مطهری: ساپورت‌ پوشی از دولت قبل مُد شد

خبرگزاری ایسنا: یک نماینده اصولگرای مجلس گفت: باید تلاش کنیم در انتخابات مجلس آینده افرادی وارد مجلس شوند که خود را نماینده مردم بدانند نه نماینده نظام و فقط از نظام دفاع کنند.

علی مطهری در دیدار اعضای شورای راهبردی پویش امید در پاسخ به سوالی درباره تفکر حضرت امام(ره) در رابطه با آزادی بیان و اندیشه، اظهار کرد: نظرات و رفتار حضرت امام(ره) در سال‌های جنگ و شرایط جنگی بوده است. مثلا زمانی امام فرمودند: "قلم‌های مسموم باید شکسته شود" و بلافاصله چندین روزنامه بسته شد چون پشت جبهه و روحیه مردم را تضعیف می‌کردند و گاهی مانند ستون پنجم دشمن عمل می‌کردند. اگر بخواهیم رفتار آن زمان امام را برای امروز مبنا قرار دهیم منطقی نیست و خود ایشان هم در اواخر جنگ فرمودند که از این پس براساس قانون عمل می‌شود. باید مبنا را قانون اساسی قرار دهیم.

وی در پاسخ به سوالی درباره بازداشت صبا آذرپیک ابراز عقیده کرد: متاسفانه الان بر خلاف قانون اساسی عمل می‌شود. کسی را بازداشت می‌کنند و تا مدتی خانواده‌اش اجازه صحبت با او را ندارند. هر نهادی بازداشت را انجام داده خلاف قانون عمل کرده است؛ زیرا طبق قانون اساسی در صورت بازداشت، موضوع اتهام باید با ذکر دلایل بلافاصله کتبا به متهم ابلاغ و تفهیم شود و حداکثر ظرف مدت 24 ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالح قضایی ارسال و مقدمات محاکمه در اسرع وقت فراهم شود. در حالی که مدت‌ها فرد را در بازجویی و گاهی در انفرادی نگه می‌دارند. البته من از اتهامات ایشان اطلاعی ندارم و نمی‌خواهم قضاوتی درباره آن داشته باشم.

وی همچنین در پاسخ به پرسشی درباره سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفت: مجلس می‌تواند از وزیر اطلاعات سوال کند ولی از سپاه نمی‌تواند. به نظر من سپاه فقط در مواردی می‌تواند در امور دخالت کند که اقدام مسلحانه علیه نظام در کار باشد، مثل مبارزه‌ای که سپاه با منافقین و گروه فرقان و پژاک داشته و دارد . بقیه امور امنیتی به عهده وزارت اطلاعات است. امام(ره) سپاه را از دخالت در سیاست پرهیز می‌دادند.

بدیهی است هر فرد سپاهی شخصاً می‌تواند نظری داشته باشد ولی سپاه به صورت سازمانی نباید در سیاست دخالت کند. میزان ورود سپاه در اقتصاد نیز باید مشخص باشد. مثلا پروژه‌هایی را که بخش خصوصی از انجام آن عاجز است عهده‌دار شود. همچنین نباید مالکیت پیدا کند و تبدیل به یک کارتل یا تراست شود .

نماینده مردم تهران در مجلس در پاسخ به سوال دیگری در رابطه با وضعیت حجاب در کشور و این‌که چرا این روزها تاکید بیشتری از سوی برخی گروه‌ها در این‌باره می‌بینیم ،اظهار کرد: وضعیت حجاب در کل کشور در مجموع قابل قبول است و این‌طور نیست که عصیانی صورت گرفته است. بحث در مورد بعضی موارد ناهنجار است که بیشتر متأثر از شبکه‌های ماهواره‌ای است. این طور نیست که بدحجابی صرفا ناشی از جهل به فلسفه حجاب باشد.

بسیاری از خانم‌های بد حجاب فلسفه حجاب را می‌دانند ولی به زبان حال می‌گویند دوست داریم این‌طور بیرون بیاییم. مثل پزشکی که درباره مضرات سیگار صحبت می‌کند و بعد یک سیگار روشن می‌کند. نمی‌توانیم بگوییم هر نوع بدحجابی دهن‌کجی به نظام است. بخشی از آن ناشی از تمایل زن به خودنمایی است.

وی افزود: بحث در این است که آیا دولت اسلامی در اینجا وظیفه‌ای دارد یا نه. یعنی همه قبول دارند که اساس، کار فرهنگی و تربیت دینی است، ولی پس از همه این‌ها اگر عده‌ای رعایت نکردند چه باید کرد؟عده‌ای مانند آقایان احمدی‌نژاد و مشایی می‌گفتند که دولت در این زمینه وظیفه‌ای ندارد. در حالی که قدرت اجرایی دست دولت است و طبق اجماع فقها آن مرتبه از امر به معروف و نهی از منکر که مستلزم اعمال قانون است وظیفه دولت اسلامی است.

 مسائل اخیر در مورد حجاب بیشتر سیاسی است چون وضعیت حجاب نسبت به دولت گذشته تغییر چندانی نکرده است. مثلا ساپورت‌پوشی از دوران آقای احمدی‌نژاد شروع شده است. حمله به دولت، جوانمردانه و منصفانه نیست، بیشتر جنبه سیاسی دارد ولی دولت موظف است بر پوشش اسلامی نظارت داشته باشد و نباید بی‌تفاوت باشد و البته باید از اماکن دولتی شروع شود.

وی تصریح کرد: اگر تمام اقدامات فرهنگی و تربیتی نیز انجام شود باز هم ناهنجاری در پوشش به دلیل عوامل خارجی و هوا و هوس‌ها وجود خواهد داشت، این‌جا چه باید کرد؟ اسلام می‌گوید اینجا وظیفه دولت اسلامی است که امر به معروف و نهی از منکر را توسط ضابطین خودش اجرا کند.

مطهری ا بیان این‌که «گشت ارشاد در مواردی درست عمل نمی‌کرد و با برخی بی‌جهت برخورد می‌کرد»، گفت: باید گشت ارشاد درست عمل کند و فقط با موارد بسیار ناهنجار برخورد کند. ضابطان آن هم باید آموزش دیده باشند و در برخورد با خانم‌ها از خانم‌ها استفاده شود و در برخورد با آقایان از آقایان. اعمال قانون در این مورد مانند اعمال زور در سوادآموزی عمومی یا بهداشت عمومی از قبیل واکسن زدن است که مصلحت جامعه چنین اقتضا می‌کند و مخالف آزادی نیست و مردم قبول می‌کنند.

وی در رابطه با انتخابات مجلس آینده نیزگفت: ترکیب مجلس آینده از یک طرف به عملکرد دولت بستگی دارد و از طرف دیگر به نوع رفتار شورای نگهبان که سخت‌گیری بکند یا نه. اگر افراد مستقل و اصلاح طلب نیز کاندیدا باشند و در نتیجه مردم مشارکت قابل قبولی داشته باشند مجلس خوبی خواهیم داشت ولی اگر رد صلاحیت‌ها زیاد باشد مشارکت مردم پایین می‌آید و مجلسی مانند مجلس کنونی خواهیم داشت. بعید می‌دانم شورای نگهبان اجازه دهد مجلسی با اکثریت غیر اصولگرا تشکیل شود.

وی تصریح کرد: راه سومی که خیلی‌ها با عنوان اعتدال پیشنهاد می‌کنند این است که معتدل‌های اصلاح طلب و اصولگرا بتوانند با یکدیگر کار کنند. انتظاری که از دولت می‌رفت همین بود ولی عملاً این طور نشد. انتقاداتی که اصولگرایان به دولت می‌کنند بیشتر ناشی از این است که آن‌ها در امور اجرایی زیاد به بازی گرفته نشدند.

برداشت اصلاح‌طلبان و اصولگرایان از اصل ولایت‌فقیه و اصل آزادی بیان و آزادی‌های اجتماعی متفاوت است و در این‌جا اختلاف فکری وجود دارد، ولی در بقیه موارد اختلاف این دو گروه ناشی از تعصبات گروهی و تعلق خاطر به شخصیت‌هاست و واقعی نیست. به همین علت دیواری که بین خود کشیده‌اند مصنوعی است و با راه سوم می‌توان آن را شکست.

این نماینده اصولگرای مجلس یادآور شد: نزد بعضی از اصولگرایان وقتی که می‌گویی اصلاح طلب، انگار گفته‌ای کافر. در طرف مقابل هم وقتی می‌گویی اصولگرا، آدمی با فکر بسته و خشن در نظرشان مجسم می‌شود. آقای پزشکیان اصلاح طلب است و من اصولگرا ولی ما همفکر هستیم و باهم همکاری داریم. این می‌تواند در سطح کشور گسترش پیدا کند و به صورت یک جریان در بیاید.

مطهری با بیان این‌که «باید تلاش کنیم انتخابات خوبی برگزار شود و افرادی وارد مجلس شوند که خود را نماینده مردم بدانند نه اینکه خود را نماینده نظام بدانند و فقط از نظام دفاع کنند»، تاکید کرد: افرادی که بین دفاع از نظام و دفاع از حقوق مردم تضادی قائل نباشند و این دو را در طول هم بدانند نه در عرض هم. برای این‌که انتخابات سالم برگزار شود، یکی از لوازمش اصلاح قانون انتخابات است که پیش نویس آن در مجلس آماده شده. اگر نمایندگان واقعی مردم وارد مجلس شوند مجلس در رأس امور خواهد بود.

خبرگزاری آنا: اگر یکی از منتقدان سرسخت دولت یازدهم که نزدیک به یک سال است راه و بیراه دولت را به بهانه‌های متعدد مورد هجمه قرار می‌دهند، ‌تصاویر زنان ساپورت‌پوش را در صحن علنی مجلس نشان می‌داد و بابتش از وزیر کشور بازخواست می‌کرد، خیلی تعجب‌برانگیز نبود اما وقتی این تصاویر به خواست علی مطهری در مانیتورهای بهارستان به نمایش درآید، خیلی دور از ذهن نیست که با حجم زیادی از مخاطبان متعجب مواجه شویم.

شگفتی آن گاه بیشتر می‌شود که به خاطر آوریم  این  نماینده مجلس در ماه‌های گذشته بارها در  دفاع از عملکرد دولت یازدهم به منتقدان آن یادآور بوده مواردی که امروز برایشان مهم شده است، در دولت قبل ریشه دارد. به همین خاطر از آنان پرسیده است چرا آن موقع سکوت کرده بودند؟

در همین راستا از علی مطهری سوال کردیم چه شد که در موضوع حجاب و عفاف که از یکسو ریشه در گذشته‌ها دارد و از سوی دیگر به جز وزارت کشور بیست‌ و چند نهاد دیگر در آن نقش دارند، از نقش وکیل مدافع دولت تبدیل به دادستان شد؟

وقتی دیدگاه‌های شما درباره حجاب و عفاف و نوع مواجهه شما با این موضوع  هر چند وقت یک بار مطرح می‌شود، به شدت در شبکه های اجتماعی بازخورد منفی پیدا می‌کند؛ در موارد متعدد برای بسیاری از حامیان شما، این سوال پیش آمده است که علی مطهری چگونه فردی است؟ به عبارتی برایشان قابل جمع نیست که چطور یک نفر می‌تواند درباره موضوعاتی، رویکردی کاملا متفاوت از بقیه دوستانش در پایگاه فکری‌ و سیاسی‌ای که به آن تعلق دارد، داشته باشد و در موضوعاتی دیگر مانند مقوله حجاب،‌ موضعی دیگر بگیرد و مثلا حتی عکس زنان ساپورت پوش را در صحن علنی مجلس نشان دهد و با اصرار از وزیر کشور بابت این مساله سوال کند!

اتفاقا حرف من این است که اینها باید با هم جمع بشود. علی مطهری فردی است که برای هرچیز بر اساس آموزه‌های دین اسلام موضع می‌گیرد. به همین‌خاطر گاهی ممکن است مواضعم خوشایند برخی باشد و زمانی دیگر، خوشایند افرادی باشد  که در موردی دیگر،‌ منتقد موضع بنده بودند. در هر حال واقعیت آن است که جامعه دو بخش دارد، ممکن است یک بخش خوشش بیاید و بخشی دیگر پس بزند. مثلا وقتی ما حرفی درباره وضعیت حجاب در جامعه می‌زنیم حتما بخشی از طیف اصلاح طلب ناراحت می‌شوند یا وقتی از حقوق ملت و آزادی بیان حرف می‌زنیم بخشی از اصولگرایان ناراحت می‌شوند. یا مثلا درباره موضوع حصر آقایان موسوی و کروبی از وزیر دادگستری سوال دارم که مطمئنم این سوال هم به مذاق برخی خوش نمی‌آید اما من کاری به خوشامد و بدآمد دیگران ندارم، چون حرف خودم را می‌زنم یعنی آنجا که تشخیص بدهم باید حرفی باید زده شود،‌ قطعا می‌گویم و این را هم می‌دانم که برخی ناراحت می‌شوند اما خب چاره‌ای هم نیست؛ من به حرفی که می‌زنم اعتقاد دارم.

اما درباره تصاویر زنان ساپورت‌پوش این سوال برای افکار عمومی مطرح است که علی مطهری که خودش بارها در مسائل مختلف به منتقدان دولت فعلی متذکر شده است که این ایرادهایی که می‌گویید مربوط به دولت قبلی است،‌ چطور درباره وضع حجاب، وزیر دولت را به مجلس می‌کشاند و سوال می‌کند آن هم وقتی که خودش بارها گفته نابسامانی حجاب در جامعه ربطی به دولت آقای روحانی ندارد و از سال‌ها قبل و در دولت آقای احمدی‌نژاد هم وجود داشته است؟ به هر حال ساپورت‌پوشی مد امسال نیست و حداقل 4 سال است که مورد استفاده زنان و دختران جامعه ایران قرار دارد. برای همین این سوال برای افکار عمومی مطرح است که هدفتان از نشان دادن آن تصاویر در مجلس چه بود؟ تصاویری که منجر به دادن کارت زرد به وزیر دولتی شد که مورد حمایت شما هم قرار دارد.

به هرحال وزیر باید به وظیفه‌اش عمل می‌کرد برای همین به مجلس فراخوانده شد.

اما وزارت کشور فقط یکی از 22 نهادی است که متولی موضوع حجاب و عفاف هستند.

درست است ولی متولی هماهنگی همه آن دستگاه‌ها وزیر کشور است. ستاد اجرای قانون حجاب و عفاف ، وزارت کشور است. حرف من این بود فرض کنید وقتی پدیده‌ای که برخلاف پوشش اسلامی است در جامعه پیدا شد،‌ دولت وظیفه دارد؛ یعنی دولت نمی‌تواند بگوید  خود مردم باید بفهمند و فرهنگشان بالا بیاید. کار فرهنگی جای خود ولی دولت اینجا وظیفه دارد یعنی باید مانع شود و اجازه ندهد که این روند در جامعه رسمیت پیدا کند. برای همین از وزیر خواستیم که به کمیسیون بیاید و در این باره بحث‌های زیادی شد. حتی ما گفتیم که اگر شما بخشنامه کنید که این نوع پوشش را نمی‌پذیرید و ورود افراد با این پوشش به ادارات دولتی ممنوع است،‌ ما سوالمان را پس می‌گیریم چون احساس می‌کنیم شما اقدامی می‌کنید اما این اتفاق نیفتاد.

یعنی برای شما منع ورود به ادارات دولتی با داشتن این نوع پوشش مهم و کافی بود یا اینکه خواستار ورود نیروی انتظامی به مساله هم بودید؟

بحث ما این است که به طور کلی باید یک نظارتی باشد حالا اینکه شکل این نظارت چگونه باشد،‌ موضوع دوم است. بحث ما این است که وقتی مردم احساس کنند دولت سر این قضیه حساسیت دارد و مخالف این کار است،‌ خود به خود 50 تا 60 درصد مشکل حل می‌شود. بحث ما  این بود که این موضوع از سوی وزارت کشور اعلام و بخشنامه‌ای برای ادارات دولتی صادر شود.

آقای دکترمطهری  شما با دولتی مواجه هستید که اعتقاد دارد با زور نمی‌توان مردم را به بهشت برد. از آن طرف تجربه هشت سال دولت اصولگرایی را داریم که به دفعات و در مقاطع مختلف از گشت ارشاد برای مواجهه با مقوله حجاب استفاده کرد اما خب همه اذعان دارند که این کارها نه تنها نتیجه‌بخش نبود بلکه تبعات منفی هم داشت. برای همین این سوال مطرح است که آیا شما خیلی آرمانی به مقوله حجاب و عفاف نگاه نمی‌کنید؟

من دارم حکم اسلام را می‌گویم. من می‌گویم آنجا که امر به معروف و نهی از منکر مستلزم اِعمال قانون و اقدام عملی باشد،‌ این وظیفه دولت است و وظیفه مردم نیست؛ پس دولت نمی‌تواند از زیر بار این مسوولیت شانه خالی کند. البته من نمی‌گویم که با هر نوع بدحجابی مقابله عملی شود یعنی نباید با کوچکترین نقصی که در پوشش فردی وجود دارد،‌ برخورد عملی شود. ‌من می‌گویم باید با این موارد بسیار ناهنجار مثل همان ساپورت پوشیدن که باب شده است، برخورد شود؛ اینجا دولت نمی‌تواند سکوت کند.

خب  حالا همان سوال اول دوباره طرح می‌شود که ساپورت  حدود 4 سال است که استفاده می‌شود و حتی اکنون علاوه بر خانمها،‌ برخی آقایان هم از این پوشش استفاده می‌کنند!

نه چهار سال نیست؛ شاید یک سال بیشتر نباشد که در جامعه باب شده است. به علاوه ما نمی‌گوییم اصل ساپورت پوشیدن اشکال دارد؛ یکی با مانتویی که تا پایین زانوست ساپورت می‌پوشد و کسی هم نمی‌تواند به آن ایراد بگیرد؛ پس با اصل ساپورت پوشیدن  مخالف نیستیم. در واقع اعتراض ما به آن پوشش ساپورتی است که کل حجم بدن را نشان می‌دهد و این نوع پوشش قطعا حجاب نیست. ببینید برخی می‌گویند که حتی نباید اجازه فروش ساپورت را هم داد که خب این هم درست نیست.

به نکته جالبی اشاره کردید. بسیاری از افراطیان با استناد به همین مباحث حتی مثلا با فروشندگان ساپورت هم برخورد می‌کنند. آیا نگران این نیستید که به دنبال این حرف شما،‌ افراد تندرو مجال خودنمایی پیدا کنند و به دنبال برخورد فیزیکی با بی‌حجابی بروند؟

بیبنید اصلا حرف ما این نیست. الان این همه آدم در خیابان راه می‌روند و موهایشان عیان است اما کسی نمی‌گوید که آنها را بگیرید؛ حرف ما هم این نیست. اصل حرف و تاکید ما موارد خیلی ناهنجاری است که در واقع نوعی ساختارشکنی به شمار می‌رود و بنیاد خانواده را تهدید می‌کنند.معتقدم که دولت باید در این موارد خاص ورود پیدا کرده و از زیر بار مسئولیت شانه خالی نکند.