انتخاب جراح بینی - بهترین جراح بینی 
عکس: استهلال ماه مبارک رمضان 
عکس: ارزش تیم های حاضر در یورو 2016 اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
عروج پیام آور واقعه عاشورا «امام سجاد» (ع)
دوازدهم محرم سالروز شهادت امام سجاد(ع) است، امام بزرگواری از سلاله پاکان که با افشاگری علیه طاغوت زمان، واقعه عاشورای حسینی را زنده نگه داشت و پایه های حکومت امویان را به لرزه انداخت.
دوازدهم محرم سال 95 هجری قمری شیعیان داغدار کوچ والامقامی از خاندان پاک اهل بیت(ع) شدند، امام زین العابدین(ع) امام چهارم که علیه طاغوت زمان به افشاگری و مبارزه پرداخت و هدف کین دشمنان اسلام قرار گرفت و به شهادت رسید.
چهارمین پیشوای شیعیان در پنجم شعبان 38 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. ایشان فرزند بزرگوار امام حسین(ع) و شهربانو دختر یزدگرد سوم آخرین پادشاه سلسله ی ساسانیان بود. نام این امام همام علی بن الحسین(ع) و لقب های ایشان زین العابدین، سجاد سیدالعابدین، زین الصالحین، وارث علم النبیین، وصی الوصیین، خازن وصایا المرسلین، امام المومنین، منار القانتین، الخاشع، المتهجد، الزاهد، العابد، العدل، البکاء، ذو الثفنات، امام الامه، الزکی و الامین السجاد است و ابا محمد و ابوالحسن ثانی کنیه ی این امام والامقام به شمار می رود.
امام سجاد(ع) در کنار پدر بزرگوارشان رشد و پرورش یافت و از سرچشمه ی زلال معرفت سیراب و گوهر وجودش از نیکوترین صفت های انسانی برخوردار شد. امام زین العابدین به همراه امام حسین(ع) سال ها در برابر ظلم و جور حکومت ایستادگی کرد و یاری بخش مردم زمانه ی خویش شد.
شجاعت، ظلم ستیزی، عفو و گـذشت، بـخـشـش بـه نـیازمندان و رسیدگی به مشکل های آنان از فضیلت های امام سجاد(ع) بود و آن امام بزرگوار نماد تقوا، صداقت، حیا، خوش رویی، تواضع و فروتنی، تکریم فقرا، زهد و بردباری به شمار می رفت.
امام زین العابدین(ع) به دلیل بیماری نتوانست در حماسه ی عاشورا شرکت کند، اما ایشان در آن شرایط هم از مبارزه دست نکشید و به حمایت از یاران اسلام پرداخت.
نهضت کربلا یک حادثه بزرگ سیاسی است که امام سجاد(ع) نقش مهمی را در پیدایش آن و رساندن پیام شهیدان ایفا کرد.
خطبه های مشهور و کوبنده ی امام(ع) در برابر یزیدیان نشانگر شجاعت و دلاوری خاندان نبی مکرم اسلام است که از شرف خود و خانواده دفاع و دشمنان را رسوا کرد.
ایشان پس از رخداد عاشورا و شهادت پدر، امامت 34 ساله ی خویش را آغاز کرد. پیشوایی این امام همام همزمان با خلافت افرادی همچون یزید بن معاویه، عبدالله بن زبیر، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولید بن عبدالملک بود.
امام سجاد(ع) در دوره ی امامت پربار خویش تلاش کرد تا به ارشاد و راهنمایی مردم بپردازد و از حق مسلمان دفاع کند. این امام بزرگوار از زبان دعا و خطابه برای رساندن پیام خویش بهره برد و اکنون نیایش های خالصانه ی ایشان در کتاب «صحیفه سجادیه کامله» جمع آوری شده و مورد استفاده ی تمامی دوستداران حضرت حق است.
صحیفه ی سجادیه از نمادهای عرفانی و حاصل اندیشه های معرفت شناسی امام چهارم به شمار می رود. از دیگر آثار ارزنده ی امام زین العابدین(ع)، رساله ی حقوق محسوب می شود که شامل وظایف گوناگون انسان در برابر پروردگار، خود و دیگران با بیانی شیوا و گویاست.
سرانجام امام سجاد(ع) که سالیان متمادی در راه برقراری عدل و گسترش اسلام راستین کوشید و مردم روزگار خویش را هدایت و رهبری کرد، در 55 سالگی با نقشه ی هشام بن عبدالملک در مدینه مسموم شد و به شهادت رسید. پیکر مطهر ایشان را در آرامگاه بقیع در کنار عموی بزرگوارشان، امام حسن مجتبی(ع) به خاک سپردند.
اینک به بهانه ی سالروز شهادت امام دعا و ثنا، بر سخنان گوهربار ایشان گذری کوتاه داریم:
* سه چیز موجب نجات انسان مومن خواهد بود: نگهداری زبانش از حرف زدن درباره مردم و غیبت آنان، بسیار گریستن بر اشتباهاتش و مشغول شدنش به خویشتن با کارهایی که برای آخرت و دنیایش مفید باشد.
* هرکس به دیدار دوست و برادر خود برود و برای رضای خداوند او را زیارت نماید به امید آن که به وعده های الهی برسد، هفتاد هزار فرشته او را همراه و مشایعت خواهند کرد و نیز هاتفی از پشت سر ندایش در دهد که بهشت گوارایت باد که از آلودگی ها پاک شدی. پس چون با دوست و برادر خود دست دهد و مصافحه کند، رحمت او را در بر می گیرد.
* هرکس مومن گرسنه ای را طعام دهد خداوند او را از میوه های بهشت اطعام می نماید و هر که تشنه ای را آب دهد خداوند از چشمه گوارای بهشتی سیرابش می گرداند و هرکس مومن برهنه ای را لباس بپوشاند خداوند او را از لباس سبز بهشتی خواهد پوشاند.
* آیه های قرآن، هر کدام آن، خزینه علوم (خداوند) است، هر گاه خزینه ای باز می شود شایسته است که خوب در آن بنگری.
* همانا خداوند دوست دارد هر قلب حزین و غمگینی را (که در فکر نجات و سعادت خود باشد) و هر بنده شکرگزاری را دوست دارد.
* بسیار عجیب است از کسانی که برای این دنیای زودگذر و فانی کار می کنند و خون دل می خورند ولی آخرت را که باقی و ابدی است رها و فراموش کرده اند.
با الهام از :
1) زندگینامه ی امام سجاد، سرچشمه ی کمالات انسانی
2) بحار الانوار
3) تحفه العقول
ویدیو مرتبط :
بیانات امام خمینی درباره واقعه عاشورا
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
شب عاشورا به روایت امام سجاد(ع)
شب عاشورا به روایت امام سجاد(ع)
در روایت شیخ مفید رحمه الله و سید بن طاووس رحمه الله آمده:
هنگامی که شب عاشورا نزدیک شد، آن حضرت اصحاب کرام خود را جمع فرمود، حضرت سید الساجدین علی بن الحسین علیهماالسلام می فرماید:
من بیمار بودم، لکن خود را به آنان نزدیک نمودم، تا بشنوم که آن درمانده ی وادی بلا و سردار اهل ابتلا با اصحاب خود چگونه سلوک می فرماید؟!
شنیدم که پدر بزرگوارم افتتاح سخن را به حمد و ثنای الهی و ملک معبود فرمود و طریق شکرگزاری حی ودود پیمود و فرمود:
أما بعد؛ فانی لا أعلم أصحابنا أوفی و لا خیرا من أصحابی، و لا أهل بیت أبر و أوصل من أهل بیتی؛ فجزاکم الله (تعالی عنی) خیرا؛
به راستی که من اصحابی را بهتر و باوفاتر از اصحاب خود نمی دانم و اهل بیتی نیکوتر و صله کننده تر از اهل بیت خود نمی دانم، پس خدای متعال شما را (از جانب من) جزای خیر دهد.
آگاه باشید که یک روز دیگر زیاده از عمر ما نمانده. من امشب شما را مرخص کردم و بیعت خود را از گردن شما برداشتم بر شما حرجی نیست، اینک ظلمت شب عالم را فراگرفته، آن را غنیمت دانسته هر یک به طرفی بروید.
و لیأخذ کل رجل منکم بید رجل من أهل بیتی و تفرقوا فی سواد هذا اللیل، و ذرونی و هؤلاء القوم، فانهم لا یریدون غیری؛
و هر یک از شما دست یکی از اهل بیت مظلوم مرا بگیرید و در این ظلمت شب بروید و مرا بگذارید با این گروه ستمکاری که آنان همه به جهت کشتن من جمع شدند، چرا که آنان غیر از مرا نمی خواهند.
شب عاشورا و اعلام وفاداری بنی هاشم برای یاری امام حسین
در این هنگام برادران، فرزندان، برادرزادگانش و اولاد عبدالله بن جعفر - که خواهرزاده ی آن حضرت بودند - زبان معذرت گشودند. جناب عباس علیه السلام به سخن درآمده و دیگران از او متابعت کردند، عرض کردند:
لم نفعل ذلک؟ لنبقی بعدک؟ لا أرانا الله ذلک أبدا؛
دست از یاری تو برداریم که بعد از تو زنده باشیم، خدا هرگز نخواهد که بعد از تو زنده باشیم، زندگی دنیا بی تو به کار نمی آید.
آن حضرت فرمود:
یا بنی عقیل! حسبکم من القتل بمسلم، فاذهبوا أنتم فقد أذنت لکم؛
ای اولاد عقیل! شهادت مسلم برای شما بس است، برگردید، من شما را اذن می دهم، بروید.
آنان جواب گفتند - و به روایت ابن بابویه: عبدالله بن مسلم در جواب گفت -:
آیا مردم چه می گویند که ما بزرگ و آقای خود و بنی عم خود را که بهترین بنی اعمام اند، تنها واگذاریم و حتی تیری با ایشان نیندازیم و شمشیر و نیزه بکار نبریم و ندانیم چه بر سر ایشان آمد. به خدا! هرگز چنین نکنیم. و لکن جان، مال و عیال خود را فدای تو خواهیم کرد، تا هر چه بر سر تو آید بر سر ما نیز آید؛ «فقبح الله العیش بعدک».
و به روایت شیخ مفید رحمه الله:
از سیدالساجدین علیه السلام مروی است که حضرت امام حسین علیه السلام در آن شب امر فرمود خیمه های حرم محترم را نزدیک یکدیگر زدند، طناب های آنها را از یکدیگر بیرون برند تا راه تردد مسدود گردد و بر دور آنها خندقی حفر نموده تا از هیزم پر کنند.
و به فرزند مظلومش علی اکبر علیه السلام امر فرمود که با جمعی به سوی فرات رفته مشکی چند آب بیاورند.
آن والا مقام با بیست سوار و بیست پیاده به سوی فرات رفتند و با نهایت خوف، چند مشکی آب آوردند.
حضرت فرمود: از این آب بیاشامید که آخرین توشه ی شماست و غسل کنید و جامه های خود را بشویید که کفن شما خواهد بود. (1) .
آه! آه! چه گویم؟ آن جامه هایی که پوشیده بودند و به جای کفن های خود اختیار فرموده بودند؛ در روز عاشورا با این که از چوب و نی و شمشیر و ناوک تیر، پاره پاره شده و به خون و خاک آغشته شده بودند، آنها را نیز از آن شهیدان مضایقه کردند و از بدن پاره پاره ی ایشان کندند و آن ابدان لطیفه و اجساد شریفه را عریان و برهنه بر روی خاک انداختند، تا از شدت حرارت آفتاب پژمرده گردیدند.
بأبی الجسوم العاریات علی الثری
ما سترها الا مثار غبار
پدر و مادرم به فدای آن بدن های برهنه ای باد که بر زمین افتاده بودند و برای آنها جز غبار و خاک، ساتری نبود.
بأبی الجسوم الضایعات وحیدة
ما انسها الا وحوش قفار
پدر و مادرم به فدای آن بدن های شریفه ای که آنها را ضایع کرده و تنها گذارده بودند و انیسی برای آنان جز وحشیان صحرا نبود.
پاورقی
(1) امالی شیخ صدوق: 221 مجلس 30.
منبع:ashoora.ir
