اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

مردم کدام استان کشور کمتر کار می‌کنند؟


مردمان اردبیل بیشترین و مردمان سیستان و بلوچستان کمترین مشارکت اقتصادی بین استان‌های ایران را دارند.

خبرآنلاین: مردمان اردبیل بیشترین و مردمان سیستان و بلوچستان کمترین مشارکت اقتصادی بین استان‌های ایران را دارند.

طبق آخرین بررسی مرکز آمار ایران نرخ مشارکت اقتصادی در سه استان اردبیل، آذربایجان غربی و خراسان جنوبی بیشترین نرخ در میان استان‌های ایران است. در مقابل، این نرخ در سه استان سیستان و بلوچستان، کهگیلویه و بویراحمد و لرستان کمترین است.

نرخ مشارکت اقتصادی نشان از درصد جمعیت فعال نسبت به جمعیت در سن کار استان‌های کشور دارد و نشان می دهد که چند درصد از جمعیت در سن کار این استان‌ها، جزء جمعیت فعال کشور هستند. حال ممکن است این جمعیت فعال شاغل یا بیکار باشند. معمولا تفاوت افراد بیکار  با افراد غیرفعال در این است که افراد بیکار آمادگی برای انجام کار دارند و تنها به واسطه نبود فرصت شغلی کار نمی‌کنند اما غیرفعال‌ها یا در حال تحصیل هستند یا خانه‌دار شده‌اند یا اینکه توانایی انجام کار ندارند.

آخرین بررسی مرکز آمار ایران نیز نشان می‌دهد که در مجموع 36 درصد ایرانی‌های در سن کار، جزء جمعیت فعال محسوب می‌شوند که از این میزان بخشی شاغل و بخشی نیز بیکار هستند.

اما در میان استان‌های کشور به ترتیب اردبیل، آذربایجان غربی، خراسان جنوبی، خراسان شمالی، قزوین، آذربایجان شرقی، کرمانشاه، کردستان، مازندران و گلستان 10 استان با بیشترین درصد مشارکت اقتصادی هستند. 10 استانی که کمترین مشارکت اقتصادی در آنها احراز شده نیز به ترتیب استان‌های سیستان و بلوچستان، کهگیلویه و بویراحمد، لرستان، چهارمحال و بختیاری،  خوزستان، قم، تهران، ایلام، هرمزگان و کرمان بوده است.

موضوع قابل توجه این است که در این بررسی مرکز آمار ایران، تهران جزء استان‌های با کمترین میزان مشارکت اقتصادی است.

ـ نمودار درصد مشارکت اقتصادی استان‌ها


برای دیدن تصویر در ابعاد بزرگتر بر روی آن کلیک کنید


 

بیکارترین استان‌ها

اما بررسی‌های منتشر شده مرکز آمار ایران از وضعیت بیکاری در پاییز امسال نشان می‌دهد که نرخ بیکاری در سه استان لرستان، گیلان و کردستان بیشترین میزان و در سه استان گلستان، کرمان و هرمزگان کمترین میزان بوده است. این در حالی است که یک فصل قبل از این یعنی در تابستان امسال سه استان کهگیلویه و بویراحمد، لرستان و خوزستان سه استان با بیشترین میزان نرخ بیکاری بودند. در واقع به نظر می‌رسد بخشی از افزایش رتبه دو استان گیلان و کردستان در میان نرخ‌های بیکاری استان‌های کشور مربوط به تغییر فصل باشد.

اما در بخش استان‌های با کمترین نرخ بیکاری نیز در تابستان امسال سه استان گلستان، آذربایجان غربی و همدان کمترین نرخ را داشتند که از این سه استان تنها گلستان بوده که در پاییز امسال نیز در همین وضعیت باقی ماند.

آن طور که مرکز آمار ایران گزارش داده در پاییز امسال نرخ بیکاری در استان‌های مختلف ایران از چهار درصد در استان گلستان شروع می‌شود و به 18.9 درصد در استان لرستان می‌رسد.

10 استان در صدر استان‌های با کمترین نرخ بیکاری در پاییز امسال به ترتیب گلستان، کرمان، هرمزگان، سمنان، یزد، همدان، آذربایجان شرقی، چهارمحال و بختیاری، خراسان رضوی و خراسان جنوبی بودند.

10 استان در صدر استان‌های با بیشترین نرخ بیکاری در پاییز امسال نیز به ترتیب لرستان، گیلان، کردستان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، سیستان و بلوچستان، مازندران، اردبیل، اصفهان و زنجان بودند.

ـ نمودار وضعیت درصد بیکاری استان‌های کشور

برای دیدن تصویر در ابعاد بزرگتر بر روی آن کلیک کنید



ویدیو مرتبط :
ده ها طرح عمرانی و صنعتی در استان های مختلف کشور

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

برابری بازار کار تهران با 13 استان کشور


وجود بازار کاری ۲۶.۵ برابر سایر مناطق، بنگاه‌ها، دفاتر شرکت‌ها و مراکز تولیدی از تهران به عنوان یک اَبَرشهر جذاب برای بیکاران ساخته که هزاران نفر به امید یافتن شغل به پایتخت مهاجرت می‌کنند.

خبرگزاری مهر: وجود بازار کاری ۲۶.۵ برابر سایر مناطق، بنگاه‌ها، دفاتر شرکت‌ها و مراکز تولیدی از تهران به عنوان یک اَبَرشهر جذاب برای بیکاران ساخته که هزاران نفر به امید یافتن شغل به پایتخت مهاجرت می‌کنند.

کارشناسان می گویند باید روند مهاجرت از روستاها به شهرها و از شهرهای کوچک به کلانشهرها به ویژه تهران متوقف و حتی معکوس شود. همچنین بعضا گفته می شود شهر تهران هرگز به اندازه جمعیت ۸.۵ میلیون نفری فعلی آن طراحی نشده بود و تراکم بیش از حد جمعیت، زندگی را در این اَبَر شهر سخت کرده است.

ترافیک های دائمی، شلوغی بیش از حد، گرانی و بابا بودن هزینه زندگی در پایتخت، بالا بودن ضریب آسیب های اجتماعی و ده ها مسئله دیگر به بزرگی و میلیونی بودن جمعیت آن ربط داده می شود. برخی می گویند تهران شهری است پُر از مهاجران شهرها و روستاهای مختلف کشور که تنها به امید یافتن کار به این کلانشهر هجوم آورده اند.

بنابراین اشتغال و دستیابی به فرصت های شغلی، امکان کسب درآمد و مسائلی مانند این باعث شده تا به مرور زمان و در طول چند دهه پایتخت ایران به یکی از شلوغ ترین شهرهای جهان تبدیل شود. وجود مراکز سیاسی، اقتصادی، بیمارستان های مدرن، امکانات و بسیاری دیگر از نیازهای زندگی باعث شده تا هزاران نفر به ناچار راهی کلانشهر تهران شوند و بسیاری نیز تصمیم به ماندگاری در آن رفته اند.

نوع رفتار دولت ها نیز در طول دهه های گذشته برای ترغیب مردم به مهاجرت موثر بوده و هیگاه تلاشی برای تمرکز زدایی و انتقال برخی مراکز سیاسی و اقتصادی به سایر مناطق کشور نشده است. تنها در سال های گذشته برخی مباحث پیرامون آن در دولت سابق مطرح شده و حتی برخی کارکنان نیز به خروج از تهران و دریافت امتیازات استخدامی و حقوقی تشویق شدند که در نهایت نیز استقبال چندانی از آن نشد و متوقف شد.

پایتختی که قرار بود منتقل شود


حتی در مقطعی بحث انتقال پایتخت هم مطرح بوده و صحبت از این بود که باید وزن تهران از مراکز سیاسی، تصمیم گیری، اقتصادی، امکانات و نیازهای روز زندگی مردم سبک تر شود و برخی امکانات به سایر مناطق کشور منتقل شود؛ با این وجود برخی مقاومت ها و مخالفت های پیدا و پنهان باعث شد این مسئله خیلی زود به بن بست خورده و فراموش شود.

در سال های اخیر حتی موضوع انتقال برخی مراکز موجود در داخل شهر تهران به سایر نقاط پایتخت و یا بیرون شهر نیز مطرح بوده که حتس در این زمینه ها نیز مخالفت هایی ایجاد و در نهایت کار بی نتیجه ماند. یک نمونه در این زمینه موضوع انتقال فرودگاه مهرآباد به حاشیه پایتخت بوده که خیلی زود مسکوت ماند.

بنابراین اینگونه عملکرد و رفتار دولت ها در طول سال های مختلف باعث شده تا موجی از مهاجرت از شهرها و روستاها به سمت کلانشهرها و مناطق دارای فرصت اشتغال و امکانات بهتر زندگی شکل بگیرد. پس اینکه تصور شود با روند فعلی تهران در همین حد نیز باقی می ماند هم تصور اشتباهی است و احتمالا این شهر در سال های آینده جمعیت ۱۰ میلیونی را نیز به خود خواهد دید.

نگاهی به آمارهای موجود درباره وضعیت بازار کار کشور، توزیع فرصت های شغلی، تعداد شاغلان هر منطقه از کشور و همچنین وسعت استان ها نشان می دهد که تهران به تنهایی در حال حاضر به اندازه جمعیت شاغل ۱۳ استان، نیروی کار دارد و حتی ۲۷۰ هزار نفر نیز بیشتر است.

تجمع کارخانجات، بنگاه های تولیدی و اقتصادی، دفاتر مرکزی شرکت های خصوصی و دولتی و مراکز دارای ظرفیت ایجاد اشتغال در تهران باعث شده تا بازار کار پایتخت به تنهایی ۳ میلیون و ۶۵۴ هزار نفر شاغل داشته باشد در حالی که ۱۳ استان یزد، کهگیلویه و بویراحمد، سمنان، زنجان، خراسان شمالی و جنوبی، چهارمحال و بختیاری، بوشهر، ایلام، هرمزگان، قزوین، قم، مرکزی و اردبیل مجموعا دارای ۳ میلیون و ۳۸۳ هزار نفر شاغل باشند.

شانس کار در تهران ۲۶.۵ برابر بیشتر است


در چنین شرایطی، مشخص است که این بازار بزرگ کار که می توان در آن نتیجه بهتری از جستجو برای شغل نسبت به سایر مناطق کشور به دست آورد، بیکاران میلیونی کشور را به سوی خود می خواند. طبیعی است که وقتی بازار کار استانی مانند کهگیلویه و بویراحمد در بخش دولتی، خصوصی، مراکز نظامی، خدماتی و ... ۱۳۷ هزار نفری و استان ایلام نیز ۱۴۶ هزار نفری باشد، جوانان و تحصیل کرده های این دو منطقه از کشور مانند بسیاری دیگر از مناطق به فکر اشتغال در تهران باشند.

تهران شرایطی دارد که نسبت به کهگیلویه و بویراحمد که کمترین تعداد شاغلان کشور را دارا است، ۲۶.۵ برابر بزرگتر بوده؛ بنابراین اگر فردی از استان های دارای ظرفیت اشتغال پایین به تهران مهاجرت کند، دستکم ۱۰ برابر تا ۲۶.۵ برابر شانس بیشتر برای اشتغال دارد.

وقتی کل شاغلان یک استان به اندازه یک یا دو شرکت بزرگ تهران شاغل داشته باشند، احتمالا دستیابی جوانان جویای کار آن مناطق به مراتب سخت تر از جستجوی شغل در تهران است. در عین حال، نباید این نکته را از یاد بُرد که فعال نشدن ظرفیت های کشاورزی در سرزمین های وسیع داخل کشور و همچنین بی میلی صنایع به فعالیت در سایر نقاط کشور، هم بر شکل گیری روند مهاجرت جوانان و کارجویان به کلانشهرها تاثیرگذار بوده است.

در حال حاضر، ۲۶ استان کشور دارای تعداد شاغلانی کمتر از یک میلیون نفر بوده و تنها ۵ استان کشور دارای بازار کاری بالاتر از یک میلیون نفر است. در این بین، پس از تهران، خراسان رضوی با یک میلیون و ۸۰۳ هزار نفر پرجمعیت ترین بازار کار کشور را دارا است و پس از آن نیز اصفهان دارای یک میلیون و ۴۸۷ هزار نفر است.