سایه فیل‌ها روی میز مذاکره

سایه فیل‌ها روی میز مذاکره
حالا انتخابات در کشوری کیلومترها دورتر از مرزهای ایران می‌تواند بر موضوعی مهم، درون مرزهای ایران تاثیرگذار باشد؛ ترکیب حزبی کنگره‌ آمریکا.

یک‌سال است که موضوعی مشترک روی میزی قرار گرفته که دو‌سویش، ایران و آمریکا نشسته‌اند، اگرچه بازیگران دیگری هم قرار دارند اما فعلا مهره‌های اصلی را این‌دو به تحرک وامی‌دارند. روز سه‌شنبه، به‌دنبال برگزاری انتخابات میان‌دوره‌ای، کنگره آمریکا به دست جمهوریخواهان افتاد؛ گروهی که می‌توان گفت موافق سیاست‌های اوباما در قبال ایران نیستند. جمهوریخواهان که در ادبیات سیاسی آمریکا با نماد «فیل» شناخته می‌شوند، توانستند در این انتخابات از برخی ضعف‌های دولت دموکرات اوباما استفاده کنند و در انتخابات پیروز شوند.

به‌یادآوردنش سخت نیست؛ در دولت جمهوریخواه جورج بوش پسر (2000 تا 2008) بود که ایران، کره‌شمالی و عراق متهم به مثلث شرارت شدند؛ دورانی که به بهانه فعالیت‌هسته‌ای ایران، خطر جنگ تا نزدیکی گوش تهران رسیده ‌بود و سیاست‌های دولت اصلاحات، توانست خطر را دور کند.

اما نتیجه این انتخابات می‌تواند بر مذاکرات هسته‌ای ایران و کشورهای 1+5 تاثیر بگذارد. طرفین مذاکره تا (سوم‌آذر) 24نوامبر فرصت دارند که به توافق نهایی دست یابند.

ایران و جمهوریخواهان
تجربه جمهوریخواهان و ایران تجربه چندان دلچسبی نیست. ششم آگوست1996 (14مرداد1375) یکی از شدید‌ترین تحریم‌های نفتی علیه ایران به پیشنهاد یک سناتور جمهوریخواه به نام «سناتور آلفونسو داماتو» به تصویب رسید؛ تحریم‌هایی که برای اجرا، امضای بیل کلینتون، رییس‌جمهوری وقت آمریکا را نیز به دست آورد. براساس قانون داماتو، هر شرکتی که در صنایع نفت و گاز ایران، بیش از 40میلیون‌دلار سرمایه‌گذاری می‌کرد، مشمول تحریم آمریکا می‌شد که البته این سقف در دوران جرج بوش به 20میلیون‌دلار کاهش پیدا کرد. سناتور داماتو حتی به شرکت‌های نفتی اروپایی مانند ELF و توتال نامه و در مورد مشارکت در پروژه‌های نفت و گاز ایران هشدار داد.

این روند در همه سال‌هایی که قدرت در دست جمهوریخواهان بوده، تکرار شده ‌است و اکنون دولت دموکرات آمریکا، بازوی همکار خود در اکثریت کنگره را از دست داد. اگرچه این موضوع شرایط دوسال پایانی دولت اوباما را سخت‌تر از پیش می‌کند اما حتما بر سیاست خارجی آمریکا نیز تاثیر‌گذار خواهد بود، به‌ویژه موضوع مذاکره هسته‌ای ایران که طرفین در حال مذاکره برای دستیابی به توافق نهایی هستند.

اگرچه دولت اوباما و جان کری، وزیر خارجه‌ کابینه‌اش در جریان مذاکرات به‌دنبال دستیابی به توافقی هستند که نیاز به تصویب در کنگره نداشته ‌باشد اما طرف ایرانی به‌دنبال دستیابی به توافقی است که به‌دنبال آن هیچ تحریم جدیدی علیه ایران تصویب نشود؛ اتفاقی که به نظر می‌رسد با افتادن کنترل مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریکا به دست جمهوریخواهان سخت‌تر محقق شود یا اینکه به بهانه‌های مختلف تحریم جدیدی علیه تهران تصویب شود.

آنچه گذشت
از سال ۲۰۰۶ تاکنون، این اولین‌بار است که جمهوریخواهان، کنترل مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریکا را به دست می‌گیرند. از شاخص‌ترین چهره‌های جمهوریخواه راه‌یافته به کنگره می‌توان به سناتور مک‌کین، باب‌کروکر، مارک روبیو اشاره کرد که عمدتا مواضع ضدایرانی دارند.

جان مک‌کین، در سال 2008 از حزب جمهوریخواه رقیب اوباما بود و در بخشی از مناظره تلویزیونی خود با باراک اوباما گفته بود «در صورت رویارویی ایران و اسراییل، به یاری اسراییل خواهد شتافت و منتظر اجازه شورای امنیت نخواهد ماند.» پاسخ اوباما اما این بود که «با همکاری دیگر کشورها تلاش خواهد کرد که فشار بر ایران را افزایش دهد تا ازسرگیری چنین جنگی جلوگیری کند.»

باب کروکر نیز به‌عنوان یک عضو برجسته کمیته روابط خارجی سنا در آخرین موضع‌گیری‌ خود به فاکس‌نیوز گفته «به نظر می‌رسد که ما به‌طور ضمنی موافقت کرده‌ایم که آنها (ایران) غنی‌سازی را برای اهداف تجاری ادامه دهند. من فکر می‌کنم نوبت کنگره است که این موضوع را بررسی کند. من فکر می‌کنم بسیاری از مردم نگران این هستند که این توافق چیزی شبیه به توافق موقت باشد.»

آنچه روی میز مذاکره است
ایران و کشورهای 1+5 تا 24نوامبر فرصت دارند به توافق نهایی بر سر پرونده هسته‌ای ایران دست پیدا کنند. مهم‌ترین مساله در این بین، تعداد و نسل سانتریفیوژهای ایران است و در دیگر سو، نحوه لغو تحریم‌های ایران که در توافق ژنو، طرفین تعهد کرده‌اند که در توافق نهایی آن را لغو کنند.

اما با توجه به تغییر آرایش سیاسی کنگره مشخص نیست در مورد تحریم‌ها چه اتفاقی رخ می‌دهد. برخی تحریم‌ها علیه ایران، تحریم‌های یک‌جانبه دولت آمریکا علیه ایران است که‌ با امضای رییس‌جمهوری قابل لغو است؛ تحریم‌هایی که به نظر می‌رسد دولت آمریکا نیز تمایل زیادی برای لغو آن داشته‌باشد. همچنین طبق قانون اساسی آمریکا، رییس‌جمهور این کشور حق دارد تحریم‌ها را در دوره‌های 120روزه به حالت تعلیق در بیاورد.

 

اما با توجه به اینکه دولت ایران، دنبال توافقی جامع برای لغو همه تحریم‌هاست به‌نظر می‌رسد به چنین گزینه‌ای روی خوش نشان ندهند. با توجه به اینکه کنگره جدید با اکثریت جمهوریخواه از ماه ژانویه آغاز به کار خواهد کرد، بیش از پیش 24نوامبر فرصت طلایی ایران و کشورهای 1+5 برای توافق نهایی است.

 

هرمیداس باوند در این‌باره به «ایسنا» می‌گوید «درباره تحریم‌های یک جانبه آمریکا علیه ایران، اگرچه رییس‌جمهور این کشور با استفاده از اختیاراتش در جهت مصالح و منافع ملی می‌تواند برخی تحریم‌های مصوب کنگره را لغو کند اما برای لغو برخی دیگر از تحریم‌های آمریکا نیاز به مصوبه جدید کنگره بوده که زمان‌بر است.»

 

این استاد دانشگاه معتقد است که با توجه به ضرب‌الاجل اعلام شده برای توافق و فعالیت نمایندگان کنگره از ژانویه، نگرانی کمتری نسبت به تاثیر جمهوریخواهان بر دستیابی به توافق جامع وجود دارد: «اگر توافق حاصل شود، تنها تاثیری که نمایندگان کنگره می‌توانند بر مذاکرات داشته باشند درباره برداشتن تحریم‌هاست زیرا ایران معتقد است که تمامی تحریم‌ها باید به طور همزمان برداشته شود اما آمریکایی‌ها معتقدند برخی تحریم‌ها زمان‌بر است. بر همین اساس اگر پیشرفت قابل توجهی در مذاکرات حاصل شود امیدواری زیادی وجود دارد که نمایندگان کنگره نقش کمتری داشته باشند؛ اما اگر این مذاکرات بدون نتیجه باشد در این صورت طبیعی است که این کنگره با چنین رویکردی درصدد اعمال تحریم‌های بیش‌تر خواهد بود که برای آینده مذاکرات هسته‌ای بسیار نگران‌کننده است.»

تشدید تنش
سایت فرارو نیز تحلیلی از «جنیفر روبین»، ستون‌نویس روزنامه واشنگتن پست را بازنشر کرده که در آن آمده‌است «... حوزه‌ای که مطمئنا تاثیر افتادن سنا به دست جمهوریخواهان را درک خواهد کرد، ایران است.»... «تنش میان رویکرد آشتی‌جویانه دولت نسبت به ایران و تلاش آن برای خاموش نگه‌داشتن کنگره در مورد دیپلماسی هسته‌ای ممکن است تا 24نوامبر- ضرب‌الاجل دور تازه مذاکرات هسته‌ای ایران- تشدید شود.»کرسی‌هایی که به دست جمهوریخواهان افتاده می‌تواند نتیجه مذاکرات هسته‌ای را تحت‌الشعاع قرار دهد، مگر آنکه هردو طرف از فرصت طلایی باقی‌مانده تا 24 نوامبر استفاده کنند.

 

 

با ناکامی «دموکرات»ها در انتخابات «سنا» ; «فیل»‌ها، اکثریت «کنگره» شدند
 نارضایتی‌های اقتصادی و خشم عمومی از رییس‌جمهوری ایالات‌متحده آمریکا بالاخره دامن الاغ ها(نماد حزب دموکرات) را گرفت و فیل ها(نماد جمهوریخواهان) در انتخابات میان‌دوره‌ای این کشور، کنترل مجلس سنا را در دست گرفتند و سلطه خود بر مجلس نمایندگان را گسترش دادند. وسعت و عمق شکست دموکرات‌ها بسیار بیشتر از واهمه حزب حاکم بود و این یعنی باراک اوباما در دوسال پایانی دوره ریاست‌جمهوری خود برای به‌ثمر‌رساندن برنامه‌هایش باید بیش از پیش با جبهه رقیب بجنگد.

 

حالا بعد از هشت‌سال این برای اولین‌بار است که جمهوریخواهان همزمان کنترل مجلس نمایندگان و سنا را در اختیار دارند. در شبی که کمتر نشانه مثبتی برای دموکرات‌ها در آن وجود داشت، جمهوریخواهان در انتخابات فرمانداری‌ها نیز به پیروزی‌های چشمگیری رسیدند و فرمانداری‌های ایالت‌های عموما‌دموکراتی مانند ماساچوست، مریلند و ایلینوی را نیز تصاحب کردند. اگرچه عموما مشارکت در انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا پایین است، اما وضعیت شکننده اقتصادی و ناخرسندی از عملکرد دولت نیز به رویگردانی واجدان شرایط بسیاری منجر شد و فرصت‌طلبی جمهوریخواهان از این اوضاع در نهایت پیروزی کم‌سابقه‌ای را از آن آنها کرد.

 با پایان شمارش آرای انتخابات مجلس سنا، جمهوریخواهان با 52 کرسی و هفت‌کرسی بیشتر از دور پیشین توانستند اکثریت سنا را در اختیار بگیرند. با پیروزی جمهوریخواهان در انتخابات سنا، میچ مک‌کانل، سناتور جمهوریخواه جای «هری رید» دموکرات رهبری سنا را بر عهده گرفت. او که یکی از منتقدان سرسخت دولت اوباماست، پس از اعلام پیروزی‌اش گفت: «مردم دیگر به این دولت، اعتماد ندارند.» رقابت اصلی برای کسب شش کرسی کلیدی سنا در ایالت‌های ویرجینیای غربی، آرکانزاس، داکوتای جنوبی، مونتانا، کلرادو و جورجیا بود که جمهوریخواهان در هر شش کرسی به پیروزی دست یافتند. از آن‌سو دموکرات‌ها با ازدست‌دادن شش کرسی، 45کرسی مجلس سنا را به دست آوردند.

 

ترکش شکست دموکرات‌ها علاوه‌بر اوباما، به هیلاری کلینتون، نامزد احتمالی حزب دموکرات برای انتخابات ریاست‌جمهوری آتی نیز می‌خورد. او به همراه همسرش بیل کلینتون، رییس‌جمهوری سابق آمریکا برای بسیاری از کاندیداهایی تبلیغ کردند که در نهایت به‌سختی شکست خوردند؛ شکستی که البته دور از ذهن نبود، تقریبا همه نظرسنجی‌ها و تحلیل‌های پیش از انتخابات حاکی از پیروزی جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان بود.

 

محبوبیت باراک اوباما با رسیدن به حدود ۴۰درصد، به پایین‌ترین سطح خود از ابتدای ریاست‌جمهوری‌ او رسیده و این امر در شکست دموکرات‌ها بی‌تاثیر نبوده است. در همین حال، اوباما روز سه‌شنبه گفته بود نقشه انتخاباتی سنا «سخت به نفع جمهوریخواهان» بوده و این موضوع او را با دشوارترین دوره رقابت‌های انتخاباتی یک رییس‌جمهوری که در دور دوم زمامداری‌اش با آن مواجه می‌شود، روبه‌رو کرده است.

 

جمهوریخواهان با بسیاری از قوانین و طرح‌های دولت اوباما در مجلس نمایندگان مخالفت کرده‌اند، با این همه، وجود آنها در اقلیت در سنا (۴۵ به ۵۳ و دونماینده مستقل عمدتا هوادار دموکرات) سبب شده بود که وزنه قانونگذاری و تصویب قوانین کاملا به سود آنها نباشد. با این حال به نظر می‌رسد برای شروع چانه‌زنی با جمهوریخواهان، باراک اوباما، پیشاپیش از رهبران هر دوحزب اصلی در سنا و مجلس نمایندگان دعوت کرده بود که پس از انتخابات با او دیدار کنند.
اخبار بین الملل - شرق

ویدیو مرتبط :
1393/01/16:چیدن میز مذاکره برای تیم خوش مذاکره..!

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مریخ و ونوس پشت میز مذاکره!

عشق

 

تغییرات معمولاً زمان بر است اما می تواند با شما شروع شود. اولین مرحله ایجاد یک زندگی زناشویی رضایت بخش این است که خود را به تغییر کردن متعهد سازید. ابتدا باید بفهمید در زندگی مشترک خود چه نقشی داشته اید و چه کار می توانید انجام بدهید تا زندگی زناشویی متفاوتی داشته باشید. در جریان رشد و تعالی، صبور باشید و فراز و نشیب های تغییر را بپذیرید.

در ادامه مهارت هایی به شما آموزش داده می شود تا روش صحیح گفتگو را آموخته و از زندگی موفق تری برخوردار شوید:

 

- ازدواج چیزی فراتر از زندگی مشارکتی است، کسب یک سری مهارت های اساسی به خصوص مهارت های ارتباط کلامی و غیرکلامی است که به شما کمک می کند که افکار و احساسات خود را به بهترین شکل به همسرتان منتقل کنید و از طرف دیگر قادر به درک کامل احساسات و خواسته های همسرتان شوید.

بیان افکارتان به دیگران اجازه می دهد که بدانند شما کجای این فرآیند هستید و فرض و گمان های غلط دیگران را درباره شما باطل می کند

 

- کلمات قسمتی از پیام هستند نه کل پیام. ما با ژست ها، لبخند، چشم، بالا انداختن ابرو و... هم نظر خود را ابراز می کنیم. بخصوص که در بسیاری از مواقع، رفتار غیرکلامی با کلمات همخوانی ندارد و تاثیر کلمات را کم می کنید. حتی گاهی اوقات رفتار غیرکلامی، مسبب سوء تفاهم ها است.

گاهی اوقات رفتار غیرکلامی شما با کلمات تان تناقض دارد. گاهی اوقات پیام غیرکلامی شما، پیام اصلی و دقیق است یعنی با رفتار غیرکلامی خود، فکر و احساس واقعی خود را منتقل می کنید و با کلمات، احساسی را که همسرتان دوست دارد بشنود را عنوان می کنید. در این موارد، رفتار غیرکلامی، احساس حقیقی را نشان می دهد.

 

ارتباط اثربخش

 

اگر می خواهید اثربخشی ارتباط تان را بیشتر کنید و منظور همسرتان را بهتر بفهمید باید مهارت های لازم را کسب کنید. همچنین باید مایل باشید ارتباط بهتری با همسرتان برقرار کنید و معتقد باشید که می توانید ارتباطتان را بهتر کنید.

 

 

 

اما ارتباط اثر بخش، به این مهارت ها نیاز دارد:

- از طرف خودتان حرف بزنید

 

حرف زدن از طرف خود، نخستین مهارت و اساس سایر مهارت های صحبت کردن است. وقتی شما از طرف خود حرف می زنید، ضمیر شخصی «من» را با همه اجزای چرخه آگاهی تان می آمیزید تا پیامی را ارسال کنید.

 

حرف زدن از طرف خود نشان می دهد که شما مسئولیت آنچه را می گویید می پذیرید، نشان می دهد که صاحب نظر هستید، در نتیجه دیگران پیام های شما را به روشنی و آسان تر می شنوند و بیشتر مستعد قبول حرف هایتان می شوند و کمتر مخالف افکار، احساسات و خواسته های شما خواهند شد.

 

- اطلاعات حسی را توصیف کنید

 

برای توصیف اطلاعات حسی، هر آنچه که می بینید، می شنوید و به طور کلی اطلاعات شما از دنیای بیرون توصیف می شود. مانند « چقدر این لباس برازنده توست» و یا « از شنیدن این حرف بسیار خوشحال شدم»

حرف زدن از طرف خود، نخستین مهارت و اساس سایر مهارت های صحبت کردن است.

 

- بیان افکار

 

بیان افکار عبارت است از عمل گفتن افکار، اعتقادات، تعابیر و تفاسیر و یا انتظارات شما. بیان روشن و واقعی افکار مهم است، زیرا فکر کردن یک فرآیند مداوم است. بیان افکارتان به همسرتان اجازه می دهد که بدانند شما کجای این فرآیند هستید و فرض و گمان های غلط دیگران را درباره شما باطل می کند.

- در میان گذاشتن احساسات

 

در میان گذاشتن احساسات، به معنای بیان و ابراز مستقیم عواطف و هیجانات شماست. این نوع عبارات به ارتباط شما چاشنی اضافه می کند.

 

احساسات به طور متفاوت از طریق رفتار و به طورغیرکلامی بیان می شود: مانند خندیدن، گریستن، درها را به هم کوبیدن و... گر چه ابراز غیرکلامی احساسات می تواند تاثیر زیادی داشته باشد اما ممکن است چندان شفاف نباشد. لذا بیان واضح احساس هایی که با رفتار همراه است، دلایل شما را روشن می کند.

- طرح خواسته ها

 

بیان خواسته ها و تمایلات، به همسرتان اجازه می دهد که بدانند شما تمایل دارید چه چیزی باشید، چه کار کنید و چه چیزی داشته باشید. وقتی جمله هایی را به کار می برید که حاکی از قصد و نیت شما هستند، از کلماتی مثل «من می خواهم...»، «من نمی خواهم... »، «من دوست دارم...»، «من قصد دارم...» و ...استفاده کنید.

 

بیان شفاهی خواسته هایتان برای همسرتان، نیروی قدرتمندی است که علایق شخصی را افزایش می دهد. با بیان خواسته ها، شما از همسرتان می خواهید که خواسته شما را جامعه عمل بپوشاند. رک بودن در مورد آنچه می خواهید یا آنچه بدان تمایلی ندارید، رسیدن به آن را تضمین نمی کند، اما خواسته شما را قابل طرح می سازد و وقتی خواسته های ناگفته شما آشکار شوند، احتمال تعجب همسرتان به حداقل می رسد.

 

در این یادداشت سعی داشتیم به طور مختصر به شما آموزش دهیم که چگونه به روش مثبتی با همسرتان ارتباط برقرار کنید و چطور یک نظام زناشویی موثر و پایدار را به وجود آورید. امید است که این چند سطر مختصر برای شما عزیزان موثر و کاربردی باشد.