اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
معمای تقویم باستانی مایاها بالاخره حل شد
پژوهشگران آمریکایی با استفاده از روش تاریخنگاری رایودکربنی موفق به رمزگشایی از تقویم باستانی مایاها شدند.
خبرگزاری مهر: پژوهشگران آمریکایی با استفاده از روش تاریخنگاری رایودکربنی موفق به رمزگشایی از تقویم باستانی مایاها شدند.
سه تقویم متفاوت مایاها شامل تقویم مقدس Tzolk'in است که یکسال آن 260 روز محاسبه میشد و برای انجام برنامههای مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت؛ تقویم دوم که Haab نام دارد و یکسال 365 روز بطول می انجامد و از تغییرات فصلی برای شمارش روزها استفاده میشود و تقویم سوم شمارش بزرگ (Long Count) نام دارد؛ این تقویم 5125 ساله که در روز 21 دسامبر 2012 پایان یافت از 144 هزار روز- باکتون، هفت هزار و 200 روز- کاتون، 360 روز- تون، 20 روز- وینال و یک روز- کین تشکیل شده است.
محققان دانشگاه پن استیت در پنسیلوانیا با تنظیم (کالیبره) کردن تقویم شمارش بزرگ بر روی تقویم مدرن اروپایی، موفق به رمزگشایی از آن شدهاند.
پروفسور «داگلاس کنت» باستان شناس زیست محیطی و سرپرست تیم تحقیقاتی خاطرنشان میکند: در روش های تطبیق تقویم شمارش بزرگ با تقویم مدرن اروپایی از حوادث تاریخی و نجومی استفاده میشود که چندان قابل اطمینان نیستند.
یک تیم بینالمللی از پژوهشگران برای تطبیق تقویم باستانی مایاها از روش همبستگی گودمان- ماتینز- تامپسون (GMT) استفاده کردند؛ این همبستگی نشان می دهد که ایجاد تاریخ در ششم سپتامبر 3114 پیش از میلاد روی داده است.
در این روش از ترکیب شتابدهنده طیف سنج جرمی کربن- 14 و کالیراسیون با استفاده از نرخ رشد درختان استفاده شد؛ نرخ رشد درخت با رهگیری سالانه تغییرات در جذب کلسیم در فصول بارانی محاسبه شد و تغییرات جوی کربن-14 در طول دوران کلاسیک مایاها حاکی از نوسانات شدید در طول زمان بوده است.
با قرار گرفتن و تطبیق تقویم باستانی «شمارش بزرگ» در تقویم مدرن اروپایی، امکان درک زمان وقوع حوادث در عصر مایاها با رویدادهای تاریخی در سایر نقاط جهان فراهم می شود.
نتایج این مطالعه در مجله Scientific Reports منتشر شده است.
سه تقویم متفاوت مایاها شامل تقویم مقدس Tzolk'in است که یکسال آن 260 روز محاسبه میشد و برای انجام برنامههای مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت؛ تقویم دوم که Haab نام دارد و یکسال 365 روز بطول می انجامد و از تغییرات فصلی برای شمارش روزها استفاده میشود و تقویم سوم شمارش بزرگ (Long Count) نام دارد؛ این تقویم 5125 ساله که در روز 21 دسامبر 2012 پایان یافت از 144 هزار روز- باکتون، هفت هزار و 200 روز- کاتون، 360 روز- تون، 20 روز- وینال و یک روز- کین تشکیل شده است.
محققان دانشگاه پن استیت در پنسیلوانیا با تنظیم (کالیبره) کردن تقویم شمارش بزرگ بر روی تقویم مدرن اروپایی، موفق به رمزگشایی از آن شدهاند.
پروفسور «داگلاس کنت» باستان شناس زیست محیطی و سرپرست تیم تحقیقاتی خاطرنشان میکند: در روش های تطبیق تقویم شمارش بزرگ با تقویم مدرن اروپایی از حوادث تاریخی و نجومی استفاده میشود که چندان قابل اطمینان نیستند.
یک تیم بینالمللی از پژوهشگران برای تطبیق تقویم باستانی مایاها از روش همبستگی گودمان- ماتینز- تامپسون (GMT) استفاده کردند؛ این همبستگی نشان می دهد که ایجاد تاریخ در ششم سپتامبر 3114 پیش از میلاد روی داده است.
در این روش از ترکیب شتابدهنده طیف سنج جرمی کربن- 14 و کالیراسیون با استفاده از نرخ رشد درختان استفاده شد؛ نرخ رشد درخت با رهگیری سالانه تغییرات در جذب کلسیم در فصول بارانی محاسبه شد و تغییرات جوی کربن-14 در طول دوران کلاسیک مایاها حاکی از نوسانات شدید در طول زمان بوده است.
با قرار گرفتن و تطبیق تقویم باستانی «شمارش بزرگ» در تقویم مدرن اروپایی، امکان درک زمان وقوع حوادث در عصر مایاها با رویدادهای تاریخی در سایر نقاط جهان فراهم می شود.
نتایج این مطالعه در مجله Scientific Reports منتشر شده است.
ویدیو مرتبط :
تقویم مایاها
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
یک معمای مهم کیهانی بالاخره حل شد
کائنات با القای این حس که اجسام آسمانی در فاصله همسانی با زمین قرار دارند، چشمان انسان را به راه خطا میبرند.
ایسنا: منجمان در جدیدترین بررسیهای خود موفق شدند به یکی از معماهای مهم کیهانی پاسخ دهند.
کائنات با القای این حس که اجسام آسمانی در فاصله همسانی با زمین قرار دارند، چشمان انسان را به راه خطا میبرند.
در
تصویر جدیدی که تلسکوپ فضایی هابل منتشر کرده، میتوان دو کهکشان NGC
5011B و NGC 5011C را مشاهده کرد که در مقابل یک پسزمینه ستارهای قرار
گرفتهاند.
این کهکشانها در صورت فلکی قنطورس قرار دارند و ماهیت آنها ستارهشناسان را سردرگم کرده است.
در
تصویر منتشره ، جسم سماوی NGC 5011B که در سمت راست تصویر دیده میشود، یک
کهکشان مارپیچی است که به خوشه کهکشانی قنطورس در فاصله 156 میلیون سال
نوری از زمین تعلق دارد.
همچنین NGC 5011C
(کهکشان آبیمانند در مرکز تصویر) که مدتها بخشی از این خوشهکهکشانها به
شمار رفته و از نور ضعیف برخوردار است، در حقیقت یک کهکشان کوتوله همسایه
است.
ستارهشناسان همواره در مورد ظاهر NGC 5011C کنجکاو بودهاند.
به
باور آنها چنانچه این دو کهکشان در فاصله همسانی از زمین قرار داشتند،
باید علائمی از تعامل بین خود را نشان میدادند؛ با این حال تاکنون هیچ
گونه نشانه قابل مشاهدهای از این تعامل مشاهده نشده است.
به
منظور حل این مشکل، ستارهشناسان سرعتی را که این کهکشانها در آن در حال
دور شدن از کهکشان راه شیری هستند، بررسی کرده و دریافتند که NGC 5011C
بسیار کندتر از همسایه ظاهریاش در حال دور شدن از راه شیری است و حرکت آن
با حرکت گروه «قنطورس ای» واقع در فاصله 13 میلیون سال نوری همخوانی دارد.
بنابراین
NGC 5011C که ستارگانش فقط ده میلیون برابر خورشید جرم دارند، باید در
واقع یک کهکشان کوتوله مجاور باشد و نه عضوی از خوشه کهکشانی دور قنطورس که
پیشتر تصور میشد. این کشف منجر به حل یک مسأله کیهانی شده است.