روستایی که مردم آن شناسنامه هم ندارند!

قاسمی گفت: چند عروس خانواده ما تهرانی هستند که وقتی گاهی به اینجا می آیند، با وحشت و نگرانی تمام از این آب می گذرند و حالا مدت زیادی است که به همین خاطر پیش ما نمی آیند و ترس دارند و من به آنها حق می دهم اما مسئولان باید توجه کنند که ما هم انسان هستیم، جان داریم و جانمان ارزش دارد. قاسمی گفت: چند عروس خانواده ما تهرانی هستند که وقتی گاهی به اینجا می آیند، با وحشت و نگرانی تمام از این آب می گذرند و حالا مدت زیادی است که به همین خاطر پیش ما نمی آیند و ترس دارند و من به آنها حق می دهم اما مسئولان باید توجه کنند که ما هم انسان هستیم، جان داریم و جانمان ارزش دارد.
                
روستای "چشمه مار" از توابع بخش سراب سرفیروزآباد است که در آن هیچ یک از افراد سواد ندارند، حتی شناسنامه و کارت ملی هم ندارند. این روستاییان حتی عقدنامه ندارند و در طول سالهای گذشته از هیچ امکانات دولتی استفاده نکرده اند.

چندی پیش برخی از مردم کرمانشاه از روستایی حرف می زدند که قرن‌ها با عصر جدید فاصله دارد و مردم این روستا را جزو محروم ترین افراد کشور به حساب می آوردند. بدین منظور خبرنگار مهر، برای صحت این اخبار شخصا به روستای "چشمه مار" مراجعه می کند و از نزدیک پای صحبت‌های مردم این روستا می نشیند.

حسن قاسمی، از بزرگان روستای "چشمه مار" از توابع بخش سراب سرفیروزآباد در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: ما یک خانواده 30 نفره هستیم که از هرگونه امکانات بهداشتی و درمانی، آموزشی، راه، آب و برق محروم هستیم.

این پیرمرد روستایی که دارای دو همسر و 11 فرزند است با اظهار گلایه از بی توجهی بخشدار سرفیروزآباد گفت: خانواده و فامیل 30 نفره ما در روستای چشمه مار سال‌هاست از داشتن راه، دبستان و مدرسه راهنمایی یا دبیرستان و حتی آب و برق و تلفن و هرگونه امکانات رفاهی محروم است و برای اینکه به شهر کرمانشاه رفت و آمد کنیم حتی قایق نداریم و مجبوریم با یک تیوپ و با پارو زدن از آب رودخانه سیمره عبور کنیم و بعد از آن یک منطقه صعب العبور را با الاغ و قاطر طی کنیم تا به جاده اصلی برسیم.

قاسمی با اشاره به خطرآفرین بودن رودخانه سیمره گفت: این رودخانه یک رودخانه وحشی، دارای گودال ها و پیچ و خم های فراوان و بسیار خطرناک است به نحوی که هرساله تعدادی از مردم روستاهای اطراف رابه کام خود می کشد و از بین می برد.

وی درهمین مورد گفت: اگر یک بررسی کوتاه از وضعیت رودخانه سیمره به عمل بیاورید، متوجه خواهید شد که از سالها پیش تاکنون چندین نفر در آبهای خروشان آن غرق شده و خانواده هایشان را داغدار کرده اند .

قاسمی افزود: روستای ما در واقع بین سه استان کرمانشاه، ایلام و لرستان گرفتار و محصور شده است، زمستانهای سرد داریم و اگر یکی از ما به هر دلیل مریض شود با اینکه فقط تا کرمانشاه 50 کیلومتر فاصله داریم اما به خاطر صعب العبور بودن و نداشتن راه، بیمارانمان از دست می روند کما اینکه من یک دخترم را به دلیل بیماری و عدم امکانات کافی از دست دادم و هیچ کاری از دستم بر نیامد.

این پیرمرد رنج کشیده روستایی با اشاره به اینکه چند مدت پیش در مسیر رفتن به شهر با یک قلاده خرس وحشی درگیر شده است، گفت: بیشتر مواقع به خاطر نبودن وسیله نقلیه، مجبوریم که 20 تا 30 کیلومتر مسیر را با پای پیاده در گرمای تابستان و سرمای زمستان در مسیرهای سنگلاخی کوه، طی کنیم.

وی افزود: منطقه ای که ما در حال حاضر در آن زندگی می کنیم تا قبل از پیروزی انقلاب از نظر تقسیمات کشوری، جزء حوزه انتظامی استان لرستان بود اما بعد از انقلاب، بر اساس تقسیمات کشوری به استان کرمانشاه ملحق شدیم.

حسن قاسمی تصریح کرد: ما قبلا عشایر بودیم و ییلاق و قشلاق می کردیم و چون این رفت و آمد مکرر برایمان خیلی سخت شده بود و از طرفی مراتع "چشمه مار" و "کالگه" و "شهری" یعنی روستای همجوار و نزدیک چشمه مار مراتعی غنی بود این منطقه را برای سکونت انتخاب کردیم و همین جا ماندیم، اما از آن زمان تا حالا با بدترین وضع زندگی می‌کنیم و اگر تنها چشمه روستا نبود حالا حتی آب خوردن هم نداشتیم.

وی در پاسخ این سئوال که آیا تاکنون مسئولان به روستای شما آمده اند، یا برای اهالی روستا عملا کاری انجام داده اند، گفت: هیچ مسئولی تا حالا به روستای ما نیامده و گرچه ما از توابع بخشداری سرفیرزآباد هستیم اما مسئولان این بخشداری حتی یک بار هم به روستای ما نیامده اند و اصولا هیچ توجه و اعتنایی به مشکلات و رنجهای ما نمی کنند و ما نمی دانیم دادمان را پیش چه کسی ببریم و بگوییم راه برای عبور و مرورمان نداریم.

قاسمی گفت: چند عروس خانواده ما تهرانی هستند که وقتی گاهی به اینجا می آیند، با وحشت و نگرانی تمام از این آب می گذرند و حالا مدت زیادی است که به همین خاطر پیش ما نمی آیند و ترس دارند و من به آنها حق می دهم اما مسئولان باید توجه کنند که ما هم انسان هستیم، جان داریم و جانمان ارزش دارد.

قاسمی تاکید کرد: اگر یک بولدوزر راهسازی فقط چند ساعت روی راه روستایی ما کار کند، ما با این همه دردسر و خطر مواجه نمی شدیم و بخشی از مشکلاتمان حل می‌شد زیرا در این روستاهای دورافتاده اطراف سیمره، پل برای عبور از این رودخانه وحشی وجود ندارد و بعد از عبور از رودخانه با همه خطراتی که دارد و جان اهالی روستاها را به طور جدی تهدید می کند، ناچارا مسافت زیادی را از راه های کوهستانی با احشام خود طی می کنیم تا بتوانیم از جاده اصلی  به کرمانشاه برویم و نیازهایمان را برطرف کنیم.

وی گفت: هیچ یک از ما سواد نداریم، شناسنامه و یا کارت ملی برای شناسایی نداریم، حتی عقدنامه هم نداریم و در طول سال‌های گذشته از دریافت هرگونه کوپن و یارانه و ... محروم بوده ایم و هیچ یک از ما، از هیچ مزایایی که حق مسلم ما است به هیچ وجه استفاده نکرده ایم و اگر لطف و پیگیری خبرنگار مهر نبود که تا کنون موفق به گرفتن چند شناسنامه برای ما شده، ما حتی از داشتن این چند شناسنامه هم محروم بودیم.

حسن قاسمی گفت: ما حدود هزار گوسفند داریم که نیاز شدید به مرتع و علوفه کافی برای چرا دارند و مراتع این روستا برای ما حیاتی است و مسئولان به جای اینکه به مشکلات و کمبودهای مطرح شده ما رسیدگی کنند، منابع طبیعی هم خود مشکل دیگری برای ما شده و گاهی مانع چرا کردن دام‌های ما از این مراتع می شود.

قاسمی در پایان تاکید کرد: خانواده های ما در این روستای دورافتاده واقعا گرفتار شده اند و این درست نیست که هیچ مدیر و مسئولی به فکر ما نبوده و نیست و نه تنها گرفتاری و مشکلات ما را نمی فهمند بلکه اساسا هیچ یک از ما را به عنوان شهروندان این مملکت به حساب نمی آورد.

اهالی روستای چشمه مار، از توابع فیروزآباد مردمی خونگرم، مهمانواز و با فرهنگ هستند که خبرگزاری مهر کرمانشاه، اولین رسانه استان و کشور است که تاکنون از محرومیت‌ها و کاستی های این روستا یادی کرده است.

 که خود از نزدیک با اهالی مناطق فوق دیدار و گفتگو  داشته قصد دارد با مراجعه دوباره به روستای مذکور، گزارش تصویری کاملتری از محرومیت ها و مشکلات مردم این منطقه و روستاهای همجوار تهیه کند.

منبع: مهر

ویدیو مرتبط :
شناسنامه

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

4500 ایرانی بی شناسنامه در سیستان و بلوچستان/ روستایی که همه آنها بی سوادند و هویت قانونی ندارند

 
 اخبار اجتماعی -  4500 ایرانی بی شناسنامه در سیستان و بلوچستان/ روستایی که همه آنها بی سوادند و هویت قانونی ندارند

این افراد همچنین در زمره معدود افرادی هستند که علیرغم نیاز شدید مالی و در نهایت فقر هیچ گاه موفق به دریافت یارانه نقدی نیز نشدند در حالیکه اساس اجرای طرح< حمایت از نیازمندان واقعی جامعه بوده است.

در این رابطه بخشدار بنت شهرستان نیکشهر در جنوب سیستان و بلوچستان گفت: شماری از اهالی این بخش که برخی بالای 40 تا 50 سال سال سن دارند، هنوز شناسنامه ندارند.

فرامرز دانش گفت: چند هزار نفر در استان سیستان و بلوچستان فاقد شناسنامه هستند که از این تعداد دست کم 500 نفر در دهستان توتان و مُهمدان این شهرستان در پایین ترین سطح استاندارد زندگی می کنند.

او گفت: در دهه های گذشته به دلایلی همچون نبود نمایندگی ثبت احوال در محل، دوری از مرکز شهرستان و فقدان راه ارتباطی مناسب، بی سوادی و ناآگاهی از مزایای شناسنامه، زایمان در منزل یا بیابان، کمبود درآمد و مشکلات دیگر این افراد موفق به دریافت شناسنامه نشده اند.

او گفت: بی شناسنامه ها در بخش بنت از انواع خدمات عمومی نظیر دریافت یارانه، بیمه درمانی، حساب بانکی، دریافت انشعاب آب، برق، تلفن و سایر موارد محروم هستند و حتی نمی توانند سفر کنند.

بخشدار بنت با تصریح بر اینکه مسوولان ذیربط باید با حساسیت بیشتری موضوع فاقدان شناسنامه را رسیدگی کنند، خواستار راه اندازی نمایندگی مستقل ثبت احوال در این بخش جنوبی سیستان و بلوچستان برای آسان سازی در کار مردم و ارائه مناسب خدمات عمومی شد.

او کفت: اهالی دهستان توتان و مهمدان بویژه فاقدین شناسنامه در وضعیت بد معیشتی زندگی می کنند به طوریکه دچار سوء تغذیه شده و به سبب کمبود ویتامین ها مبتلا به شب کوری هستند، هرچند گرچه با تلاش بسیج جامعه پزشکی تعدادی از آن ها درمان شده اند.

او گفت: در حالی این افراد در نهایت آسیب پذیری می بایست زیر پوشش نهادهای حمایتی از جمله بهزیستی و کمیته امداد قرار گیرند متاسفانه حتی از دریافت یارانه نقدی نیز محروم مانده اند.

او گفت: شاید در قرن 21 زندگی افرادی از این نوع برای عموم مردم باور پذیر نباشد اما باید اذعان کرد فاقدین شناسنامه به روش انسان های اولیه زندگی کرده و در بیابان دور از هر نوع امکانات و خدمات زیست می کنند.

همچنین محمد شاهوزایی بخشدار تَلنگ در شهرستان قصرقند هم گفت: فاقدین شناسنامه بی سواد بوده و از حقوق خویش آگاهی نداشته و حتی اطلاعات چندانی از دنیای اطراف خود ندارندو به طور مثال اهالی روستایی گواجوییک از توابع این بخش که 100درصد بی سواد و فاقد شناسنامه هستند، تصور می کنند روستای مجاور آن ها (شارَک) شهرستان است.

همچنین ابراهیم جامی رییس اداره ثبت احوال شهرستان نیکشهر گفت: یکی از بزرگترین مشکلات برای تشخیص هویت فاقدین شناسنامه نبود آزمایشگاه تشخیص دی. ان. ای در سطح شهرستان و حتی منطقه جنوب سیستان و بلوچستان است که باید هویت اصلی فاقدین شناسنامه را مشخص کند.

وقتی در رابطه با دلیل طولانی شدن روند ارائه شناسنامه به افراد بی هویت نظر مدیرکل ثبت احوال سیستان و بلوچستان را جویا شدیم که وی در پاسخ گفت: برای حدود چهار هزار و 500 نفر افراد فاقد شناسنامه در سطح استان اقدامات لازم از جمله اخذ مدارک، تکمیل فرم پرسشنامه، انگشت نگاری و تعیین سن انجام شده است.

رضا راحت دهمرده گفت: پرونده این افراد برای انجام استعلامات در رابطه با تایید هویت و تابعیت به مراجع ذیصلاح و شورای تامین استان ارسال شده و در صورت تایید هویت و تابعیت این افراد از سوی این مراجع، در کمترین زمان ممکن نسبت به صدور شناسنامه اقدام خواهد شد.

او با بیان اینکه افراد فاقد شناسنامه باید ایرانی بودن خود را با سند و مدرک ثابت کنند، گفت: بر اساس قانون و دستورالعمل، وظیفه ثبت احوال تشکیل پرونده برای افراد فاقد شناسنامه و مشکوک تابعین است اما بررسی میدانی در رابطه با مشخص شدن هویت و تابعیت این افراد از طریق مراجع ذیصلاح قابل انجام است.

مدیرکل ثبت احوال سیستان و بلوچستان گفت: بر اساس آمار به طور متوسط در هر سال هزار مورد از پرونده های فاقدان شناسنامه در شورای تامین استان تعیین تکلیف می شود.

راحت دهمرده ادامه داد: از سال 74 تاکنون 14 هزار پرونده فاقدان شناسنامه و مشکوک تابعین در شورای تامین سیستان و بلوچستان تعیین تکلیف شده است.

او با یادآوری وجود 350 پرونده برای مشکوک تابعین (افراد با تابعیت مشکل دار دارای شناسنامه) در سیستان و بلوچستان، گفت: با دستور اکید استاندار به مراجع ذیصلاح تا پایان امسال باید پرونده تمام فاقدان شناسنامه و مشکوک تابعین استان تعیین تکلیف شود.

اخبار اجتماعی - ایرنا