اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

مدل برد - برد برای انتخاب رئیس مجلس؟


سال 94 را باید سال مذاکره و توافق برد- برد در زمینه سیاست خارجی و موضوع هسته ای نامید. اما انگار قرار است از تئوری بازی برد- برد در سیاست داخلی نیز توسط اهل سیاست در سال 95 نیز استفاده شود که در نهایت از نتیجه همگان خرسند باشند. در واقع در این استراتژی می خواهند هر دو طرف پیروز باشند و هیچ طرفی احساس شکست نکند.

تابناک: سال 94 را باید سال مذاکره و توافق برد- برد در زمینه سیاست خارجی و موضوع هسته ای نامید. اما انگار قرار است از تئوری بازی برد- برد در سیاست داخلی نیز توسط اهل سیاست در سال 95 نیز استفاده شود که در نهایت از نتیجه همگان خرسند باشند. در واقع در این استراتژی می خواهند هر دو طرف پیروز باشند و هیچ طرفی احساس شکست نکند.

پس از برگزاری انتخاب هفت اسفند 94 و دهم اردیبهشت 95 یکی از مهمترین موضوعات عرصه سیاست انتخاب رئیس آینده مجلس دهم خواهد بود. موضوعی که شاید از خود انتخابات نیز در این روزها مهمتر شده است. نتایج انتخابات نشان میدهد که احتمالا برای این پست دو کاندید یعنی آقای عارف و لاریجانی بیشتر وجود ندارند. اما ترکیب مجلس آینده چنان پیچیده و نزدیک به هم است که امکان پیش بینی برنده این کارزار را بسیار دشوار کرده است.

اما به نظر می رسد برخی اهالی سیاست این بار تصمیم گرفته اند که در بازی انتخاب رئیس آینده همگان پیروز باشند و کسی بازنده نباشد. در همین راستا می خواهند از تئوری بازی برد- برد در عرصه سیاست داخلی استفاده کنند. یا به عبارت دیگر این دو فرد بیشتر از آنکه رقیب انتخاباتی باشند؛ رفیق انتخاباتی باشند!

در این زمینه در روزهای گذشته برخی افراد در اظهاراتی سعی کرده اند تئوری برد- برد یا بازی با حاصل جمع مضاعف را در عرصه سیاست داخلی و انتخاب رئیس مجلس تئوریزه کنند که البته مشخص نیست تا چه حدی موفق خواهند بود.

در ابتدا آقای کاظم جلالی یکی از یاران نزدیک به اقای لاریجانی و همچنین اعضا ائتلاف امید در تهران در گفت و گویی بیان داشت که ریاست مجلس به مجموعه نمایندگان برمی‌گردد و ما معتقدیم باید مدلی بیابیم که در آن شکست وجود نداشته باشد.وی همچنین اضافه کرد است که باید در این مدل سعی کنیم شخصیت هر دو بزرگوار (محمدرضا عارف و علی لاریجانی) حفظ شود چراکه هر دو سرمایه‌های بزرگ نظام هستند و جمع‌بندی این مدل باید به گونه‌ای باشد که مدیریت مجلس به صورت «تعاملی» بین اطراف قضیه و کسانی که در مجلس حضور دارند به پیش برود. بنابراین دلسوزان بر روی این کار می‌کنند. باید مدلی طراحی کنیم که در آن مدل کسی احساس شکست نکند و مجلس از ابتدا با یک وحدت و با هدف کارآمدی در بخش اقتصاد پیش برود.

در واقع آقای جلالی مدل پیشنهادی بازی برد -برد را «مدیریت تعاملی» می نامد که باید دید به چه معناست. برخی معتقدند این مدیریت یک سال در میان جابجا می شود و یا به صورت دیگر این تعامل شکل می گیرد.

محمد اشرفی‌اصفهانی در گفت و گویی پا را فراتر نهاده است و یکی از احتمالات مدیریت تعاملی را تائید کرده است. حجت السلام اشرفی اصفهانی با ارائه این پیشنهاد که «هر سال یک نفر از این بزرگان ریاست را به عهده بگیرد» تاکید کرد: نظر شخصی من، این است؛ چون انتخابات ریاست مجلس سال به سال است، یک سال آقای لاریجانی رئیس مجلس شود و یک سال آقای عارف که حق هر دو از این سمت احیا شود. با این کار اعتبار هر دو نفر نیز حفظ می شود.

اما این پایان تئوریزه کردن این موضوع نبود. سعید حجاریان در گفت و گو با روزنامه اعتماد وجه دیگری از موضوع را واکاوی کرد. حجاریان در پاسخ به سئوالی پیرامون اینده ریاست مجلس می گوید:«من معتقدم مجلس آینده دو فراكسیون خواهد داشت، برجامیان و نابرجامیان. بحث در مورد ریاست عارف و لاریجانی بحث در مورد دو نفر است كه هر دو در داخل یك فراكسیون قرار دارند و هر دو آنها داخلی فراكسیون برجامیان محسوب می‌شوند. بنابراین این مساله نمی‌تواند تبدیل به یك رقابت شود و با یك گفت‌وگو حل و فصل می‌شود.»

در واقع آقای حجاریان اصلا ماهیت رقابت این دو نفر در ریاست مجلس را با چالش روبرو می کند و معتقد است، رقابت در میان این دو نفر بی معنا خواهد بود؛ چرا که هر دو برجامی هستند و جزء گروه نابرجامیان نیستند.

البته به واقع هنوز مشخص نیست چرا هیچکدام از جناح های سیاسی و احزاب به قواعد دموکراسی مبتنی بر قاعده اکثریت پای بند نیستند. اگر اصلاح طلبان پیروز انتخاب هستند و یا بالعکس اصولگرایان اکثریت در مجلس را بر عهده دارند؛ این همه تئوری سازی برای ریاست مجلس به چه معناست. اگر می خواهند کدخدامنشانه این موضوع حل شود؛ پس چرا آسمان و ریسمان به هم می بافند


ویدیو مرتبط :
رئیس جمهور امروز لایحه بودجه سال 94 را به مجلس می برد

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تغییر رئیس خبرگان ؛ تساوی طرفین به جای بازی برد-باخت



 

 تغییر رئیس خبرگان ؛ تساوی طرفین به جای بازی برد-باخت

 

 

عصرایران ؛ سید ضیاء الدین احتشام - پس از آن که در نشست اخیر مجلس خبرگان ، آیت الله مهدوی کنی با اکثریت آرا به عنوان رئیس جدید این مجلس برگزیده شد و به جای آیت الله هاشمی نشست  ، تحلیل های فراوان و گاه مغرضانه ای از سوی دو طیف سیاسی متقابل کشور مطرح شد که به نظر می رسد در اغلب آنها انصاف رعایت نشده است. از این رو ، بی مناسبت نیست ، نگاهی واقع بینانه تر به رویداد حاضر داشته باشیم:خبرگان

 

1 - اگر طیف های سیاسی موجود در جامعه و به تبع آن ، حاضر در مجلس خبرگان رهبری را در مقام موضع گیری هایشان نسبت به هاشمی رفسنجانی بررسی کنیم ، در خواهیم یافت که هاشمی رفسنجانی ، هم موافقان متعدد و هم مخالفان جدی در مجلس خبرگان دارد.

طیف مخالف هاشمی ، از مدت ها پیش در صدد بود او را از ریاست خبرگان به زیر بکشد. هم از این روست که در ماه های اخیر شدیدترین حملات به هاشمی در برخی رسانه ها طراحی و اجرا شد و جو سنگینی علیه او به وجود آمد ؛ حتی صدا و سیما نیز در یکی از شبکه های خود ، شعار مرگ بر هاشمی برخی افراطیون را بر روی آنتن برد تا فشار علیه او ، ابعاد ملی به خود گیرد.

مخالفان آیت الله هاشمی در صدد بودند افرادی چون آیت الله یزدی یا آیت الله مصباح یزدی را بر کرسی ریاست مجلس خبرگان بنشانند.

از طرف دیگر ، برای حامیان آیت الله  هاشمی ، ابقای او می توانست یک پیروزی بزرگ ، آن هم بعد از تحمل فشارهای چند ماه اخیر باشد و لذا در تلاش بودند خبرگان را به رأی مجدد به هاشمی متقاعد کنند.

در واقع ، یک تقابل سیاسی قابل توجه در میان بود که در نگاه نخست ، باید یکی می برد و یکی دیگر شکست سنگین سیاسی را متحمل می شد که به هیچ وجه برای هیچ کدامشان مقرون به صلاح و صرفه نبود.

در چنین شرایطی ، آیت الله مهدوی کنی به عنوان "گزینه مرضی الطرفین" مطرح شد. اگر او رئیس خبرگان می شد ، طیف مخالف آیت الله هاشمی از این که سرانجام او را به زیر کشیده است خرسند می شد و طیف هاشمی هم از این که فردی معتدل بر سر کار آمده و ریاست به دست طیف مقابل نیفتاده راضی بود.

این اتفاق هم افتاد و طرفین به جای بازی برد - باخت ، به یک تساوی با کمترین هزینه تن دادند و البته -با توجه به شرایط موجود- تدبیر خوبی هم بود.

2 - آیت الله  هاشمی گفته بود اگر آیت الله مهدوی کنی کاندیدا شود ، من کاندیدای ریاست خبرگان نخواهم بود. چنین هم شد و با حضور آیت الله مهدوی کنی ، رئیس پیشین کنار نشست و به او رأی داد.

کاندیداتوری همزمان این دو نفر ، گذشته از آن که برای این دو آیت الله -که از دیرباز با یکدیگر دوستی و همکاری داشته اند- چندان زیبا و متین نبود ، باعث می شود آرای خبرگان پخش شود و رئیس آن ، نتواند با رأی قابل اتکایی انتخاب شود. لذا کنار کشیده هاشمی ، منجر به تثبیت موقعیت رئیس جدید خبرگان شد.

3 - برخی بعد از انتخابات هیات رئیسه خبرگان بر آیت الله مهدوی کنی خرده گرفتند که "از تندروها بازی خورده و خود را کاندیدای ریاست خبرگان کرده و زمینه کنار گذاشتن هاشمی را فراهم ساخته است."!

در این باره چند نکته قابل ذکر است:

الف) آیت الله مهدوی کنی ، سیاستمدار تازه کار و جویای نام و نانی نیست که در این سن و سال ، بازی بخورد یا در صدد کسب عنوان ریاست باشد. لذا این انتقاد ، اگر از روی غرض ورزی نباشد ، حتماً به دلیل نشناختن زیرکی روحانی محترمی مانند آیت الله مهدوی کنی است.

ب) آیت الله مهدوی کنی ، نه تنها از تندرو ها بازی نخورد ، بلکه با کاندیداتوری خود ، مانع از حضور برخی افراد با گرایش های سیاسی تند و ضد هاشمی در رأس مجلس خبرگان شد چه آن که اگر وی کاندیدا نمی شد و "دو قطبی هاشمی و ضدهاشمی" در انتخابات داخلی رقم می خورد ، در هر حال ، آیت الله هاشمی دچار شکست بود: هم اگر رأی نمی آورد و یکی از مخالفانش مانند آیت الله یزدی بر جایش می نشست و هم اگر با توجه به جو موجود ، با رأی اندک و لرزانی ریاستش تمدید می شد.

ولی با آمدن آیت الله مهدوی کنی ، آیت الله هاشمی ، با حفظ احترام خود کنار کشید و طرف مقابل هم در برابر کار انجام شده واقع شد و حضورش در انتخابات ریاست خبرگان را منتفی نمود.

ج) آیت الله مهدوی کنی ، ازنظر مشی اخلاقی و سیاسی ، فردی میانه رو به شمار می رود و از این بابت ، به آیت الله هاشمی نزدیک تر است تا به طیف مقابل ، هر چند که تفاوت هایی نیز در دیدگاه هایشان طبیعتاً موجود است و هیچ کدام کپی دیگری نیستند.

4 - انتخابات داخلی خبرگان ، در فضایی بسیار آرام تر و متین تر از آنچه رسانه های طرفین در ماه های اخیر رقم زده بودند برگزار شد تا ثابت شود برخی رسانه ها ، همچنان کاسه های داغ تر از آش هستند و بدشان نمی آید از کاه کوه بسازند و از یک انتخابات داخلی روتین ، یک "مساله" و "بحران" بسازند!.../عصرایران