میزان شانس موفقیت در مذاکرات هسته ای

یک منبع دیپلماتیک در مصاحبه با ایتارتاس گفت: در حال حاضر هیچ پیش بینی دقیقی نمی توان برای نتیجه دور کنونی مذاکرات ایران و شش مذاکره کننده بین المللی (آمریکا، روسیه، فرانسه، چین، انگلیس و آلمان) مطرح کرد.

شانس موفقیت مذاکرات هسته ای بیشتر از شکست آن است

اخبار سیاست خارجی - رایان کراکر، دیپلمات کهنه کار آمریکایی:
شانس موفقیت مذاکرات هسته ای بیشتر از شکست آن است/عملیات مشترک ایران و آمریکا در عراق باید پنهانی باشد

به گزارش «انتخاب»، رایان کراکر کارشناس امور ایران و خاور نزدیک در ۳۷ سال سابقه دیپلماتیک خود، شش بار در مقام سفیر در افغانستان، عراق، پاکستان، سوریه، کویت و لبنان خدمت کرده و ماموریت‌هایی در مورد ایران، قطر و مصر نیز انجام داده است.

مشروح گفتگوی کراکر با صدای آمریکا به شرح زیر است:

در صورتی که مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه پنج به علاوه یک به نتیجه مطلوب نرسد، چه گزینه‌های دیگری برای حل پرونده هسته‌ای ایران باقی می‌ماند؟

رایان کراکر: به نظر من شانس موفقیت مذاکرات بیشتر از شکست آن است. وقتی در مطبوعات خواندم که ایران گام‌هایی را برای ایجاد تغییراتی در نیروگاه اراک برداشته است، صرف نظر از آن که این تغییرات چه هستند و آیا گروه ۵+۱ را قانع خواهد کرد یا نه، صِـرف برداشتن این گام‌ها و اعلام آن، به نظر من نشانه امیدوارکننده‌ای از تعهد طرف ایرانی است. من خیلی آرزو می‌کنم که این مذاکرات به یک نتیجه مورد قبول طرفین منجر شود، زیرا گزینه خوب دیگری وجود ندارد.

برای ریشه یابی مسائل روز، به سابقه تاریخی باز گردیم، به حدود یک قرن پیش، و زمانی که امپراتوری عثمانی دچار فروپاشی شد. به نظر شما مرزهایی که در آن تاریخ، از سوی غرب برای خاورمیانه تعریف و ترسیم شد، چه تاثیری بر مناقشه‌های امروز در خاور میانه دارد؟

رایان کراکر: پیامدهای جنگ اول جهانی، خصوصاً مذاکرات ۱۹۱۹ ورسای و تصمیماتی که در آنجا اتخاذ شد، تاثیرات ژرفی در منطقه بر جای گذاشت، که بخشی از آن امروز نیز مشاهده می‌شود. ما قرارداد «سایکس پیکو» را داشتیم که بر اساس آن، بریتانیا و فرانسه عملاً خاورمیانه را بدون هیچگونه مشورتی با مردم منطقه، میان خود تقسیم کردند.

بعد هم مکاتبات سـِـر هنری مک‌موهان، کمیسر عالی بریتانیا در مصر و حسین بن علی، شریف مکه در سال ۱۹۱۵ که بر اساس آن سعودی‌ها تصور کردند که به آنها وعده برخورداری از یک کشور مستقل در شام داده شده است. بعد از آن هم بیانیه بالفور را داشتیم، که باز این باور را در میان یهودیان ایجاد کرد که همان وعده به آنها هم داده شده است.

در سراسر منطقه، ما و مردم محلی با تبعات تصمیماتی که بعد از جنگ اول جهانی اتخاذ شد دست به گریبان بوده‌ایم؛ تبعاتی که خوب و مطلوب نبوده‌اند. حال برای نخستین بار، با ظهور دولت خودخوانده اسلامی، ما تنها با یک چالش مواجه نیستیم، بلکه با چالشی مواجه‌ایم که می‌تواند به مرزهای تعریف شده در سایکس پیکو در برخی از مناطق خط بطلان بکشد.

پس ما اکنون با عظیم‌ترین خطری مواجه هستیم که به نظر من، تاکنون از خاور میانه ظهور کرده و خلافت اسلامی، این نامی که بر خود گذاشته‌اند، بی‌شک یک دشمن خونی ما محسوب می‌شوند، اما فعلاً وقت خود را صرف کشتن مردم در خاورمیانه کرده‌اند.

فکر می‌کنم ما باید عملیات مستمر نظامی علیه آنها را افزایش دهیم. نه با اعزام نیرو و به منطقه، بلکه مشاوران نیروهای ویژه باید به واحدهای متحد ما کمک کنند. ما باید این عملیات را تا سوریه گسترش دهیم، دولت اسلامی برای آنها هم، همان خلافت است، و ما باید به همان چشم به آنها نگاه کنیم.

در تعقیب این هدف، یعنی مبارزه با داعش، نظرتان دربارۀ همکاری آمریکا با ایران، یا تشکیل نوعی ائتلاف بین این دو کشور چیست؟

رایان کراکر: به نظر من خسارات ناشی از هر نوع عملیات مشترک آمریکا با ایران، از منافع آن بسیار بیشتر است. چنین همکاری می‌تواند جامعه سنی عراق را به مسیری کاملاً غلط سوق دهد و مشکلات جدی در روابط ما با کشورهای منطقه، مثل عربستان سعودی و مصر، ایجاد کند؛ آن هم در زمانی که ما بیش از پیش به همکاری نزدیک برای مواجهه با تهدیدی مشترک نیاز داریم.

پس تا جایی که ایران، داعش را تهدیدی برای منافع خود می‌بیند، به نظر من شاید نوعی تلاش مشترک به صورت سربسته امکان‌پذیر باشد، اما به نظر من، هرگونه اقدام علنی برای اتحاد علیه این دشمن مشترک، به هیچکدام ما کمکی نخواهد کرد.
اخبار سیاست خارجی - انتخاب