اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

مصیبت عظمایی که ادامه دارد!


اگرچه حذف 24 میلیون یارانه بگیر تعهد مالی دولت را کم خواهد کرد،اما سئوال این است که آیا منتقدان دولت یازدهم باز هم از یارانه برای رسیدن به اهداف خود استفاده خواهند کرد؟

خبرآنلاین: اگرچه حذف 24 میلیون یارانه بگیر تعهد مالی دولت را کم خواهد کرد،اما سئوال این است که آیا منتقدان دولت یازدهم باز هم از یارانه برای رسیدن به اهداف خود استفاده خواهند کرد؟

یک سوم از جمعیت ایران دیگر یارانه نمی گیرند؛ این تصمیم را نمایندگان مجلس شورای اسلامی در واپسین روزهای حضور در مجلس گرفتند.این طرح، پیشنهاد احمد توکلی نماینده مردم تهران بود.توکلی که در انتخابات هشتم اسفند ماه نتوانست به مجلس راه یابد،پیشنهاد داد که 3 دهک از یارانه بگیران از شش ماهه دوم سال 95 از لیست دریافت یارانه حذف شوند. این طرح با وجود مخالفت دولت، تصویب شد و حالا باید دولت آن را براساس قانون بودجه از پاییز امسال اجرا کند.

یکسال قبل از انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری و در حالی که حسن روحانی و یارانش خود را برای رقابت های دور دوم ریاست جمهوری آماده می کنند،این تصمیم مجلس با اما و اگرهایی برای اجرا مواجه شده است.دولت طبق روال سالهای اخیر که حدود 4 میلیون نفر از تعداد یارانه بگیران را حذف کرد،امسال هم در لایحه بودجه پیش بینی کرده بود که طرح حذف یارانه بگیران را ادامه دهد تا سرانجام تعداد یارانه بگیرها به حد متعادل درآمدهای بودجه برسد.اما برنامه دولت برای حذف همین تعداد از یارانه بگیرها نمایندگان مجلس نهم که حالا آخرین روزهای خود را پشت کرسی های بهارسان سرمی گذارند،را راضی نکرد و در نتیجه به پیشنهاد احمد توکلی رای مثبت دادند.

بیش از نیمی از نمایندگان مجلس نهم به زودی باید کرسی های خود را ترک کنند وجای خود را به مجلس تازه نفس بسپارند.آنها در آخرین روزهای حضورشان،دو لایحه مهم دولت را بررسی می کنند؛بودجه سال 95 و برنامه ششم توسعه.

اولی از این جهت حائز اهمیت است که نتیجه اش مستقیما افکار عمومی را هدف قرار می دهد.لایحه دوم اما چندان فوریت ندارد،اگر هم تکالیفی بر دوش دولت بگذارد،در مجلس بعدی راه برای اصلاح آن باز است.

قصه 6 ساله یارانه نقدی


نزدیک به 6 سال از اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها که در نهایت منجر به توزیع هزاران میلیارد تومان پول بین همه مردم ایران شد،می گذرد. هنگامی که محمود احمدی نژاد رییس جمهور وقت تصمیم گرفت تا طرح تحول اقتصادی که بعدها تبدیل به توزیع پول تبدیل شد، در اقتصاد ایران اجرایی کند،موجی از انتقاد علیه او برخاست.اقتصاددانان می گفتند،این کار موجب افزایش پایه پولی و تورم خواهد شد.چرا که منابعی برای این کار وجود نداردوآنچه از آزادسازی قیمت حامل های انرژی بدست می آمد،کفاف رقم پیش بینی شده برای توزیع بین مردم را نمی کرد.اما محمود احمدی نژاد طرح را اجرا کرد.طرحی که پوپولیستی ترین طرح اقتصادی در تاریخ اقتصاد ایران  شد.

فراخوان دادند که همه مردم هرآنچه دارند،به دولت اعلام کنند تا دولت به آنها ماهانه 45 هزار و 500 تومان یارانه بپردازد. مرکز آماربعد از ثبت اطلاعات مردم و براساس  درآمد خانوارها آنها را به 7 دهک تقسیم کرد.تقسیم بندی که ابتدا قرار بود،مبنای پرداخت یارانه به بخش های آسیب پذیر و کم درآمد شود، اما احمدی نژاد گفته بود این یارانه پول  امام زمان است و باید بین همه مردم یکسان تقسیم شود.

وقتی حسن روحانی دولت را تحویل گرفت،متعهد به اجرای این قانون و پرداخت سالانه 48 هزار میلیارد تومان یارانه به مردم بود. دولت قبل، بدهکار به بانکها،بانک مرکزی و صندوق های بازنشستگی در مقابل کاهش بهای نفت و تحریم های بین المللی  حالا دیگر نایی برای نقس کشیدن هم نداشت.به تدریج وزرای اقتصادی شروع به گلایه و سپس اعتراض کردند.کار به جایی رسید که بیژن زنگنه، وزیر نفت تأمین منابع مالی هدفمندی یارانه‌ها را عذاب الیم عنوان کرد و گفته بود که تأمین این مبلغ خواب را از چشمانش ربوده است. فقط زنگنه نبود که اعتراض می کرد، علی‌طیب‌نیا، وزیر اموراقتصادی ودارایی نیز آن را مصیبت عظما خواند .

به تدریج که اعتراض ها بالا گرفت،سخنگوی دولت خطاب به مردم گفت که آنها که نیاز به دریافت یارانه ندارند، داوطلبانه انصراف دهند.به دنبال آن کمپینی هم به ابتکار اقتصاددانان طرفدار اقتصاد آزاد شکل گرفت، اما بی نتیجه ماند.

وقتی اعتراض ها، صرفه جویی در هزینه ها و کمپین بی نتیجه ماند،نوبت اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهوری بود که هشدار بدهد.او که به صراحت لهجه در بیان مسایل اقتصادی معروف است، هشدار داده بود که دولت در منابع هدفمندی یارانه‌ها دچار مشکل است و اگردولت بخواهد متناسب با ردیف‌های هزینه برای هدفمندی پرداخت کند، کسری بودجه دولت افزایش خواهد یافت.

این سرآغازی برای حذف یارانه ها به صورت چراغ خاموش بود. سید ابوالحسن فیروز آبادی قائم مقام وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی این رقم را تا پایان سال 94 سه میلیون و 300 هزار نفر اعلام کرد.

به دنبال حذف های چراغ خاموش،اعتراض ها بالا گرفت. محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت در واکنش به اعتراض هایی که برای حذف یارانه صورت گرفته بود،گفته بود که دولت تنها برخی از افراد را که از اطلاعات آنها مطمئن بودیم از دریافت یارانه حذف کرده است.

هر ایرانی 2 میلیون و 454 هزار میلیارد تومان

برخی روایت ها حکایت از آن دارد که دولت  تا پایان سال 94 مجموعا 235 هزار میلیارد تومان یارانه پرداخت کرده است که سهم هر ایرانی از این رقم 2 میلیون و 454 هزار تومان است. اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور گفته است که آخرین آمار یارانه بگیران قبل از حذف 3 میلیون و 300 نفر رقمی در حدود 174 هزار  نفر بیش از جمعیت ایران بوده است.

زمانی که دولت احمدی نژاد تصمیم به پرداخت یارانه نقدی گرفت،بهای نفت در روزهای خوش اقبالی بشکه ای 120 دلار بود.اما برای دولت اعتدال گرای حسن روحانی کاهش بهای نفت مشکلات را دوچندان کرد.با این حال دولت تصمیمی هم برای قطع یکباره به شیوه ضربتی مجلس شورای اسلامی نداشت.

مجلس نهم دولت را مکلف کرده تا یارانه خانوارهایی که سالانه بیش از 35 میلیون تومان درآمد دارند،حذف کند.با حذف این سه دهک رقمی در حدود 10 هزار میلیارد تومان از تعهدات دولت کم خواهد شد.اگرچه این حذف تعهد مالی دولت را کم خواهد کرد،اما سئوال این است که آیا منتقدان دولت یازدهم باز هم از یارانه برای رسیدن به اهداف خود استفاده خواهند کرد؟


ویدیو مرتبط :
استاد شجاعی.مصیبت عظیم و مصیبت اعظم .نبینی از دستت رفته

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

رانت و مصیبت ادامه دارد...!



اخبار,اخباراقتصادی,خرید خودرو

این موضوع یادآور تصمیمی است که در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی گرفته شد.در آن زمان، موضوع بحث در دولت این بود که برای نوسازی خودروهای کشور در دوران بعد از جنگ چه کنیم؟ طرح اولیه این بود که بودجه ای یک میلیارد دلاری برای خرید خودرو از خارج اختصاص یابد.با این حال، وزرای صنعتی دولت، رأی دولت را عوض کردند و قرار شد این مبلغ، به خودروسازان داخلی اختصاص یابد...

دولت تصویب کرده است که بانک ها برای خرید خودرو، 25 میلیون تومان وام بدهند.


حال سود این وام چقدر است و آیا اساساً خرید خودرویی که مدام مستعمل تر می شود و قیمت اش کمتر، با وامی که روز به روز سود بانکی اش افزون تر می شود ، به صرفه هست یا نه؟ موضوع دیگری است که مقال و مجالی دیگر می طلبد.

در این یادداشت می خواهم نگاهی به وام خودرو ، از منظری دیگر داشته باشم:

1 - وقتی به دلیل راه اندازی کمپین "نه به خودروی بی کیفیت" و "رکود اقتصادی"، خودروهای تولیدی خودروسازان روی دست شان ماند، دولت به تکاپو افتاد تا مشکل آنها، به ویژه دو شرکت ایران خودرو و سایپا را حل کند.


از این رو، ارائه کمک ها و تسهیلات صدها میلیارد تومانی به این دو مجموعه را در دستور کار خود قرار داد و بعد از آن که دید این اقدامات مؤثر نیستند، وام خودرو را به رقم بی سابقه 25 میلیون تومان و 80 درصد قیمت خودرو رساند تا مردم تشویق به خرید از خودروسازان داخلی شوند.

چرا دولت این کارها را انجام داد؟ پاسخ مشخص است: چون خودروسازان به مشکل برخورده بودند.


حال سؤال اینجاست که در این کشور، آیا فقط خودروسازان مشکل دارند و بقیه بخش های اقتصادی کشور، از صنعت نساجی و کیف و کفش گرفته تا مواد غذایی و لوازم خانگی و ساختمانی، بدون مشکل در حال فعالیت و شکوفایی اند؟!

آیا بقیه صنایع کشور، فرزند ناتنی دولت اند و دو خودروساز معروف، نورچشمی اند؟!
اگر دولت همین دغدغه و همتی که برای رفع مشکل خودروسازان دارد را درباره سایر مشکلات می داشت، آیا ایران بهتری نداشتیم؟!
آیا این یک بام و هوا ، شائبه برانگیز نیست؟!

2 - شاید گفته شود که این وام برای آن است که با خرید خودرو، صنایع وابسته به آن نیز به حرکت درآیند و رشد اقتصادی ایجاد شود.

این،نابخردانه ترین راه برای ایجاد رشد اقتصادی در کشور است چرا که هر چند ممکن است با فروش چند صد هزار خودرو در کوتاه مدت، خونی به رگ های اقتصاد تزریق شود ولی در دراز مدت، به دلیل آن که تحولی اساسی در کیفیت خودروها و مدیریت کلان خودروسازی (دولتی و شبه دولتی بودن شان)، صورت نمی گیرد، مشکل عمیق تر هم می شود.

این موضوع یادآور تصمیمی است که در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی درباره خودروسازان گرفته شد.


در آن زمان، موضوع بحث در هیأت دولت این بود که برای نوسازی خودروهای کشور در دوران بعد از جنگ چه کنیم؟ طرح اولیه این بود که بودجه ای یک میلیارد دلاری برای خرید خودرو از خارج اختصاص یابد.


با این حال، وزرای صنعتی دولت، رأی دولت را عوض کردند و قرار شد این مبلغ، به خودروسازان داخلی اختصاص یابد تا بتوانند خود را بازسازی و خودروهای جدید تولید کنند.

هر چند در آن زمان، با این مصوبه از خروج یک میلیارد دلار ارز از کشور جلوگیری شد و دو خودروساز داخلی، نفسی تازه کردند ولی این پول که نه حاصل زحمات خودروسازها که محصول یک تصمیم سیاسی بود، خودروسازی ایران را رانت محور تر و غیر رقابتی تر کرد و فاجعه تشدید شد.


بعد از آن هم مصائبی مانند آلودگی هوا، تصادفات رانندگی، مصرف بی رویه بنزین و ... باعث شد که بسیار بیشتر از آن یک میلیارد دلار، از کشور خارج شود؛ هزینه های غیرقابل جبران جانی هم که جای خود را دارد.

امروز هم با تقدیم رسمی رانت جدید به خودروسازان، نه تنها به خودروسازی کشور کمک نمی کنند بلکه این "نوزاد 50 ساله" را لوس تر و بی مسؤولیت تر می کنند تا "مصیبت خودروهای بی کیفیت در ایران"، همچنان ادامه یابد.

3 - واقعاً جای تأسف و حیرت است که در این کشور وام ازدواج برای جوانانی که قصد تشکیل خانواده دارند، سه میلیون تومان است ولی برای خرید یک خودروی بی کیفیت 25 میلیون تومان می دهند.


غم انگیز است که بیماری در شرف مرگ، برای گرفتن وام درمان 3 تا 5 میلیون تومانی (آن هم اگر بدهند) باید کلی مدارک و اسناد و ضامن و چک و سفته و ... به بانک ببرد و مراحل طولانی را طی کند تا اگر نمرد، وام بگیرد ولی دولت محترم با گشاده دستی و مهربانی اعلام می کند که دریافت وام خودرو، نه تنها ضامن نمی خواهد بلکه اصلاً نیازی به مراجعه به بانک هم نیست و فقط کافی است خریداران به نمایندگی های خودروسازی بروند و پیش پرداخت بدهند.

به راستی چه شده است که نظام بانکی که همیشه در جواب متقاضیان وام، می نالد و بهانه می آورد که وام ندهد، وقتی به خودروسازان می رسد، رنگ عوض می کند و دست و دلباز می شود؟!

آیا در نظر دولت، فروش خودروهای باد کرد در انبار دو خودروساز مهم تر است یا جان و سلامتی مردم و ازدواج جوانان؟!


معلوم است که برای دولت، دو شرکت خودروسازی که مدعی خصوصی بودن هم هستند، از میلیون ها جوان در آستانه ازدواج و بیماران نیازمند مهم ترند و الّا این گونه اولویت بندی نمی کرد!


... و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!

 

 اخبار اقتصادی  -  عصر  ایران