معمای تبدیل پایگاه های مدیریت بحران به سالن ورزشی

 

افشاگری در تلویزیون- چالش در شورای شهر بر سر تلفات سیل

معمای تبدیل پایگاه های مدیریت بحران به سالن ورزشی

گزارشگر سیما اسنادی از «هدررفت» امکانات مربوط به ایمنی و آمادگی تهران فاش کرد. دوربین جام جم به سراغ ده‌ها سوله مستقر در تهران رفت که قرار بوده مرکز امداد و نجات در مواقع بحرانی باشند. گزارش تلویزیون سخنان شهردار تهران در اردیبهشت ماه امسال در کنفرانس بین‌المللی خطرپذیری مدیریت بحران در مناطق شهری را به یاد می‌آورد که می‌گفت: «تاکنون در شهر تهران بیش از یکصد سوله بحران و امکانات اولیه مستقر شده است و تجهیزات ما به سه برابر افزایش یافته و مدرن‌تر شده است و در صورت وقوع حوادث شرایط خوبی را داریم.» شواهد به دست آمده در گزارش تلویزیون حکایت از آن دارد که تعدادی از این پایگاه های بحران، به اماکن ورزشی بانوان تبدیل شده‌اند و معلوم نیست با چه منطقی تغییر کاربری داده‌اند.

هنوز دلیل و انگیزه تبدیل مراکز امداد و آماده‌باش تهران به کانون ورزشی بانوان روشن نشده است اما گفته شده است بهانه این کار در سال های قبل کمبود اماکن ورزشی سرپوشیده برای بانوان و  چشمداشت به رأی انتخاباتی زنان بوده است و قرار بود واگذاری موقت باشد تا سالن های ورزشی برای بانوان احداث شود.

طوفان اخیر تهران که به گفته کارشناسان اقلیم شناسی به علت گرمای بیش از حد و تغییرات آب و هوایی رخ داد بازتاب‌های عجیب و غریب در میان نهادهای امدادی در پی داشت. به نظر می‌آید آسان‌ترین راه این بود که کاسه و کوزه سر سازمان هواشناسی شکسته شود. عده‌ای هم با فرافکنی، همه تقصیرات را به گردن نهاد بالادستی خود یعنی سازمان مدیریت بحران کشور انداختند، فارغ از اینکه سازمان مدیریت بحران کشور یک نهاد سیاستگذار و هماهنگ‌کننده است که ساختار آن، بخشی به نام پاسخگویی تعریف نکرده است و قانون جدید آن با پایان مهلت پنج ساله قانون قبلی از سوی مجلس در دست بررسی برای تصویب قرار دارد. اما این سازمان به گفته اکبر‌پور، معاون سازمان مدیریت بحران کشور از 14 کارگروه تخصصی تشکیل شده که هر یک باید به فراخور مسئولیتی که بر عهده دارند، پاسخگو باشند و بر این اساس نمی‌توان و نباید این سازمان را زیر سؤال برد.

وی با انتقاد از عملکرد سازمان صدا و سیما به عنوان مسئول کارگروه آموزش و اطلاع‌رسانی می‌گوید: این سازمان در حادثه اخیر بسیار ضعیف و منفعل عمل کرد و سؤال ما این است چرا صدا و سیما سیل سیجان، سوادکوه و کن و سولقان را دیر اطلاع‌رسانی کرده و هشدارهای هواشناسی را در این زمینه به مردم نداده است؟ در مورد سایر کارگروه‌ها هم همینطور، چرا باید شهرداری تهران، سوله‌ها را تغییر کاربری دهد، در حالی که نباید خارج از سیستمی که برایش تعریف شده، فعالیت کند.

 

  وی با بیان اینکه عملکرد همه این کارگروه‌ها تا 10 روز آینده جمع ‌بندی شده و برای بررسی به هیأت دولت ارسال می‌شود، ادامه می‌دهد: علاوه براین ما هر ماه، حداقل یک جلسه با اعضای شورای هماهنگی مدیریت بحران برگزار می‌کنیم و از همه کارگروه‌ها گزارش عملکرد می‌خواهیم، اما در مورد حادثه اخیر آقای نجار، رئیس سازمان مدیریت بحران هم به همه کارگروه‌ها نامه فرستاده و آنها هم باید جوابگو باشند.

 

براین اساس ما همه اقدامات انجام شده از سوی کارگروه‌ها را پیگیری می‌کنیم تا حوادث مشابه تکرار نشود.  اکبرپور درباره انتقادات به سازمان هواشناسی هم با رد کم کاری این سازمان در حوزه اطلاع‌رسانی و پیش‌بینی طوفان و سیل می‌گوید: سازمان هواشناسی با توجه به امکانات و تجهیراتی که در اختیار دارد بیش از این نمی‌تواند پاسخگو باشد، چراکه در حال حاضر فقط امکان پیش‌بینی کلی و نه نقطه‌ای وجود دارد، البته سازمان برای خرید تجهیزات به روز و کارآمد پس از طوفان سال گذشته هم در خواست 10 میلیارد تومان اعتبار کرد که هنوز محقق نشده است. بنابراین نمی‌توانیم همه تقصیرها را به گردن این سازمان بیندازیم، البته طوفان امسال بسیاری از سازمان‌ها از جمله هلال احمر و اورژانس را وادار کرد تا برای خرید تجهیزات جدیدتر اقدام کنند.

 بحران در مدیریت بحران
شورای شهر تهران از فردای وقوع سیل به محل بحث داغ بر سر تلفات این حادثه تبدیل شد، رشته بحث‌های انتقادی را سخنگوی مجمع نمایندگان استان تهران در دست دارد او در اظهاراتی که بازتاب گسترده یافت، به کمبودهای مدیریت حوادث و سوانح در تهران اشاره کرد. حسین طلا در مصاحبه با صدا و سیما تصریح کرد: در شهر تهران بین توانمندی دستگاه‌ها برای مدیریت شهر در مواقع بحرانی تناسبی نیست و مدیریت بحران نیز سامانی ندارد.  وی گفت: برای مواقع اضطراری و بحران سوله‌هایی آماده شده که امروز به جای تأمین ابزار و امکانات مقابله با بحران به سالن‌های فوتبال تبدیل شده است.

 

طلا افزود: در کشور بویژه پایتخت چندان مردم از آموزش‌های خودامدادی و دگرامدادی مطلع نیستند و نمی‌دانند در شرایط بحران چه کار کنند که این خود بر شدت تلفات می‌افزاید، البته هلال احمر در آموزش مردم ضعیف عمل کرده است.  نماینده مردم تهران ادامه داد: مجمع نمایندگان با ابزارهای قانونی بحران اخیر در غرب تهران به علت طوفان و حادثه سیل را پیگیری خواهد کرد.  وی خاطرنشان کرد: 7 دقیقه بارندگی باعث کشته شدن تعدادی از شهروندان شد و اگر این میزان بارش به ساعت می‌رسید فاجعه‌ای رخ می‌داد.

طلا گفت: درباره طوفان و وضعیت جوی، هواشناسی باید به دستگاه‌ها اطلاع‌رسانی کند و پس از آن شرکت‌های آب منطقه‌ای، فرمانداری‌ها و بخشداری‌ها با حمایت وزارت کشور باید به مردم اطلاع‌رسانی کنند حال آنکه در روز حادثه اخیر که روز تعطیل نیز بود اطلاع‌رسانی نشد و مردم نیز آمادگی لازم را برای مقابله نداشتند.

 

  رئیس کمیته ایمنی و مدیریت بحران شورای شهر تهران نیز گفت: مهمترین مشکل در سامانه مدیریت بحران شهر تهران نبود یکپارچگی و انسجام بین مراکز اجرایی و تصمیم گیر در این حوزه است.

 تبدیل پایگاه مدیریت بحران به سالن ورزشی
دهم خرداد ماه سال جاری نیز رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران، با اشاره به اینکه سازمان پیشگیری و مدیریت بحران اولویت شهرداری نیست، گفت: سوله بحران، سوله ورزش نیست و باید هر چه سریعتر تخلیه و در اختیار هلال‌احمر قرار گیرد. رحمت‌الله حافظی  افزود: شهر تهران از ریسک بالایی برخوردار است و جزو 25 شهر پرریسک زلزله دنیاست. پایگاه های مدیریت بحران درحالی تبدیل به سوله ورزشی می‌شوند که پیش از این رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران گفته بود: براساس طرح تحقیقاتی بین‌المللی در 616 شهر جهان، تهران دهمین شهر و ایران ششمین کشور از نظر مخاطرات طبیعی شناخته شده‌اند.

 

احمد صادقی خاطرنشان کرده: این تحلیل بر اساس شاخص‌های جمعیت تحت‌تأثیر خطرات و تأثیرات اقتصادی ارائه شده و بررسی‌ها نشان داده که تهران با احتساب 5 مخاطره طبیعی مورد تحقیق(سیل، زلزله، سونامی، طوفان و گردباد) دهمین شهر آسیب‌پذیر جهان در برابر بلایای طبیعی است و مدیریت بحران باید به دغدغه مدیران تبدیل و  نیازهای آن تأمین شود.

اخبار اجتماعی - ایران

ویدیو مرتبط :

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چگونه یک سالن ورزشی مناسب انتخاب کنیم؟

 

 

 

۵ گام تا پرورش اندام:یافتن سالن ورزشی مناسب می تواند به شما در رسیدن به تناسب بدنی یاری برساند. برای یافتن یک سالن ورزشی مناسب که نیازهای شخصی تان را برآورده کند و به شما کمک کند تا انگیزه تان را برای ادامه ورزش حفظ کنید باید یادداشت برداری کنید، به برخی از پرسش های مهم پاسخ دهید و درباره اهدافی که می خواهید به آن برسید واقع گرا باشید...

 

 

ممکن است هدف شما برای رفتن به سالن ورزشی کم کردن وزن اضافی تان باشد یا پس از یک عمل جراحی روی زانو یا کمر بخواهید عضلات آسیب دیده تان را دوباره به حالت طبیعی بازگردانید. گاهی فرد ممکن است برای بهبود کارکردش در یک رشته ورزشی بخواهد تناسب اندام بیشتری پیدا کند اما به غیر از اهداف گوناگون، شمار زیادی از افرادی که در اول سال به سالن های ورزشی می روند و مربی شخصی انتخاب می کنند، پس از مدتی رفتن به سالن را کنار می گذارند.

 

مشکل اصلی این است که افراد پیش از انتخاب سالنی که واقعا مناسب آنها باشد، بررسی کافی انجام نمی دهند. این ۵ توصیه در یافتن یک سالن ورزشی مناسب به شما کمک می کند:

 

۱.سالنی در نزدیکی خانه یا محل کار پیدا کنید

 

شاید این توصیه بدیهی به نظر برسد اما یک خطای شایع افراد انتخاب سالن ورزشی ای است که از خانه یا محل کارشان خیلی دور است و دوری و نزدیکی سالن ورزشی می تواند عاملی اساسی در رفتن یا نرفتن فرد به سالن باشد.

 

شاید ابتدا فاصله ۲۰ دقیقه ای سالن ورزشی تا خانه تان مناسب به نظر برسد اما هنگامی که مساله رفتن روزانه به سالن، ترافیک و سایر عواملی که وقت شما را می گیرد مطرح می شود، ممکن است به تدریج انگیزه تان را از دست بدهید. برای بسیاری از افرادی که مشکل زمانی دارند اضافه شدن نیم ساعت به زمان رانندگی برای رسیدن به سالن ورزشی، ممکن است به کلی آنها را از رفتن به سالن منصرف کند. سالن ورزشی در شرایط ایده آل نباید فاصله ای بیش از ۱۰ دقیقه با پیاده روی یا با ماشین از خانه یا اداره تان داشته باشد.

 

بسیاری از افراد سالن ورزشی نزدیک به محل کارشان را انتخاب می کنند با این فرض که در ساعت های ناهار یا در پایان ساعت های کاری شان ورزش کنند و بعد به خانه بازگردند، اما رانندگی به سوی خانه پس از ورزش کردن و خستگی ناشی از آن ممکن است برای فرد مشکل باشد، فردی که به سالن ورزشی نزدیک خانه اش می رود، می تواند صبح ها به سالن رفته و بعد دوش بگیرد و به سر کار برود.

 

۲.مقررات عضویت در سالن را بررسی کنید

 

بررسی سالن ورزشی را از همان لحظه ای که به درون آن قدم می گذارید، شروع کنید. آیا مسوولان اطلاعات لازم را در اختیار شما می گذارند، یا شما را به درون اتاقی هدایت می کنند و سعی می کنند بلافاصله شما را قانع کنند عضو سالن شوید یا از امتیازات ویژه عضویت در سالن در آن ماه صحبت می کنند؟

 

نکته مهم این است که حس کنید که مسوولان سالن در کارشان حرفه ای هستند و صرفا مانند یک فروشنده از شما استقبال نمی کنند. سوال کردن مسوول عضویت از شما درباره اهداف برنامه ورزشی تان، انواع کلاس هایی که می خواهید در آن شرکت کنید و زمانی از روز که برایتان مناسب است، نشانه های خوبی محسوب می شوند. درباره شکل عضویت در سالن سوال کنید و ببینید آیا سالن برنامه متنوع و انعطاف پذیری دارد یا نه. اگر مسوول عضویت بخواهد بلافاصله و بدون توضیح شما را قانع کند گزینه عضویت مادام العمر را با پرداختن مقدار زیادی حق عضویت بپذیرید، یا اگر به شما پیشنهاد کنند در مقابل تخفیف در هزینه ماهانه، پول عضویت چند سال را از پیش بپردازید، باید حواستان را بیشتر جمع کنید. این پیشنهادها به معنای آن است که سالن ورزشی از لحاظ مالی دچار مشکل است و نیاز به سرمایه در گردش دارد. به طور دقیق درباره قیمت های اشکال گوناگون عضویت پرس وجو کنید تا اطلاعات کاملی درباره ویژگی های هر شکل عضویت پیدا کنید. مثلا آیا باید برای عضویت پیش پرداخت بدهید؟ یا هر شکل عضویت شامل چه کلاس هایی می شود؟

 

در عین حال که باید مراقب باشید پول اضافی برای عضویت در سالن از شما نگیرند، خیلی هم نباید خسیس باشید. یک سالن ورزشی ارزان قیمت، ممکن است بسیار شلوغ باشد، بنابراین اگر اولویت شما خلوت بودن و امکان کار کردن یک به یک با تمرین دهنده سالن است، پرداخت مبلغ بیشتر ضروری است. به عوامل موثر بر هزینه ها به جز هزینه عضویت در سالن هم برای انتخاب سالن ورزشی مناسب فکر کنید. مثلا اگر می خواهید بعدازظهرهایی که مراقبت از بچه هایتان به عهده شماست ورزش کنید، ممکن است بهتر باشد پول بیشتری برای سالنی بپردازید که خدمات مراقبت از کودکان هنگام ورزش والدین را هم عرضه می کند.

 

۳.داخل سالن ورزشی را بررسی کنید

 

ضروری است که پیش از ثبت نام درون سالن چرخی بزنید و به جزییات ریز دقت کنید. تجهیزات وزنه زنی را بررسی کنید. آیا این وسایل درست کار می کنند؟ آیا به این وسایل به خوبی رسیدگی می شود؟ آیا این وسایل تمیز هستند و پس از استفاده پاک می شوند؟ اگر به تجهیزاتی برخوردید که خراب شده اند، درباره مدت زمان معمول برای تعمیرات وسایل سوال کنید. دقت کنید که آیا وزنه ها زنگ زده هستند یا نه و حتی پوشش چرمی یا بالشتک های وسایل گوناگون را بررسی کنید. اگر این پوشش ها پاره و ترک خورده باشند، معلوم است که وسایل ورزشی به خوبی نگهداری نمی شوند. یکی از مکان های مهم در سالن های ورزشی اتاق رختکن است؛ اتاق رختکنی که به هم ریخته و مرطوب باشد و حوله ها در آن روی زمین انباشته شده باشند و محل دوش گرفتن کثیف باشد، یک ویژگی منفی بزرگ برای سالن ورزشی است. اطمینان حاصل کنید که اتاق رختکن بهداشتی است، حوله ها به طور مرتب عوض می شوند و تجهیزات کافی دارد به طوری که پس از یک ساعت ورزش کردن مجبور نیستید برای یک دوش خالی منتظر بمانید. کمدهای شخصی هم مهم هستند به خصوص اگر پیش یا پس از کار به سالن می روید و نیاز به محلی ایمن برای قرار دادن لباس کار و چیزهای قیمتی تان دارید. مطمئن شوید که کمدهای شخصی در سالن وجود دارند و ایمن هستند هزینه در اختیارداشتن آنها چقدر است؟

 

۴.درباره شیوه رفتار کارکنان سالن پرس وجو کنید

 

یک عامل دیگر در ارزیابی یک سالن ورزشی، شیوه رفتار و تعامل کارکنان با اعضاست. ببینید آیا مربیان به مشتریان توجه دارند و آنها را تمرین می دهند یا در کناری نشسته اند و به آنها بی توجه هستند. همچنین باید درباره وجود بخش های انحصاری در سالن ورزشی سوال کنید، زیرا ممکن است در برنامه ورزشی شما موثر باشند. مثلا اگر بخشی از سالن یا زمان معینی از کار سالن به صورت انحصاری به زنان اختصاص داده شده باشد، ممکن است مراجعان مرد یا فضای کافی یا زمان مناسب برای انجام ورزش پیدا نکند. سالن های تناسب اندام معمولا در شروع خدماتی مانند یک جلسه رایگان با مربی شخصی یا آموزش رایگان نحوه کار با دستگاه های گوناگون را به مشتریان عرضه می کنند. توجه داشته باشید که از این جلسه های رایگان استفاده کنید.

 

۵.به یاد داشته باشید برای خودتان به سالن ورزشی می روید

 

شخصی از دوستی در اداره درباره سالن ورزشی که آن دوست به آن می رود، سوال می کند زیرا می خواهد همراه یک دوست ورزش کند و فقط به دلیل اینکه دوستش به آن سالن می رود، در آن سالن عضو می شود. بعد دوستش به دلیل تغییر برنامه کاری اش آن سالن را ترک می کند. شاید برای شما چنین وقایعی رخ داده باشد. فرد ناگهان با این وضعیت روبرو می شود که تصمیمش برای عضو شدن در یک سالن صرفا به دلیل همراهی با یک شخص دیگر بوده است. این اشتباهی رایج و عمده است. در نظر داشته باشید که فقط هنگامی به همان سالنی که دوستان یا بستگانتان توصیه اش می کنند، بروید که نیازهای تمرینی شان با نیازهای شما مشابه باشد، آنها وضعیت جسمی مشابهی با شما داشته باشند و اهداف شما از لحاظ تناسب بدنی را دنبال کنند. مثلا اگر یک جوان بدنساز ۱۸ ساله سالنی را به شما توصیه می کند و شما مرد ۴۵ ساله ای هستید که می خواهید وزن کم کنید، شاید راهنمایی های آن جوان به شما کمکی نکند. مساله مهم تر این است که شما در چه سنی هستید و می خواهید به تناسب بدنی برسید، در ۵۰ سالگی یا ۲۵ سالگی شما برای خودتان ورزش می کنید. اول باید نیازها و راحتی خودتان را در نظر بگیرید.

منبع: WebMD