سرنوشت افغانستان در دستان بازنده است؟

اخبار بین الملل - سرنوشت افغانستان در دستان بازنده است؟

با این حال حتی بعد از اعلام نتایج کاندیداهای شکست خورده نیز می توانند ادعای تقلب وسیع کرده و همه چیز را باطل کنند. وی همچنین می گوید: "این که آیا مدعیان در چهارچوب قوانین عمل کنند و این مسائل را، به جای خشونت، به شیوه ای سیاسی و مطابق با اصول مطرح کنند سوال بزرگ همیشگی است که در انتخابات مطرح می شود."

بیدل در عین حال می گوید که ایالات متحده یکی از دو پیشگامان مسلم، اشرف غنی و عبدالله عبدالله، را تائید می کند. دو فردی که احتمالا توافق نامه امنیتی برای حفظ نیروهای آمریکایی در افغانستان، بعد از خروج برنامه ریزی شده در ماه دسامبر، را امضا خواهند کرد.

آنچه در زیر می خوانید متن گفتگو با وی است:

شما با ارتش آمریکا در افغانستان در ارتباط بوده اید. نظر آن ها درباره انتخابات ریاست جمهوری 5 آوریل چیست؟
کسانی که در افغانستان هستند معتقد هستند که رای گیری به تنهایی همان طور که انتظار می رفت انجام شد، اما با با احتیاط زیاد. هنگامی که به طیف وسیعی از اتفاقاتی که احتمال داشت رخ دهد، نگاه می کنید پایانی مثبتی می بینید؛ نتیجه بسیار بهتر از آنچه بود که فکر می کردید. خشونت بیشتر از یک روز عادی در افغانستان بود و در عین حال بسیار کم تر از انتخابات 2009 و قطعا بسیار بسیار کم تر از ادعای طالبان.

یک تصور عمومی وجود دارد که تقلب صورت گرفته، اما این فرض در مقایسه با سال 2009 کم تر است. نظر سنجی ها در حدی نشان می دهد که اشرف غنی و عبدالله عبدالله دو کاندیدای برتر خواهند بود و این تکنوکرات های حامی غرب هستند که ایالات متحده می تواند با آن ها همکاری کند.

آیا با این دو ملاقات داشته اید؟
بله.

می توانید به طور خلاصه آن ها را توصیف کنید؟
عبدالله عبدالله در واقع یک چشم پزشک است. اصل و نسب او تاجیک- پشتون است و به دلیل چند نژادی بودنش تمایل دارد که به عنوان کاندید غیرپشتون معرفی شود. او همچنین از شمال کشور است که این موضوع را تقویت می کند. وی همچنین در انتخابات سال 2009 جایگاه دوم را در کسب آرا به دست آورد که پس از آن به عنوان یکی از چهره های اصلی مخالفان در برابر پرزیدنت کرزی، ظاهر شد.

به غیر از عبدالله عبدالله، اشرف غنی یکی دیگر از گزینه های اصلی پشتون است. او دارای مدرک دکتری در رشته انسان شناسی از دانشگاه کلمبیا است، در دو دانشگاه آمریکایی درس داده و رئیس بانک جهانی در افغانستان بوده و وظایف مختلفی را در دولت افغانستان بر عهده داشته است.

هم عبدالله عبدالله و هم اشرف غنی در دولت حامد کرزی وزیر بوده اند، به این ترتیب تجربه مدیریت دارند. غنی زمینه ای در توسعه اقتصاد دارد و همچنین نامزد ریاست جمهوری در سال 2009، اگرچه آرا وی بسیار کم بود. اما این بار در انتخابات موفق تر بوده است.

آیا این احتمال وجود دارد که یکی از این دو نفر اکثریت مطلق آرا را کسب کنند؟
یک انتظار کلی وجود دارد که با وجود هشت نامزد، هیچ کس از مرز 50 درصد عبور نخواهد کرد و در نتیجه انتخابات به دور دوم کشیده می شود.

اما انتظار می رود که یکی از این دو برنده انتخابات باشند؟
برخی انتظارات حاکی از این است که عبدالله عبدالله  و اشرف غنی دو کاندیدای برتر اعلام شوند و رقابت در دور دوم انتخابات میان این دو باشد. یک نکته جالب این است که به نظر نمی رسد زلمی رسول در میان دو کاندیدای برتر باشد.

رسول فرد دلخواه کرزی بود؟
زلمی رسول به منظور شرکت در انتخابات، از سمت خود به عنوان وزیر امور خارجه استعفا داد. تصور عمومی بر این بود که او کاندید کرزی است- چند تن از کاندیداها نیز به نفع رسول از مبارزات انتخاباتی کناره گیری کردند، اقدامی که به عنوان تلاش کرزی برای مهندسی کردن یک ائتلاف از جانب فردی که به عنوان وارث وی دیده می شود، برداشت شد.

بخشی از آن چه رسول در آن شرکت می کرد علتی برای تداوم سیاست های کرزی بود. اما اگر نشانه های اولیه به همان قدرت باقی بماند، پیروزی در کار نخواهد بود- یا به این دلیل که مردم می خواهند به دوران کرزی پایان دهند و یا صرفا به این علت که رسول مبارزی غیرفعال بود، که این چنین هم بود.

آیا اگر کرزی با امضای پیمان امنیتی با ایالات متحده موافقت می کرد، وضعیت کاندید مورد حمایت تلویحی وی بهتر می شد؟
هر چقدر هم که مخالفت کرزی با توافقنامه دو جانبه امنیتی به شکل گسترده ای در میان نخبگان افغانستان نامحبوب باشد، ممکن بود کمکی به رسول محسوب شود. رسول رسما اعلام کرده که توافقنامه را امضا می کند، با وجود این که کرزی چنین کاری نکرد. اما اگر فکر می کنید رسول کاندیدایی بود برای استمرار دوره کرزی، این چیزیست که بسیاری از مردم به آن علاقه ندارند.

نقش پاکستان چطور؟
پس از حمله آمریکا در ابوت آباد که به کشته شدن اسامه بن لادن انجامید بسیاری از آمریکایی ها متوجه شدند که: منافع پاکستان و ما یکی نیستند. آن ها ما را دشمن خود می بینند و نمی خواهند که آن ها را شکست دهیم. پاکستان آن طور که ما تصور می کنیم، خواستار ثبات در افغانستان نیست و بنابراین ایالات متحده نمی تواند نتیجه نسبتا خوبی را در افغانستان به دست آورد مگر این که پاکستان کاملا شکست بخورد.

این دیدگاه شکافی کوچک در بحث اقلیت ها بود تا زمانی که واقعه ابوت آباد رخ داد. بعد از آن بار دیگر این دیدگاه مورد توجه قرار گرفت. در حال حاضر این دیدگاه معنادار امادر اقلیت است و این در حالی بود که قبل از این به نوعی در حاشیه بود.

بنابراین گام های بعدی تا انتخابات چه هستند؟
بسیار بعید است که تا پایان تابستان بدانیم چه کسی برنده خواهد بود و به اندازه کافی تقلب وجود خواهد داشت تا حل و فصل آن نیز به یک چالش احتمالی تبدیل شود.

برخی نگران اند که بازنده انتخابات نتیجه را نپذیرد و تقلب را پایه تلاش برای از بین بردن نتیجه و به خیابان کشیدن هوادارانش قرار دهد. بنابراین مسئله تقلب یک آشوب احتمالی است.

حس من از حالت ها و نگرش ها در صحنه این است که تقلب وجود دارد، اما جزئی تر از انتخابات 2009 است. ولی تا حد زیادی به تصمیم بازنده بستگی دارد تا به چه شکل با آن برخورد کند. به اندازه کافی تقلب برای کسی که تصمیم دارد باخت را نپذیرد، وجود خواهد داشت. بازنده قادر است تقلب را پایه ای برای یک چالش قرار دهد و این که آیا در چهارچوب قوانین عمل کنند و این مسائل را، به جای خشونت، به شیوه ای سیاسی و مطابق با اصول مطرح کند. این همان سوال بزرگ همیشگی است که در انتخابات مطرح می شود.

بنابراین امروز خوشبین هستیم اما کسی از آینده خبر ندارد؟
حتی اگر در مورد تغییر سیاسی خوشبین باشیم، فقط یکی از مجموعه شرایط لازم اما ناکافی برای نتیجه ای قابل قبول است- و احتمالا یکی از مهم ترین ها نیز نبوده است.اساسا اصول استراتژیک جنگ همچنان یکسان است. جنگ یک بن بست است. انتخابات این پتانسیل را دارد تا هرج و مرج و بی ثباتی را جایگزین این معضلات کند. در حال حاضر دلایلی وجود دارد تا امیدوار باشیم که می توانیم از چنین هرج و مرج ی اجتناب کنیم.
اخبار بین الملل -  دیپلماسی ایرانی

سرنوشت مذاکرات در دستان زنی لاغر با موهای خاکستری

سرنوشت مذاکرات در دستان زنی لاغر با موهای خاکستری

 مذاکرات هسته ای ژنو به پایان رسید. مذاکراتی که کاخ سفید آن را جدی و صریح توصیف می کند. هرچند که هنوز آغاز راه است و دور بعدی گفت و گو ها برای نیمه آبان ماه در ژنو برنامه ریزی شده است.

این درحالی است که موفقیت یا شکست مذاکرات تا حدودی به نحوه عملکرد وندی شرمن، نماینده آمریکا در این مذاکرات بستگی دارد. شرمن از جانب آمریکایی ها مامور است که تشخیص دهد آیا دولت حسن روحانی، آنگونه که می گوید در مذاکرات جدی است یا اینکه تنها به دنبال خرید زمان و تعدیل تحریم هاست.

آنگونه که فارن پالیسی گزارش می دهد، سابقه کاری شرمن تا حدودی غیر معمول است.

شرمن، زنی لاغر اندام با موهای خاکستری، راهی غیر متعارف را تا رسیدن به دستیار وزارت خارجه آمریکا در امور سیاسی طی کرده است. پستی که در وزارت خارجه آمریکا در رده سوم طبقه بندی می شود.

او در مریلند به دنیا آمده و در کالج جامعه شناسی  خوانده است. او مدرک کارشناسی خود را در رشته امور اجتماعی از دانشگاه مریلند اخذ کرد و در سال 1987 با همسر خود بروس استوکز که یک روزنامه نگار است، ملاقات کرد. آنها سپس در خانه ای برای قشر کم در آمد ساکن شدند. شرمن بر خلاف دیگر اغلب همکاران اش در وزارت خارجه، کار خود را با کارهای اجتماعی آغاز کرده است، نه با دیپلماسی.

او نویسنده فهرست «امیلی» است که بودجه مورد نیاز برای کاندیداهای سیاسی دمکرات زن را فراهم می کرد و ستاد تبلیغاتی موفقی را نیز برای باربارا میکولسکی در سنا مدیریت کرد. او مدتی مدیر دفتر کودکان در مریلند بود.

آلبرایت در سال 1997، شرمن را به وزارت خارجه معرفی کرد و پس از سال 2001 نیز او چند سال در موسسه مشاوره ای استون بریج با آلبرایت کار کرد. در سال 2008، شرمن یکی از کاندیداهای هیلاری کلینتون برای سمت مشاور وزارت خارجه بود. کلینتون در سال 2011، شرمن را دستیار خود در امور سیاسی وزارت خارجه کرد.

البته شرمن در مذاکره با کشورهای دشمن آمریکا، چهره ناآشنایی به شمار نمی رود. او در سال های 1990 در تیم مادلین آلبرایت حضور داشت که با کره شمالی مذاکره می کرد. هرچند این مذاکرات به توافق نزدیک شد اما سرانجام  به شکست رسید.

شرمن مصمم است که اجازه ندهد دور جدید مذاکرات با ایران نیز به شکست برسد.

در دولت بوش، شرمن دولت جدید را به از سرگیری مذاکرات با کره شمالی ترغیب کرد. او معتقد بود که همچنان امکان توافق وجود دارد. اما بوش مذاکرات مستقیم را متوقف کرد و در سال 2006،  کره شمالی آزمایش هسته ای خود را انجام داد. البته بار دیگر مذاکرات در سال 2007، از سرگرفته شد که راه به جایی نبرد.

به گزارش فارن پالیسی، شرمن مصمم است که اجازه ندهد دور جدید مذاکرات با ایران نیز به شکست برسد. به گفته شرمن، واشینگتن می خواهد ایران به غنی سازی 20 درصدی پایان دهد، ذخایر اورانیوم غنی شده با خلوص متوسط را کاهش دهد، تاسیسات هسته ای خود را تحت نظارت گسترده آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دهد و تاسیسات غنی سازی فوردو که در زیر زمین بنا شده است را مهر و موم کند.

در مقابل، ایران می خواهد تحریم های بانکداری و نفتی لغو شوند. و برای اینکه این اهداف محقق شود، توپ در زمین ایران است./دیپلماسی ایرانی