لاریجانی باخت یا برد؟

 یکی از سوالات مهم باقی مانده از انتخابات اسفند 94 این مسئله است که آیا علی لاریجانی ( رئیس مجلس‌های هشتم و نهم ) در این انتخابات یک بازنده بود یا برنده؟ برای پاسخ به این سوال باید از دو نگاه به رای و حضور علی لاریجانی در این انتخابات نگاه کرد.

در نگاه اول که مربوط به میزان رای لاریجانی در قم است باید بگوییم او یکی از بازندگان بزرگ انتخابات هفتم اسفند است. لاریجانی با 225 هزار و 556 رای یعنی هفتاد هزار رای کمتر نسبت به نفر اول، در جایگاه دوم ایستاد. این رای برای لاریجانی یک شکست محسوب می‌شود. دو نامزد مورد حمایت لاریجانی یعنی بنایی و شادنوش هم نتوانستند نظر مثبت مردم قم را به خود اختصاص دهند تا لاریجانی همراه با دو نیروی جبهه پایداری از شهر قم راهی مجلس دهم شود.

کمتر کسی از ناظران سیاسی انتظار داشت که لاریجانی با این وضعیت راهی مجلس شود. البته در این میان نباید از تخریب‌های صورت گرفته علیه رئیس مجلس در قم به راحتی گذشت. اعلام استقلال لاریجانی از جریان اصول‌گرایی باعث شد تا او زیر آماج شدیدترین حملات جریان پایداری قرار بگیرد.

در نگاه دیگر اما لاریجانی برنده بزرگ انتخابات مجلس دهم است. رای مردم تهران و شهرستان‌ها «نه» بزرگی بود به مخالفان لاریجانی در مجلس نهم. علی لاریجانی در نهمین دوره مجلس شورای اسلامی مورد شدید ترین هجمه‌های جبهه پایداری قرار گرفت. شاه بیت جلسات مجلس نهم در چهار سال گذشته درگیری لفظی نمایندگان جبهه پایداری مانند رسایی و کوچک زاده با رئیس مجلس بود. این افراد به طور معمول با هر تصمیم رئیس مجلس مخالف بودند و آن را برخلاف شان نمایندگی می‌دانستند.

به طور مثال مهدی کوچک زاده که در انتخابات اخیر (7 اسفند 1394) در تهران در رتبه 64 قرار گرفت در مورد مدیریت لاریجانی می‌گوید:« مصداق افراطی‌گری پا را از قانون آنسو گذاشتن است و از نظر من مصداق بارز افراطی‌گری مدیریت آقای لاریجانی در مجلس است. ایشان وقتی می‌خواهد یک اتفاقی بیفتد قوانین را زیر پا می‌گذارد »

در جریان تصویب برجام در مجلس نهم که به شدت مورد اعتراض دلواپسان توافق هسته‌ای صورت گرفت، حمید رسایی در سخنان تندی خطاب به رئیس مجلس و در اعتراض به تصویب برجام گفته بود:« آقای لاریجانی مگر شما مثل آیین نامه عمل کردید؟ شما صبح امروز آیین نامه را زیر پا گذاشتید، اجازه ندادید مخالف در مورد طرح اجرای برجام حرف بزند و پیشنهادات مطرح شود، شما امروز صبح در بررسی برجام آیین نامه را زیر پا گذاشتید، شما آیین نامه را لگدمال کردید، دیگر آیین نامه ای وجود ندارد.» رسایی در این لحظه کتابچه آیین نامه ای را که در دست داشت به سویی پرتاب کرد.

در جریان معرفی کاندیدای عضویت در هیات نظارت بر مطبوعات و صداو سیما در مجلس، زاکانی، لاریجانی را دیکتاتور خواند. مسئله‌ای که باعث شد رئیس مجلس در پاسخ به این اتهام بگوید:« رفتار شما دیکتاتوری است؛ من رئیس مجلس هستم چطور در جاهایی دیگر شماها نمی‌گوید دیکتاتوری! الان می‌گوید نظر رئیس مجلس دیکتاتوری است.»

همانطور که مشاهده می‌کنید لاریجانی در مجلس نهم روزهای سختی را سپری کرده است. انتخابات 7 اسفند باعث شد تا مخالفان سرسخت او به ویژه از شهر تهران از راه یابی به مجلس بازبمانند. در مجلس دهم دیگر خبری از « حداد عادل، زاکانی، رسایی، کوچک زاده، حسینیان، زارعی و دیگران» نیست و اگر لاریجانی بتواند به کرسی ریاست مجلس دهم تکیه بزند، روزهای آرام تری را نسبت به مجلس نهم خواهد داشت.

می‌توان گفت لاریجانی یکی از برندگان اصلی انتخابات اسفند ماه است. او به واسطه رقابتی که میان اصول‌گرایان و اصلاح طلبان در انتخابات درگرفت و بدون حضور در بطن رقابت شاهد کنار رفتن مهم ترین مخالفان خود بود. برای لاریجانی مجلس بدون رسایی و کوچک زاده، یک مجلس مطلوب و دلنشین است.

 

 اخبار سیاسی -  عصر ایران/ مصطفی داننده

ویدیو مرتبط :
مذاکرات برد برد از زبان محمدجواد لاریجانی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تغییر رئیس خبرگان ؛ تساوی طرفین به جای بازی برد-باخت

 

 

 

عصرایران ؛ سید ضیاء الدین احتشام - پس از آن که در نشست اخیر مجلس خبرگان ، آیت الله مهدوی کنی با اکثریت آرا به عنوان رئیس جدید این مجلس برگزیده شد و به جای آیت الله هاشمی نشست  ، تحلیل های فراوان و گاه مغرضانه ای از سوی دو طیف سیاسی متقابل کشور مطرح شد که به نظر می رسد در اغلب آنها انصاف رعایت نشده است. از این رو ، بی مناسبت نیست ، نگاهی واقع بینانه تر به رویداد حاضر داشته باشیم:خبرگان

 

1 - اگر طیف های سیاسی موجود در جامعه و به تبع آن ، حاضر در مجلس خبرگان رهبری را در مقام موضع گیری هایشان نسبت به هاشمی رفسنجانی بررسی کنیم ، در خواهیم یافت که هاشمی رفسنجانی ، هم موافقان متعدد و هم مخالفان جدی در مجلس خبرگان دارد.

طیف مخالف هاشمی ، از مدت ها پیش در صدد بود او را از ریاست خبرگان به زیر بکشد. هم از این روست که در ماه های اخیر شدیدترین حملات به هاشمی در برخی رسانه ها طراحی و اجرا شد و جو سنگینی علیه او به وجود آمد ؛ حتی صدا و سیما نیز در یکی از شبکه های خود ، شعار مرگ بر هاشمی برخی افراطیون را بر روی آنتن برد تا فشار علیه او ، ابعاد ملی به خود گیرد.

مخالفان آیت الله هاشمی در صدد بودند افرادی چون آیت الله یزدی یا آیت الله مصباح یزدی را بر کرسی ریاست مجلس خبرگان بنشانند.

از طرف دیگر ، برای حامیان آیت الله  هاشمی ، ابقای او می توانست یک پیروزی بزرگ ، آن هم بعد از تحمل فشارهای چند ماه اخیر باشد و لذا در تلاش بودند خبرگان را به رأی مجدد به هاشمی متقاعد کنند.

در واقع ، یک تقابل سیاسی قابل توجه در میان بود که در نگاه نخست ، باید یکی می برد و یکی دیگر شکست سنگین سیاسی را متحمل می شد که به هیچ وجه برای هیچ کدامشان مقرون به صلاح و صرفه نبود.

در چنین شرایطی ، آیت الله مهدوی کنی به عنوان "گزینه مرضی الطرفین" مطرح شد. اگر او رئیس خبرگان می شد ، طیف مخالف آیت الله هاشمی از این که سرانجام او را به زیر کشیده است خرسند می شد و طیف هاشمی هم از این که فردی معتدل بر سر کار آمده و ریاست به دست طیف مقابل نیفتاده راضی بود.

این اتفاق هم افتاد و طرفین به جای بازی برد - باخت ، به یک تساوی با کمترین هزینه تن دادند و البته -با توجه به شرایط موجود- تدبیر خوبی هم بود.

2 - آیت الله  هاشمی گفته بود اگر آیت الله مهدوی کنی کاندیدا شود ، من کاندیدای ریاست خبرگان نخواهم بود. چنین هم شد و با حضور آیت الله مهدوی کنی ، رئیس پیشین کنار نشست و به او رأی داد.

کاندیداتوری همزمان این دو نفر ، گذشته از آن که برای این دو آیت الله -که از دیرباز با یکدیگر دوستی و همکاری داشته اند- چندان زیبا و متین نبود ، باعث می شود آرای خبرگان پخش شود و رئیس آن ، نتواند با رأی قابل اتکایی انتخاب شود. لذا کنار کشیده هاشمی ، منجر به تثبیت موقعیت رئیس جدید خبرگان شد.

3 - برخی بعد از انتخابات هیات رئیسه خبرگان بر آیت الله مهدوی کنی خرده گرفتند که "از تندروها بازی خورده و خود را کاندیدای ریاست خبرگان کرده و زمینه کنار گذاشتن هاشمی را فراهم ساخته است."!

در این باره چند نکته قابل ذکر است:

الف) آیت الله مهدوی کنی ، سیاستمدار تازه کار و جویای نام و نانی نیست که در این سن و سال ، بازی بخورد یا در صدد کسب عنوان ریاست باشد. لذا این انتقاد ، اگر از روی غرض ورزی نباشد ، حتماً به دلیل نشناختن زیرکی روحانی محترمی مانند آیت الله مهدوی کنی است.

ب) آیت الله مهدوی کنی ، نه تنها از تندرو ها بازی نخورد ، بلکه با کاندیداتوری خود ، مانع از حضور برخی افراد با گرایش های سیاسی تند و ضد هاشمی در رأس مجلس خبرگان شد چه آن که اگر وی کاندیدا نمی شد و "دو قطبی هاشمی و ضدهاشمی" در انتخابات داخلی رقم می خورد ، در هر حال ، آیت الله هاشمی دچار شکست بود: هم اگر رأی نمی آورد و یکی از مخالفانش مانند آیت الله یزدی بر جایش می نشست و هم اگر با توجه به جو موجود ، با رأی اندک و لرزانی ریاستش تمدید می شد.

ولی با آمدن آیت الله مهدوی کنی ، آیت الله هاشمی ، با حفظ احترام خود کنار کشید و طرف مقابل هم در برابر کار انجام شده واقع شد و حضورش در انتخابات ریاست خبرگان را منتفی نمود.

ج) آیت الله مهدوی کنی ، ازنظر مشی اخلاقی و سیاسی ، فردی میانه رو به شمار می رود و از این بابت ، به آیت الله هاشمی نزدیک تر است تا به طیف مقابل ، هر چند که تفاوت هایی نیز در دیدگاه هایشان طبیعتاً موجود است و هیچ کدام کپی دیگری نیستند.

4 - انتخابات داخلی خبرگان ، در فضایی بسیار آرام تر و متین تر از آنچه رسانه های طرفین در ماه های اخیر رقم زده بودند برگزار شد تا ثابت شود برخی رسانه ها ، همچنان کاسه های داغ تر از آش هستند و بدشان نمی آید از کاه کوه بسازند و از یک انتخابات داخلی روتین ، یک "مساله" و "بحران" بسازند!.../عصرایران