انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
ماجرای پله نوردی مسافران مترو
گاه دیده شده در برخی ایستگاه‌های اصلی و پر مسافر پله‌های برقی به دلیل خرابی و نیاز به تعمیر یک روز کامل از کار افتاده و مسافران مجبور شده‌اند گاه تا 100 پله را با پای پیاده طی کنند.
انتخاب اول همه آنها پله‌های برقی است. پس انبوهی از جمعیت پله‌های برقی را نشانه می‌گیرند. فکر همه چیز را هم از قبل کرده‌اند. این‌که چطور در این ازدحام جمعیت جزو اولین مسافرانی باشند که خودشان را روی پله‌های برقی جا می‌دهند، اما انگار قرارنیست همیشه همه چیز آن‌طور که حساب کرده بودند پیش برود.
پله‌های برقی حرکت نمی‌کند، مسافران مترو باز هم محکوم شده‌اند به یک پله نوردی اجباری. آنها باید حدود 100 پله را یک نفس طی کنند. جوان‌ترها پله‌ها را چند تا یکی کرده و بدو از آنها بالا می‌روند، اما زن‌ها، کودکان و افراد مسن چاره‌ای ندارند جز این‌که یکی یکی پله‌ها را طی کنند. آنهایی که بین راه کم می‌آورند گاهی می‌ایستند، نفسی تازه می‌کنند و دوباره راه می‌افتند.
بعضی‌ها هم به‌دنبال راهی می‌گردند تا حواس‌شان پرت شود و سختی بالا رفتن از این همه پله را کمتر احساس کنند. پس شروع می‌کنند به شمردن: 10، 20،... 94، 95....
بالاخره با هر زحمتی است خودشان را به ورودی ایستگاه می‌رسانند، درحالی که هم پا درد گرفته‌اند و هم حسابی به نفس نفس افتاده‌اند.
برای آنهایی که مسافر دائمی مترو هستند. این داستان اغلب اوقات تکرار می‌شود. ایستگاه‌های مترو که مجهز به پله برقی هستند بیشتر ساعات روز به‌دلیل تعمیر از سرویس دهی خارج هستند بعضی ایستگاه‌ها نیز هنوز پله برقی نصب نشده و مسافران ناچارند تعداد زیادی پله را طی کنند تا خودشان را به ورودی ایستگاه برسانند.
حالا دیگر سال‌هاست مترو بین شهروندانی که از حمل و نقل عمومی استفاده می‌کنند طرفداران زیادی پیدا کرده است. آنها ترجیح می‌دهند ازدحام جمعیت داخل واگن‌های مترو و نداشتن تهویه مناسب آن را به جان بخرند، اما ساعت‌های طولانی ترافیک و گرمای کلافه‌کننده را تحمل نکنند تا به جای آن در کوتاهترین زمان به مقصد برسند.
وجود این مزیت‌هاست که خیلی از شهروندان را در این سال‌ها مشتری پر و پا قرص مترو نگه داشته است. با این حال برخی کمبودها هم وجود دارد که باعث شده خوبی‌های آن پیش چشم طرفدارانش کمرنگ شود. یکی از این مشکلات نبود پله‌های برقی در برخی ایستگاه‌ها یا خراب بودن آنهاست که حسابی برای مسافران مترو دردسرساز شده و آنها را به زحمت انداخته است.
گاه دیده شده در برخی ایستگاه‌های اصلی و پر مسافر پله‌های برقی به دلیل خرابی و نیاز به تعمیر یک روز کامل از کار افتاده و مسافران مجبور شده‌اند گاه تا 100 پله را با پای پیاده طی کنند، آن هم درحالی که تحمل این شرایط برای افراد مسن، زنان باردار و بیماران قلبی و تنفسی بسیار مشکل بوده است در حالی که انتظار شهروندان این است که در مجموعه منظمی مانند مترو رفع نواقص و خرابی‌ها با سرعت بیشتری انجام شود.
یکی از گلایه‌های دیگر مسافران مترو این است که چرا بیشتر ایستگاه‌هایی که افتتاح می‌شوند به پله برقی مجهز نیست؟ یعنی ایستگاه افتتاح می‌شود، قطارها مسافرگیری می‌کنند، اما یا اصلا پله برقی برای این ایستگاه‌ها طراحی نشده یا پله‌های برقی آن هنوز در حال نصب است و به مسافران خدمات نمی‌دهد.
مسئولان مترو نباید از این نکته غافل شوندخدمات رسانی مطلوب زمانی اتفاق می‌افتد که همه امکانات مورد نیاز در کنار یکدیگر قرار گرفته و به نوعی مکمل هم باشند تا شرایط برای ارائه یک خدمت با کیفیت و بی‌عیب و نقص فراهم شود.
خوب است مسئولان مترو نسبت به نصب پله برقی در ایستگاه‌هایی که بدون پله برقی هستند، اقدام کنند یا در صورت خراب شدن پله‌های برقی یک ایستگاه در کوتاهترین زمان ممکن نسبت به تعمیر آن اقدام کنند تا خوبی‌های این وسیله نقلیه عمومی با چنین مشکلات و کمبودهایی زیر سوال نرود.
ویدیو مرتبط :
پله نوردی پاترول
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
ماجرای کارت‌‌بلیت‌های یک‌ساله اتوبوس و مترو
اخبار اجتماعی - ماجرای کارت‌‌بلیت‌های یک‌ساله اتوبوس و مترو
تعریف سالانه را یا ما مردم درست متوجه نمی‌شویم یا شهرداری تهران، شرکت مترو و شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه از آن تعریف درستی ندارند. وقتی لفظ سالانه بر خدمت و کاری اطلاق می‌شود، به نظر می‌آید مفهومش این‌طور است که آن خدمت باید برای مدت یک‌سال شمسی ـ البته در کشور ما ـ به مردم ارایه شود.
به گزارش شهروند، بیشتر از یک‌سال قبل، شرکت مترو تهران با هماهنگی شرکت اتوبوسرانی، کارت‌هایی را در ایستگاه‌های مترو با قیمت ۵۵هزار تومان به مردم عرضه می‌کردند که مشتری با پرداخت این مبلغ می‌توانست برای مدت یک‌سال از این کارت برای سوار شدن به مترو یا اتوبوس در طول شبانه‌روز استفاده کند. تهیه این کارت هم بسیار راحت بود. مبلغ را به مسئول باجه برخی از ایستگاه‌های مترو پرداخت می‌کردید و همان لحظه کارت بلیت سالانه را از او تحویل می‌گرفتید.
بعد از مدتی یعنی در سال ۱۳۹۲ دیگر این کارت‌ها صادر نشد و به مردم وعده دادند که سری جدید را بعد از تعیین نرخ کرایه‌ها در‌سال ۱۳۹۳ به مشتریان عرضه خواهیم کرد. اردیبهشت‌ماه امسال، روی باجه‌های مترو، دو نشانی اینترنتی جلب توجه می‌کرد که هنوز هم پشت شیشه باجه‌های کارت اعتباری مترو دیده می‌شود. مخاطب این یادداشت‌ها، کسانی هستند که متقاضی کارت‌های یک‌ساله‌اند. جانبازان، معلولان، متقاضیان کارت منزلت و افراد عادی باید برای تهیه چنین کارت‌هایی به سایت‌های www. tehran. ir و www. ezpay. ir مراجعه و ثبت‌نام کنند.
طبق مصوبه شورای شهر، در‌سال ۱۳۹۳ سه نوع کارت بلیت مدت‌دار به شهروندان ارایه می‌شود.
کارت بلیت یک‌ساله مخصوص استفاده در شبکه حملونقل اتوبوسرانی
کارت بلیت یک‌ساله مخصوص استفاده در شبکه حملونقل مترو
کارت بلیت یک‌ساله دومنظوره جهت استفاده در شبکه حملونقل مترو و اتوبوس
متقاضیان برای دریافت این کارت‌ها باید ابتدا ثبت‌نام کنند. برای این ثبت‌نام باید عکس پشت سفید و تصویر کارت ملی را اسکن کرده و برای سایت مورد نظر بفرستند. بعد هم مبلغ مورد نظر را به حساب مربوطه واریز کنند و کارت‌ها را یا در ایستگاه‌های خاصی از مترو یا از طریق پست - البته پس از پرداخت وجه پست – دریافت کنند. ظاهرا هدف از عکسدار بودن کارت‌ها این است که شخص دیگری نتواند از این کارت‌ها استفاده کند. همچنین یک نفر نتواند برای خودش دو یا چند کارت مدت‌دار تهیه کند.
البته ممانعت از استفاده از کارت دیگران، به نظر کاری نشدنی و بیهوده است. یعنی من با کارت شما نتوانم از مترو یا اتوبوس استفاده کنم که این اصلا قابل کنترل نیست. مگر می‌شود کسی پای اتوبوس بایستد یا کنار دستگاه کارت‌زنی مترو مراقب باشد که فرزندم از کارت مترو من برای سوار شدن استفاده نکند؟تا این جای کار خیلی مهم نیست. مهم استفاده از لفظ یک‌ساله برای کارت‌های مدت‌داری است که در کمتر از یک‌سال اعتبار آنها برای اغلب افراد به سر خواهد رسید و قابل تمدید هم نیست. در این سایت در مورد قیمت کارت‌ها چنین آمده است:
شرایط خرید و استفاده
قیمت هر یک از کارت بلیت‌های یک‌ساله به شرح زیر است. همچنین هر یک از کارت بلیت‌های یک‌ساله دارای سقف مجاز مصرف هستند که در جدول زیر آمده است. منظور از سقف مجاز مصرف حداکثر کرایه‌ای است که توسط این کارت بلیت‌ها در طول یک‌سال می‌توان پرداخت کرد. نکته اینجاست که به چنین خدماتی نمی‌توان عنوان یک‌ساله اطلاق کرد. برای مثال مشتری که می‌تواند یک کارمند یا دانش‌آموز یا دانشجو باشد، مبلغ ۱۲۰هزار تومان برای کارت دومنظوره پرداخت می‌کند و درنهایت مجاز است تا سقف ریالی ۱۵۰هزار تومان از این کارت در مترو یا اتوبوس استفاده کند. مبلغ کارت که به پایان رسید، کارت تمدید نشده و دیگر از این کارت نمی‌توان استفاده کرد.
حالا اگر شما در روز برای رفتن به محل کار بخواهید از سه مسیر اتوبوس یا مترو استفاده کرده و برای برگشت هم همین مسیر را تکرار کنید، آیا فکر می‌کنید می‌توان با این مبلغ، برای ۶ ماه هم دوام آورد؟
به چنین کارت‌هایی نمی‌توان عنوان یک‌ساله داد و درخیال خود تصور کرد که ما به مردم خدمات یک‌ساله می‌دهیم. خدمات یک‌ساله زمانی معنادار است که مردم بتوانند از کارت مورد نظر برای مدت یک‌سال شمسی استفاده کنند. نه این‌که بعد از ثبت‌نام و ارایه عکس و کپی کارت ملی و بقیه موارد، کارتی را دریافت کنند که درنهایت اختلاف رقم پرداختی با رقم قابل بهره‌برداری فقط ۳۰هزار یا ۴۰هزار تومان باشد و بس.
البته منظور در این خدمات مردم عادی هستند و نه جانبازان عزیز، معلولان یا خانواده معظم شهدا. تازه بعد از این همه مدت که مردم را معطل نگه داشته‌اند تا کارت سالانه ارایه کنند، اقشار دانش‌آموز و دانشجو را نادیده گرفته‌اند.
لطفا با مردم روراست باشید. با چنین خدماتی چطور انتظار دارید که اقشار مختلف مردم از خودروهای شخصی خود استفاده نکنند و به وسایل حمل و نقل عمومی رو بیاورند؟ این همه ثبت‌نام و عکس و کارت و غیره تنها برای ۳۰هزار تومان؟ تازه پول هزینه صدور کارت و ارسال آن توسط پست را هم که کم کنید، مبلغ از این کمتر می‌شود. مسئولانی که این طرح بسیار ویژه را بعد از آن همه مدت ارایه کردند، بد نیست بدانند که مردم فکر دارند و می‌فهمند.
این‌طور نیست هر چه را شما گفتید بلادرنگ پذیرا باشند. پیش از آن‌که نفع خودتان را در نظر بگیرید به مردم و اقشار مختلف جامعه فکر کنید. در برخی کشورهای اروپایی برای آن‌که از بار ترافیکی صبحگاهی کم کنند، به کارمندان، دانش‌آموزان، دانشجویان و کسانی که باید صبح زود به محیط کار خود برسند، بلیت‌هایی با قیمت پایین‌تر عرضه می‌کنند. افراد بازنشسته و خانه‌دار اگر این ساعت از صبح بخواهند از خانه برای خرید یا هر کاری بیرون بیایند، باید قیمت بیشتری برای تهیه بلیت مترو و نظایر آن بپردازند.
تا هنوز دیر نشده برای کارت‌هایی که مبلغ‌دار است و عنوان یک‌ساله بر آن گذاشته‌اید بیشتر فکر کنید.
اخبار اجتماعی - شهروند
