عرب نیا: آقای جیرانی، این کار بسیار پستی بود

یکی از بخش های جالب توجه برنامه هفت، تماس تلفنی فریبرز عرب نیا با برنامه بود. عرب نیا که کلا نمی گذارد چیزی سر دلش بماند و همان موقع ترجیح می دهد جواب و توضیح بدهد، توضیحاتی راجع به موضوع کمال طلبی در بازیگری و معنویت در حرف های حسین یاری داد و البته فریدون جیرانی را هم از التفاتش محروم نکرد و گفت: «آن زیرنویسی که در برنامه هفته قبلتان با حضور سیروس الوند درمورد اختلافات من و حامد بهداد رفتید، یک کار پست فرهنگی بود. چه کار شما باشد چه کار تهیه کننده، کار بسیار پستی بود».

فریدون جیرانی هم طبق معمول همه برنامه هایش حتی یک ثانیه هم از برنامه اش دفاع نکرد و چند بار و با غلظت از عرب نیا بابت زیرنویس عذرخواهی کرد. اما نظرسنجی این هفته برنامه هفت هم به انتخاب بهترین بازی حسین یاری از میان فیلم های بلوغ، نغمه معادله، میم مثل مادر، اقلیما و سعادت آباد مرتبط بود که در نهایت فیلم «میم مثل مادر» با 42 درصد آراء به عنوان بهترین بازی حسین یاری انتخاب شد و سعادت آباد در رده دوم ایستاد.

منبع: روزنامه تماشا

مدیرکل تبلیغات اسلامی استان کردستان در یادداشتی از سخنان فریبرز عرب نیا در برنامه هفت انتقاد کرد و گفت: فرهنگ ما برگرفته از دیانت ماست.

 فریبرز عرب نیا بازیگر توانمند سینما و تلویزیون که این روزها با بازی در نقش امیرمختار سریال مختارنامه بسیار خوب و بیاد ماندنی درخشیده، با حضور در برنامه هفت شبکه سه ششم خرداد نکاتی را در خصوص برخی بازیگران سینمای قبل از انقلاب بیان کرد که با تأیید کارشناس مجری برنامه مواجه شد.

وجه مشترک سخن هر دو نفر تأیید شخصیت فرهنگی برخی بازیگران سینمای قبل از انقلاب مانند فردین و وثوقی بود،هر چند از افرادی مانند آقای عرب نیا و آقای جیرانی توقعی نیست که نگاه تخصصی و ناب به حوزه فرهنگ داشته باشند اما از سیمای جمهوری اسلامی و شورای سیاستگذاری آن انتظار می رود که رسانه ملی را آیینه‌ای برای ارائه الگویی ناب و صحیح و نظریات مبتنی بر اصول و ارزشها قرار دهند و اگر نظریه ‌ای هم مطرح می شود که با اصول، معیارهای شرعی و انقلابی منطبق نباشد، اصلاح و ویرایش شود و از صدا وسیمایی که باید به تعبیر امام (ره) دانشگاه اسلامی باشد چیزی جز تغذیه فکری و محتوایی ناب و سالم خارج نشود.

مزید اطلاع آقایان عرب نیا و جیرانی توجه به نکات زیر ضروری است: انقلاب اسلامی انقلابی است با هویتی کاملاً فرهنگی، آن هم فرهنگی مبتنی بر دینمداری، ارزشمداری و برخاسته از مطالبات دینی مردم با رهبری و هدایت مرجعیت دینی و حوزه های علمیه و محوریت مساجد، هیئت های مذهبی و اقشار متدین، در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز موضوع ترویج و نشر فضائل اخلاقی و زدودن رذائل اخلاقی بسیار برجسته دیده شده است، انقلاب اسلامی در واقع نوعی عکس العمل قاطع و مقتدارانه به فساد موجود در جامعه آن روز به ویژه فساد حاکم بر سینما بود.

امام راحل (ره) فرمود: ما با سینما مخالف نیستیم با فحشا مخالفیم. سئوال این است با یک ارزیابی کلی سینمای قبل از انقلاب در چه بخشی قرار می گیرد؟ آیا در بخش سینمای ارزشی قرار می گیرد یا ضد ارزشی؟ در بخش سینمای عفاف ساز قرار می گیرد یا عفاف سوز؟ در بخش ترویج فضائل قرار می گیرد یا رذائل؟ آیا سینمای قبل از انقلاب مقوّم فساد و فحشا و بی بندو باری و در یک کلام لاقیدی بود یا ترویج دهنده اخلاقیات و مکارم انسانی و آموزه‌های الهی؟

پاسخ روشن است، سینمای شاهنشاهی به اقتضای وضعیت فرهنگی و اجتماعی حاکم بر آن روز در خدمت ترویج فساد، فحشا و به تعبیری دیگر تمدن بزرگ شاهنشاهی و در واقع فرهنگ آمریکایی و اسرائیلی بود. بدیهی است کارگردان، بازیگر و تهیه کننده و هر عامل دیگری در تحقق این هدف شوم مؤثرند و اتفاقا ًدو بازیگر ذکر شده در برنامه، نقش آفرینی عمده ای در ترویج بی حیایی و بی غیریتی و فاصله گرفتن جامعه از مبانی دینی و اخلاقی داشتند.


حال چگونه پس از گذشت سه دهه باشکوه از پیروزی انقلاب اسلامی سیمای جمهوری اسلامی و هنرمندان برجسته نظام به جای تقدیر و تجلیل از هنرمندان اصیل و ارزشی انقلاب، اعتبار و انرژی خود و امکانات بیت المال را به خدمت می گیرند تا از امثال وثوقی و فردین با کارنامه های آنچنانی تجلیل شود؟

هرچند واژه فرهنگ جزء اندک واژه هایی است که هر کسی به فراخور ذهنیت، ظرفیت و استعداد خویش مفهومی از آن برداشت می کند اما قطعاً مفهومی که آقای عرب نیا و به تبع آن آقای جیرانی مطرح کردند مفهوم اصیل و ارزشی آن نیست چگونه می‌شود افرادی مانند فردین و وثوقی دارای شخصیت فرهنگی باشند و این جنبه شخصیتی در مورد تکریم قرار گیرد و به تعبیر آقای عرب نیا به رفتارهای سیاسی آنان کاری نداشته باشیم؟ به فرض اینکه این سخن صحیح باشد با رفتارهای خلاف اخلاق آنان چه باید کرد؟ با غوطه ور شدن آنها در فساد و فحشا و بی بندوباری چه باید کرد؟ آیا می توانیم اخلاق را از فرهنگ منفّک کنیم ؟ آیا آداب و رسوم، رفتار، گفتار، سنت ها و .... جزء عناصر فرهنگی نیستند، اگر هستند دو بازیگر سینمای قبل از انقلاب در خدمت چه نوع فرهنگی بوده و عناصر شکل دهنده فرهنگ طاغوتی چه چیزهایی بود؟ و اگر انقلاب اسلامی نفی فرهنگ طاغوتی بود چگونه بعد از سه دهه، عناصر به اصطلاح فرهنگی رژیم فرهنگ طاغوتی مورد تجلیل قرار می گیرند؟

به تعبیر امام راحل(ره) و مقام معظم رهبری هنر اصیل و ناب باید صیقل دهنده جان و دل به سمت و سوی تعبّد و پالایش روح و روان از زذائل و مفاسد باشد، با این وصف افراد مذکور جدا از این که فرهنگی نیستند، هنرمند هم به حساب نمی ‌آیند و هنری که در خدمت مطامع شیطانی و هوسهای نفسانی باشد هنر نیست. .

در نگاه ارزشی، فرهنگ متأثر از اعتقادات و اخلاقیات و مبتنی بر آموزه های شرعی و موازین اسلامی است و هر اقدام و رفتاری که با اصول اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران مغایرت داشته باشد هرچند در پوشش فعالیت فرهنگی باشد اما اقدامی کاملاً تخریبی و ضد فرهنگی است. بنابراین توجه داشته باشیم فرهنگ ما ریشه در دیانت دارد و دیانت با التزام عملی به آموزه های دینی و معیارهای شرعی و اخلاقی محقق می شود.

منبع: خبرگزاری مهر