قرار نیست مجلس‌دهم مانند مجلس‌ششم باشد

مصطفی كواكبیان از جمله چهره‌های سیاسی است كه ردپایش را می‌توان در تمام بزنگاه‌های سیاسی مشاهده كرد. وی به عنوان یك اصلاح‌طلب حتی زمانی كه اصلاح‌طلبان قصد حضور در انتخابات مجلس نهم را نیز نداشتند در صحنه انتخابات باقی ماند و از طرف حزب مردم‌سالاری لیست مستقل ارائه كرد.

 

كواكبیان كه سابقه حضور در مجلس هشتم را در كارنامه خود دارد در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 92 به‌عنوان كاندیدا ثبت‌نام كرد كه در نهایت مورد تایید شورای نگهبان قرار نگرفت. در شرایط كنونی وی و حزب مردم‌سالاری كه او دبیركلی‌اش را برعهده دارد در حال مهیا كردن خود برای حضور در انتخابات مجلس دهم هستند.

علاوه بر اعلام مواضع خود درباره انتخابات مجلس دهم، از انتخابات ریاست‌جمهوری سال88 و همچنین احتمال حضور در كابینه حسن روحانی سخن گفت. سخنانی كه شاید برای نخستین‌بار رسانه‌ای می‌شود. متن این گفت‌وگو را در ادامه از نظر می‌گذرانید:
 
 برخی از اصلاح‌طلبان معتقدند در شرایط كنونی سرلیستی یك شخصیت معتدل مانند ناطق نوری بیشتر به مصلحت اصلاح‌طلبان است. در مقابل برخی معتقدند كه جریان اصلاحات دارای پتانسیل زیادی است و سرلیست اصلاح‌طلبان باید از دل جریان اصلاح‌طلبی انتخاب شود. شما با كدام دیدگاه موافقید؟
به نظر من سرلیست انتخاباتی اصلاح‌طلبان باید یك اصلاح‌طلب باشد و از بین افراد حاضر در جریان اصلاحات انتخاب شود. البته گمانه‌زنی‌های مبنی‌بر حضور آقای ناطق نوری زیاد قابل اعتماد نیست، چرا كه ایشان تمایلی برای حضور در عرصه انتخابات ندارند و این مساله را بارها عنوان كرده‌اند.

 

برخی از دوستان روی سرلیستی آقای عارف مانور زیادی می‌دهند و به نظر هم ایشان دارای ظرفیت و پتانسیل لازم برای سرلیستی اصلاح‌طلبان هستند. با این وجود هنوز به صورت دقیق ورود دكتر عارف به عرصه انتخابات قطعی نشده و به همین دلیل سخن گفتن از سرلیستی ایشان هنوز زود است.

 

اتفاقی كه در انتخابات ریاست‌جمهوری سال92رخ داد یك رخداد خاص بود كه با توجه به شرایط آن مقطع زمانی به وقوع پیوست. در نتیجه تكرار این استراتژی در انتخابات مجلس ممكن است به نتیجه مطلوب گذشته منجر نشود. نكته دیگر اینكه شرایط انتخابات مجلس با ریاست‌جمهوری تفاوت‌های معناداری دارد و انتخابات مجلس تابع برخی مسائل مانند قومیت‌گرایی، محلی‌گرایی و بعضا تعصبات سیاسی است.

 

این در حالی است كه انتخابات ریاست‌جمهوری به صورت سراسری در تمام استان‌های كشور برگزار می‌شود و قابل پیش‌بینی‌تر از انتخابات مجلس است. در سه دوره اخیر، مجلس در اختیار یك جریان خاص سیاسی قرار داشته و به همین دلیل اصلاح‌طلبان باید با جدیت و همدلی بیشتری در انتخابات مجلس دهم حضور پیدا كنند تا تعادل در مجلس آینده برقرار شود.

 

آن از برخی از دوستان تعجب می‌كنم هنگامی كه عنوان می‌كنند اصلاح‌طلبان باید از چهره‌های اصولگرایان در لیست‌های انتخاباتی خود استفاده كنند. این در حالی است كه آقای باهنر به تازگی عنوان كرده «اصولگرایان باید تلاش كنند شرایطی به وجود بیاید كه حتی اصلاح‌طلبان معتدل نیز به مجلس راه پیدا نكنند».

 

به نظر من یك خانه‌تكانی اساسی باید در تركیب مجلس آینده به سود اصلاح‌طلبان صورت بگیرد. منظور من از اصلاح‌طلبان كسانی است كه در چارچوب تفكرات اصلاح‌طلبی و در چارچوب قانون اساسی حركت می‌كنند. تفكر اصلاح‌طلبی هیچ‌گاه به افراد خاصی محدود نبوده و یك تفكر سیال اجتماعی است كه در لایه‌های مختلف جامعه رسوخ كرده است.

 به نظر می‌رسد استراتژی اصلی اصلاح‌طلبان پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری به دست آوردن اكثریت كرسی‌های مجلس دهم بوده است. به همین دلیل آقای عارف از قبول مسئولیت در دولت خودداری كردند و پس از آن میدان‌دار اصلاح‌طلبان برای ورود به عرصه انتخابات مجلس شدند. دلیل این استراتژی چیست؟ اصلاح‌طلبان به دنبال چه اهدافی هستند؟
بر این باورم که اصلاح‌طلبان رهیافت از پیش‌تعیین‌شده‌ای برای این مساله نداشته‌اند. به نظر من دولت آقای روحانی یا نتوانسته یا نخواسته كه از ظرفیت آقای عارف در دولت استفاده كند.

 

مساله مهم‌تر اینكه اصلاح‌طلبان و اصولگرایان به دلیل فقدان احزاب سازمان‌یافته و قدرتمند فاقد توانایی اجماع و وحدت هستند و به همین دلیل تلاش می‌كنند از ظرفیت‌های فردی استفاده كنند. در شرایط كنونی نیز آقای عارف دارای چنین ظرفیت و توانایی است كه بار انتخاباتی اصلاح‌طلبان را برای مجلس آینده به دوش بكشد.

 

در نتیجه ایشان به شخصیت محوری بحث‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان تبدیل شده است. تا زمانی كه احزاب به محور فضای سیاسی تبدیل نشوند ما باید حول چهره‌های مطرح اجماع كنیم كه این وضعیت نمی‌تواند ما را به سرمنزل مقصود هدایت كند.

 

متاسفانه آقای روحانی با وجود تمام شعارهایی كه در کارزار انتخاباتی خود درباره جامعه مدنی و احزاب دادند چندان اقدام موثر و تاثیرگذاری در این زمینه انجام ندادند و باید در این زمینه اقدام موثری انجام دهد. توقع همه ما از دولت آقای روحانی در این زمینه بیشتر از وضعیت كنونی بود. در مساله راه‌اندازی خانه احزاب نیز دولت كمك بسیار كمی به احزاب كرد و بار اصلی این مساله روی دوش احزاب قرار داشت.

 

در شرایط كنونی لایحه احزاب در وزارت كشور خاك می‌خورد و ماه‌هاست كه به فراموشی سپرده شده است. دولت تدبیر و امید حتی با استانی شدن انتخابات مخالفت كرد. این در حالی است كه اگر انتخابات استانی می‌شد گام بلندی در راستای نهادینه كردن تحزب در كشور برداشته می‌شد.

 برخی از اصولگرایان معتقدند در صورتی كه مجلس دهم به دست اصلاح‌طلبان بیفتد دوباره اتفاقات مجلس ششم تكرار خواهد شد و به همین دلیل ابراز نگرانی می‌كنند. به نظر شما نگرانی این گروه صحیح است؟
من با اغلب چهره‌های اصلاح‌طلب آشنایی و دوستی نزدیك دارم و تاكنون از هیچ كدام از این اشخاص سخنی درباره اینكه قرار است مجلس ششم تكرار شود نشنیده‌ام. اصلا قرار نیست چنین اتفاقی در مجلس دهم رخ بدهد.

 

اصلاح‌طلبان از گذشته درس‌های زیادی گرفته‌اند و به همین دلیل اجازه نمی‌دهند آینده اصلاح‌طلبی مانند برخی مقاطع به خطر بیفتد. در نتیجه سیاست اصلاح‌طلبان حركت در قانون با اجماع و همدلی درون جریانی است. نكته دیگر اینكه شرایط زمانی كنونی با مجلس ششم تفاوت‌های بسیاری دارد و اقداماتی كه در مجلس ششم رخ داد به صورت طبیعی در مجلس دهم محلی از اعراب نخواهد داشت.

 

یكی از استراتژی‌های محوری اصلاح‌طلبان برای مجلس دهم جلوگیری از وجود تندروها در مجلس آینده است. به همین دلیل اصلاح‌طلبان تلاش می‌كنند تاكتیك‌های انتخاباتی خود را به صورت دقیق و برنامه‌ریزی شده و بدون كمترین درصد خطا تدوین كنند.

 اگر استراتژی اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس به نتیجه مطلوب نرسد چه اتفاقی خواهد افتاد؟
اگر همه اصلاح‌طلبان از برنامه‌های طراحی شده تمكین كنند و در یك مسیر مشخص حركت كنند چنین اتفاقی رخ نخواهد داد و اكثریت مجلس دهم به دست اصلاح‌طلبان خواهد افتاد. با این وجود اگر اصلاح‌طلبان موفق نشوند اكثریت مجلس را به دست بگیرند به معنای شكست جریان اصلاحات نیست. جریان اصلاحات یك پارادایم فكری، سیاسی و اجتماعی است كه در صورت شكست یا پیروزی در انتخابات همچنان به پویایی و بالندگی خود ادامه خواهد داد.

 

جریان اصلاحات در انتخابات مجلس پنجم هم موفق نشد به همه استراتژی‌های انتخاباتی خود جامه عمل بپوشاند. با این وجود موفق شد یك اقلیت قدرتمند در مجلس تشكیل بدهد كه در مقابل اكثریت شكننده اصولگرایان كارآیی زیادی از خود نشان داد.

 

در نتیجه اگر وضعیت اصلاح‌طلبان در مجلس دهم مانند مجلس پنجم نیز شود به معنای شكست اصلاح‌طلبان نخواهد بود و امیدواری زیادی وجود خواهد داشت. مساله مهم دیگر در این زمینه اینكه یك نیروی سیاسی مقید به آموزه‌های دینی هیچگاه به مفهوم شكست فكر نمی‌كند و همواره نسبت به آینده امیدوار است.

 موضع حزب مردم‌سالاری درباره انتخابات و همچنین اجماع اصلاح‌طلبان چیست؟ اگر به فرض نام شما در لیست واحد اصلاح‌طلبان نبود شما لیست مستقل ارائه خواهید كرد؟
این بحث در كنگره حزب مطرح شده است. در كنگره قرار بر این شده كه ما هیچ‌گونه لیست مستقلی نسبت به لیست واحد اصلاح‌طلبان ارائه نكنیم. ما در انتخابات مجلس تابع نظرات شورای هماهنگی جبهه اصلاحات كه شامل21حزب اصلاح‌طلب است خواهیم بود.

 

با این وجود اگر شورای هماهنگی جبهه اصلاحات موفق نشود یك لیست واحد و منسجم ارائه كند، ما لیست مستقل خواهیم داشت. در نتیجه اولویت اول ما هماهنگی با جریان كلی اصلاحات در انتخابات است.

 

من بر این باورم که اصلاح‌طلبان مجالس هفتم، هشتم و نهم را به سه دلیل از دست دادند. اصلاح‌طلبان در مجلس هفتم به واقعیت‌های سیاسی جامعه توجه نكردند و به همین دلیل بسیاری از چهره‌های اصلاح‌طلب از جریان انتخابات کنار رفتند. در مجلس هشتم نیز بین اصلاح‌طلبان اختلاف به وجود آمد.

 

برای مثال در تهران ما با دو لیست انتخاباتی از طرف اصلاح‌طلبان مواجه شدیم كه همین مساله سبب انشقاق در جریان اصلاحات و در نتیجه ناكامی این جریان در انتخابات شد. وضعیت اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس نهم نسبت به دو مجلس قبلی نامساعدتر بود و بسیاری از اصلاح‌طلبان اصلا حاضر نبودند به صحنه بیایند.

 

در این مقطع زمانی حزب مردم‌سالاری تنها حزب اصلاح‌طلبی بود كه برای انتخابات مجلس نهم لیست انتخاباتی ارائه كرد. در شرایط كنونی هیچ كس با انتخابات قهر نیست و همه آشتی هستند.

 

حتی به نظر من در شرایط كنونی برخی تلاش می‌كنند بیش از اندازه با انتخابات آشتی كنند. با این وجود اگر همه اصلاح‌طلبان با هدف اجماع و وحدت به عرصه انتخابات وارد شوند امیدواری زیادی برای پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات وجود خواهد داشت.

 اگر به عقب و زمان انتخابات ریاست‌جمهوری سال 88 بازگردیم موضع‌گیری شما نسبت به اتفاقات پس از انتخابات از دید بسیاری از افراد صحیح و منطقی بود. با این وجود مواضع شما به مذاق برخی از اصلاح‌طلبان خوش نیامد. آیا اگر زمان به عقب برگردد و شما عواقب موضع‌گیری‌های خود را ببینید باز هم بر همان مواضعی كه اتخاذ كردید تاكید می‌كنید؟
این مساله نیازمند تحلیل دقیق و موشكافانه است. بنده در همان مقطع زمانی به اعضای حزب عنوان كردم كه روش و منش حزب مردم سالاری بر پایه برخورد نبوده و نخواهد بود. در نتیجه اگر احزاب دیگر روش‌های متفاوتی را برای خود برگزیده‌اند به خودشان مربوط است و به ما مربوط نمی‌شود.

 

بنده چه در آن مقطع زمانی و چه هم‌اكنون معتقدم كه در انتخابات ریاست‌جمهوری سال88تخلفاتی صورت گرفت اما تقلب وجود نداشت. معنای تخلف و تقلب با هم متفاوت است و نباید این دو را با هم یكی دانست.

 

بنده آن زمان در مجلس حضور داشتم و به صورت مرتب درباره برگزاری دادگاه‌ها و شیوه برخورد با متهمان سخنرانی می‌كردم و مواضع خود را بیان می‌كردم. در آن زمان هنوز جرم سیاسی تعریف نشده بود و عده‌ای تلاش می‌كردند از كاه، كوه بسازند و به دلیل خطای برخی افراد كل یك جریان سیاسی را زیر سوال ببرند.

 

من با این مسائل به‌شدت مخالف بودم و مواضع شفافی نسبت به اتفاقات پس از انتخابات سال88 داشتم. بنده هیچ‌گاه كلیت انتخابات ریاست‌جمهوری را زیر سوال نبردم. با این وجود اعتقاد داشتم كه قوه قضائیه باید به تخلفات به وجود آمده در انتخابات رسیدگی كند. بنده از مواضع خود در سال88 به هیچ عنوان پشیمان نیستم و همچنان به آنها پافشاری و تاكید دارم.

 برخی مواضع‌تان سبب نوعی فاصله غیرمحسوس بین شما و برخی اصلاح‌طلبان نشده است؟
به عنوان یك اصلاح‌طلب هیچ‌گاه از مشی و اصول اصلاح‌طلبی عدول نكردم. مشی جریان اصلاحات براساس تلاش برای بهبود وضعیت سیاسی و اجتماعی در چارچوب نظام و قانون اساسی است. در نتیجه نمی‌توان یك اصلاح‌طلب بود و از چارچوب نظام عدول كرد.

 

البته معتقد نیستم كه اصلاح‌طلبان در سال88 از نظام عدول كردند. در واقع چنین اتفاقی رخ نداد. البته شرایط بنده به شكلی نبود كه موضعی در حقانیت محمود احمدی‌نژاد بگیرم. به نظر من تنها راه برون‌رفت از آن وضعیت«اعتدال» بود. در نتیجه چهار سال قبل از گفتمان آقای روحانی از مفهوم اعتدال برای رهایی از مشكلات كشور استفاده كردم.

 

با این وجود مهم‌ترین دلیل انتقاد برخی اصلاح‌طلبان از بنده به زمانی برمی‌گردد كه حزب مردم‌سالاری برای انتخابات مجلس نهم لیست انتخاباتی ارائه كرد. این مساله نسبت به مواضع بنده در سال88 آتش انتقادات را تندتر كرد.

  برای شما این مساله كه با این اقدامات بین شما و برخی از اصلاح‌طلبان فاصله می‌افتد اهمیت نداشت؟
اصلا چنین بحث‌هایی بین ما وجود نداشت. بنده اختیار دارم هر مواضعی كه تشخیص می‌دهم صحیح است عنوان كنم، همان‌طور كه دیگران چنین حقی دارند.

 

در نتیجه نمی‌توان به خاطر مواضع كسی بر وی خرده گرفت. در دوران انتخابات مجلس نهم بنده و حزب مردم‌سالاری اعتقاد داشتیم باید در انتخابات حضور پیدا كرد و لیست ارائه كرد، اما برخی از افراد چنین رویكردی را نمی‌پسندیدند.

 

البته همین افراد بعدا با مشاهده اتفاقات جدیدی كه در فضای سیاسی ایران رخ داد عنوان كردند ‌ای كاش درآن زمان نقش فعال‌تری ایفا كرده بودیم. تمام این اتفاقات در حالی رخ داد كه رئیس دولت اصلاحات در انتخابات نهم مجلس شركت كرد و در شهرستان دماوند رأی خود را به صندوق انداخت.

  پس از این دوران شما در انتخابات ریاست‌جمهوری به عنوان كاندیدا ثبت‌نام كردید اما مورد تایید شورای نگهبان قرار نگرفتید. به همین دلیل پس از پیروزی حسن روحانی سكوت كردید. با این وجود سكوت شما زمانی شكست كه احساس می‌شد به حسن روحانی نزدیك شده‌اید. آیا برای همكاری با دولت با شما صحبت شد؟
از طرف آقای حسن روحانی هیچ‌گونه صحبتی با بنده در این مورد صورت نگرفت. بنده هم پیگیر این مساله نبودم. تنها در یك جلسه كه برای تشكر از ستادهای انتخاباتی ایشان بود شركت كردم.

 

متاسفانه در این جلسه نیز ما غریبه بودیم و همه كسانی كه از آقایان قالیباف و ولایتی حمایت كرده بودند به عنوان حامیان حسن روحانی در این جلسه شركت كرده بودند. این در شرایطی بود كه ما قبل از اینكه آقای عارف به سود آقای روحانی از صحنه انتخابات كناره‌گیری كند در حمایت از حسن روحانی اطلاعیه صادر كرده و ستادهای خود را فعال كرده بود.

 

آقای روحانی برای نخستین‌بار در كنگره حزب مردم‌سالاری برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری اعلام كاندیداتوری كرد. البته عده‌ای در خبرگزاری‌ها مسئولیت‌هایی چون وزیر كشور، علوم و حتی فرهنگ و ارشاد را برای بنده در نظر گرفته بودند. این در حالی است كه پس از استیضاح آقای فرجی‌دانا گمانه‌زنی‌های زیادی برای اینكه بنده جانشین ایشان شوم وجود داشت.

 

حتی در صفحه آقای آشنا در یكی از شبكه‌های اجتماعی نظرسنجی برای جانشینی آقای فرجی‌دانا صورت گرفته بود كه بالاترین آرا را در آن نظرسنجی به خود اختصاص داده بودم. به همین دلیل بحث وزیر شدن بنده در وزارت علوم و وزرات فرهنگ و ارشاد تاحدود زیادی جدی شده بود.

  شما بیشتر به سمت كدام وزارتخانه تمایل داشتید؟
 من با توجه به توانایی‌هایی كه در خود می‌دیدم وزارت علوم را برای خود مناسب‌تر می‌دیدم. من خیلی تاسف خوردم هنگامی كه مشاهده كردم بسیاری از اساتید دانشگاه كه از توانایی اداره وزارت علوم برخوردار بودند كنار ماندند و آقای فرهادی كه یك پزشك است هدایت وزارت علوم را برعهده گرفتند.

  در دو سال گذشته دولت آقای روحانی چه ضعف‌هایی داشت و شما چه انتقادهایی را به دولت وارد می‌دانید؟
در دو سال گذشته حزب مردم‌سالاری حتی در حد یك سطر نیز از دولت درخواست نداشته است.

 

این در حالی است كه دولت نیز حتی یك سطر از ما مطالبه نداشته است. وضعیت دولت با احزاب سیاسی دیگر هم به همین منوال است و شما خود تحلیل كنید كه وضعیت احزاب در دولت آقای روحانی به چه صورتی درآمده است.

 

چندین بار در برنامه‌های صداوسیما حضور پیدا كردم و از مواضع هسته‌ای دولت و سیاست‌هایی كه در زمینه دیپلماسی خارجی در پیش گرفته حمایت كردم. حتی زمانی كه منتقدان دولت همایش «دلواپسیم» را برگزار كردند ما همایشی به نام «دل آرامیم» در حمایت از دولت برگزار كردیم و نشان دادیم كه دولت آقای روحانی برای همه اصلاح‌طلبان دارای اهمیت است.

 

در شرایط كنونی هم تمایل ندارم ضعف‌های دولت را رسانه‌ای كنم و با شما مطرح كنم. به نظر من هرگونه انتقادی كه اصلاح‌طلبان از دولت آقای روحانی مطرح كنند سبب خشنودی مخالفان دولت خواهد شد و آنان از سخنان ما علیه دولت سوءاستفاده خواهند كرد. در بسیاری از جلسات خصوصی كه با دولتمردان داشتم نظراتم را به صورت خصوصی با آنها مطرح كردم. به همین دلیل ترجیح می‌دهم در رسانه‌ها از انتقاد از دولت خودداری كنم.

 

برای مثال من به عنوان استاد روابط بین‌الملل دانشگاه، درباره رابطه ایران و روسیه بحث دارم و معتقدم برخی از سیاست‌های ما در زمینه دیپلماسی كه اتفاقا یكی از نقاط قوت دولت است نیازمند نوعی تجدیدنظر و بازنگری در مفاهیم است. برای من هنوز مشخص نیست كه این رابطه براساس چه راهبرد منفعت‌طلبانه برای منافع ملی است و چه آینده‌نگری در آن وجود دارد.

 

نكته دیگر اینكه توقع ما از آقای روحانی در زمینه توسعه سیاسی و تقویت احزاب بسیار بیشتر از شرایط كنونی بود. هنوز برای ما مشخص نشده كه چرا آقای روحانی رسیدگی به وضعیت احزاب و تقویت آنها را در اولویت‌های بعدی خود قرار داده و به صورت جدی در این زمینه ورود پیدا نمی‌كند.

 

این در حالی است كه ایشان در ابتدای ریاست‌جمهوری خود از منشور حقوق شهروندی سخن گفتند اما خیلی زود این مساله را فراموش كردند. منشور حقوق شهروندی می‌توانست كمك زیادی به جامعه مدنی و تقویت روحیه مشاركت سیاسی و اجتماعی در بین مردم داشته باشد اما خیلی زود به تاریخ پیوست.

 

با این وجود در شرایط كنونی كه دولت در زمینه مساله هسته‌ای موفق عمل كرده امید زیادی برای بهبود وضعیت داخلی و همچنین پویا‌تر شدن فضای مدنی جامعه و به ویژه احزاب به وجود آمده است.

اخبار سیاسی - آرمان

ویدیو مرتبط :
جهت یاداوری - مجلس ششم - انتخابات مجلس

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

حدادعادل: مجلس دهم تندروی‌های مجلس ششم و نهم را ندارد

به گزارش ایسنا ، غلامعلی حداد عادل امروز 11 اسفندماه در حاشیه سومین همایش ملی زبان‌شناسی و آموزش زبان فارسی در جمع خبرنگاران اظهار کرد: نتایج انتخابات مجلس هنوز نهایی نشده است و در برخی از شهرستان‌ها انتخاب به دور دوم کشیده شده است، اگر بخواهم واقع‌بینانه پیش‌بینی کنم در حد تجربه خود، مجلس دهم شبیه هیچ یک از مجلس‌های نه‌گانه پیشین نخواهد بود، مجلس دهم هویت ویژه‌ای خواهد داشت از این جهت که تندروها و هنجارشکن‌های مجلس ششم و مجلس نهم را نخواهد داشت.

وی گفت: تصور می‌شود که اکثریت مجلس دهم با تفکر اصول‌گرایی است و شاید بتوان کاری کرد که دو تفکر اصلاح‌طلبی و اصولگرایی بیشتر با یکدیگر کار کنند، اصولگرایان از آنچه در این انتخابات به دست آمد راضی هستند، هرچند در تهران پیروز نشدند اما این ائتلاف ریشه گرفته است و ما سعی خواهیم کرد برای آینده آن را حفظ کنیم.

حدادعادل شکست اصولگرایان را به دلیل شرایط خاص تهران دانست و افزود: اعتراض حق تمام جناح‌ها است، اصولگرایان و یا اصلاح‌طلبان هر دو می‌توانند به نتیجه اعتراض کنند، اعتراض داشتن از راه قانونی هیچ مشکلی ندارد اما اردوکشی خیابانی بد است. اعتراض باید از طریق مجاری قانونی صورت بگیرد و همه تسلیم قانون باشند البته خودم هنوز قصدی برای اعتراض ندارم.

وی در خصوص جو حاکم بر فضای مجازی در خصوص انتخابات عنوان کرد: پرسش درباره فضای مجازی مانند پرسش درباره جنگل است، اما در همین مرحله دوم اصولگرایان بیشتری به مجلس راه پیدا خواهند کرد.

وی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد که باید گسترش فرهنگ واژه‌گزینی در کشور وسعت بگیرد و واژه‌گزینی با زبان فارسی به عنوان زبان علم در بیاید.

وی در خصوص عملکرد رسانه‌ای در پاسداشت زبان فارسی ادامه داد: سعی می‌کنیم با صدا و سیما همکاری کنیم تا کلمات خارجی کمتر مورد استفاده قرار بگیرد.

حداد عادل با ارزیابی مثبت از عملکرد رسانه‌ها در انتخابات تصریح کرد: رسانه ملی در زمینه انتخابات خوب کار کرده است.

اخبار سیاسی  - ایسنا