نظام جدا کردند.

راستی اگر "نون و ریحون" ضد نظام بود ، چرا مقامات مسؤول مانع پخش آن نشدند؟ قطعا اگر این مجموعه، واقعاً ضد نظام بود به راحتی می شد آن را از روی آنتن پایین آورد و یا اساساً اجازه تولید به آن نداد.

کسانی که خود را حامی نظام و انقلاب می دانند و مدعی پاسداری از آنند ، بدانند که با آزردن مردم و منتقدان ، نه تنها به نظام و انقلاب و خون شهیدان خدمت نمی کنند ، بلکه دقیقاً (و دقیقاً) ریشه به تیشه آن می زنند و با ندانم کاری ها و تندروی های خود ، مدام از شمار نیروهای اردوگاه خودی می کاهند و این در حالی است که رهبر انقلاب ، یعنی همان کسی که اینان مدعی پیروی اش هستند ، بارها بر جذب حداکثری و دفع حداقلی تاکید داشته اند.

به راستی آیا با این روش های نابخردانه و با این تنگ نظری ها و با این مایه گذاشتن ها از نظام و انقلاب ، اساساً جذبی هم صورت می گیرد تا چه رسد به جذب حداکثری؟

... و در این جامعه و با این عملکردها ، چه مدام به یاد می آید این مصرع معروف و گزنده که "به کجا چنین شتابان؟"

منبع: عصر ایران

ویدیو مرتبط :
سردرگمی ضدانقلاب

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

سوسيس و کالباس دوستان سرطان زاي ما !!

 

 

امروزه با توسعه زندگي ماشيني و مشغله کاري انسان ها، ديگر مردم به ويژه زنان رغبتي به آشپزي در منزل نمي کنند،به دليل سرعت و عدم صرف وقت زياد،حاضرند غذاهاي آماده ميل کنند؛سوسيس و کالباس از جمله غذاهاي آماده است به ويژه اين که کودکان تمايل بسياري براي خوردن آن دارند.
دکتر ايرج خسرو نيا،محقق و متخصص داخلي در اين خصوص مي گويد:نيترات و نيتريت سديم به عنوان نگهدارنده سوسيس و کالباس اضافه مي شوند تا مانع رشد باکتري هاي خطرناکي مانند کلستريديوم بوتولينوم شوند.
وي افزود:همچنين اين مواد با ترکيب شدن با ميوگلوبولين و هموگلوبين گوشت،باعث ايجاد رنگ مطلوب صورتي رنگ در گوشت شده که به آن حالتي جذاب و تازه مي بخشد ،اگر چه به طور طبيعي گوشتي با اين مدت نگهداري نمي تواند چنين رنگي داشته باشد به علاوه شروع فاسد شدن را در گوشت به تأخير مي اندازد و باعث حفظ عطر و طعم ادويه ها ي آن مي شود.
وي هشدار مي دهد :نيترات و نيتريت مواد سرطان زايي هستند که وجود آنها در مواد غذايي تهديد کننده سلامت انسان هاست و مطالعات زيادي اثر سرطان زايي ترکيبات حاصل نيترات و نيتريت را در حيوانات آزمايشگاهي و حتي انسان ها به اثبات رسانده است.

 

 

 

به گفته وي،مشتقات مختلفي از اين ترکيبات در ماده غذايي با طي هضم و جذب در لوله گوارش ايجاد مي شود؛اين مشتقات و ترکيبات مختلف آن نيتروزوها هستند که به آساني شکل گرفته واکثر آنها سرطان زا هستند.خسرو نيا ادامه داد:بسياري از نيتروز آمين ها اختصاصاً در اندام هاي خاص در ايجاد تومورهاي بدخيم مؤثرند و حتي بسياري از اين ترکيبات از جفت نيز عبور مي کنند.مطالعات نشان داده است که احتمال ايجاد تومورهاي مغزي در نوزادان مادراني که طي دوران بارداري هفته اي يک بار يا بيشتر هات داگ مصرف مي کردند بيش از دو برابراست.وي گفت:بر اساس نتايج اين مطالعات ،کودکاني که در ماه بيش از 10 ساندويچ کالباس مصرف مي کردند ،9برابر بيشتر درمعرض خطر سرطان خون قرار داشتند.

دکتر ليلا آزاد بخت،متخصص تغذيه مرکز تحقيقات غدد درون ريز دانشگاه علوم پزشکي نيز افزود:سوسيس و کالباس ،چربي هاي اشباع و ترانس بالايي دارد و با جذب روغن طي سرخ کردن ،چربي آن بالاتر مي رود.

وي گفت:هر 30 گرم سوسيس (حدود يک سوسيس کوکتل)8 گرم چربي،19 ميلي گرم کلسترول و 320 ميلي گرم سديم دارد و کمتر از3 درصدآهن مورد نياز را تأمين مي کند.