اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

شایعه های جدید در باره برج میلاد در شبکه های مجازی/ چقدر این حرفها درست است؟



اخبار,اخباراجتماعی  , برج  میلاد

همزمان با عملیات نصب 5 آنتن مخابراتی و مجموعه‌ای از گیرنده و فرستنده امواج بی‌سیم در راس برج میلاد، گزارشی در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شده که از دو ایراد یک گروه از مهندسان ژاپنی نسبت به این سازه مرتفع حکایت می‌کند. محتوای این پیام وایبری، به نقل از ژاپنی‌ها می‌گوید: در تهران با وجود کوه‌ها و ارتفاعات طبیعی به بلندی 4 هزار متر در مجاورت شهر، نیازی به ساخت پرهزینه برج مخابراتی 435 متری نبود. سازنده برج میلاد اما با رد این ادعا، از پوشش مخابراتی 8/ 98 درصدی توسط دکل برج می‌گوید.

به موازات عملیات نصب 5 آنتن مخابراتی و مجموعه پرحجمی از انواع گیرنده و فرستنده امواج بیسیم روی دكل برج میلاد، طی روزهای اخیر یك پیام بلند وبلاگی نیز در فضای مجازی و شبكه‌های اجتماعی –از جمله تلگرام و وایبر- درباره نگاه مهندسان ژاپنی به برج میلاد بازنشر شده و پرسش‌های مبهم فراوانی را درباره فلسفه وجودی این سازه عظیم متوجه پایتخت كرده است.

آنطور كه در متن پیام، به نقل از یك نماینده مجلس آمده، سال 91 یك گروه از مهندسان ژاپنی در جریان بازدید از قسمت‌های مختلف برج میلاد، به دو معمای فنی به ترتیب درباره «شفت» یا همان سازه اصلی بتنی در وسط برج و همچنین «كاربری مخابراتی» برج برخورد می‌كنند و زمانی كه از مهندس راهنمای ایرانی پاسخ می‌خواهند، اطلاعات قانع‌كننده‌ای دریافت نمی‌كنند.

شرح كامل برداشت گروه ژاپنی از برج میلاد كه همان زمان در وبلاگ آن نماینده منعكس شد، در حال حاضر در شبكه‌های اجتماعی بازنشر می‌شود و حكایت از ایرادهایی دارد كه تعدادی مهندس خارجی اولا نسبت به «عدم استفاده از فضای حجیم سازه میانی برج میلاد به عنوان كاربری مسكونی یا اداری» مطرح كرده‌اند و دوما «طراحی اولیه برج میلاد با هدف نصب آنتن مخابراتی در راس آن» را بی‌دلیل و غیرضروری عنوان می‌كنند.

هر چند برخی مسوولان سابق مدیریت شهری پایتخت، به اصل موضوع كه «بازدید سرزده و غیررسمی گروه ژاپنی» از برج میلاد را دربرمی‌‌گیرد، تشكیك جدی وارد می‌كنند، اما مطابق آنچه در متن پیام وبلاگی روایت شده است، مهندسان كشور ژاپن بعد از ایستادن در تراس برج میلاد و مشاهده طول مسافت فوق‌العاده نزدیك كوه‌‌های مرتفع البرز به تهران، اعلام می‌كنند: «تهران با در اختیار داشتن چنین ظرفیت طبیعی، هیچ نیازی به احداث برج مخابراتی مرتفع نداشت و عمده شهرهای دنیا كه صاحب چنین برج‌هایی هستند نه از روی رقابت با هم كه از روی نیاز به ایجاد نقطه مرتفع برای پوشش امواج مخابراتی، چنین سازه‌هایی ایجاد كرده‌اند.»

به گزارش «دنیای‌اقتصاد»، مبنای تحلیل فنی مهندسان ژاپنی درباره بی‌نیاز بودن پایتخت به این برج، «ارتفاع 3962 متری قله توچال در فاصله حدود 10 كیلومتری از مركز تهران» است كه به گفته آنها امكان نصب دكل مخابراتی كم‌ارتفاع در كوه‌های البرز را برای این كلان‌شهر به‌وجود آورده است؛ این در حالی است كه 6 برج مخابراتی بلند دنیا در شهرهایی قرار دارد كه مناطق فلت (صاف و مسطح و فاقد ارتفاعات طبیعی در فاصله حداقل 100 كیلومتری) محسوب می‌شوند.

ژاپنی‌ها در عین حال نسبت به اینكه از شفت بتنی برج میلاد كه به اندازه یك ساختمان 105 طبقه با قطر 60 متر فضا دارد و استفاده نمی‌شود، متعجب شده‌اند.

«دنیای‌اقتصاد» با توجه به اینكه در طول این سال‌ها، هیچ پاسخ فنی و تجزیه و تحلیل كارشناسی نسبت به «ایراد ژاپنی از برج میلاد» ارائه نشده است، در این گزارش ضمن گفت‌وگو با سازنده برج میلاد و مسوول سابق این پروژه، درباره ابهامات موجود رمزگشایی كرده است.

بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد: 5آنتن اصلی و مجموعه‌ گیرنده و فرستنده شامل آنتن‌های مخابراتی بی‌سیم، سیستم‌های جدید تلویزیونی، آنتن FM، آنتنVHF و آنتن UHF در بالاترین قسمت برج میلاد (دكل آنتن) نصب شده است كه نهادها، دستگاه‌ها و سازمان‌‌های مختلفی همچون مخابرات، رادیو و تلویزیون، راهور ناجا، اورژانس و ... برای پوشش 8/ 98 درصد از نیاز مخابراتی و امواج بی‌سیم مرتبط با فعالیت‌‌های خود، در حال استفاده از این امكانات هستند. هم‌اكنون اگر چه فقط از 10 درصد ظرفیت بالقوه برج میلاد در قسمت‌ها و كاربری‌های مختلف آن، استفاده می‌شود اما بازگشت كامل سرمایه و هزینه‌ احداث آن نشان از نیاز تهران در سال 70 (زمان شروع اولین مطالعه برای ساخت برج میلاد) به چنین سازه‌ای دارد.

 بازنشر بازدید ژاپنی‌ها به بهانه عرشه شیشه‌ای
در چند ماه گذشته یک عرشه شیشه‌ای در ارتفاعات بالای «گنبد آسمان» برج میلاد روی بدنه «دكل آنتن» برج تعبیه شده است که تقریبا از هر نقطه‌ای از شهر تهران قابل مشاهده است و از فواصل دور شبیه یك خط عمود‌ شده بر سازه برج، رخ‌نمایی می‌كند.

نصب این عرشه (سازه موقتی) بر فراز برج میلاد ذهن بسیاری از شهروندان پایتخت‌نشین را به خود جلب کرده است. داغ شدن بحث سازه جدید روی برج میلاد (كه برای انجام عملیات نصب آنتن‌های مخابراتی نصب شده است) سبب شده تا بحث قدیمی که از سوی یکی از نمایندگان مجلس بابت «عدم تناسب میان هزینه‌های برج میلاد و کاربری مفید آن» حدود دو سال پیش مطرح شده بود، بار دیگر در فضای مجازی و شبكه‌های اجتماعی بازنشر شود.

به گزارش «دنیای اقتصاد» برج میلاد و مجموعه یادمان بخشی از طرحی بسیار بزرگ‌تر هستند که پیش از انقلاب اسلامی طراحی شده بود. اما پیشنهاد كامل‌تر برای ساخت یک برج و تالار نمادین برای شهر تهران در سال ۱۳۷۰، مطرح شد و در پایان سال ۱۳۷۲، پس از دو سال انجام مطالعات جانمایی طرح، محل کنونی یعنی شمال تپه‌های نصر (گیشا) در غرب تهران از میان 16 نقطه پیشنهادی دیگر، برای ساخت برج انتخاب شد.

کلنگ ساخت برج میلاد در دی ماه ۱۳۷۶ پس از حدود 4 سال مطالعه فنی و شهرسازی در مكان فعلی برج میلاد به زمین خورد اما در آن زمان، نام «یادمان» -مرکز ارتباطات بین‌المللی تهران- برای برج تعیین شد اما بعدا در طول ساخت، به «میلاد» تغییر كرد. طبق بررسی‌های انجام شده ساخت این برج ۱۱ سال به درازا انجامید. در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل شده بود، اما با سرعت بخشیدن به پروژه در دوره شهردار کنونی تهران، ۶۰ درصد بعدی در كمتر از سه سال ساخته شد.

نهایتا برج میلاد با ارتفاع ۴۳۵ متر، به عنوان بلندترین برج ایران و ششمین برج بلند مخابراتی جهان، پس از ۱۱ سال از مراحل احداث، در روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷؛ با شعار «آسمان نزدیک است» افتتاح شد.

آخرین آمار منتشر شده از هزینه تمام شده ساخت برج میلاد بیانگر آن است که تا ابتدای سال 87 مجموعه هزینه‌های انجام شده برای ساخت برج 230 میلیارد تومان برآورد شده بود که این رقم در زمان افتتاح پروژه به گفته مدیرعامل سابق برج (رحیم مطهرنژاد) به 500 میلیارد تومان رسید و حداقل 20 کاربری مختلف برای آن تعریف شد.

ایجاد و گسترش شبکه دسترسی بدون سیم، ایجاد زیرساخت مناسب برای سیستم‌های جدید تلویزیونی، بهینه‌سازی پوشش فركانس‌های رادیویی و تلویزیونی، کاربری‌های هواشناسی و کنترل ترافیک، گسترش و بهینه‌سازی پوشش شبکه‌های بی‌سیم و پی‌جو و کاربری گردشگری مهم‌ترین کاربری‌های برج میلاد را تشکیل می‌دهند.

چند روز پیش بازنشر متن وبلاگی یکی از نمایندگان مجلس در فضای مجازی كه به روایت گزارش بازدید تعدادی از مهندسان ژاپنی از مجموعه برج میلاد در سال‌91 اختصاص دارد، باعث شد ابهاماتی درباره نبود تناسب میان هزینه‌های احداث این برج و کاربری آن در ذهن شهروندان به وجود بیاید.

به گفته یکی از نمایندگان مردم تهران در مجلس سه سال پیش گروهی از کارشناسان و مهندسان ژاپنی بعد از بازدید چند ساعته از برج میلاد نسبت به هدف ساخت این برج سوالات و ابهاماتی را مطرح می‌كنند که از سوی مهندسان ساخت برج میلاد با پاسخ‌های مناسبی مواجه نشده است.

طبق آنچه این نماینده مجلس در یادداشت خود آورده مهندسان ژاپنی ابتدا نسبت به عدم استفاده مفید از shaft یا همان سازه اصلی بتنی در وسط برج میلاد برای کاربری مسکونی یا اداری ابراز تعجب کرده‌اند.

این گروه از مهندسان ژاپنی همچنین با مشاهده کوه‌های 4 هزار متری در اطراف شهر تهران عنوان می‌كنند که با وجود چنین کوه‌هایی در فاصله 10 کیلومتری از شهر تهران برای نصب دکل‌های مخابراتی، نیازی به ساخت برج حدود 400 متری برای پوشش نیاز مخابراتی تهران نبوده است. مهندسان ژاپنی در پاسخ به این سوال مهندسان ایران که چرا در این صورت ژاپن یا سایر کشورها به ساخت چنین برج‌هایی دست زده‌اند؟ می‌گویند: ساخت برج‌های بلندمرتبه برای استفاده مخابراتی در کشور ما و سایر کشورهایی همچون مالزی، چین، کانادا، روسیه و ... به این دلیل است که تمامی این کشورها در سرزمین‌های صاف و بدون کوه بلند (حداقل در نزدیکی شهرها) قرار گرفته‌اند و برای نصب دکل‌های مخابراتی به احداث برج‌های بلند مرتبه نیاز دارند.

یادداشت این نماینده مجلس که با عنوان «حرف حق یک مهندس ژاپنی» در وبلاگ شخصی اش منتشر شده این روزها در فضای مجازی (وایبر و تلگرام) بازنشر می‌شود و این سوال را ایجاد می‌کند که آیا امکان پوشش‌دهی مخابراتی از کوه‌های اطراف شهر تهران بدون ساخت برج بلند و پرهزینه‌ای به اسم میلاد امکان‌پذیر بوده است؟ آیا صرف کاربری مخابراتی ساخت برج میلاد را به لحاظ اقتصادی توجیه‌پذیر می‌کند؟

گروه ژاپنی وجود خارجی ندارد؟
«دنیای اقتصاد» برای رفع این ابهامات، صحت و درستی این اظهارات را از مجری برج میلاد و مدیر عامل سابق شرکت یادمان سازه جویا شد. رضا میرصادقی مجری طرح برج میلاد در گفت‌و‌گویی با «دنیای اقتصاد» با تشکیک به موضوع بازدید هیات ژاپنی از برج میلاد عنوان کرد: این موضوع برای اولین بار در سال 91 مطرح شد اما بررسی‌های مختلف نشان داد شخصیت‌های این یادداشت وجود خارجی نداشته‌اند.

صادقی که طی سال‌های 84 تا 88 مسوولیت تکمیل 70 درصد باقی‌مانده از مراحل احداث برج میلاد را بر عهده داشته است، تصریح کرد: مطالعات جانمایی برج میلاد بیش از دو سال طول کشید به گونه‌ای که در ابتدا 17 منطقه مختلف برای احداث برج کاندیدا شد و نهایتا تپه‌های نصر در غرب تهران به‌عنوان گزینه نهایی احداث برج میلاد انتخاب شد.

او با بیان اینکه اگر هم بازدید این گروه ژاپنی از برج میلاد صحت داشته باشد نمی‌توان بدون مطالعه چنین موضوعی را مطرح کرد، افزود: این‌طور نیست که برای برج میلاد یک کاربری ویژه برای پوشش‌های مخابراتی پیش‌بینی شده باشد البته در حال حاضر جانمایی دکل‌های مخابراتی در بالای برج میلاد به شکلی است که 8/ 98 درصد از پوشش مخابراتی شهر تهران و اطراف آن توسط این دکل تامین می‌شود.

مدیر عامل سابق شرکت یادمان سازه به تعریف کاربری‌های مختلف برج میلاد اشاره کرد و گفت: اگر بخواهیم کاربری‌های مختلف این برج را وزن‌گذاری کنیم، نخستین موضوع ایجاد نماد برای شهر تهران در دهه اخیر است. تهران در هر دوره‌ای با توجه به ویژگی‌های خودش نیاز به یک نماد شهری دارد، در عصر فعلی شهر تهران نیاز به نمادی داشت که توان مهندسان ایرانی را نشان دهد.

او با اشاره به کاربری مهم دیگر این برج تاکید کرد: برای پوشش مخابراتی شهر باید محاسباتی انجام شود که یک دکل مخابراتی توان پوشش‌دهی تا چه مسافتی را دارد. هم اکنون دکل مخابراتی برج میلاد بیش از 98 درصد نیاز این حوزه را پوشش می‌دهد. اما تضمینی نیست که از فاصله دورتر از مکان این برج (مثلا در ارتفاعات البرز) صرفا با تنها یک دکل مخابراتی بتوان تا این حد، آنتن‌دهی ایجاد کرد. او ادامه داد: علاوه بر دکل مخابراتی، تعبیه و ساماندهی سیستم‌های بی‌سیم، سیستم‌های فركانسی مورد نیاز بانک‌ها و نیروهای انتظامی از دیگر کاربری‌های مهم این برج است. او با تاکید بر اینکه هم اکنون با وجود تعریف کاربری‌های متعدد برای برج میلاد فقط از 10 درصد ظرفیت‌های مختلف برج استفاده می‌شود، گفت: ظرفیت‌های مختلفی برای برج میلاد تعریف شده است که علاوه بر نماد شهر بودن احداث آن را مقرون به صرفه می‌کند.

صادقی توضیح داد: در حال حاضر توجیه اقتصادی اجرای طرح برج میلاد فراتر از پیش‌بینی‌ها بوده است، به‌گونه‌ای که هم‌اکنون در همین دوره کوتاه برگشت سرمایه آن اتفاق افتاده است.

 

اخبار ا جتماعی  -  دنیای  اقتصاد


ویدیو مرتبط :
باز هم شایعه ای که در شبکه های مجازی خبرساز شد

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

شایعه جدید در باره برج میلاد در فضای مجازی


به موازات عملیات نصب 5 آنتن مخابراتی و مجموعه پرحجمی از انواع گیرنده و فرستنده امواج بیسیم روی دكل برج میلاد، طی روزهای اخیر یك پیام بلند وبلاگی نیز در فضای مجازی و شبكه‌های اجتماعی –از جمله تلگرام و وایبر- درباره نگاه مهندسان ژاپنی به برج میلاد بازنشر شده است.

روزنامه دنیای اقتصاد: به موازات عملیات نصب 5 آنتن مخابراتی و مجموعه پرحجمی از انواع گیرنده و فرستنده امواج بیسیم روی دكل برج میلاد، طی روزهای اخیر یك پیام بلند وبلاگی نیز در فضای مجازی و شبكه‌های اجتماعی –از جمله تلگرام و وایبر- درباره نگاه مهندسان ژاپنی به برج میلاد بازنشر شده و پرسش‌های مبهم فراوانی را درباره فلسفه وجودی این سازه عظیم متوجه پایتخت كرده است.

آنطور كه در متن پیام، به نقل از یك نماینده مجلس آمده، سال 91 یك گروه از مهندسان ژاپنی در جریان بازدید از قسمت‌های مختلف برج میلاد، به دو معمای فنی به ترتیب درباره «شفت» یا همان سازه اصلی بتنی در وسط برج و همچنین «كاربری مخابراتی» برج برخورد می‌كنند و زمانی كه از مهندس راهنمای ایرانی پاسخ می‌خواهند، اطلاعات قانع‌كننده‌ای دریافت نمی‌كنند.

شرح كامل برداشت گروه ژاپنی از برج میلاد كه همان زمان در وبلاگ آن نماینده منعكس شد، در حال حاضر در شبكه‌های اجتماعی بازنشر می‌شود و حكایت از ایرادهایی دارد كه تعدادی مهندس خارجی اولا نسبت به «عدم استفاده از فضای حجیم سازه میانی برج میلاد به عنوان كاربری مسكونی یا اداری» مطرح كرده‌اند و دوما «طراحی اولیه برج میلاد با هدف نصب آنتن مخابراتی در راس آن» را بی‌دلیل و غیرضروری عنوان می‌كنند.

هر چند برخی مسوولان سابق مدیریت شهری پایتخت، به اصل موضوع كه «بازدید سرزده و غیررسمی گروه ژاپنی» از برج میلاد را دربرمی‌‌گیرد، تشكیك جدی وارد می‌كنند، اما مطابق آنچه در متن پیام وبلاگی روایت شده است، مهندسان كشور ژاپن بعد از ایستادن در تراس برج میلاد و مشاهده طول مسافت فوق‌العاده نزدیك كوه‌‌های مرتفع البرز به تهران، اعلام می‌كنند: «تهران با در اختیار داشتن چنین ظرفیت طبیعی، هیچ نیازی به احداث برج مخابراتی مرتفع نداشت و عمده شهرهای دنیا كه صاحب چنین برج‌هایی هستند نه از روی رقابت با هم كه از روی نیاز به ایجاد نقطه مرتفع برای پوشش امواج مخابراتی، چنین سازه‌هایی ایجاد كرده‌اند.»

مبنای تحلیل فنی مهندسان ژاپنی درباره بی‌نیاز بودن پایتخت به این برج، «ارتفاع 3962 متری قله توچال در فاصله حدود 10 كیلومتری از مركز تهران» است كه به گفته آنها امكان نصب دكل مخابراتی كم‌ارتفاع در كوه‌های البرز را برای این كلان‌شهر به‌وجود آورده است؛ این در حالی است كه 6 برج مخابراتی بلند دنیا در شهرهایی قرار دارد كه مناطق فلت (صاف و مسطح و فاقد ارتفاعات طبیعی در فاصله حداقل 100 كیلومتری) محسوب می‌شوند.

ژاپنی‌ها در عین حال نسبت به اینكه از شفت بتنی برج میلاد كه به اندازه یك ساختمان 105 طبقه با قطر 60 متر فضا دارد و استفاده نمی‌شود، متعجب شده‌اند.

«دنیای‌اقتصاد» با توجه به اینكه در طول این سال‌ها، هیچ پاسخ فنی و تجزیه و تحلیل كارشناسی نسبت به «ایراد ژاپنی از برج میلاد» ارائه نشده است، در این گزارش ضمن گفت‌وگو با سازنده برج میلاد و مسوول سابق این پروژه، درباره ابهامات موجود رمزگشایی كرده است.

بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد: 5آنتن اصلی و مجموعه‌ گیرنده و فرستنده شامل آنتن‌های مخابراتی بی‌سیم، سیستم‌های جدید تلویزیونی، آنتن FM، آنتنVHF و آنتن UHF در بالاترین قسمت برج میلاد (دكل آنتن) نصب شده است كه نهادها، دستگاه‌ها و سازمان‌‌های مختلفی همچون مخابرات، رادیو و تلویزیون، راهور ناجا، اورژانس و ... برای پوشش 8/ 98 درصد از نیاز مخابراتی و امواج بی‌سیم مرتبط با فعالیت‌‌های خود، در حال استفاده از این امكانات هستند. هم‌اكنون اگر چه فقط از 10 درصد ظرفیت بالقوه برج میلاد در قسمت‌ها و كاربری‌های مختلف آن، استفاده می‌شود اما بازگشت كامل سرمایه و هزینه‌ احداث آن نشان از نیاز تهران در سال 70 (زمان شروع اولین مطالعه برای ساخت برج میلاد) به چنین سازه‌ای دارد.

بازنشر بازدید ژاپنی‌ها به بهانه عرشه شیشه‌ای

در چند ماه گذشته یک عرشه شیشه‌ای در ارتفاعات بالای «گنبد آسمان» برج میلاد روی بدنه «دكل آنتن» برج تعبیه شده است که تقریبا از هر نقطه‌ای از شهر تهران قابل مشاهده است و از فواصل دور شبیه یك خط عمود‌ شده بر سازه برج، رخ‌نمایی می‌كند.

نصب این عرشه (سازه موقتی) بر فراز برج میلاد ذهن بسیاری از شهروندان پایتخت‌نشین را به خود جلب کرده است. داغ شدن بحث سازه جدید روی برج میلاد (كه برای انجام عملیات نصب آنتن‌های مخابراتی نصب شده است) سبب شده تا بحث قدیمی که از سوی یکی از نمایندگان مجلس بابت «عدم تناسب میان هزینه‌های برج میلاد و کاربری مفید آن» حدود دو سال پیش مطرح شده بود، بار دیگر در فضای مجازی و شبكه‌های اجتماعی بازنشر شود.

به گزارش «دنیای اقتصاد» برج میلاد و مجموعه یادمان بخشی از طرحی بسیار بزرگ‌تر هستند که پیش از انقلاب اسلامی طراحی شده بود. اما پیشنهاد كامل‌تر برای ساخت یک برج و تالار نمادین برای شهر تهران در سال ۱۳۷۰، مطرح شد و در پایان سال ۱۳۷۲، پس از دو سال انجام مطالعات جانمایی طرح، محل کنونی یعنی شمال تپه‌های نصر (گیشا) در غرب تهران از میان 16 نقطه پیشنهادی دیگر، برای ساخت برج انتخاب شد.

کلنگ ساخت برج میلاد در دی ماه ۱۳۷۶ پس از حدود 4 سال مطالعه فنی و شهرسازی در مكان فعلی برج میلاد به زمین خورد اما در آن زمان، نام «یادمان» -مرکز ارتباطات بین‌المللی تهران- برای برج تعیین شد اما بعدا در طول ساخت، به «میلاد» تغییر كرد. طبق بررسی‌های انجام شده ساخت این برج ۱۱ سال به درازا انجامید. در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل شده بود، اما با سرعت بخشیدن به پروژه در دوره شهردار کنونی تهران، ۶۰ درصد بعدی در كمتر از سه سال ساخته شد.

نهایتا برج میلاد با ارتفاع ۴۳۵ متر، به عنوان بلندترین برج ایران و ششمین برج بلند مخابراتی جهان، پس از ۱۱ سال از مراحل احداث، در روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷؛ با شعار «آسمان نزدیک است» افتتاح شد.

آخرین آمار منتشر شده از هزینه تمام شده ساخت برج میلاد بیانگر آن است که تا ابتدای سال 87 مجموعه هزینه‌های انجام شده برای ساخت برج 230 میلیارد تومان برآورد شده بود که این رقم در زمان افتتاح پروژه به گفته مدیرعامل سابق برج (رحیم مطهرنژاد) به 500 میلیارد تومان رسید و حداقل 20 کاربری مختلف برای آن تعریف شد.

ایجاد و گسترش شبکه دسترسی بدون سیم، ایجاد زیرساخت مناسب برای سیستم‌های جدید تلویزیونی، بهینه‌سازی پوشش فركانس‌های رادیویی و تلویزیونی، کاربری‌های هواشناسی و کنترل ترافیک، گسترش و بهینه‌سازی پوشش شبکه‌های بی‌سیم و پی‌جو و کاربری گردشگری مهم‌ترین کاربری‌های برج میلاد را تشکیل می‌دهند.

چند روز پیش بازنشر متن وبلاگی یکی از نمایندگان مجلس در فضای مجازی كه به روایت گزارش بازدید تعدادی از مهندسان ژاپنی از مجموعه برج میلاد در سال‌91 اختصاص دارد، باعث شد ابهاماتی درباره نبود تناسب میان هزینه‌های احداث این برج و کاربری آن در ذهن شهروندان به وجود بیاید.

به گفته یکی از نمایندگان مردم تهران در مجلس سه سال پیش گروهی از کارشناسان و مهندسان ژاپنی بعد از بازدید چند ساعته از برج میلاد نسبت به هدف ساخت این برج سوالات و ابهاماتی را مطرح می‌كنند که از سوی مهندسان ساخت برج میلاد با پاسخ‌های مناسبی مواجه نشده است.

طبق آنچه این نماینده مجلس در یادداشت خود آورده مهندسان ژاپنی ابتدا نسبت به عدم استفاده مفید از shaft یا همان سازه اصلی بتنی در وسط برج میلاد برای کاربری مسکونی یا اداری ابراز تعجب کرده‌اند.

این گروه از مهندسان ژاپنی همچنین با مشاهده کوه‌های 4 هزار متری در اطراف شهر تهران عنوان می‌كنند که با وجود چنین کوه‌هایی در فاصله 10 کیلومتری از شهر تهران برای نصب دکل‌های مخابراتی، نیازی به ساخت برج حدود 400 متری برای پوشش نیاز مخابراتی تهران نبوده است. مهندسان ژاپنی در پاسخ به این سوال مهندسان ایران که چرا در این صورت ژاپن یا سایر کشورها به ساخت چنین برج‌هایی دست زده‌اند؟ می‌گویند: ساخت برج‌های بلندمرتبه برای استفاده مخابراتی در کشور ما و سایر کشورهایی همچون مالزی، چین، کانادا، روسیه و ... به این دلیل است که تمامی این کشورها در سرزمین‌های صاف و بدون کوه بلند (حداقل در نزدیکی شهرها) قرار گرفته‌اند و برای نصب دکل‌های مخابراتی به احداث برج‌های بلند مرتبه نیاز دارند.

یادداشت این نماینده مجلس که با عنوان «حرف حق یک مهندس ژاپنی» در وبلاگ شخصی اش منتشر شده این روزها در فضای مجازی (وایبر و تلگرام) بازنشر می‌شود و این سوال را ایجاد می‌کند که آیا امکان پوشش‌دهی مخابراتی از کوه‌های اطراف شهر تهران بدون ساخت برج بلند و پرهزینه‌ای به اسم میلاد امکان‌پذیر بوده است؟ آیا صرف کاربری مخابراتی ساخت برج میلاد را به لحاظ اقتصادی توجیه‌پذیر می‌کند؟

گروه ژاپنی وجود خارجی ندارد؟


«دنیای اقتصاد» برای رفع این ابهامات، صحت و درستی این اظهارات را از مجری برج میلاد و مدیر عامل سابق شرکت یادمان سازه جویا شد. رضا میرصادقی مجری طرح برج میلاد در گفت‌و‌گویی با «دنیای اقتصاد» با تشکیک به موضوع بازدید هیات ژاپنی از برج میلاد عنوان کرد: این موضوع برای اولین بار در سال 91 مطرح شد اما بررسی‌های مختلف نشان داد شخصیت‌های این یادداشت وجود خارجی نداشته‌اند.

صادقی که طی سال‌های 84 تا 88 مسوولیت تکمیل 70 درصد باقی‌مانده از مراحل احداث برج میلاد را بر عهده داشته است، تصریح کرد: مطالعات جانمایی برج میلاد بیش از دو سال طول کشید به گونه‌ای که در ابتدا 17 منطقه مختلف برای احداث برج کاندیدا شد و نهایتا تپه‌های نصر در غرب تهران به‌عنوان گزینه نهایی احداث برج میلاد انتخاب شد.

او با بیان اینکه اگر هم بازدید این گروه ژاپنی از برج میلاد صحت داشته باشد نمی‌توان بدون مطالعه چنین موضوعی را مطرح کرد، افزود: این‌طور نیست که برای برج میلاد یک کاربری ویژه برای پوشش‌های مخابراتی پیش‌بینی شده باشد البته در حال حاضر جانمایی دکل‌های مخابراتی در بالای برج میلاد به شکلی است که 8/ 98 درصد از پوشش مخابراتی شهر تهران و اطراف آن توسط این دکل تامین می‌شود.

مدیر عامل سابق شرکت یادمان سازه به تعریف کاربری‌های مختلف برج میلاد اشاره کرد و گفت: اگر بخواهیم کاربری‌های مختلف این برج را وزن‌گذاری کنیم، نخستین موضوع ایجاد نماد برای شهر تهران در دهه اخیر است. تهران در هر دوره‌ای با توجه به ویژگی‌های خودش نیاز به یک نماد شهری دارد، در عصر فعلی شهر تهران نیاز به نمادی داشت که توان مهندسان ایرانی را نشان دهد.

او با اشاره به کاربری مهم دیگر این برج تاکید کرد: برای پوشش مخابراتی شهر باید محاسباتی انجام شود که یک دکل مخابراتی توان پوشش‌دهی تا چه مسافتی را دارد. هم اکنون دکل مخابراتی برج میلاد بیش از 98 درصد نیاز این حوزه را پوشش می‌دهد. اما تضمینی نیست که از فاصله دورتر از مکان این برج (مثلا در ارتفاعات البرز) صرفا با تنها یک دکل مخابراتی بتوان تا این حد، آنتن‌دهی ایجاد کرد. او ادامه داد: علاوه بر دکل مخابراتی، تعبیه و ساماندهی سیستم‌های بی‌سیم، سیستم‌های فركانسی مورد نیاز بانک‌ها و نیروهای انتظامی از دیگر کاربری‌های مهم این برج است. او با تاکید بر اینکه هم اکنون با وجود تعریف کاربری‌های متعدد برای برج میلاد فقط از 10 درصد ظرفیت‌های مختلف برج استفاده می‌شود، گفت: ظرفیت‌های مختلفی برای برج میلاد تعریف شده است که علاوه بر نماد شهر بودن احداث آن را مقرون به صرفه می‌کند.

صادقی توضیح داد: در حال حاضر توجیه اقتصادی اجرای طرح برج میلاد فراتر از پیش‌بینی‌ها بوده است، به‌گونه‌ای که هم‌اکنون در همین دوره کوتاه برگشت سرمایه آن اتفاق افتاده است.