اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

ملک مطیعی:گفتم موقع چاقو خوردن داد بزنم!


ناصر ملک مطیعی کجاست و در حال حاضر مشغول چه کاری است. در پاسخ به این سوال ها در شماره پیش رو بخش هایی از گفت و گوی این بازیگر کهنه کار را به نقل از ماهنامه «هفت نگاه» آورده ایم که می خوانید.

تماشا: ناصر ملک مطیعی کجاست و در حال حاضر مشغول چه کاری است. در پاسخ به این سوال ها در شماره پیش رو بخش هایی از گفت و گوی این بازیگر کهنه کار را به نقل از ماهنامه «هفت نگاه» آورده ایم که می خوانید:

- داستان آشنایی من و مسعود کیمیایی به این ترتیب بود که من می خواستم برای مولن روژها فیلم «یوسف و زلیخا» را بسازم. رفتم داستانش را تبدیل به سناریو کردم و تایپ کردم و آوردم پیش اخوان ها. آنها گفتندیک جوانی هست که تازه از درسه فارغ التحصیل شده و خیلی به سینما علاقه مند است، در این کار با هم همکاری کنید.

به این ترتیب با مسعود کیمیایی آشنا شدم. من سناریوی «یوسف و زلیخا» را به او دادم و گفتم: «شما این سناریو را بخوان و روی آن فکر کن تا ساختش را شروع کنیم.» منتها ساخت آن فیلم به هم خورد.

- مسعود کیمیایی از من خواست برای بازی در «قیصر» بار دیگر به تیپ آشنای خودم بازگردم، بهروز هم گفت که بیاید. برای فیلم «قیصر» لباس همیشگی ام را پوشیدم و از در که وارد شدم مسعود کیمیایی فیلمبرداری را شروع کرد. یک دفعه هم تمرین نکردیم. این صحنه اما با فضایی که کیمیایی درست کرد و موسیقی اسفندیار منفردزاده آنقدر زیبا شد که دیگر نیازی به هیچ چیزی نداشت. آن صحنه ای که بالای سوختدان حمام چاقو می خورم آن جمله ای که فریاد زدم و گفتم «قیصر کجایی که داش فرمونتو کشتن» در سناریو نبود و از خودم گفتم، وقتی هم این جمله را گفتم مسعود کیمیایی خیلی پسندید و آمد من را بوسید. در حال خودم بودم و گفتم موقع چاقو خوردن یک دادی هم بزنم که خوب از کار درآمد و جمله ای که گفتم در خاطره ها ماند.

گفتم موقع چاقو خوردن یک دادی هم بزنم!

- طرح قصه «فرار از حقیقت» از خودم بود. احمد شاملو دیالوگ های فیلم را نوشت. من و احمد از جوانی با هم بودیم. آن وقت ها تهران خیلی بزرگ نبود و همه با هم آشنا بودند. احمد شاملو قوم و خویش سیامک پورزند بود و سیامک پورزند هم خبرنگار بود. منوچهر مطیع هم بود که او هم نویسنده بود و قوم و خویش همین بچه ها بود و در کل همه با هم در ارتباط بودند.

- من معروف بودم که قصه گوش نمی کنم. خدابیامرز فردین همیشه می گفت: «واسه ناصر داستان نگینا، گوش نمی کنه. می خوابه بعد آخرش بلند میشه یه چیزی میگه».

- شاید بین بهروز وثوقی و مسعود کیمیایی اوقات تلخی به وجود آمد اما بین ما هیچ مسئله ای به وجود نیامد. هنوز هم با هم رفیقیم. همدیگر را زیاد نمی بینیم اما هر وقت که می بینیم بسیار با هم رفیقیم. حتی برای فیلم «سربازهای جمعه» مسعود کیمیای با بهرام رادان و بقیه آمدند پیش من و گفتند که در آن فیلم بازی کنم اما گفتم که نمی توانم. گفتم جوابش را برایت می نویسم و نوشتم و برایش فکس کردم. گفتم دیگر حال و هوای بازی کردن ندارم. گفتم الان دیگر نقش کوچک نباید بازی کنم. نه موقعیتش را دارم و نه حال و اوضاعش را.

- در آن دوران دستمزد هنرپیشه های مطرح بین 130 یا 140 هزار تومان تا 200 هزار تومان بود. من حدود 150، 160 هزار تومان می گرفتم.

- بعد از انقلاب برای من مشکل خاصی پیش نیامد. مسئله دادگاه انقلاب بود که همه دوستان احضار شدند. در آنجا خواستند ببینند این افراد که هستند و چه کرده اند. طبیعی هم بود. باید مسئولان با ما آشنا می شدند. یک تعهدی هم از ما گرفتندکه کاری برخلاف نظر آنها انجام ندهیم. منهمانجا گفتم که خسته شده ام و اصلا دیگر نمی خواهم کار کنم.

- یکی از مسائلی که خیلی آزارم می داد این بود که بعضی ها می آمدند و می گفتند آقای ملک مطیعی ما می رویم و اجازه می گیریم که شما دوباره بتوانید در سینما کار کنید. می گفتم: «تو رو خدا این حرف را نزنید، برای من خیلی بد است که کسی بخواهد اجازه بدهد که من در فیلم بازی کنم. من 50 سال در این سینما بوده ام حالا کی می خواهد به من اجازه بدهد؟»


ویدیو مرتبط :
حاج میثم مطیعی مطیعی؛ گفتم چه سازم با غمت

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کیومرث ملک‌مطیعی: یک قبر رایگان...



 

 

کیومرث ملک‌مطیعی: یک قبر رایگان تنها سهم ما از توجه مسئولان است

 

کیومرث ملک‌مطیعی: یک قبر رایگان تنها سهم ما از توجه مسئولان است .پیرمرد «گیلکی» سینما، تلویزیون و تئاتر کشور از بی‌توجهی‌ها بغض سنگینی داشت، اما صبور بود و جنجال نمی‌کرد و با آرامش درد دل می‌کرد و می‌گفت اینکه یک قبر مجانی سهم هنرمندان از توجه مسئولان باشد نوعی توهین است.

 

حدود دو سال پیش بود که فهمیدیم ملک مطیعی گاهی برای مدتی به کرج می‌آید و در این شهر زندگی می‌کند. پس از فهمیدن این مطلب با او تماس گرفتیم و به همراه چند تن از دوستان علاقمند به هنر به منزلش رفتیم.



او با ما بسیار مهربانانه رفتار کرد. شاید مهربان‌تر از کسی که برای اولین بار شخص دیگری را می‌بیند. در منزلش احساس راحتی می‌کردیم و واقعا حس می‌کردیم که با یک هنرمند مردمی روبرو هستیم.



خانه‌اش ساده بود اما در عین سادگی، صفا و صمیمیتی خاصی داشت. تا جایی که به عنوان مهمان‌هایی که برای اولین بار به آنجا می‌رفتیم، در آن خانه احساس راحتی می‌کردیم و از این که در محضر یک هنرمند مهربان نشسته‌ایم، حس خوبی داشتیم.



خانه‌اش ساده بود و از تجملات خانه‌های این روزگار، آثار چندانی در آن به چشم نمی‌خورد اما در اوج سادگی، صمیمیتی داشت که شاید در بسیاری از خانه‌های تجملاتی نتوان آن را یافت. مثل بسیاری از هنرمندان دیگر، خانه‌اش فضایی هنری داشت و بسیاری از وسایل آن حس هنری را به مخاطب انتقال می‌داد.



پیدا بود میانه‌اش با اهالی مطبوعات چندان بد نیست ضمن اینکه به راحتی حرف خود را به زبان می‌آورد و از اینکه از بی‌توجهی مسئولان و دستگاه‌های فرهنگی گلایه کند، واهمه‌ای نداشت. آن روز گذشت و ما چندماه بعد دوباره به منزل ملک مطیعی در کرج رفتیم و او باز هم با ما مهربانانه برخورد کرد و صبورانه به سئوال‌های ما که بسیاری از آنها مثل بعضی از سئوال‌های خبرنگاران، خسته کننده و تکراری است، پاسخ گفت.


وقتی حرف می‌زد به یاد «غلام شیش لول بند» مهربان «زیر آسمان شهر» می‌افتادم و خوشحال بودم که ملک مطیعی در زندگی واقعی‌اش هم مثل «غلام شیش لول بند» مهربان است و شخصیتش با نقش‌هایی که معمولا بازی می‌کند، فاصله چندانی ندارد.



این بار بیشتر از قبل گلایه کرد یا شاید ما نسبت به قبل، سئوال‌های خبری‌تر و جدیدتری پرسیدیم و به این سئوال‌ها که مثلا اولین بازی‌اش در چه فیلمی بوده یا چند سال دارد، اکتفا نکردیم.



او حرف‌های زیادی زد، از خاطرات شیرینش گفت اما از گلایه‌ها هم گفت و ما فهمیدیم که هنرمندان پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون گلایه‌های به حق و به جایی از دستگاه‌های فرهنگی دارند و حق دارند که گاهی این گلایه‌ها را به زبان آورند.



آن روز ما فهمیدیم که کسی که مردم را می‌خنداند، ممکن است خودش نیز از نامردمی زمانه و بی‌توجهی دستگاه‌های فرهنگی، دردها و بغض‌هایی در دل داشته باشد که تنها گاهی فرصت بیان آنها پیش می‌آید.



آن روز ملک مطیعی درد دل‌های شخصی خود را نگفت، دردها و مشکلاتی را گفت که بسیاری از هنرمندان پیشکسوت با آنها مواجه هستند و بسیاری از آنها که از بین ما رفته و به دیار معشوق حقیقی کوچ کرده‌اند نیز آنها را تجربه کرده‌اند.



دستگاه‌های فرهنگی تنها در کلام، متولی امور هنرمندان پیشکسوت هستند



آن روز ما به خاطر نامردمی زمانه حسرت خوردیم و دریافتیم که دستگاه‌ها و مسئولان فرهنگی کشور توجه زیادی به حل مشکلات هنرمندان پیشکسوت ندارند و بسیاری از آنها تنها در کلام، متولی امور این هنرمندان و حل مشکلات آنها هستند.



ملک مطیعی در خصوص وزارت ارشاد و عملکرد آن می‌گفت: «وزارت ارشاد وظایف خود در مقابل بازیگران پیشکسوت را انجام نداده و در حق آنها اجحاف کرده است.»



این پیشکسوت بازیگری ادامه داد: «با وجود اینکه بازیگران پیشکسوت برای ارتقای سطح هنری کشور از سال‌ها پیش تلاش کرده‌اند اما وزارت ارشاد بسیاری از نیازهای آنها را تامین نکرده و در این زمینه به وظایف خود کم توجه بوده است.»



این هنرمند اظهار داشت: «در حال حاضر وزارت فرهنگ و ارشاد ماهیانه بین ۱۱۰ تا ۱۲۰ هزار تومان به بازیگران پیشکسوت پرداخت می‌کند که این میزان جوابگوی بسیاری از نیازهای آنها نیست.



بسیاری از پیشکسوتان بازیگری سال‌ها مشکلات مختلف را به جان خریده و با وجود همه مسائل به کار خود ادامه داده‌اند و اگر پایداری آنها نبود، شاید وضعیت کیفی بازیگری در کشور به سطح کنونی نمی‌رسید.»



ملک مطیعی عنوان کرد: «هیچ خانواده‌ای نمی‌تواند با ماهی ۱۲۰ هزار تومان زندگی بگذراند و از این جهت، ارشاد در حق بازیگران پیشکسوت اجحافی بزرگ کرده است.



البته ممکن است برخی از این بازیگران کارمند اداره، شرکت و ... دیگری باشند و از محل دیگری هم حقوق بگیرند اما تعداد این گونه بازیگران کم است و بخش قابل توجهی از آنها تنها از وزارت فرهنگ و ارشاد حقوق می‌گیرند.»



سهم پیشکسوتان از توجه ویژه مسئولان تنها یک قبر رایگان است



ملک مطیعی در بخش دیگری از سخنان خود نیز بیان کرد: «سهم پیشکسوتان بازیگری از توجه ویژه مسئولان تنها یک قبر رایگان در قطعه هنرمندان بهشت زهراست که این امر از کم توجهی به وضعیت این بازیگران حکایت می کند.



این پیشکسوتان از سالیان گذشته برای پایداری هنر اجرای نقش در کشور تلاش کرده‌اند و کم توجهی به وضعیت آنها حق آنها نیست.»



هنرمند تئاتر، سینما و تلویزیون ادامه داد: «پیشکسوتان بازیگری در سنین پیری و از کارافتادگی بیشتر از مواقع دیگر به حمایت‌ها و توجه خاص مسئولان نیاز دارند و نباید به گونه‌ای عمل شود که همه زحمات آنها نادیده گرفته شود.»..../گزارش : خبرگزارى مهر