اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

شعری که رهبر انقلاب از آن تمجید کردند


مرتضی امیری اسفندقه از شاعران برجسته کشورمان شب گذشته شعری خواند که پس از اتمام شعر رهبر انقلاب شاعر را مورد تفقد قرار دادند.

خبرگزاری فارس: مرتضی امیری اسفندقه هم یکی دیگر از شاعرانی بود که رهبر انقلاب در جمع شاعران به ایشان فرمودند شعر بخوان و اسفندقه شعری در حضور رهبر انقلاب شاعران داخلی و خارجی حاضر در جلسه شعرخوانی که به مناسبت نیمه ماه مبارک رمضان برگزار شده بود، خواند و مورد تمجید رهبری قرار گرفت.

عمر از چهل گذشت و دلم نا امید نیست

عاشق شدن هنوز از این دل بعید نیست

با تو توان گفت، مرا دست داده است

اما تو را دریغ، مجال شنید نیست

با عشق خوش گذشت به من، صبح و ظهر و شب

بخت سیاه دارم و مویم سپید نیست

فرقی میان شعر قدیم و جدید نیست

کم کم بدل به قلعه متروکه می‌شود

شهری که کوچه‌هاش بنام شهید نیست

پنجاه سالگی سرکوچه نشسته است

چیزی به جز غبار جوانی پدید نیست

پس از خواندن این ابیات اسفندقه مورد تشویق رهبر انقلاب قرار گرفت.


ویدیو مرتبط :
تمجید رهبر انقلاب از ام فرحات

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تمجید رهبر معظم انقلاب از برنامه عمو پورنگ


ایشان همه مهمانان را با کارهایشان می‌شناختند و بخش زیادی از صحبت‌هایشان را به برنامه ما اختصاص دادند و بر تولید شادی سازنده برای بچه‌ها تاکید کردند و گفتند: برنامه خوبی دارید. نوه‌هایم کارهایتان را می‌بینند.

صراط نیوز: جمشیدی زیباترین خاطره دوران زندگی اش را خاطره دیدار بارهبر فرزانه انقلاب می داند آن جا که وی و جمعی از هنرمندان پس از سفر معنوی حج به خدمت معظم له رسیدند . مجری برنامه یاد خدا این دیدار را چنین روایت می کند:

اوایل اسفند سال ۸۵ که از حج آمدیم گفتند توفیق زیارت مقام معظم رهبری قسمت ماشده است. فکر می کنم ۱۰،۱۱ نفر بودیم که به دیدار مقام معظم رهبری رفتیم.

در واقع دیدار خصوصی بود و مثل تمامی برنامه های رهبری تصاویرش ضبط شد. در آن دیدار بری از هنرمندان کشورمان هم بودند که با هم به حج مشرف شده بودیم، مثل کمال تبریزی، سیروس الوند،حسن پور شیرازی و چند تن از مجریان تلویزیون از جمله داریوش فرضیایی(عمو پورنگ) . اصلا باورم نمی شد. آقا چقدر حرف های تخصصی در مورد اجرا به او گفتند.


ایشان فرمودند من از طریق نوه هایم برنامه شما را پیگیری می کنم و گاهی اوقات ارزش، نفوذ و تاثیر حرفی که شما به عنوان مجری تلویزیون برای کودکان می زنید از سخن یک روحانی بیشتر است.

 این عین کلام آقا بود، ایشان با هریک از هنرمندان درمورد هنرشان صحبت کردند. دیدار بسیار خوبی بود . من هم پندهای بسیار گرفتم ، مضاف بر اینکه آقا هدیه بسیار زیبایی هم به من دادند.

 ایشان فرمودند چه کسی متن ها را برایت می نویسد؟ گفتم خودم. ایشان دست شان را در جیب قبایشان بردند و خودکاری را که با آن می نوشتند به من دادند.


این خاطرات همان جلسه به نقل از خود امیر محمد است.

خاطره دیدار با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مربوط به سال ۸۵ است. یکی دو روز بعد از این که عمو‌پورنگ و گروه هنرمندان از سفر حج واجب برگشتند، خدمت آقا رسیدیم البته من اصلا در جریان نبودم. شب قبلش تهیه‌کننده تماس گرفت و گفت فردا ساعت ۹ صبح آماده باش که می‌خواهیم برای دیدار با آقا به بیت رهبری برویم.

همه خانواده با شنیدن این خبر خوشحال شدند. برای خودم هم عجیب بود چون همیشه دوست داشتم آقا را از نزدیک ببینم. خلاصه روز بعد من، عمو و آقای آقاجانزاده (تهیه‌کننده برنامه)‌ همراه با آقایان حسن پورشیرازی ـ که آن موقع با ایفای نقش شوکت در سریال نرگس چهره شده بود ـ کمال تبریزی،‌ سیروس مقدم، فرزاد جمشیدی، سهیل محمودی، دکتر میرباقری (معاون وقت سیما)‌ و… وارد سالن کوچکی که مخصوص مهمانان بیت بود، شدیم و منتظر ماندیم. آقا که تشریف آوردند تا چشم‌شان به من افتاد فرمودند: «به‌به!‌ مرد مینیاتوری!» در این لحظه عمو بغلم کرد تا با آقای روبوسی کنم.

ایشان همه مهمانان را با کارهایشان می‌شناختند و بخش زیادی از صحبت‌هایشان را به برنامه ما اختصاص دادند و بر تولید شادی سازنده برای بچه‌ها تاکید کردند و گفتند: «برنامه خوبی دارید. نوه‌هایم کارهایتان را می‌بینند.» سپس از اجرای شاد، مسلط و دارای جهت و هدف عمو تشکر کردند و با اشاره به من از عمو پورنگ پرسیدند: «ایشان را از کجا پیدا کردید و همراه خودتان کردید؟»

قبل از این که عمو جواب بدهد، گفتم از تو لپ‌لپ! و همه خندیدند. در پایان جلسه هم دوباره جلو رفتم و به آقا گفتم چفیه‌تان را به من بدهید. ایشان هم فرمودند: «چشم‌چشم» و دادند منتها عمو چفیه را از من گرفت تا ببرد خانه و به ۳ قسمت تقسیم کند و سهم هر کس را برایش بیاورد، اما برد که برد و دیگر نیاورد. البته ۵ سال بیشتر نگذشته و احتمالا هنوز دارد دنبال قیچی می‌گردد (با خنده)‌ آقای جمشیدی هم خودکار آقا را به عنوان یادگاری گرفت.