نامه سرخپوشان به اداره مالیات درباره عقاب

خبرگزاری فارس: احمدرضا عابدزاده مربی سابق دروازه‌بان‌های پرسپولیس بعد از ظهر امروز برای پیگری مشکلات مالیاتی‌اش برای دومین بار به باشگاه رفت و در جلسه‌ای با بهروز منتقمی قائم‌ مقام باشگاه شرکت کرد. منتقمی نیز با توجه به درخواست عابدزاده نامه‌ای به اداره مالیات زد و اعلام کرد که مالیات این دروازه‌بان باید توسط باشگاه پرداخت شود و اگر این اتفاق نیفتاده به دلیل کوتاهی باشگاه بوده است و در اولین فرصت این پول پرداخت می‌شود.

عابدزاده در هنگام خروج از باشگاه با علی پروین نیز روبرو شد که پروین به او قول داد به هر قیمتی که شده مشکل وی را پیگیری و حل کند. پروین خطاب به عابدزاده و همراهانش گفت: هیچوقت یادم نمی‌رود وقتی عابدزاده درون چارچوب دروازه می‌ایستاد همیشه دروازه برای مهاجمان کوچک می‌شد و برای زدن گل دچار هزار دردسر می‌شدند. من امیدوارم همیشه احمد موفق و سربلند باشد. چون به فوتبال این مرز و بوم خیلی خدمت کرده است.

به مامور جمع‏آوری مالیات اخلاق اجتماعی کارگزاران اقتصادی با ترس از خدایی که یکتاست و همتایی ندارد، حرکت کن، در سر راه هیچ مسلمانی را نترسان، یا با زور از زمین او نگذر، و افزون‏تر از حقوق الهی از او مگیر، هرگاه به آبادی رسیدی، در کنار آب فرود آی، و وارد خانه کسی مشو، سپس با آرامش و وقار به سوی آنان حرکت کن، تا در میانشان قرارگیری، به آنها سلام کن، و در سلام و تعارف و مهربانی کوتاهی نکن. سپس می‏گویی: (ای بندگان خدا، مرا ولی خدا و جانشین او به سوی شما فرستاده، تا حق خدا را که در اموال شماست تحویل گیرم، آیا در اموال شما حقی است که به نماینده او بپردازید؟) اگر کسی گفت: نه، دیگر به او مراجعه نکن، و اگر کسی پاسخ داد: آری، همراهش برو، بدون آنکه او را بترسانی، یا تهدید کنی، یا به کار مشکلی وادار سازی، هر چه از طلا و نقره به تو رساند برادر، و اگر دارای گوسفند یا شتر بود، بدون اجازه‏اش داخل مشو، که اکثر اموال از آن اوست. آنگاه که داخل شدی مانند اشخاص سلطه‏گر، و سختگیر رفتار نکن، حیوانی را رم مده، و هراسان مکن، و دامدار را مرنجان، حیوانات را به دو دسته تقسیم کن و صاحبش را اجازه ده که خود انتخاب کند، پس از انتخاب اعتراض نکن، سپس باقیمانده را به دو دسته تقسیم کن و صاحبش را اجازه ده که خود انتخاب کند و بر انتخاب او خرده مگیر، به همین گونه رفتار کن تا باقیمانده، حق خداوند باشد. اگر دامدار از این تقسیم و انتخاب پشیمان است، و از تو درخواست گزینش دوباره دارد همراهی کن، پس حیوانات را درهم کن، و به دو دسته تقسیم نما همانند آغاز کار، تا حق خدا را از آن برگیری و در تحویل گرفتن حیوانات، حیوان پیر و دست و پا شکسته، بیمار و معیوب را به عنوان زکات نپذیر، و به فردی که اطمینان نداری، و نسبت به اموال مسلمین دلسوز نیست، مسپار. تا آن را به پیشوای مسلمین رسانده، در میان آنها تقسیم گردد. حمایت از حقوق حیوانات در رساندن حیوانات آن را به دست چوپانی که خیرخواه و مهربان، امین و حافظ، که نه سختگیر باشد و نه ستمکار، نه تند براند و نه حیوانات را خسته کند، بسپار، سپس آنچه از بیت‏المال جمع‏آوری شد برای ما بفرست، تا در نیازهایی که خدا اجازه فرمود مصرف کنیم، هرگاه حیوانات را به دست فردی امین سپردی، به او سفارش کن تا: (بین شتر و نوزادش جدایی نیفکند، و شیر آن را ندوشد تا به بچه‏اش زیانی وارد نشود، در سوار شدن بر شتران عدالت را رعایت کند، و مراعات حال شتر خسته یا زخمی را که سواری دادن برای او سخت است بنماید، آنها را در سر راه به درون آب ببرید، و از جاده‏هائی که دو طرف آن علفزار است به جاده بی‏علف نکشاند و هر چندگاه شتران را مهلت دهد تا استراحت کنند و هرگاه به آب و علفزار رسید، فرصت دهد تا علف بخورند و آب بنوشند.) تا آنگاه که به اذن خدا بر ما وارد شوند، فربه و سرحال، نه خسته و کوفته، که آنها را بر اساس رهنمود قرآن، و سنت پیامبر (ص) تقسیم نماییم، عمل به دستورات یادشده مایه بزرگی پاداش و هدایت تو خواهد شد. انشاءالله.

( وَ مِنْ وَصِیَّةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ ) کانَ یَکْتُبُها لِمَنْ یَسْتَعْمِلُهُ عَلَى الصَّدَقاتِ قالَ السَّید الشَریف: وَ إِنَّما ذَکَرْنا هُنا جُمَلًا مِنْها لِیُعْلَمَ بِها أَنَّهُ عَلَیْهِ السَّلامُ کانَ یُقِیمُ عِمادَ الْحَقِّ وَ یَشْرَعُ أَمْثِلَةَ الْعَدْلِ فِى صَغِیرِ الْأُمُورِ وَ کَبِیرِها، وَ دَقِیقِها وَ جَلِیلِها. اِنْطَلِقْ عَلى تَقْوَى اللَّهِ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، وَ لا ‏تُرَوِّعَنّ‏ مُسْلِماً، وَ لا ‏تَجْتازَنّ‏ عَلَیْهِ کارِهاً، وَ لا تَأْخُذَنَّ مِنْهُ أَکْثَرَ مِنْ حَقِّ اللَّهِ فِى مالِهِ، فَإِذا قَدِمْتَ عَلَى الْحَىِّ فَانْزِلْ بِمائِهِمْ مِنْ غَیْرِ أَنْ تُخالِطَ أَبْیاتَهُمْ، ثُمَّ امْضِ إِلَیْهِمْ بِالسَّکِینَةِ وَ الْوَقارِ حَتّى تَقُومَ بَیْنَهُمْ فَتُسَلِّمَ عَلَیْهِمْ، وَ لا ‏تُخْدِجْ‏ بِالتَّحِیَّةِ لَهُمْ. ثُمَّ تَقُولُ: عِبادَ اللَّهِ، أَرْسَلَنِى إِلَیْکُمْ وَلِىُّ اللَّهِ وَ خَلِیفَتُهُ لِاخُذَ مِنکُمْ حَقَّ اللَّهِ فِى أَمْوالِکُمْ، فَهَلْ لِلَّهِ فِى أَمْوالِکُم مِنْ حَقٍّ فَتُؤَدُّوهُ إِلى وَلِیِّهِ؟ فَإِنْ قالَ قائِلٌ: لا، فَلا تُراجِعْهُ، وَ إِنْ ‏أَنْعَمَ‏ ‏لَکَ‏ مُنْعِمٌ فَانْطَلِقْ مَعَهُ مِنْ غَیْرِ أَنْ تُخِیفَهُ أَوْ تُوعِدَهُ أَوْ ‏تَعْسِفَهُ‏ أَوْ ‏تُرْهِقَهُ‏، فَخُذْ ما أَعْطاکَ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ فِضَّةٍ. فَإِنْ کانَ لَهُ ماشِیَةٌ أَوْ إِبِلٌ فَلا تَدْخُلْها إِلَّا بِإِذْنِهِ، فَإِنَّ أکْثَرَها لَهُ، فَإِذا أَتَیْتَها فَلا ‏تَدْخُلْ‏ ‏عَلَیْها ‏دُخُولَ‏ ‏مُتَسَلِّطٍ ‏عَلَیْهِ‏، وَ لا عَنِیفٍ بِهِ، وَ لا تُنَفِّرَنَّ بَهِیمَةً وَ لا تُفْزِعَنَّها، وَ لا تَسُوءَنَّ صاحِبَها فِیها، وَ ‏اصْدَعِ‏ ‏الْمالَ‏ صَدْعَیْنِ، ثُمَّ خَیِّرْهُ: فَإِذَا اخْتارَ فَلا تَعَرَّضَنَّ لِمَا اخْتارَهُ، ثُمَّ اصْدَعِ ‏الْباقِىَ‏ صَدْعَیْنِ، ثُمَّ خَیِّرْهُ ‏فَإِذَا ‏اخْتارَ فَلا تَعَرَّضَنَّ لِمَا اخْتارَهُ، فَلا تَزالُ کَذلِکَ حَتّى یَبْقى ما فِیهِ وَ فاءٌ لِحَقِّ اللَّهِ فِى مالِهِ، فَاقْبِضْ حَقَّ اللَّهِ مِنْهُ، فَإِنِ ‏اسْتَقالَکَ‏ فَأَقِلْهُ ‏ثُمّ‏ ‏اخْلِطْهُما ثُمَّ اصْنَعْ مِثْلَ الَّذِى صَنَعْتَ أَوَّلًا حَتّى تَأْخُذَ حَقَّ اللَّهِ فِى مالِهِ. وَ لا تَأْخُذَنَّ ‏عَوْداً وَ لا ‏هَرِمَةً وَ لا مَکْسُورَةً وَ لا ‏مَهْلُوسَةً وَ لا ذاتَ ‏عَوارٍ. وَ لا تَأْمَنَنَّ عَلَیْها إِلّا مَنْ تَثِقُ بِدِینِهِ رافِقاً بِمالِ الْمُسْلِمِینَ حَتّى یُوَصِّلَهُ إِلى وَلِیِّهِمْ فَیَقْسِمَهُ بَیْنَهُمْ، وَ لا تُوَکِّلْ بِها إِلّا ناصِحاً شَفِیقاً وَ أَمِیناً حَفِیظاً، غَیْرَ مُعَنِّفٍ وَ لا ‏مُجْحِفٍ‏ وَ لا ‏مُلْغِبٍ‏ وَ لا مُتْعِبٍ، ثُمَّ ‏احْدُرْ إِلَیْنا مَا اجْتَمَعَ عِنْدَکَ، نُصَیِّرْهُ حَیْثُ أَمَرَ اللَّهُ ‏بِهِ‏ فَإِذا أَخَذَها أَمِینُکَ فَأَوْعِزْ إِلَیْهِ أَنْ لا یَحُولَ بَیْنَ ناقَةٍ وَ بَیْنَ ‏فَصِیلِها، وَ لا ‏یَمْصُرَ ‏لَبَنَها فَیَضُرَّ ذلِکَ بِوَلَدِها، وَ لا یَجْهَدَنَّها رُکُوباً، وَلْیَعْدِلْ بَیْنَ صَواحِباتِها فِى ذلِکَ وَ بَیْنَها، ‏وَلْیُرَفِّهْ‏ ‏عَلَى‏ ‏اللَّاغِبِ‏، ‏وَلْیَسْتَإِنْ‏ ‏بِالنَّقِبِ‏ وَ ‏الظَّالِعِ‏، وَلْیُورِدْها ما تَمُرُّ بِهِ مِنَ ‏الْغُدُرِ، وَ لا یَعْدِلْ بِها عَنْ نَبْتِ الْأَرْضِ إِلى ‏جَوادِّ ‏الطُّرُقِ‏. وَلْیُرَوِّحْها فِى السَّاعاتِ، وَلْیُمْهِلْها عِنْدَ ‏النِّطافِ‏ وَ الْأَعْشابِ حَتّى تَأْتِینا -بِإِذْنِ اللَّهِ- ‏بُدَّناً ‏مُنْقِیاتٍ‏، غَیْرَ مُتْعَباتٍ وَ لا ‏مَجْهُوداتٍ‏ لِنَقْسِمَها عَلى کِتابِ اللَّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ، فَإِنَّ ذلِکَ أَعْظَمُ لِأَجْرِکَ، وَ أَقْرَبُ لِرُشْدِکَ، إِنْ شاءَ اللَّهُ.