مادری قاتل پسرش را بخشید

 اخباراجتماعی  - مادری قاتل پسرش را بخشید

آرام نشسته، چشم‌ها منتظر، به نقطه‌ای خیره مانده، اما چهره صبور و آرام است، بی‌هیچ اضطراب و نگرانی، دست‌هایش را به هم می‌ساید و خش خش زحمت و سال‌ها رنج مادری را می‌توان از سایش آنها شنید، قصه دردها و خوشی‌ها، قصه مهربانی مادر...

به گزارش ایسنا، شاید به آن سحرگاه می‌اندیشد، سحرگاهی که در پی 7 سال انتظار، قدم‌های استوارش را به سمت طناب دار قاتل فرزندش برداشت، طناب سرد را لمس کرد و با دستانی که همیشه محبت ارزانی دیگران می‌کرد، به تلافی قتل عزیزش، طناب را بر گردن قاتل انداخت و ...

 

مادر مرحوم امید حبیبی، آرام و ساده حرف می‌زد، کوتاه، پاسخ می‌داد و صبورانه همه آنچه را بر او رفته بود، تحمل می‌کرد.

"صبرگل صبوری"، گفت: به خاطر سیدالشهداء از خون پسرم گذشتم.

او که سال‌ها بی هیچ کم و کاستی خواستار قصاص بود، به یکباره پای چوبه‌دار، بعد از انداختن طناب دار بر گردن قاتل، تنها یک کلام گفت: بخشیدم!

کلمه‌ای که پژواکش در آن سحرگاه، در آستانه اربعین حسینی(ع) همه را شوکه کرد، حتی قاتل که حالا در یک قدمی مرگ، به زندگی برگشته بود.

مادر مقتول گفت: وقتی طناب را به گردن قاتل انداختم، نگاهم کرد و آرام گفت تو را به حسین (ع) ببخش، انگار نوری به دلم تابید و به حسین (ع) بخشیدمش...

قامت واژه‌ها قادر به بیان بلندی و عمق زیبایی بخشش نیست، بخشیدن عبور از مرز خودخواهی و آغاز راه تند خودآگاهی است، بخشیدن لذتی ابدی است که هیچگاه از بین نخواهد رفت.

برای بخشش باید وسیع بود، وسعت بخشش به بزرگی دنیا است و برای بخشیدن باید قلبی به وسعت دنیا داشت، بی‌نیاز از هر زبانی که به تشکر باز شود. بخشش ایثار است، فداکاری است و در این مسیر تنها با خدا می‌توان معامله کرد.

پدر مقتول هم آرام است، تسبیح می‌گرداند و می‌گوید: ما با خدا معامله کردیم. ما می‌دانیم و خدای خودمان.

"حبیب حبیبی" که رنج از دست دادن جوان، هر روزش را در هفت سال گذشته، پر از درد و رنج کرده بود، حالا از آرام شدن قلبش می‌گوید، از آرامشی که در خانه هست، از نوری که در دل او و همسرش تجلی دارد.

باید ایستاد، تمام قامت، به احترام تمام بزرگی این زن و مرد، آنان که با عمل خود درس بزرگ اخلاق را به همه دادند، باید ایستاد به احترام روح بلند پدر و مادری که در قبال خون فرزندشان، خون‌خواهی نکردند، بخشیدند تا بخشیدن را درس بدهند، تا از لذت بخشش بگویند.

به گذشته که نقب می‌زنی، پشت هفت سال پر از اندوه و التهاب که به‌دنبال دعوای دو جوان بر روستای دهیاگاه سایه افکند، این روزها شاهد روشن‌ترین روزها هستیم، روزهایی که همه مردم با غرور به همسایه‌ای می‌نگرند که بخشید...

فرماندار شهرستان کازرون هم با تحسین از خانواده حبیبی یاد کرد و با قدردانی از آنان، گفت: کاری که انجام شد خیلی بزرگ بود، بخشیدن کار دشواری است، گذشت شایسته تکریم است، یکی از بالاترین صفات انسانی است که آدم را به خداوند متصل می‌کند.

حمید‌رضا گرامی افزود: این عفو گذشت مادر و پدر امید حبیبی، مصداق بارز اجرای فرمان خداوند و تاکیدات رسول مکرم اسلام(ص) است، این بهترین امر به معروف و نهی از منکر بود و ماندگارترین درس اخلاق را به همه داد.

امام جمعه بالاده کازرون نیز گفت: دنیا محل آزمون است، محل فراگیری کرامت انسانی و پروردگار عامل اولین و بزرگترین بخشندگان.

حجت‌الاسلام حسینعلی بهرامی تاکید کرد: حفظ بنیان خانواده براساس ایمان و عمل صالح مهمترین رکن داشتن جامعه‌ای پاک و فاقد جرم و بزه است.

بیش از 6 سال قبل و براثر یک درگیری در روستای دهیاگاه، یکی از طرفین درگیری به ضرب چاقوی طرف دیگر کشته شد.

دادگاه کیفری استان فارس قاتل را پس از محاکمه، به قصاص محکوم کرد،‌ اگرچه در روند دادرسی قاتل مدعی بود که ناخواسته مرتکب قتل شده است.

طی این سال‌ها اولیای دم همواره خواستار قصاص بودند و با توجه به فضای حاکم بر روستا، علی‌رغم تلاش‌های مسئولان و ریش‌سفیدان محلی، حاضر به بخشش نشدند.

در نهایت حکم اعدام اجرا شد اما مادر مقتول پس از آنکه طناب دار را بر گردن قاتل انداخت، به‌ ناگاه او را بخشید و قاتل از یک‌قدمی مرگ به زندگی بازگشت.

 اخباراجتماعی  - ایسنا

ویدیو مرتبط :
پدری كه قاتل فرزندش را بخشید......

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مادر چرا قاتل پسرش را بخشید؟

مردی که متهم است 9 سال قبل طی نزاعی خونبار جوانی را با ضربات کارد از پا درآورده است، با اعلام رضایت اولیای دم مقتول، پای میز محاکمه نشانده شد تا به لحاظ جنبه عمومی جرم محاکمه شود.

 

در حالی که تنها چند روز از شروع سال 82 گذشته بود به افسران اداره دهم پلیس آگاهی خبر رسید اولین قتل سال در ساختمانی نیمه ساز در قلب پایتخت رقم خورده است. زمانی که افسران پلیس خود را به محل حادثه رساندند با جسد جوانی به نام رحیم روبه رو شدند. اطلاعات اولیه حاکی از آن بود مقتول کارگر ساختمانی است و همراه چند نفر دیگر در محل حادثه زندگی می کند. یکی از دوستان او درباره حادثه ای که رخ داده بود گفت: چند ماهی بود که ما در این جا کار می کردیم و شب ها هم همین جا می خوابیدیم. ما در این جا کار و زندگی آرامی داشتیم تا این که به یک باره چند مرد که همگی چاقو به دست داشتند وارد ساختمان شدند. آن ها می خواستند وسایل ما را بدزدند. به همین دلیل سعی کردیم مانع شان شویم اما یکی از آن ها با چاقویی که در دست داشت ضربه ای به سینه رحیم زد و او را کشت. بعد از آن در حالی که همه مان شوکه شده بودیم دور رحیم جمع شدیم و در حالی که نمی توانستیم برایش کاری کنیم جان دادنش را تماشا کردیم.

 

یکی دیگر از شاهدان عینی این جنایت که مهاجمان را به خوبی دیده بود نیز در این باره گفت: من فردی که رحیم را کشت می شناسم. او اسکندر، یکی از اقوام او بود که از قدیم با یکدیگر اختلاف داشتند. رحیم چند مرتبه درباره او با من صحبت کرده و گفته بود اسکندر چند مرتبه تهدیدش کرده است.

 

اظهارات این شاهد باعث شناسایی اولین مظنون پرونده شد اما با این وجود هیچ ردی از این مرد در اختیار پلیس نبود. به همین دلیل بعد از ماه ها تلاش بی نتیجه پلیس، پرونده بدون دستگیری قاتل فراری به بایگانی منتقل شد.

 

با گذشت 8 سال از وقوع این جنایت به دست آمدن اطلاعات تازه از متهم بار دیگر پرونده را به جریان انداخت. تازه ترین اطلاعات درباره اسکندر نشان می داد وی بعد از سال ها زندگی مخفیانه اخیرا به تهران بازگشته است و در خانه ای واقع در حاشیه شهر زندگی می کند. به این ترتیب ماموران آگاهی در عملیاتی ضربتی وی را دستگیر کردند. به این ترتیب وی که راهی جز بیان واقعیات نداشت اتهام قتل رحیم را برعهده گرفت و اختلافات قدیمی را انگیزه اصلی اش از ارتکاب قتل اعلام کرد.در چنین شرایطی وی به مجتمع قضایی بعثت منتقل و پای میز محاکمه نشانده شد.

 

در ابتدای این جلسه قاضی از اولیای دم مقتول خواست درخواستشان را مطرح کنند. مادر رحیم در چند جمله گفت سال ها از کشته شدن پسرم گذشته و با قصاص قاتل، او زنده نمی شود. به همین دلیل قصاص او فایده ای ندارد و من هم نسبت به قاتل شکایتی ندارم.

 

به دنبال اعلام رضایت ولی دم مقتول قاضی به بررسی محتویات پرونده پرداخت و او را به لحاظ جنبه عمومی جرم به تحمل 3 سال حبس محکوم کرد.

 

منبع:روزنامه خراسان