هر طرف می رویم، می خوریم به عربستان

روزنامه اعتماد - ضمیمه کرگدن -مجتبی پورحسن: عربستان با چه معیاری رئیس پنل حقوق بشر سازمان ملل شده است؟ دنیای عجیبی است!

یک: عربستان سعودی، کشوری که به غیرمردمی ترین شکل ممکن اداره می شود، کشوری که آگهی استخدام جلاد منتشر می کند، گردن می زند، زنانش را در خانه حبس می کند، کشوری که قرن بیستم را بدون دادن حق رای به زنان به پایان رسانده، کشوری که سینما ندارد، اما... بله، عربستان سعودی رئیس پنل حقوق بشر سازمان ملل شده است. قرار است از این پس نمایندگان دولت سعودی در انتخاب کارشناسان حقوق بشر نقش پررنگی ایفا کنند. جهان را چه می شود؟

دو: «زندانی شماره 239» که 13 سال از عمرش را بدون اتهام در زندان خلیج گوانتانامو گذرانده، قرار است کمتر از یک ماه دیگر آزاد شود. او آخرین زندانی گوانتانامو است که تابعیت بریتانیایی دارد. شاکر عامر که اصلیتی عربستانی دارد، تمام این سال ها بدون اتهام و بدون محاکمه با لباس نارنجی در زندان بوده است. او سال ها به عنوان مترجم وکلا به افغانستان رفت و آمد می کرد تا این که در سال 2001 پس از لشکرکشی آمریکا به افغانستان دستگیر شد و او ر به خلیج گوانتانامو فرستادند.

جالب است که در سال 2007 حکم آزادی آقای عامر صادر شد، اما معلوم نیست این هفت، هشت سال به چه بهانه ای او را نگه داشته اند. پرسیدن ندارد، به همان دلیل که شش، هفت سال قبل از آن، طبق قوانین ایالتی آمریکا، حبسش کرده بودند: هیچ!

سه: پنج ماه پیش بود که سناتور باب گراهام دموکرات که عضو کمیته تحقیق کنگره آمریکا درباره حادثه 11 سپتامبر بود از باراک اوباما خواست 28 صفحه از گزارش کمیته تحقیق را که جورج دبلیو بوش طبقه بندی کرده بود از حالت محرمانه در بیاورد.

گویا در آن صفحات مدارکی هست که نشان می دهد عربستان حامی مالی تروریست های 11 سپتامبر بوده. باب گراهام تاکید کرد فقط اتباع ثروتمند عربستانی حامی تروریست ها نبودند، بلکه دولت عربستان و خاندان سلطنتی سعود مستقیما تیم حمله کننده به برج های دوقلو را پیشتیبانی کرده بودند.

از قرار معلوم 28 صفحه کذایی شامل مدارکی از اف بی آی و سی آی ای است که نشان می دهد سفارت عربستان پیش از وقوع حادثه 11 سپتامبر از همه چیز اطلاع داشته است. جهان را ه می شود؟

چهار: بند کرده ام به عربستان. مگر غیر از این است که اکثر اعضای تیم تروریستی 11 سپتامبر یا تبعه عربستان بودند یا اصالت عربستانی داشتند؟ آن وقت تاوانش را کی داد؟ فقط افغانستان و عراق؟ نه! ژانویه امسال از آقایی به نام محمدولی صلاحی کتاب با عنوان «روزنوشت های گوانتانامو» منتشر شد.

صلاحی در سال 2005 در زندان گوانتانامو خاطراتش را نوشت. او زبان انگلیسی را در همان گوانتانامو یاد گرفت. 10 سال طول کشید و 28 جلسه دادگاه برگزار شد تا کتاب او اجازه انتشار پیدا کند، آن همه نه کامل، بلکه با سانسور شدید.

این کتاب با همکاری بری سیمز روزنامه نگار و عضو انجمن قلم آمریکا منتشر شد. آخرین کتاب سیمز «اسناد درباره برنامه شکنجه آمریکا پس از 11 سپتامبر چه می گویند» است. اما محمد ولی صلاحی کیست؟

بارها خوانده ام و شنیده ام که القاعده و طالبان دست پرورده آمریکاست. گاهی تاکید مکرر این موضوع از تریبون های رسمی بعضی از ما را به اشتباه می اندازد. اما سرگذشت محمدولی صلاحی که در آمریکا منتشر شده ثابت می کند این آش شور را سال ها پیش خود آمریکا برای جهان پخته است.

محمدولی صلاحی در سال 1970 در شهر کوچکی در موریتانی به دنیا آمد. او که دانش آموز فوق العاده باهوشی بود در سال 1988 با اخذ بورسیه به دانشگاه کارل دوییسبورگ آلمان پیوست و پس از اتمام تحصیلات به عنوان مهندس در آلمان کار کرد.

در سال 1991 او به افغانستان رفت تا در سنگر مجاهدین با دولت مرکزی کمونیستی بجنگد. او هفته ها در اردوگاه الفاروق در نزدیکی قندهار آموزش دید. پس از سقوط دولت کمونیستی محمود نجیب الله، صلاحی به آلمان بازگشت. پسردایی محمدولی، عضو القاعده بود. پس از حملات 11 سپتامبر، دستگاه قضایی آمریکا حکم جلب صلاحی را به اتهام واهی اقدام علیه امنیت ملی این کشور صادر کرد و از دولت موریتانی خواست که او را به آمریکا تحویل دهد.

پیش از این صلاحی از سوی دولت کانادا دستگیر شده بود، اما چون هیچ مدرکی علیه او وجود نداشت، تبرئه شد. اما دولت موریتانی صلاحی را به آمریکا تحویل داد. او را ابتدا به زندانی در اردن منتقل کردند، بعد او را به پایگاه نیروی هوایی آمریکا در بگرام افغانستان انتقال دادند و سرانجام در 5 آگوست 2002 او را به زندان آمریکا در خلیج گوانتانامو بردند.

او در گوانتانامو تحت شدیدترین شکنجه های غیرانسانی قرار گرفت. در سال 2010 یک دادگاه فدرال خواستار آزادی فوری او شد اما دولت آمریکا به این حکم اعتراض کرد. مقامات آمرکایی هرگز اجازه ندادند که اعضای کمیته صلیب سرخ با صلاحی دیدار کنند. وکیل آقای صلاحی در سال 2006 با اعلام این که او تحت شدیدترین شکنجه ها قرار گرفته، از دنبال کردن پرونده انصراف داد. صلاحی در همین سال در نامه ای به وکیلش اعلام کرد که تمام اعترافات او تحت شکنجه هایی بوده که وکیلش آثارش را در بدن او دیده است.

پنج: نیازی نیست آدم سیاستمدار باشد تا بفهمد عربستان برای شکست دولت فعلی ما در عرصه مناسبات بین الملل، حاضر شده قیمت نفت را تا زیر 50 دلار کاهش دهد. از هر طرف می رویم می می خوریم به عربستان، تقصیر من نیست.

شش: حالا که پرونده عربستان سعودی را دوره می کنیم، بد نیست گل دقیقه 4 سامی الجابر به ایران در نیمه نهایی جام ملت های آسیا در قطر را هم بگذاریم تنگش. آنقدر ما حیرت کرده ایم از کار دنیا و هی مجبور شده ایم بگوییم «جهان را چه می شود؟»، یک بار هم آن ها تعجب کنند! خیلی ضدحال بود آن گل...

هفت: چند سال باید بگذرد تا این کارنامه سیاه تغییر کند و دل ما با عربستان سعودی صاف شود؟