اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
شهاب مرادی: «صفر به در» خرافه است
دستورات مناسکی اسلام، حاوی بسیاری از «جزئیات» عمل مکلفان است؛ بنابراین، اینکه در کتاب و سنت و سیره، اشاره ای مصداقی به «صفر به در» نشده است ،نشان دهنده نادرستی آن است.
حجت الاسلام شهاب مرادی استاد دانشگاه با بیان اینکه در میان عدهای از مردم (در شهرهای کوچک معمول تر است) مرسوم است که در نخستین ساعات شب اول ربیعالاول، درِ بستۀ هفت مسجد را کوبیده و با مژده دادن به اهل بیت(ع) در به پایان رسیدن ماه صفر و آغاز ماه ربیعالاول، حاجات خود را طلب میکنند افزود: این مراسم، گاه، با روشن کردن شمع و یا توقف در مقابل در مسجد (بدون کوبیدن در) همراه است. برخی این وضعیت را «صفر به در» (به قیاس سیزده به در) نامیده اند.
حجت الاسلام با بیان اینکه یکی از نقدهای دینی، معارفی و اجتماعی که به این موضوع وارد است خرافه و بدعت بودن این عمل است خاطرنشان کرد: تفاوت خرافه با سنتهای پسندیده عرفی و شرعی روشن است: خرافه، گفتار یا کرداری است «بظاهر دینی» که بر مبنای عقل و برهان استوار نبوده و با موازین شرع سازگار نباشد؛ یعنی در کتاب و سنت و سیره (سیره معصومان یا سیره غالب متشرعه)، تلویحآً یا تصریحاً، نامی از آن نیامده یا اشاره تأییدی به آن نشده باشد.
وی یادآورشد:در فرهنگ روایی ما از «خرافه» با تعبیراتی چون «بدعت» و «سنت سیّئه» نام برده شده است. توجه کنیم که دستورات مناسکی اسلام، حاوی بسیاری از «جزئیات» عمل مکلفان است؛ بنابراین، اینکه در کتاب و سنت و سیره، اشاره ای مصداقی به «صفر به در» نشده است و عقل شرعی نیز آن را خوش نمی دارد، نشان دهنده نادرستی آن است.
این استاد دانشگاه با طرح چند سئوال بحث را ادامه داد وگفت:چرا در این رسم باید با در بستۀ مسجد روبرو شد و آن را کوبید؟ اصولاً چه رابطهای میان کوبیدنِ درِ مسجد و مژده دادن به اهل بیت(ع) وجود دارد؟ آیا در فرهنگ قرآن و حدیث، مشابه این عمل که به پشت در بسته مساجد رفته / در بزنند/ یا پشت در مسجد شمع روشن کنند وجود دارد؟ آیا کتاب یا منبعی (حتی منابع دست دوم غیر از قرآن و روایات)، که از انجام این عمل ذکری به میان آورده باشد، وجود دارد؟
وی با اشاره به حدیث نبوی اشاره کرده اند که حضرت در آن میفرماید:«هر کس مرا به خروج از ماه صفر بشارت دهد، بهشت برای او است» اظهارداشت: در این حدیث، پیامبر اکرم (ص) به گروهی که در نزدش نشسته بودند فرمود: اکنون گروهی بر شما وارد خواهند شد. از میان آنان هر کس مرا به خروج ماه آذار بشارت داد، بهشت از آن اوست. جماعتی وارد مسجد شدند و ابوذر با آنان بود. پیامبر از ایشان پرسید: اکنون در کدام ماه رومی هستیم؟ ابوذر گفت: از ماه آذار خارج شده ایم. پیامبر فرمود: ای اباذر! من این را میدانستم ولی دوست داشتم مردم بدانند که تو مردی از اهل بهشتی (علل الشرایع، ج 1، ص 175؛ معانی الأخبار، ص 204؛ بحارالأنوار، ج 22، ص 424)
حجت الاسلام مرادی افزود:درباره حدیث فوق: یک. این روایت از لحاظ سند معتبر نیست (لینک های اینترنتی)؛ دو. بعضی روایتشناسان، ماه آذار را ماه رومی دانستهاند که ربطی به ماه صفر ندارد؛ سه. حتی اگر منظور پیغمبر (ص) ماه صفر باشد، دلیلی بر تطابق این تفسیر از حدیث با این رسم نیست؛ چهار. حدیث در مقام بیان جایگاه والای ابوذر است و اصلاً دربارۀ نحوست ماه صفر بحث نمی کند.
وی افزود:نقد است به رفتار کسانی که سالی به دوازده ماه قدم در مسجد نمی گذارند و حالا هم که آمده اند، این طوری آمده اند.
این کارشناس مذهبی یاداور شد:شهرت عمومی و عمل کردن مردم به یک رسم (حتی گروه بسیاری از آنها و حتی همه آنها)، دلیل بر صحّت عمل و مطابقت با شرع و عقل نیست ولازم است یک بررسی جامعه شناسانه صورت گیرد چرا برخی، از سر ذوق، چنین عملی را انجام می دهند و سپس آن ر منتشر می کنند؟
حجت الاسلام مرادی درباره اشاره قرآن به زمان و مکان مبارک و نحس اظهار داشت: «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ» (دخان/ 3)، یا می فرماید: «فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحاً صَرْصَرأ فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمر» (قمر/ 19). اما توجه کنیم که: سعد و نحس بودن ایام، مفاهیمی توقیفی و لوح محفوظی هستند و ما نمی توانیم آنها را جعل کنیم؛ همچنین ذات روزها نحس و شوم نیستند. آنها فقط ظرف اند و ما باید مظروف مناسبی را در آن بریزیم.
وی افزود:اگر روزها تأثیرى هم داشته باشند، به فرمان خداست و هرگز نباید براى آنها تأثیر استقلالى قائل شد، نباید حوادثى را که غالباً جنبه کفاره اعمال نادرست انسان است، به تأثیر ایام ارتباط داد و خود را تبرئه کرد (جمع عرفی میان احادیث اسناد متعارض که در اصول خوانده ایم).
ویدیو مرتبط :
شهاب مرادی به قالیباف چه گفت؟
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
شهاب مرادی:نماد امام زمان(عج) جمکران نیست، پرچم جمهوری اسلامی است.»
شهاب مرادی:نماد امام زمان(عج) پرچم جمهوری اسلامی است نه جمکران
به گزارش خبرگزاری مهر، حجت الاسلام شهاب مرادی در تبیین این موضوع که گاهی در رسانهها، منابر و یا از سوی بعضی افراد، این جمله عنوان میشود که "ما کاری انجام نمیدهیم که نشان دهد منتظر امام زمان(عج) هستیم"، گفت: طرح این گونه سخنان، دو آسیب جدی به برداشت توده مردم میرساند: آسیب اول، ایجاد "بحران هویت" است که من شیعه نیستم، مسلمان نیستم و منتظر نیستم، این احساس گناه به هویت ما آسیب میرساند. و آسیب دوم، ایجاد "ناامیدی" است، ناامیدی از کاستی عمل؛ اینکه کاری برای امام زمان(عج) انجام ندادهام.
«این دو آسیب یعنی "بحران هویت" و "ناامیدی" مانند یک زنجیره به هم تابیده میشوند و دیگر هیچ چیز باقی نمیگذارند.»
نفس اعتقاد صحیح به امام زمان(عج)، "ارزش" است
مرادی با ذکر مثال از فردی که در دهه اخیر متولد شده است اما می گوید من در غیبت امام زمان(عج) مقصرم(!)، افزود: «اگر بعضی از تعالیم عرفانی، اشتباه توضیح داده شود و نتیجهاش ناامیدی باشد، در این صورت، ما راه را اشتباه رفتهایم.» متأسفانه مردم از بعضی مطالبی که در رسانهها، منابر و یا از سوی اهالی ذوق گفته میشود برداشت نادرستی میکنند و این طور نتیجه میگیرند که "ما شیعه بدی هستیم". مخاطب باید این سخنان را در ذهن خود تعدیل کند.
مرادی تأکید کرد: مردم دو دسته اند؛ دسته اول به وجود مبارک امام زمان(عج) اعتقاد دارند که او همنام رسول خدا(ص) و هم کنیه رسول خدا(ص) است، ما او را به نام مبارک "مهدی" میشناسیم، فرزند امام حسن عسگری(ع) است، او زنده است، از محل سکونت ایشان خبر نداریم، به امر و حکمت الهی در غیبت به سر میبرد و یک روز حتماً قیام میکند و جهان را پر از عدل و داد میکند، حکومت ایشان پایان زندگی بشر نیست و ... . و دسته دوم کسانی هستند که اصلاً به موعود اعتقاد ندارند که این دسته شامل افراد منکر خدا و ادیان نیز میشوند.
حال سوال این است آیا این دو گروه مانند هم و برابر هستند که بگویند "ما هیچکدام منتظر نیستیم؟"
این معلم اخلاق افزود: لازم است این نکته را درک کنیم که نفس اعتقاد صحیح ما به امام زمان(عج)، "ارزش" است. این هویت که من شیعهای هستم که به دوازده امام که آخرین آنها مهدی فاطمه، خاتم الاوصیا، حجة بن الحسن(عج) است اعتقاد دارم، یک "دارایی و سرمایه" است که اگر هیچ انکار قلبی، نگرانی و ترسی از آمدن ایشان نداشه باشیم، بلکه آمدنشان را حیات بشر و بهار زندگی بدانیم، ما یک انسان "منتظر" هستیم که باید قدر این شناختمان را بدانیم.
امام خمینی، الگوی شیعه منتظر
مرادی گفت: حال این فرد مجموعه تکالیفی هم دارد که باید انجام دهد. اعتقاد صفر و صدی منشأ اضطراب، وسواس و ناامیدی است. در بعضی منابر تازیانه سرزنش بر سر فرد میزنند در حالی که او نمیداند وظیفهاش چیست؟ شما اسبی را در نظر بگیرید که در میدان مسابقه است و تازیانه ای هم میخورد و اسبی را هم در نظر بگیرید که در اصطبل بسته شده و به او تازیانه میزنند! کجا برود؟ درست است که ما به تازیانه موعظه نیاز داریم اما ابتدا باید مسیر را نشان داد، نسخه را ارائه کرد، بعد تازیانه زد. نسخه خوب، امام خمینی(ره) است که فرمود انقلاب کنید، کار کنید و تلاش کنید زندگیتان را اصلاح کنید.
نماد امام زمان(عج) پرچم جمهوری اسلامی است نه جمکران
وی افزود: «بررسی کنیم در موضوع انتظار چقدر نیاز به دعا خواندن و جمکران رفتن داریم و چقدر نیاز به تغییر و تحول درونی داریم؟» چقدر باید به اصلاح خلقیات و شخصیتمان توجه کنیم؟ «نماد امام زمان(عج) جمکران نیست، پرچم جمهوری اسلامی است.» پرچم، شهید، امام، جوشش و خروش نماد مهدویت هستند.
به کسی که یک گوشه مینشیند و میگوید این یعنی "انتظار"، نگوییم تو "منتظر" نیستی، بلکه بگوییم این اعتقادت به امام زمان(عج)، حیات او، غیبت او و ظهور او درست است اما تکالیفی هم در مقابل او داری، این که دعا کنی، صدقه بدهی، محبت کنی، علاقه داشته باشی و «مهمترین وظیفه در قبال انتظار این است که مراقب اعتقاداتمان باشیم، مراقب دینداریمان باشیم، به یکدیگر رسیدگی و محبت کنیم، تعاون و مهربانی داشته باشیم» حالا اگر در هر کدام از اینها کم گذاشتیم مانند کودکان کل آن را زیر سوال نبریم.
در پایان این بحث حجت الاسلام مرادی گفت: این که در بعضی منابر گفته میشود امیرالمومنین(ع) شیعه این چنینی نمیخواهد! یا میگویند خدا چنین بنده ای را نمیخواهد! مگر شما سخنگوی خدا یا امام هستید؟ اگر خدا این بندههای گناهکارش را نمیخواست موسی را نمیفرستاد که ناز فرعون را بکشد، تا امثال آنها هم توبه کنند و بازگردند، که البته آنها اگر لجبازی کنند و با این لجبازی از دنیا بروند گرفتار عذاب هستند./مهر