نظر کارشناسان درباره تغذیه گوشت بوفالو

اگر کاری از پایه و اساس غلط باشد، گذشت زمان آن رویه را به کار درست تبدیل نمی‌کند. در بحبوحهشب گذشته رئیس سازمان دامپزشکی کشور در برنامه تلویزیونی پایش عنوان کرد که از دهه 70 تاکنون، گوشت منجمد گاومیش از هندوستان وارد کشور شده است.ه کشور که از ابتدای هفته تاکنون سر و صدای زیادی به پا کرده است، شب گذشته رئیس سازمان دامپزشکی کشور در برنامه تلویزیونی پایش عنوان کرد که از دهه 70 تاکنون، گوشت منجمد گاومیش از هندوستان وارد کشور شده است.
 
به گزارش جام جم، مهدی خلج در این برنامه و در دفاع از واردات گوشت بوفالو از هندوستان، جمله ای گفته که به زعم بسیاری از کارشناسان، بدون پایه علمی است. این مقام مسئول عنوان کرده که چربی گوشت گاومیش به مراتب کمتر از چربی گوشت گاو است.

دکتر محمدحسین عزیزی، متخصص صنایع غذایی و استاد دانشگاه تربیت مدرس در گفت‌وگو با جام جم تاکید می کند: من با این بخش از بحث که آیا این واردات قانونی و سلامت محور بوده یا این که در چه سردخانه و انباری نگهداری شده است، کاری ندارم، اما از منظر علمی، واضح است گوشت بوفالو که همان گاومیش بومی خودمان است، چربی اش بالاتر است.

به گفته این کارشناس، وقتی گوشت بوفالو به سوسیس و کالباس تبدیل شود، مقداری هم روغن به آن اضافه می شود. یعنی غیر از چربی خود گوشت بوفالو، روغن هم به آن اضافه خواهد شد.

کشتارگاه های هندی ناسالم است
یکی از عمده انتقادهایی که به واردات اخیر گوشت بوفالو ایراد می شود، تردید در سلامت کشتارگاه ها و محیط پرورش بوفالو است.

رئیس سازمان دامپزشکی کشور در پاسخ به این انتقادها گفته است که در مورد کشور هند، برخی دوستان می گویند این کشور از لحاظ پزشکی ضعیف است و شرایط بهداشتی خوبی ندارد؛ از این گونه اظهارات در شگفتم. اگر دوستان می خواهند استدلالی را مطرح کنند استدلالشان باید مبنای علمی داشته باشد.

به گفته خلج، وقتی وارد سایت سازمان بین المللی بهداشت به عنوان عالی ترین و معتبرترین مرجع بهداشتی بین المللی می شوید، می بینید هندوستان از نظر وضع جنون گاوی جزو کشورهای گروه «الف» است و کمترین مخاطره را از نظر جنون گاوی دارد.

دکتر آراسب دباغ مقدم، نایب رئیس کمیته تخصصی بهداشت و مواد غذایی سازمان نظام دامپزشکی کشور ضمن رد ادعای بهداشتی بودن شرایط پرورش این گاو در هندوستان به جام جم می گوید: وضع سلامت کشتارگاه ها و محیط پرورش این بوفالوها در هندوستان، اصلا خوب و سالم نیست. خود سازمان دامپزشکی کشور هم در بازرسی هایی که از کشتارگاه های هند داشته است، عنوان کرد که از 800 کشتارگاه بازرسی شده در این کشور، فقط ده کشتارگاه وضع بهداشتی مناسبی داشت.

اگرچه بر اساس اظهارات رئیس سازمان دامپزشکی، انگل گوشت بوفالو «مشکلی برای مصرف کننده انسانی ندارد» اما به گفته دباغ مقدم، اغلب این گاومیش های وارداتی از هند به دلیل زندگی در فضای غیربهداشتی، آلوده به انگل های مختلف است که سلامت مصرف کننده را تهدید می کند.

نکته دیگری که این کارشناس مطرح می کند، احتمال استفاده از این گوشت در رستوران هاست. یعنی در شرایطی که سازمان دامپزشکی تاکید دارد گوشت بوفالو را برای تولید سوسیس و کالباس وارد کرده است، اما دباغ مقدم می گوید که با توجه به سوابق گذشته، چه تضمینی وجود دارد که این گوشت های وارداتی، سر از چلوکبابی ها درنیاورد؟

موازی کاری؛ عامل اصلی واردات گوشت بوفالو
بنا به آمارهای ارائه شده از سوی رئیس سازمان دامپزشکی، در سال 1391 معادل 22 هزار تن، در سال 1392 نیز 17.5 هزار تن و در سال گذشته هم 5000 تن گوشت بوفالو وارد کشور شده است.

امسال هم که معلوم نیست تا پایان سال، قرار است چند هزار تن گوشت بوفالوی دیگر به سفره مصرف کننده ها وارد شود.

واردات این حجم از گوشت بوفالو در حالی اتفاق افتاده است که روز گذشته، رئیس سازمان ملی استاندارد به ایرنا گفت که این سازمان از سه سال قبل مخالفت خود را با ورود گوشت بوفالو به کشور اعلام کرده و بارها نیز خواستار رسیدگی به این موضوع شده است.

رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هم ضمن مخالفت با واردات گوشت بوفالو به کشور، موازی کاری دو سازمان دامپزشکی و سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت را سبب ورود گوشت بوفالو به کشور دانست و به ایرنا متذکر شد که دو سازمان نقطه نظرهای بسیار متفاوتی درباره موضوعات مربوط به مواد غذایی دارند که باید برطرف شود.

البته رفع این موازی کاری ها به شرطی است که سازمان های قضایی نیز به پرونده واردات گوشت بوفالو ورود پیدا کنند و اجازه ندهند که گوشت های مساله دار سر سفره مردم بیاید.

پرورش صنعتی گاومیش نداریم
در دامداری های صنعتی، گاوها به منظور شیردهی یا استفاده از گوشت آنها پرورش داده می شوند، اما پرورش گاو میش در کشور ما به شکل صنعتی وجود ندارد.

در دو منطقه خوزستان و آذربایجان غربی، گله های گاومیش متعلق به بومیان منطقه معمولا به مصرف اهالی همان منطقه می رسد و خرید و فروش گاومیش ها رواج ندارد.

نایب رئیس کمیته تخصصی بهداشت و مواد غذایی سازمان نظام دامپزشکی کشور می گوید که تاکنون ندیده است که گاومیش ها در ایران به شکل صنعتی پرورش داده شوند.

به گفته این کارشناس، سرمایه گذار ترجیح می دهد اگر می خواهد میلیون ها تومان هزینه کند و یک گاوداری مجهز و بهداشتی تاسیس کند، این کار اقتصادی را از طریق پرورش گاوهای معمولی انجام دهد؛ نه با پرورش صنعتی گاومیش که سابقه و تجربه ای در این کار نداریم.

  اخبار اجتماعی  -  جام جم  

ویدیو مرتبط :
استفاده از گوشت بوفالو برای مصارف صنعتی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

خواص تغذیه ای گوشت شتر

 

 

 

 

مصرف گوشت توسط انسان به طور طور کلی با انتخاب و گزینش نوع معینی از گوشت همراه بوده است و نخوردن نوع معینی از گوشت متکی بر برخی اعتقا دات و یا عادت های مخصوصی بوده که باعث شده گوشت حیوان معینی خوشا یند و گوشت نوع دیگر نا خو شایند جلوه کند .از دیر باز مردم شهر نشین خوردن گوشت شتر را کنار گذاشته اند زیرا که به غلط معتقد بوده اند که گوشت شتر سفت و دیر پز بوده و ارزش غذایی چندانی ندارد .اما در حقیقت باید گفت که گوشت شتر در مقایسه با گوشت گاو از میزان پروتیین کمتری بر خوردار است و از لحاظ شکل ظاهری شبیه گوشت گوسفند است .

 

این گوشت ها از سدیم بیشتری بر خوردار است اما میزان پتاسیم ان کمتر است و در مقایسه با گوشت گاو و گوسفند از لحاظ درجه pH بسیار بسیار متفاوت بوده و در نتیجه برای عملیات فراوری گوشت بسار مناسب است .گوشت شتر منبع بسیار برای بسیا ری از مواد غذایی مهم و مورد نیاز بدن می باشد .

 

این گوشت حاوی پروتیین های با ارزش غذایی بالا و تعدادی از ویتا مین های مفید و مورد نیاز بدن نظیر ویتامین ها ی گروه Bو برخی از عناصر معدنی مهم نظیر اهن و فسفر و کلسیم است . هم چنین گوشت شتر دارای قدرت مخصوصی در نگهداری هر چه بیشتر اب است که این خاصیت اهمیت زیادی در تعیین برخی از خواص طبیعی گوشت دارد .گوشت شتر در مقایسه با گوشت گاو میزان کمتری چربی ،پروتیین و خاکستر دارد.

 

اما پروتیین های گوشت شتر فاقد اسیدهای امینه ضروری نظیر ترپتوفان ،والین ،لیوسین و ایزو لیوسین و هم چنین اسید امینه نیمه ضروری هیستید ین می باشد .همانطور که اشاره شد گوشت شتر در مقایسه با گوشت سایر دام ها ی اهلی دارای سدیم بیشترو پتاسیم کمتری است که این امر با متابولیسم اب در بدن دام ارتباط مستقیمی دارد و باید افزود که نسبت کلسیم فقط در عضلات ران زیاد است .اما نسبت ان و رودی در گوشت شتر کمتر از میزان ان در گوشت دام های اهلی دیگراست .

 

گوشت شترهای جوان که سن ان ها ما بین یک تا سه سال است نرم تر و خوش طعم تر از گوشت شتر های بزرگسال است و از جهت مزه و طعم و نرمی شبیه گوشت گاو دارند .

 

ضمنا هر چه سن حیوان بیشتر وبیشتر شود ،از میزان نرمی گوشت کاسته می شود.

 

 

خصوصیات حسی و فیزیکی گوشت شتر

گوشت شتر ها ی جوان که سن ان ها ما بین یک تا سه سا ل است نرم تر و خوش طعم تر از گوشت شتر های بزرگسال است که معمولا گوشتی سفت و دیر هضم دارند و هر چه سن حیوان بیشتر و بیشتر شود ،از میزان نرمی گوشت کاسته می شود .چرا که هر چه عمر شتر بالا رود پیوند های موجود بین الیاف بافت همبند افزایش می یابد و کمتر تحت تا ثیر حرارت و انزیم ها قرار می گیرند .قابل ذکر است که گوشت شتر های مسن و پیر برای سرخ کردن مناسب نیستند .

 

چرا که به علت داشتن میزان زیادی از بافت کلاژن دیر پز می باشند ،اما می توان این گوشت را فراوری کرده و از ان کالباس تهیه کرد.گوشت شتر های کم سن وسا ل از جهت مزه و طعم و نرمی شبیه گوشت گاو دارند.

 

 

چربی شتر :

چربی شتر همانند چربی سایر دام های اهلی بر اساس تکنیک های متداول فراوری ،فراوری شده و مورد استفاده قرار می کیرد . رنگ چربی شتر سفید است که گاهی رنگ سفید ان به سرخی می زند .وزن چربی کوهان شتر تقریبا 82درصد از وزن کل چربی بدن شتر را تشکیل می دهد.میزان چربی موجود درکوهان شتر دوکوهانه در حدود 100کیلوگرم براورد می شود.در برخی از مناطق کوهان شتر به عنوان غذایی خوش طعم مورد استفاده قرار می گیرد وبه صورت خام ویا آب پز مصرف می گردد ودر حالت کمبود غذا به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می گیرد.

منبع:sarashpaz.ir