نامه سرگشاده زیباکلام خطاب به سخنگوی وزارت خارجه

بانو مرضیه افخم
سخنگوی محترم وزارت خارجه
با سلام و عرض ادب، سخنان آن بانوی بزرگوار در پاسخ به مطالب مندرج در آخرین گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل جناب آقای دکتر احمد شهید در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران هم شگفت‌انگیز بود و هم درعین‌حال تأسف‌آور. شگفت‌انگیز از این بابت بود که سرکار آن را «غیرعلمی» و «غیرمنصفانه» خوانده و احمد شهید را متهم کرده‌اید که «اصول و موازین بین‌المللی را رعایت نکرده»؛ گزارش را «به‌دوراز واقعیات» دانسته‌اید که تحت تأثیر «اراده‌ای فراتر و خارج از سازوکارهای حقوق بشری سازمان ملل تهیه‌شده».

 

متأسف شدم چون سال‌هاست که این نوع برخورد با گزارشات حقوق بشر در مورد ایران جا افتاده است و امید داشتم که دست‌کم در دولت جدید شاهد تغییری در این خصوص باشیم؛ اما به نظر می‌رسد دولت شما هم ظاهراً بنا دارد تا همان ترجیع‌بندها وهمان پاسخ‌ها و درست‌تر گفته باشیم همان سفسطه‌ها، همان توجیهات و همان عذر و بهانه‌های همیشگی درواکنش به گزارشات نقض حقوق بشر در ایران را ادامه دهد.

البته ادبیاتی که سرکار بکار می‌برید ارتقاء بلندی در مقایسه با سایر مسئولینمان پیدا کرده. آن بزرگواران آقای احمد شهید را با صفاتی همچون «شومن»، «دلقک»، «عروسک خیمه‌شب‌بازی قدرت‌های بزرگ»، «هنرپیشه»، «پیشخدمت (قدرت‌های استکباری)»، «پادو (قدرت‌های غربی)» و امثالهم توصیف می‌کنند. دست‌کم جنابعالی تاکنون چنین ادبیاتی را در مورد گزارشگر ویژه حقوق بشر در مورد ایران بکار نبرده‌اید؛ اما و درعین‌حال پاسخ‌هایتان (ازجمله آخرین فقره آن‌ها) از اساس با مسئولین دیگرمان تفاوتی ندارند. سرکار هم گزارشات احمد شهید را «نادرست»، «دروغ»، «مغرضانه»، «جهت‌دار»، «یک‌سویه»، «جعلی»، «برگرفته از منابع مجهول، ضدانقلاب، معاند و منافق» می‌خوانید.

 

سرکار هم گزارشگر ویژه و گزارشات وی را «ملهم و متأثر از القائات و فشارهای قدرت‌های غربی و صهیونیستی»؛ و اساساً تعیین یک گزارشگر ویژه برای رصد کردن وضعیت حقوق بشر در ایران را یک «توطئه سیاسی» از جانب قدرت‌های غربی علیه انقلاب اسلامی ایران می‌دانید. سرکار هم حقوق بشر را یک ابزار سیاسی در دست قدرت‌های غربی می‌دانید که به دلیل استقلال‌خواهی ما از یکسو و پایبندی‌مان بر روی موازین اسلامی از سوی دیگر علیه‌مان بکار گرفته می‌شود.

 

سرکار هم قائل هستید که غرب استانداردهای دوگانه در کاربرد حقوق بشر بکار می‌برد و درحالی‌که در قبال نقض حقوق بشر در کشورهای دوست و هم‌پیمانش سکوت و مماشات می‌کند اما علیه ما از آن به‌عنوان اهرمی برای اعمال فشار استفاده می‌کند. البته جدای از رعایت ادب در کلام سرکار یک تفاوت دیگر هم با سایر مسئولین دارید. دست‌کم بنده تاکنون نشنیده‌ام که جنابعالی همچون سایر مسئولینمان مدعی شوید که «غربی‌ها در مورد حقوق بشر دروغ می‌گویند و بسیاری از آن‌ها خود بزرگ‌ترین ناقضین حقوق بشر در کشورهایشان هستند.»

سرکار بانو افخم!
نشان دادن بطلان بسیاری از مدعیات جنابعالی و سایر مسئولینمان علیه گزارشگر ویژه خیلی نیازی به تلاش ندارد. ضمن آنکه این ادعا که «ما به‌واسطه رعایت قوانین اسلامی متهم به نقض حقوق بشر شده‌ایم» چقدر با واقعیات مطابقت پیدا می‌کند؟ چند مورد را تاکنون جنابعالی و سایر مسئولینمان توانسته‌اید نشان دهید که در این مورد یا آن‌یکی که ایران متهم به نقض حقوق بشر شده، مشکل این بوده که می‌خواسته‌ایم اسلام را رعایت نماییم؟ اتفاقاً بسیاری از گزارشات آقای احمد شهید مبین آن است که «اعلامیه جهانی حقوق بشر» به کنار، ما اگر قوانین خودمان را رعایت کرده بودیم متهم به نقض حقوق بشر نمی‌شدیم. بعلاوه نفس اینکه یک مسلمان معتقد برای نظارت بر رعایت حقوق بشر انتخاب‌ شده به‌واسطه رعایت همین نکته مهم بوده که ایران نتواند گزارشگر را متهم نماید که می‌خواهد سکولاریسم غربی را جایگزین اسلام نماید؛ که می‌خواهد فرهنگ، باورها و ملاک و معیارهای غربی را جایگزین اسلام نماید وقس‌علی‌هذا.

یکی دیگر از پاسخ‌های متداولی که ما در قبال گزارشات نقض حقوق بشر در ایران داده‌ایم این بوده که «غربی‌ها از حقوق بشر استفاده ابزاری می‌کنند. آن‌ها در قبال نقض حقوق بشر در کشورهای متحدشان سکوت می‌کنند و در عوض ما چون مستقل هستیم، ما چون وابسته به غربی‌ها نیستیم و ما چون می‌خواهیم از اسلام پیروی کنیم غربی‌ها ما را متهم به نقض حقوق بشر می‌نمایند».

 

اولاً که این‌گونه نبوده کشورهای دیگری هم که حقوق بشر در آن‌ها نقض می‌شده موردانتقاد قرار می‌گیرند؛ اما فرض بگیریم که کشورهای دیگر موردانتقاد قرار نگرفته باشند و فقط ایران به‌واسطه مواضع انقلابی‌اش موردانتقاد قرارگرفته باشد. سرکار بانو مرضیه افخم، آیا نفس اینکه کشورهای دیگر موردانتقاد قرار نمی‌گیرند به نظر جنابعالی نقض حقوق بشر در ایران را توجیه می‌کند؟ واقعیت آن است که حتی اگر در همه قریب به ۲۰۰ کشور عضو سازمان ملل حقوق بشر پایمال بشود و اگر در قبال همه آن‌ها هم غربی‌ها سکوت نمایند، بازهم نقض حقوق بشر در کشور دویست و یکمی غیرقابل‌توجیه است. سرکار بانو افخم، هیچ کشوری نمی‌تواند با توجیهات سیاسی، انقلابی و ایدئولوژیک از زیر بار مسئولیت رعایت حقوق مدنی شهروندانش شانه خالی کند.
ایام به کام باد
صادق زیباکلام

اخبار سیاسی - خبرآنلاین

 

ویدیو مرتبط :
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا طرفدار تراکتورسازی است !!

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نامه سرگشاده صادق زیباکلام خطاب به احمدی نژاد

نامه سرگشاده صادق زیباکلام خطاب به احمدی نژاد

جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد

ریاست جمهوری اسلامی ایران دامه اقباله

احتراما به استحضار آن مقام منیع می رساند که در آخرین روزهای سال گذشته در نامه ایی خطاب به وزیر علوم خواهان برکناری روسای دانشگاه تهران و تربیت مدرس شدید.

دلیل این اقدام  را از جمله" فضای امنیتی و سیاسی" که آنان در این دانشگاهها برقرار نموده اند اعلام داشتید.

حقیر علم و اطلاع چندانی از وضعیت دانشگاه تربیت مدر س ندارم و پیرامون آن نمی توانم اظهار نظری داشته با شم. اما در خصوص دانشگاه تهران بایستی بگویم که این اظهار نظر حضرتعالی شگفت زده ام نمود.

شگفتی ام از دو بابت بود. نخست آنکه برایم جالب بود که جنابعالی پس از گذشت نزدیک به 8 سال از ریاست جمهوری تان و درست در ماههای پایانی آن متوجه فضایی که در دانشگاههای کشور در طی این مدت حاکم بوده افتاده اید. 

آقای رئیس جمهور،اگر جنابعالی در طی این دو دوره ریاست جمهوری تان، بالاخص در سالهای دورآن دوم ریاست تان بعد از 22 خرداد 88 سری به دانشگاههای کشور می زدید و فضای سیاسی آنها را با سالهای قبل از ریاست جمهوری تان مقایسه می کردید باورتان نمی شد که این همان دانشگاه قبل از به قدرت رسیدن اصولگرایان در سال 84 می باشد.

آنقدر فضای دانشگاهها  بعد از 22 خرداد 88  محدود، سنگین و بسته شد که بوصف نمی آید. آنوقت جنابعالی بعد از طی این سالها ، و آنهم بعد از آنکه هزاران دانشجو در طی این سالها دچار مشکل شدند و بسیاری مع الاسف از ادامه تحصیل باز ماندند، بصرافت افتاده اید که در دانشگاهها چه می گذرد.

 

من حمل بر صحت می کنم و فرضم بر این است که دغدغه شما در این فقره نه از باب خرده حساب های سیاسی با روسای این دو دانشگاه است، و نه از باب تبلیغات انتخاباتی بلکه اصالتا به آنچه عنوان کرده اید باور دارید. در آنصورت مواجهه می شوم با شگفتی دومم. اینکه چرا دکتر فرهاد رهبر رئیس دانشگاه تهران بعنوان "مقصر" برگزیده شده؟

کارنامه ایشان بعد از 22 خرداد 88 در مقایسه با کارنامه بسیاری از روسای دانشگاههای دیگر بمراتب "سفید"تر و قابل قبول تر است. کافیست جنابعالی  کارنامه مدیریت دانشگاه تهران را با فی المثل کارنامه جناب حجت الاسلام دکتر شریعتی ریاست دانشگاه علامه مقایسه نمایید. آیا مستحضر هستید از22  خرداد 88 باین سو جناب شریعتی  چه تعداد اساتید این دانشگاه را بدلایل سیاسی بازنشسته، اخراج  و ممنوع التدریس کرده اند؟ 

ایضا بسیاری از دانشگاههای شهرستانها. یقیننا  اگر هدف جنابعالی کنار زدن حجاب ترس و سلطه ارعاب فکری حاکم بر دانشگاهها و باز گردانیدن فضای آزاد اندیشی  در محیط های علمی باشد، بر کناری ریاست دانشگاه تهران انصافا می بایستی در انتهای لیست تان باشد. اگر هدف جنابعالی بواقع بوجود آوردن یک فضای علمی باز در دانشگاههای کشور است بنحوی که اساتید و دانشحویان از یک حداقل امنیت شغلی و حرفه ایی بر خوردار بشوند در آنصورت و با عرض  پوزش می بایستی با ستحضار شریفتان برسانم که کارنامه و عملکرد وزارت علوم که وزیر متبوعه آن زیر نظر شخص شخیص خودتان  خدمت می نمایند بمراتب سیاه تر از بسیاری از دانشگاهها است.

 

نمی دانم جنابعالی چه میزان  اشراف بر سیاست های وزارت علوم از 22 خرداد 88 باین سو داشته اید؟ آیا مستحضر هستید که مدتهاست که دیگر دانشگاهها حق استخدام استاد ندارند و وزارت علوم خود راسا این کار را انجام می دهد؟ 

به بیان دیگر، دانشگاهی مثل تهران با نزدیک به 70 سال سابقه و وجود اساتیدی با تجربه و باسواد حق ندارد یک استاد جدید برای خودش استخدام نماید و یک هسته ایی در وزارت علوم  بصورت مخفی گزینش اساتید را برای تمامی  دانشگاههای کشور انجام می دهند. تصور نمی کنم خیلی پیچیده باشد که بتوان حدس زد که ملاک و معیار اعضاء آن کمیته مخفی کدامین می باشند.

تصور نمی کنم نتوان حدس زد که که برای وزارت علوم  از 22 خرداد 88 باین سو، چه میزان ملاک و معیارهایی همچون استعداد، توان و کارنامه علمی و تحقیقاتی یک داوطلب استخدام در دانشگاه ملاک و معیار بوده و چه میزان گرایشات ایدئولوژیک و تمایلات سیاسی وی. آیا مستحضر هستید چه میزان متقاضی استخدام در دانشگاهها، یا اساتیدی که قرار دادی هستند  برای تبدیل وضعیت شان  چگونه سالهاست در بلاتکلفی بسر می برند؟

آیا مستحضر هستید همان مختصر استقلالی را که دانشگاههای کشور از آن برخوردار بودند بعد از 22 خرداد 88 پایمال گردید و تمامی امور دانشگاهها زیر نظر وزارت علوم قرار گرفت؟

آیا مستحضر هستید ظرف قریب به چهار سال گذشته صدها دانشجو بواسطه دلایل سیاسی یا محروم از تحصیل شدند یا با سپردن انواع و اقسام تعهد با ادامه تحصیل شان بصورت "مشروط" موافقت شده است؟ آیا مستحضر هستید که کسر قابل توجه ایی از این "تنبیهات و متنبه سازی" ها توسط خود وزارت علوم صورت گرفته؟ آیا مستحضر هستید گزینش وزارت علوم چگونه مانع از ورود بسیاری از متقاضیان ورود به تحصیلات عالیه در مقاطع فوق لیسانس و دکترا شده است؟

آیا بنظر جنابعالی با عنایت به کارنامه وزارت علوم و با عنایت به عملکرد امثال مدیریت دانشگاه علامه ظرف 4 سال گذشته، می بایستی همچنان بسروقت دکتر فرهاد رهبر بروید که یکصدم قلع و قمع های دانشگاه علامه ویکهزارم قلع و قمع های وزارت علوم را بعد از 22 خرداد 88 نداشته است؟

اما اگر قرار است که ریاست دانشگاه تهران بنا بر دلایل دیگری برکنار شوند، پس در آنصورت پای مسائل دیگرهمچون وجود فضای سیاسی نامطلوب در دانشگاهها و امثالهم را بمیان نکشید چون ازاین بابت با بودن وزارت علوم ، دانشگاه علامه و بسیاری داشگاههای دیگروعملکردی که آنان بعد از 22 خرداد 88 داشته اند، تصور نمی کنم به این زودی ها  نوبت به دانشگاه تهران و دکتر فرهاد رهبر برسد.

با احترام و عرض ادب                                                                   

صادق زیباکلام

خبرآنلاین