اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
مرا بی قید و شرط دوست بدار
همین جمله بهانهای شد که به دنبال فهمیدن چیستی و چرایی شكلگیری این بیماری به این انجمن سری بزنیم. اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال مغزی همزمان با تولد است كه بر رفتارهای كلامی و غیركلامی فرد مبتلا بهشدت اثر میگذارد به طوری كه بیمار نمیتواند با آدمها و محیط اطرافش به راحتی ارتباط برقرار كند و حتی به نظر میآید كه آنها هیچكس و هیچچیز را به جز آنچه خودشان بخواهند نمیبینند و در دنیایی جدا از ما زندگی میكنند. بنیاد خیریه كودكان اوتیسم انجمنی است كه در سال 1389 تأسیس شد و متشكل از افراد خیر، والدین، متخصصان و افراد داوطلب است كه در راستای بهبود سطح كیفیت زندگی افراد دارای اختلالات طیف اوتیسم و خانوادههایشان فعالیت میكنند.
بازی تکراری اوتیسمی ها
همین كه از در مركز وارد میشوم، دختركی با لپهای گلی و چشمان عسلی كه به زحمت قدش كمی بیشتر از سر زانوهای من میشود، به طرفم میدود. بیآنكه نگاهم كند، دستم را محكم میگیرد و همراه خودش میبرد تا در اتاق مدیر و بیآنكه بگذارد داخل شوم، برمیگردد و مرا همراه خودش میكشد طرف در ورودی و باز همراه خودش میبرد تا دفتر مدیر و بازمیكشد طرف در ورودی و باز همراه خودش میبرد تا... چند بار این بازی را تكرار میكنیم.
شاید 5ـ 6 بار تا جایی كه زن نشسته روی یكی از صندلیها میگوید «دخترك شیطون من! بیا بغل مامان ببینم!» و بعد بلند میشود و آغوشش را باز میكند و دختركش را محكم در آغوش میفشارد. موهای فرفریاش را میبوسد و رو میكند به من و میخندد؛ «بچههای اوتیسمی اینطوری هستند.
ممكن است تمام طول روز، یك حركت را بارها و بارها تكرار كنند و خودشان متوجه نباشند. اگر نمیگرفتمش معلوم نبود تا چه زمانی همراهت میرفت و برمیگشت.» دخترك، صدایی شبیه ناله از خودش درمیآورد و بیآنكه من یا مادرش را نگاه كند میرود طرف یكی از صندلیهای سالن انتظار بنیاد خیریه و سعی میكند از آن بالا برود و زن، همانطور كه او را كنترل میكند و مراقب است از روی صندلی نیفتد، برایم از بچههای اوتیسمی تعریف میكند. میگوید، چقدر نگهداریشان سخت است. خیلیهایشان مثل دخترك مو فرفری، تمام روز بیهدف و بیتوجه به دنیای اطراف و آدمهایش به سرعت جست و خیز میكنند، همه چیز را میشكنند و به هم میریزند. هر بار او از دخترش غافل میشود، غیبش میزند و آنوقت باید بالای كمد یا لبه پنجره پیدایش كند. هرلحظه احتمال دارد خودش را پایین بیندازد. مادر، دخترش را به بنیاد خیریه كودكان اوتیسم آورده تا در بخش گفتاردرمانی بنیاد تمرین كند و بتواند حرفهای آدمهای اطرافش را تا حدی متوجه شود و گفتن برخی كلمات را نیز یاد بگیرد.
حاشیههایی که دامنگیر خانوادهها میشود
بعد از گذشتن از دخترك مو فرفری و شنیدن حرفهای مادرش، به سراغ رئیس این انجمن میرویم. وارد اتاق كه میشویم، پشت یك میز چوبی بزرگ و قدیمی پیرمردی نشسته است كه كودكان اوتیسم و خانوادههایشان او را مثل پدر دوست دارند. مهندس «ناصر زجاجی»، رئیس بنیاد خیریه كودكان اوتیسم است.
او بیش از 27 سال عضو هیئتمدیره انجمن خیریهای دیگر بوده، ولی در سال 1388، سختیهای زندگی خانواده پسری اوتیسمی را كه میبیند بنیاد خیریهای برای این گروه از كودكان تأسیس میكند و حالا هرماه حدود یك هزار خانواده كه كودك اوتیسمی دارند به بنیاد خیریه او مراجعه میكنند و فرزندانشان را به كلاسهای رایگان گفتاردرمانی و كاردرمانی این مركز میآورند. زجاجی درباره معرفی بیماری اوتیسم میگوید: اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال مغزی همزمان با تولد است، یك اختلال نورولوژیك (مغزی) با علایم روانشناختی كه معمولاً در 3 سال اول زندگی بروز میكند.
مغز افراد اوتیستیك نمیتواند درزمینه رفتارهای اجتماعی و مهارتهای ارتباطی به درستی عمل كند. لذا كودكان و بزرگسالان اوتیستیك در زمینه ارتباط كلامی و غیركلامی، رفتارهای اجتماعی، فعالیتهای سرگرمكننده و بازی دارای مشكلات اساسی هستند. در بیش از نیمی از كودكان اوتیستیك، در مدت كوتاهی پس از تولد، اختلالات یادگیری و رشد ذهنی مشاهده میشود، بقیه ممكن است سالم به نظر برسند ولی بهتدریج بین سنین 18 ماهگی تا 3 سالگی، تواناییهای خود را در صحبت كردن و ارتباط اجتماعی از دست میدهند.
اگرچه در چند سال گذشته تلاشهای مثبت و مؤثری از سوی افراد و نهادهای دولتی و خصوصی در زمینه دادن شناخت از اوتیسم صورت گرفته است اما هنوز بسیاری از مردم حتی نام این بیماری را نشنیدهاند و نمیدانند كه یك اوتیسمی دارای چه ویژگیها و شرایطی است. به همین دلیل وظیفه ما این است كه با آگاهیبخشی، حساسیت جامعه و مسئولان را درباره اوتیسم و مسائل حاشیهای آنكه دامنگیر خانوادهها میشود، جلب كنیم.
ادراک حسی اوتیسمی ها آشفته است
ادراك حسی بیماران اوتیسمی هم آشفته است. یعنی تصاویر، بوها، صداها و مزههایی كه ما بیتوجه از كنارشان میگذریم گاهی برای آنها عذابآور و دردناك میشود. همین ادراكات متفاوت از حسهای مختلف، محیط اطراف را برای بچههای اوتیسمی در مواقعی ترسناك و تهدیدآمیز میكند تا آنجا كه به شدت گوشهگیر میشوند و ظاهری وحشتزده به خود میگیرند. نسبت تعداد دختران به پسران مبتلا به اختلال اوتیسم یك به چهار هستند. اینها را زجاجی میگوید و درباره مبتلایان به این بیماری میافزاید: «تاكنون علت و درمان قطعی برای اختلال اوتیسم مشخص نشده ولی اینكه عملكرد غیرعادی مغز باعث ایجاد حالات اوتیسم میشود، تأیید شده است. اسكنهای مغزی در برخی موارد نشان داده كه مغز كودكان اوتیستیك از نظر اندازه و ساختار با مغز كودكان سالم متفاوت است.»
اختلال اوتیسم كه از سال 1943 معرفی شده، مبتنی بر علایمی شامل موارد زیر است: 1. ناتوانی در برقراری ارتباط با كودكان همسن خود یا بزرگسالان. 2. ناتوانی در ایجاد ارتباطهای غیركلامی مانند تماس چشمی، ژستهای چهرهای یا بدنی یا ژستهایی كه معمولا كودكان عادی برای برقراری ارتباط از آن استفاده میكنند. 3. تأخیر در شروع سخن گفتن یا فقدان مهارتهای كلامی. در كودكانی كه قادر به سخن گفتن هستند، ناتوانی در شروع ارتباط كلامی با دیگران و گفتوگوی دوطرفه، از علایم اصلی اختلال اوتیسم است.4. ازنظر احساس درد، حساسیت بالاتر یا پایینتری نسبت به افراد عادی دارند. 5. نسبت به كودكان سالم پرتحركتر یا كمتحركترند.
بعد از تشخیص چه باید كرد؟
برای خانواده نخستین قدم، تلاش و توجه برای پذیرش موضوع و شناخت جایگاه اختلال در مراتب طیف اوتیسم است. زجاجی با تأكید بر گفته پزشكان و روانپزشكان كه بهترین زمان برای تشخیص و درمان كودكان اوتیسمی فاصله بین تولد تا 3 سالگی است میگوید: «اگر تشخیص اوتیسمی بودن كودك در این فاصله انجام شود، با تكنیكهایی كه در علم پزشكی و روانپزشكی و مشاوره ابداعشده، میتوان روی تعاملات و برخوردهای عاطفی و علاقهمندیهای این بچهها كار كرد.
بعد از شروع این درمانها میتوان امیدوار بود كه اینگونه افراد بتوانند از حداقل امكان ارتباط برای اشتغال در كارهای سهل و ساده برخوردار شده و به نوعی به اجتماعی شدن آنها كمك كرد. اقدام به موقع در خصوص دریافت خدمات كاردرمانی و گفتاردرمانی و رفتاردرمانی مورد نیاز كودك جهت ارتقای سطح زندگی آنهاست. همچنین لازم است برای تبادل و تقویت اطلاعات و نیز بهبود شیوه مقابله با مشكل، خانواده كودك با عضویت در سازمانهای غیردولتی مرتبط با امور كودكان مبتلا به اختلال اوتیسم از قابلیتها و همكاری سازمانها استفاده كند.
وقتی هزینههای درمانی سر به فلک میکشد
هزینههای بالای اداره یك كودك اوتیسمی، مشكل بزرگی برای خانواده است. زجاجی با توجه به سنگین بودن هزینههای نگهداری این كودكان میگوید: «برابر برآوردهای نهادهای بینالمللی و تجاربی كه ما در بنیاد خیریه كودكان اوتیسمی و در مواجه با والدین كودكان اوتیسمی به دست آوردهایم، هزینههای روحی و مالی نگهداری از این كودكان و اداره آنها چند برابر كودكان عادی است و به همین دلیل اگر خانوادهای از تمكن مالی مناسبی برخوردار نباشد، عملا در نگهداری از فرزندش دچار مشكل میشود و اینجاست كه جای خالی نهادهایی كه بتوانند ازاینگونه افراد و كودكانشان حمایت كنند مشخص میشود.
لازم است اشاره كنیم كه كودكان مبتلا به اختلال اوتیسم، به طور متوسط و مستمر، هفتهای 6 جلسه به خدمات توانبخشی، كاردرمانی و گفتاردرمانی و... نیازمند هستند. لذا خانوادههایی كه در بخش خصوصی از این خدمات استفاده میكنند برای یك دوره یكماهه باید هزینههای زیادی را بپردازند.»نكته مهم هزینهها مرتبط با دندانپزشكی این كودكان است كه به دلیل بیقراری كودك، با بیهوشی و هزینه زیاد بیهوشی همراه است. علاوه بر هزینههای مالی، اولیا، زمان بیشتری را صرف مراقبت از كودك میكنند كه جبران این زمان برای دیگر اعضای خانواده نیز هزینههای مادی و معنوی را به همراه خواهد داشت.
من قبل از هر چیز یک کودکم
رئیس انجمن اوتیسم درباره توقعات كودكان اوتیسم و خانوادههای آنها میگوید؛ متأسفانه كودكان قادر به بیان نیازها و مشكلات خویش نیستند، ولی استنباط موجود از خواستههای خانوادهها به گسترش خدمات توانبخشی و آگاهسازی جامعه، همچنین ایجاد مركز نگهداری و مراقبت (به ویژه به صورت كوتاه مدت) از كودكان و توجه به آموزش تحصیلی كودكان است. پیام نانوشته و ناگفته كودكان اوتیستیك به مردم را میتوان در عبارات زیر مورد ملاحظه قرار داد: 1. من قبل ازهر چیز یك كودكم 2. ادراكهای حسی من اختلال دارند 3.
بین نخواستن (میخواهم نكنم) و نتوانستن (قدرتش را ندارم) تمایز قائل شوید 4. من متفكر عینی هستم؛ یعنی همه حرفها را تحت الفظی میفهمم 5. در مواجهه با دایره محدود لغات من صبوری پیشه كنید 6. چون سروكار داشتن با زبان برای من مشكل است، من بسیار دیداری محور هستم 7. بر آنچه میتوانم انجام دهم تمركز كنید، نه آنچه نمیتوانم 8. در تعاملات اجتماعی كمكم كنید 9. سعی كنید آنچه مرا عصبانی میكند، بشناسید 10. اگر با من نسبتی دارید، مرا بیقیدوشرط دوست بدارید و مهمترین انتظار خانوادهها از مردم فراهم آوردن فرصت ارتقای آگاهیهای آنان درباره اختلال اوتیسم است كه بیشك با شناخت و پذیرش شخصیت و خصوصیات كودكان مبتلا به اختلال اوتیسم، میتوان از عوارض سوء رفتار كودك در اماكن عمومی كه در بسیاری از موارد منجر به آسیب روحی و جسمی اولیا و مراقب كودك میشود، كم كرد.
امید در چشمان مادران زنده است
به اینجا که میرسیم، زجاجی با چشمان اشكآلود به سمت قسمت بازی كودكان اوتیسم میرود و میگوید: «تمامی این كودكان فرزندان من هستند. خانوادهها این مركز را مثل خانه خود میدانند و تا روزی كه امید در چشمان مادران این بچهها زنده است، از هیچ كمكی برای یاری آنها دریغ نخواهم كرد.
از تأسیس بنیاد خیریه كودكان اوتیسم تا به امروز، تمامی خدمات این موسسه رایگان بوده است، از خانوادههای اوتیسمی و مشاوران و كارشناسان این شاخه میخواهم كه در همیاری و همراهی مشفقانه با این بنیاد دریغ نورزند و امیدوارم كه بعد از این هم با كمك و عنایت خداوند و همراهانی كه با لطف به استمرار حیات این بنیاد كمك میكنند، بتوانم همچنان تمامی خدمات را به صورت رایگان در اختیار این كودكان و خانوادههای آنها قرار بدهم.» لازم به ذكر است بنیاد خیریه كودكان اوتیسم در 6 روز هفته از ساعت 9 صبح تا 7 بعدازظهر آماده ارائه خدمات رایگان به خانوادهها و كودكان اوتیستیك است. خانوادههایی كه كودكان اوتیسمی دارند میتوانند با شماره تلفن 88909313 تماس گرفته و اطلاعات لازم را از بخش اداری به دست آورند.
این خدمات رایگان است
كودكان مبتلابه اوتیسم با گفتاردرمانی و تمرین میتوانند حرفهای آدمهای اطرافشان را تا حدی متوجه شوند و گفتن برخی كلمات را یاد بگیرند. رئیس انجمن اوتیسم در اینباره میگوید: «خدمات بنیاد اوتیسم همگی رایگان است و اعضا میتوانند از خدمات كاردرمانی، گفتاردرمانی، رفتاردرمانی كودكان و مشاوره خانوادههای آنان، همچنین برگزاری جلسههای آگاهسازی و اردوهای تفریحی این مركز استفاده كنند.»
اخبار اجتماعی - ابتکار
ویدیو مرتبط :
مرا دوست بدار ❤
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
پیش شرط دوست داشتن همسر
همسرتان تنها به آن میزان که خودش را دوست دارد می تواند شما را دوست داشته باشد.یکی از بزرگترین اشتباهاتی که هنگام انتخاب همسر می کنیم ، توجه به این موضوع است که چقدر "ما" را دوست دارد و چه رفتاری با "ما" دارد، به جای آنکه دقت کنیم که با "خودش" چه رفتاری دارد. در واقع رفتاری که فرد با خودش دارد می تواند گویای اعتماد به نفس او باشد.
می توانیم در انتهای این بخش به سوالات شما کاربران عزیز پاسخ گفته و شما را در انتخابی شایسته کمک کنیم :
کسی که اعتماد به نفس اش پایین باشد، برای رسیدن به احساس "خوب" عشق می ورزد، در حالی که یک شخص با اعتماد به نفس بالا عشق می ورزد، زیرا که احساس "خوبی" نسبت به خود دارد.
هرچه اعتماد به نفس همسرتان بهتر باشد، رابطه اش با شما قوی تر خواهد بود. بنابراین مهم است به دنبال نشانه هایی باشیم که حاکی از اعتماد به نفس بالای یک شخص می باشند، برای مثال :
- آیا همسرتان به آنچه هست، افتخار می کند. شما باید به دنبال شخصی باشید که از آنچه هست و از آنچه خواهد شد راضی باشد. در اینجا منظور تکبّر، خودپسندی و تظاهر به شجاعت قلّابی که ملبّس به اعتماد به نفس شده باشد نیست. بلکه عزت نفس حقیقی به انسان حس استواری و قدرت درونی می بخشد. بنابراین یک راه خوب برای تشخیص عزت نفس همسرتان این است که از خود بپرسید، آیا به کسی که هست افتخار می کند یا خیر؟
یک راه پی بردن به اینکه یک شخص چه احساسی به خود دارد، این است که به رفتاری دقت کنید که با خود دارد: غذایی که می خورد، محیطی که در آن زندگی می کند، چگونه از بدن ، و متعلقات خود مواظبت می کند. تمامی این موارد انعکاس هایی از اعتماد به نفس او است. کسی که با خود بد رفتار می کند، برایش اهمیتی ندارد که با شما نیز بد رفتار کند.
هرچه خودتان را بیشتردوست بدارید، احتمال کمتری دارد که به خودتان از لحاظ جسمانی و یا عاطفی آسیب برسانید و در نتیجه کمتر اجازه خواهید داد با شما بد رفتاری شود.
- آیا همسرتان اعتماد به نفس خود را با"عمل کردن" اثبات می کند. آیا او به ما انگیزه می دهد که ریسک کنید و گاهی فراتر از منطقه ی امن خود قدم بگذارید. به راحتی می توان اعتماد به نفس بالای یک شخص را تشخیص داد چرا که دیده می شود او "کاری و عملی"صورت می دهد. نقطه مقابل، آدم های "مسامحه کار" هستند. این قبیل افراد از اعتماد به نفس پایینی برخوردار هستند از دست به عمل زدن اجتناب می کنند چراکه تا سر حد مرگ از شکست می هراسند و به مراتب احساس بدتری نسبت به خودشان دارند. به دنبال همسری باشید که به جای "فقط" صحبت کردن درباره ی هدف هایش در زندگی در راستای اهداف اش اقدامی نیز صورت دهد.
تعدادی از سوالاتی که می توانید در رابطه با اعتماد به نفس از همسرتان بپرسید عبارتند از:
1. به چه چیزی بیش از هر چیز دیگر در زندگی خود افتخار می کند (توجه داشته باشید که به راحتی چیزی برای گفتن پیدا می کند یا خیر).
2. چه کارهایی انجام می دهید که نشانگر عشق و توجه شما نسبت به خودتان است؟
3. در گذشته از لحاظ احساسی و روحی چه بد رفتاری هایی را از جانب دیگران نسبت به خود تحمل کرده اید ، آیا باز هم آن ها را تحمل خواهید کرد؟
از دیگر مواردی که شایسته است برای انتخاب به آن توجه شود نگرش فرد نسبت به زندگی است. بهتر است بعد از مطالعه توضیحات زیر خودتان قضاوت کنید.
نگرش مثبت نسبت به زندگی
بسیاری از ما متأسفانه بدون اینکه بدانیم دید و نگرش همسر آینده مان نسبت به دنیا مثبت است و یا منفی، به وی علاقه مند می شویم. به راستی نگرش مثبت یا نگرش منفی نسبت به دنیا چه اهمیّتی دارد؟
برای روشن شدن این موضوع و پی بردن به اهمیّت آن، بهتر است برخی از ویژگی های انسان های مثبت و منفی را بررسی و مقایسه کنیم.
آدم های منفی:
- همیشه بر روی مشکلات تمرکز می کنند و در برابر راه حل های مختلف مقاومت می ورزند؛
- آن هااجازه می دهند که ترس و نگرانی آن ها را اداره کند؛
- به آینده بدبین هستند؛
- و بالاخره این دسته از آدم ها نمی توانند به کسی اعتماد کنند.
آدمهای مثبت:
- همیشه بر روی پیدا کردن راه حل تمرکز می کنند؛
- موانع را به "فرصت ها" و سختی ها را به "درس هایی سازنده" بدل می کنند؛
- به توانایی های خود در بهبود اوضاع و شرایط اعتماد دارند؛
- خوشبین هستند و باور دارند که اوضاع را همیشه می توان بهتر کرد؛
- به واسطه ی آگاهی و بینش، در شخصیت خود تغییرات مثبتی به وجود می آورند.
طبیعتاً این چنین خواهد شد که آدم های منفی روابط منفی و آدمهای مثبت روابط مثبتی می آفرینند. هنگامیکه با شخص مثبت هستید رابطه تان بسیار ساده تر خواهد بود مشکلات تان را سریعتر حل می کنید و تشریک مساعی بیشتری در میان خواهد بود .
از جمله سوالاتی که می توانید در رابطه با نگرش مثبت به زندگی از همسرتان بپرسید عبارتند از :
1. آیا احساس می کنید که مردم اساساً "خوب" هستند و یا اینکه اساساً "بد" هستند؟
2. آیا باور دارید که شرایط و اوضاع بیشتر اوقات به بهترین نحو ممکن تمام خواهد شد؟
3. هنگامیکه به یکباره مشکلات زیادی برایتان به وجود می آید عکس العمل تان چیست؟ و چه ذهنیاتی به سراغتان می آید؟
اکنون قضاوت با شماست که کدام دسته از افراد کاندیدای بهتری برای زندگی مشترک با شما هستند.
منبع:تبیان