سبقت هزینه از درآمد خانوارهای ایرانی!

روزنامه تهران امروز: در حالی كه گزارش رسمی بانك مركزی از دخل و خرج خانوارها در سال 91 نشان از كسری بودجه بیش از یك میلیون تومان در سال می‌دهد، رئیس كارگروه مزد كانون شوراهای كار اعلام كرد، حداقل سبد هزینه خانوار در استان تهران یك میلیون و ۷۶۳ هزار تومان است كه تقریبا 2برابر متوسط 933 هزارتومانی حقوق دریافتی امسال مشمولان قانون كار است.

این در حالی است كه حداقل دستمزد در سال مورد نظر كمتر از 400 هزار تومان بوده است. چنین آمار و ارقام‌هایی باعث شده تا كارگران خواستار محاسبه كامل تورم در سبد هزینه كارگران و تعیین حداقل دستمزد بر مبنای تورم موجود شده‌اند. در این رابطه آمارهای بانك مركزی، مركز آمار و آمارهای خود صنوف كارگران نشان‌دهنده عقب‌ماندگی حقوق و دستمزد از تورم چند ساله شده است. حال اگر قرار باشد در سال 93 فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها هم كلید بخورد و قیمت حامل‌های انرژی گران شود، آثار چنین گرانی بیش از پیش خود را در هزینه زندگی كارگران نشان می‌دهد و باعث افزایش هزینه آنان می‌شود. بر همین مبنا هم كارگران بر تغییر سیستم فعلی محاسبه حداقل دستمزد تاكید دارند.

حداقل سبد هزینه خانوار در استان تهران یك میلیون و ۷۶۳ هزار تومان

در یك سناریو كارگران خواستار افزایش 35 درصدی دستمزد سال آینده شده‌اند.آنها معتقدند بر اساس ماده ۴۱ قانون كار حداقل دستمزد باید بر اساس نرخ تورم و حداقل معیشت سبد هزینه خانوار ۴نفره تعیین شود.در همین حال وزارت كار می‌گوید كسری بودجه خانوارها از سال 83 تا 90 به بیش از 3 برابر رسیده و هزینه ماهانه كارگران نیز در 3 گروه مسكن، حمل‌ونقل و بهداشت متمركز شده و سهم برنج، نان، گوشت قرمز، لبنیات و غلات از سبد مصرفی خانوار افت چشمگیری داشته است.

در همین خصوص علی خدایی، رئیس كارگروه مزد كانون شوراهای كار درباره دستمزد سال آینده كارگران به تسنیم گفت: «كانون شورای اسلامی كار همواره نشست‌هایی را در راستای تعیین دستمزد برقرار كرده است و مقرر شده كه كانون‌های استان تهران نیز از این قاعده مستثنا نباشد و نسبت به برگزاری این جلسات توجه زیادی داشت.در بررسی‌هایی كه در استان تهران صورت گرفت حداقل سبدهزینه خانوار استان تهران یك میلیون و 763 هزار تومان به دست آمده است.نتیجه كارگروه مزد استان تهران برای حداقل مزد چنین رقمی است.» مسئول كمیته مزد استان تهران در شوراهای اسلامی كار تاكید كرد: «افزایش مزد 25 درصدی برای سال آینده به هیچ‌وجه كفاف زندگی كارگران را نخواهد داد و این میزان بسیار اندك است.با اندك نگاهی به حداقل سبدهزینه خانوار استان تهران كه یك میلیون و 763 هزار تومان به دست آمده است، دستمزد چگونه می‌تواند 25درصد افزایش یابد؟»

به گفته خدایی، در حال حاضر با احتساب سنوات،بن كارگری،حق اولاد و...حقوق كارگر 740 هزار تومان است و این در حالی است كه در تهران یك كارگر برای زندگی حداقلی نیازمند حقوق یك میلیون و 763 هزار تومانی است و این خلأ بسیار زیاد است.شاید عده‌ای تصور كنند این میزان حقوق آرمان‌گرایانه است، اما باید گفت این عدد به دست آمده از واقعیت و كف زندگی كارگران است.

گزارش بانك مركزی از دخل و خرج خانوارها

دیروز بانك مركزی گزارش دخل و خرج خانوارها در سال 1391 را در مناطق شهری ایران منتشر كرد. بر اساس این گزارش، دخل و خرج خانوارها در سال 91 نشان از افزایش 24.5 درصدی هزینه‌ها و 25 درصدی درآمدها دارد، این درحالی است كه میزان كسری بودجه خانوارها سالانه بیش از یك میلیون تومان اعلام شده است.

 بر این اساس در سال مورد گزارش متوسط هزینه ناخالص سالانه یك خانوار شهری حدود 21 میلیون و 654 هزار تومان معادل ماهانه حدود یك میلیون و 804 هزار و 500 تومان بوده است كه نسبت به سال 90 از 24.5 درصد افزایش برخوردار شده است.بر این اساس 26.2 درصد از هزینه خانوارها معادل پنج میلیون و 684 هزار و صد تومان مربوط به گروه هزینه خوراكی‌ها و آشامیدنی‌ها است كه نسبت به سال 90 از افزایش 31.4 درصدی برخوردار شده است.

همچنین از كل هزینه ناخالص خانوارها 0.4 درصد به گروه دخانیات اختصاص داشته كه از 54.6 درصد افزایش نسبت به سال 90 برخوردار شده است.بر این اساس هزینه گروه پوشاك و كفش از كل هزینه‌های ناخالص خانوار حدود 4.5 درصد بوده كه نسبت به سال 90 از 23.6 درصد افزایش برخوردار شده است.نتایج این بررسی حاكی از آن است كه 32.9 درصد از كل هزینه‌های یك خانوار مربوط به گروه مسكن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها بوده كه نسبت به سال قبل 33.5 درصد افزایش داشته است.

با توجه به تغییر نكردن قیمت آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها در سال 91 در مقایسه با سال 90، بخش عمده‌ای از این هزینه مربوط به مسكن بوده است.براساس این نتایج بررسی از كل هزینه‌های ناخالص خانوارها 4.5 درصد به گروه اثاث، لوازم و خدمات، 5.5 درصد بهداشت و درمان، 9.4 درصد حمل ونقل، دو درصد ارتباطات، 2.3 درصد تفریح وامور فرهنگی، دو درصد تحصیل، 2.1 درصد رستوران و هتل و 8.2 درصد به گروه كالاها و خدمات متفرقه اختصاص داشته است. گزارش بانك مركزی نشان از آن دارد كه متوسط درآمد پولی و غیرپولی ناخالص سالانه یك خانوار شهری حدود 20 میلیون و 905 هزار و 900 تومان معادل ماهانه یك میلیون و 742 هزار و 200 تومان بوده كه 70.8 درصد آن را درآمد پولی ناخالص و 20.9 درصد آن را درآمد غیرپولی تشكیل داده است.

براین اساس در سال 1391 كل درآمد پولی و غیر پولی خانوارها نسبت به سال قبل حدود 25 درصد افزایش یافته است كه میزان افزایش درآمد پولی خانوارها معادل 19.8 درصد و درآمد غیرپولی 39.8 درصد بوده است. بر این اساس بررسی متوسط هزینه ناخالص سالانه خانوارهای ساكن در مناطق شهری استان‌های مختلف نشان می‌دهد كه استان تهران با درآمد حدود 29 میلیون و 108 هزار تومان (ماهانه حدود دو میلیون و 427 هزار و 300 تومان) بیشترین و استان هرمزگان با حدود 11 میلیون و 499 هزار و 400 تومان (ماهانه حدود 958 هزار و 300 تومان) كمترین هزینه را به خود اختصاص دادند همچنین از نظر متوسط درآمد، استان تهران با حدود 29 میلیون و 301 هزار و 600 تومان (ماهانه حدود دو میلیون و 441 هزار و 800 تومان) بیشترین و استان سیستان‌وبلوچستان با 12 میلیون و 449 هزار و 400 تومان (ماهانه حدود یك میلیون و 37 هزار و 400 تومان) كمترین درآمد را دارا بودند.

خبرگزاری مهر: مرکز آمار ایران متوسط درآمد و هزینه سالانه یک خانوار شهری و روستایی در سال 91 را اعلام کرد.

بر این اساس متوسط هزینه و درآمد ماهانه یک خانوار شهری به ترتیب حدود یک میلیون و 369 هزار تومان و یک میلیون و 393 هزار تومان برآورد شده است.

 طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوار با قدمتی 50 ساله از مهمترین طرح‌های آماری مرکز آمار ایران است. هدف کلی این طرح برآورد متوسط هزینه ها و درآمد یک خانوار شهری و یک خانوار روستایی در سطح کشور و استان ها است.

در سال 1391 تعداد خانوارهای آمارگیری شده در این طرح 18535 خانوار نمونه در نقاط شهری و 19657 خانوار نمونه در نقاط روستایی کشور است.

نگاهی به اهم نتایج طرح در سال 1391 در مناطق شهری و روستایی نشان می دهد متوسط کل هزینه های خالص سالانه یک خانوار شهری 164 میلیون و 281 هزار ریال بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل 23.8 درصد افزایش نشان می دهد.

از کل هزینه سالانه خانوار شهری 44 میلیون و 570 هزار ریال با سهم 27.1 درصد مربوط به هزینه های خوراکی و دخانی و 119 میلیون و 711 هزار ریال با سهم 72.9 درصد مربوط به هزینه های غیرخوراکی بوده است. در بین هزینه های خوراکی و دخانی، بیشتری سهم با 24 درصد مربوط به هزینه گوشت و در بین هزینه های غیرخوراکی بیشترین سهم با 46 درصد مربوط به مسکن بوده است.

در همین حال، متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری 167 میلیون و 241 هزار ریال بوده که نسبت به سال قبل 28.3 درصد افزایش داشته است. منابع تامین درآمد خانوارهای شهری نشان می دهد که 27.7 درصد درآمد از مشاغل مزد  و حقوق بگیری، 168 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و 556 درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تامین شته است.

93 درصد از خانوارهای آمارگیری شده شهری از گاز لوله کشی، 92 درصد از تلفن همراه و 42 درصد از اتومبیل شخصی استفاده کرده اند. این ارقام برای سال 1390 به ترتیب 92، 90 و 40 درصد بوده است. همچنین نحوه تصرف محل سکونت 22 درصد از خانوارهای شهری، اجاری و رهنی است که در سال 1390 این رقم 23 درصد بوده است.

گزارش مرکز آمار ایران می‌افزاید: متوسط کل هزینه خالص سالانه یک خانوار روستایی 108 میلیون و 188 هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل 28.8 درصد افزایش نشان می دهد.

از کل هزینه سالانه خانوار روستایی 45 میلیون و 796 هزار ریال با سهم 42.3 درصد مربوط به هزینه های خوراکی و دخانی و 62 میلیون و 391 هزار ریال با سهم 57.7 درصد مربوط به هزینه های غیرخوراکی بوده است.

در بین هزینه های خوراکی و دخانی بیشترین سهم با 25 درصد سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآورده های آن و در بین هزینه های غیرخوراکی، بیشترین سهم با 28.1 درصد مربوط به مسکن بوده است.

متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی 101 میلیون و 281 هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل 27 درصد افزایش داشته است. منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان می دهد که 24.9 درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، 28.8 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و 46.4 درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار متفرقه خانوار تامین شده است.

48 درصد از خانوارهای آمارگیری شده روستایی از گاز لوله کشی، 81 درصد از تلفن همراه و 22 درصد از اتومبیل شخصی استفاده کرده اند. این ارقام برای سال 1390 به ترتیب 45، 78 و 20 درصد بوده است. همچنین نحوه تصرف محل سکونت 5 درصد از خانوارهای روستایی، اجرای و رهنی است که در سال 1390 این رقم 5.2 درصد بوده است.