اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

مردم چقدر از پول درمانشان را می دهند؟


در آستانه اجرای فاز دوم طرح هدفمندی یارانه ها ایده صرف هزینه یارانه های نقدی برای خدمات بهداشت و درمان بازهم مطرح شده است.

خبرآنلاین: در آستانه اجرای فاز دوم طرح هدفمندی یارانه ها ایده صرف هزینه یارانه های نقدی برای خدمات بهداشت و درمان بازهم مطرح شده است.

دولت اعلام کرده برای کمک به اقشار کم درآمد که به گفته عباس آخوندی 36 درصد مردم ایران را تشکیل می دهند، یارانه بهداشت و درمان را افزایش می دهد. براساس برآوردهای انجام شده در حال حاضر 75 درصد هزینه درمان از سوی مردم و تنها 25 درصد آن از سوی سازمان های بیمه ای تامین می شود. دولت قصد دارد در آستانه اجرای فاز دوم طرح هدفمندی یارانه ها بخشی از هزینه های درمانی را از محل یارانه های نقدی تامین کند.

برنامه‌های توسعه اقتصادی سال هاست که بدون توجه ویژه به بهداشت و سلامت جامعه مفهوم خود را از دست داده است و جامعه ای توسعه یافته محسوب می شود که به اقتصاد سلامت نگاهی جامع داشته باشد. در این بین شاخص ها و آمارهایی که هر ساله از سوی سازمان های بهداشت و سلامت بین المللی همچون سازمان بهداشت جهانی در زمینه هایی چون امید به زندگی، هزینه های بهداشت عمومی، مجموع هزینه های سلامت و نرخ مرگ و میر نوزادان و.. گزارش می شود، نشان دهنده نکات بسیاری است که از جمله آن می توان به توجه به اقتصاد سلامت در آن کشورها اشاره کرد.

برای مثال پایین بودن بسیاری از شاخص‌های مربوط به توسعه بهداشتی و هزینه‌های مرتبط با آن در کشورهای درحال توسعه باعث شده فرآیند رشد و توسعه اقتصادی این کشورها تحت تاثیر قرارگیرد و شرایطی نزولی را داشته باشد و حتی به گسترش فقرمنجر شود. تحقیق که از سوی دانشگاه شیکاگو انجام شده نشان می دهد به ازای هر 10 درصد افزایش طول عمر تقریباً نیم درصد افزایش رشد اقتصادی را شاهد خواهیم بود و بر همین اساس نزدیک به 10 درصد از کل GDP جهان در سال‌های اخیر از سوی کشورهای مختلف به خصوص کشورهای توسعه یافته صرف امور بهداشت و سلامت شده است. ولی در این بین وضعیت کشورمان ایران به چه شکلی است؟

هر ساله بخش سلامت با کسری بودجه بیش 30 تا 50 درصدی رو به رو بوده است. از سوی دیگر در چند سال گذشته به دلیل افزایش فشارهای تحریم های خارجی از یک سو و نبود مدیریت مناسب شاهد رشد ناگهانی هزینه های دارو و درمان در کشور بوده ایم که کاهش توسعه بهداشت و درمان و کاهش توسعه اقتصادی را به دنبال داشته به شکلی و به فقر درطبقه هایی از جامعه دامن زده است.

براساس آماری که از سوی رئیس سازمان نظام پزشکی کشور و رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی ارائه شده، افزایش هزینه های درمان در دو سال گذشته باعث شده 14 درصد خانواده های ایرانی به زیر خط فقر بروند. طبق گزارش مجلس شورای اسلامی درحال حاضر 70 درصد هزینه های درمان در کشور از سوی بیماران و تنها 30 درصد از سوی دولت و سازمان های بیمه گر مانند تامین اجتماعی پرداخت می شود درحالی که طبق قانون برنامه پنجم توسعه که دو سالی است از شروع اجرای آن می گذرد این عدد باید کاملا برعکس باشد و این نیازمند حمایت دولت و سازمان ها بیمه کننده است.

اما باوجود این که هزینه های درمان در کشور برای خانواده های ایرانی نسبت به دو سال گذشته و سطح درآمد آن ها چند برابر شده به اعتقاد کارشناسان هنوز هزینه های درمان در ایران نسبت به بسیاری از کشورهای جهان پایین تراست و این موضوع برای کشور به وجو%:.7

وقتی در آمریکا هزینه یک جراحی قلب 100 هزار دلار است همان جراحی در بهترین بیمارستان ایران با 10 هزار دلار قابل انجام است و این نشان می دهد ایران می تواند یکی از نقاط مناسب جهان برای گردشگری سلامت و کسب درآمد از این راه باشد در شرایطی که سال گذشته تنها 80 هزار نفر برای گردشگری سلامت به ایران سفر کرده اند. به اعتقاد کارشناسان فعالان اقتصادی و بخش خصوصی با سرمایه گذاری در زمینه گردشگری سلامت و ایجاد دهکده های سلامت و توسعه زیر ساخت ها می توانند شرایطی را برای رشد گردشگری سلامت فراهم کنند.


ویدیو مرتبط :
چقدر پول داری؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

وقاحت فدراسیون فوتبال: مردم حق ندارند بدانند چقدر به مربی تیم ملی شان پول می دهیم



 

 

 

وقاحت فدراسیون فوتبال: مردم حق ندارند بدانند چقدر به مربی تیم ملی شان پول می دهیم

 

حمید عسگری - در چند سال اخیر انتخاب مربی برای تیم ملی فوتبال كشور به عنوان یكی از درگیری های اصلی فدراسیون فوتبال تبدیل شده است و مدیران و  رنامه ریزان فوتبال كشور

همچنان چاره و درمان ضعف و عدم نتیجه گیری تیم ملی را در تعویض و جایگزینی مربیان داخلی و خارجی می دانند.

البته در این میان فوتبال مملكت به میدان تمرین و آزمون و خطای مدیران تبدیل شده است، با این دید كه اگر انتخاب مربی داخلی موثر واقع نشد بدون هیچ نگرانی و ناراحتی می توان مربی خارجی را امتحان كرد بلكه خدا بخواهد و یكی از این میان درد فوتبال را بفهمد و دارویی تجویزكند!

اما آنچه مایه تاسف مردم فوتبال دوست كشور است ، میزان سرمایه های ملی و هزینه هایی است كه در این میان توسط دست اندركاران فوتبالی كشور در قالب دستمزدها و قراردادهای نجومی و سنگین با مربیان داخلی وخارجی به هدر می رود و بعضا آدم را یاد قرارداد تركمانچای می اندازد.

اما رنجش دیگر این است كه آقایان هر كدام به طور مستقل و به عنوان قطب اصلی فوتبال كشور(!) به انجام كارهایی می پردازند كه آنها را در زمره امور محرمانه می گنجانند.  به عنوان مثال بحث انتخاب مربی یكی از امور محرمانه آقایان بود. یكی در قالب همان امور به اصطلاح محرمانه با مربی داخلی گمانه زنی می كرد و دیگری در حاشیه خلیج فارس به گلچین مربیان اروپایی مشغول بود.

خب ! خدا را شكر "پرده افتاد و یار جلوه كرد " و  آقای كرش به عنوان گزینه انتخابی معرفی شد؛ آمد و ایران را دید و از میزان امنیت هم خاطرش جمع شد . با مسئولان فدراسیون دیدار كرد و از   علاقه خود نسبت به تیمش!  (تیم ایران) هم گفت. همه آقایان هم از چنین انتخاب دهن پر كنی راضی هستند ولی از مبلغ قرارداد ایشان به علت محرمانه بودن ! كسی چیزی نگفت ؛ با این حال

شنیده ها حاکیست  آمده بود كه قرار است سالی بیش از 2 میلیارد تومان ناقابل به ایشان بدهند ؛ یعنی هر روز بیش از 5 میلیون و پانصد هزار تومان!

هر چند این رقم ، جای چند و چون و ابهام دارد اما دردناک تر این است که آقایان با کمال وقاحت و بدون آن که عرق شرم بر پیشانی شان بنشیند ، زل می زنند به چشم ملت و در پاسخ به این سوال که چقدر از پول ما (بیت المال) را قرار است به این مربی بدهید ، می گویند: نمی گوییم؛ محرمانه است!

و کسی هم نیست که بپرسد مگر برای یك باشگاه خصوصی خودتان مربی آورده اید كه حق داشته باشید مبلغ را نگویید یا مگر از جیب مبارک خودتان دارید خرج می کنید که به کسی ربط نداشته باشد؟ یا از عملكرد خود واهمه دارید كه نكند دوباره هزینه های گزاف به ثمر ننشیند و مورد نكوهش قرار گیرید! یا پای منافع شخصی آنچنانی در میان است؟!

آقایان گمان كرده اند كه سرمایه های ملی و بیت المال این مردم دارایی شخصی خودشان است كه هر جور صلاح خواستند خرج کنند و به مردم هم جواب ندهند!

امروزه ، همه عالم و آدم می دانند که سرمربی فلان کشور عربی چقدر می گیرد ، مربی فلان باشگاه اروپایی با چه مبلغی کار می کند و رقم قرار داد فلان بازیکن آمریکای لاتین چقدر است ولی به ایران که می رسیم ، آقایان چنان می گویند "محرمانه است" که گویا از نقشه های جنگی یا محل استقرار موشک های دوربر سخن می گویند!

البته كارنامه مدیریت مالی آقایان درانتخاب مربیانی كه در یكی دوسال گذشته آمدند و جیبشان را پر كردند و رفتند هویدای بسیاری از شبهات مردم است...../تحلیل:عصرایران