روایت برادر خاتمی از ماجرای رای دماوند

روایت برادر خاتمی از ماجرای رای دماوند

به گزارش انصاف نیوز، وی گفت: سید محمد هر وقت خیلی در تصمیم گیری تردید دارد، به اتاقش می رود و دو رکعت نماز می خواند و وقتی برمی گردد، دیگر مشکلی وجود ندارد!

علی خاتمی توضیح داد: روز انتخابات مجلس، ساعت 6 صبح از تهران خارج شد تا او را پیدا نکنند و از او نخواهند که برود و رای بدهد. اما چند ساعت بعد خانمش تماس گرفت که سید حالش خیلی بد است و فشارش رفته بالای 18 اما آرام نمی گیرد. من سریعا خودم را رساندم و دیدم مدام با استرس دارد راه می رود و با خود می گوید که چی کار کنم؟ چه کار کنم؟

برادر سید محمد خاتمی افزود: به او گفتم داداش مثل همیشه که با دو رکعت نماز تکلیف ات را روشن می کنی، این بار هم برو و ببین به چه نتیجه ای می رسی. قبول کرد و رفت به اتاق کناری و تا چند ساعت بیرون نیامد. بعد که از اتاق خارج شد، چهره اش آرام بود و با آرامش گفت برویم رای بدهیم.

سیدعلی خاتمی گفت: خدا می داند اگر آن روز سید محمد آن کار را نمی کرد، بساط اصلاحات برای همیشه جمع می شد. خاتمی یه همچین روزی را می دید.

عکسی از لحظه ی رای دادن خاتمی در دماوند که  فارس در آن روز منتشر کرد.

انصاف نیوز

13 اسفند 1390: چرا خاتمی در دماوند رای داد؟!

13 اسفند 1390:

چرا خاتمی در دماوند رای داد؟! 

خبرسازترین رویداد نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در روز جمعه 12 اسفند 1390 حضور سید‌محمد خاتمی رئیس‌جمهور سابق در پای صندوق رای بود؛ خبری که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های‌ خبری داشت و این بازتاب به دو گونه بود.

همانگونه که پیش‌بینی می‌شد رسانه‌های اصولگرا از حضور خاتمی در پای صندوق رای، استقبال کردند و آن را پاسخی به تحریم‌کنندگان انتخابات ارزیابی کردند و حامیان عدم شرکت در انتخابات نیز به شدت علیه خاتمی موضع‌گیری کرده و او را مورد انتقاد و نکوهش قرار دادند، این عکس‌العمل به این دلیل بود که خاتمی شرط‌هایی برای حضور در انتخابات گذاشته بود و بر اساس آن شروط‌، بسیاری از اصلاح‌طلب‌ها فرصت و شرایط کاندیداتوری در انتخابات و تبلیغات مناسب را از دست دادند. 

سیدمحمد خاتمی در دماوند پای صندوق رای رفت ولی تصویری گرفته شده توسط گوشی همراه از وی منتشر شد. محمد علی ابطحی در 13 اسفند در این باره نوشت: شجاعت تصمیم‌گیری برای خاتمی در شرکت در انتخابات بد‌ترین خبر برای افراطیون درون حاکمیت بود که بسیاری از نقشه‌ها را برهم زد. 

من در مصاحبه چند ماه پیش که با یکی از سایت‌ها داشتم و تفاوت‌های جنبش سبز که به خاطر اعتراض به انتخابات شکل گرفته بود را با جریان اصلاحات که برای نهادینه کردن اصلاح درونی به وجود آمده بود متذکر شدم، با همین موج مخالفت روبرو شد.

همچنین با اینکه تعمدا هفته‌های طولانی آقای خاتمی را ندیده بودم و در مورد انتخابات حرفی با ایشان نزده بودم، به راحتی برای همه دوستانم پیش‌بینی می‌کردم که آقای خاتمی در انتخابات شرکت خواهد کرد و عدم شرکت آقای خاتمی در انتخابات مجلس را یک اشتباه استراتژیک سیاسی می‌پنداشتم.

شجاعت تصمیم گیری برای آقای خاتمی در شرکت در انتخابات بدترین خبر برای افراطیون درون حاکمیت بود که بسیاری از نقشه‌ها را برهم زد. 

رسالت مهمتر آقای خاتمی به عنوان حافظ اندیشه اصلاح طلبی در کشور که می‌تواند در پس این امواج پر‌خشونت، راه بی تنش و درون حاکمیتی را برای سربلندی کشور مدیریت کند، می‌تواند دلیل این شجاعت تلخ باشد. چرا تعارف می‌کنیم؟ آقای خاتمی اصلاح طلبی بود که از ابتدای حضور در صحنه سیاسی خودش را درون نظام و منتقد شیوه‌های اجرایی معرفی می‌کرد. روش اصلاح‌طلبی هم علی رغم همه انتقادات، از درون صندوق‌های انتخابات می‌گذشت. حتی انتخاباتی که ده‌ها اعتراض به شیوه برگزاری آن باشد.

شرکت نکردن در انتخابات و تحریم آن منش متفاوتی با شعارهای همیشکی آقای خاتمی‌بود و در صورت عدم شرکت و طبعا ورود جبهه پرفشاری بر هواداران، آقای خاتمی را در معرض این سوال جدی قرار می‌داد که چرا به عنوان یک صاحب مکتب اصلاحگری از مبانی خود عقب کشیده است؟ 

چند روز بعد، سید محمد خاتمی درباره حضورش در انتخابات بیانیه ای صادر كرد که در مقدمه آن نوشته بود: در فضای رسانه‌ای، از جمله پایگاه اطلاع رسانی کلمه و از سوی فعالان سیاسی و اجتماعی و دوستداران اصلاحات، بخصوص جوانان عزیز در داخل و خارج، حضور من در انتخابات مجلس با ابهام‌ها، پرسش‌ها، انتقادها و اعتراض‌ها مواجه شده است که از جمله اصحاب کلمه بخشی از آن را به من منعکس کرده اند. احترام به مردم و احساسات آنان ایجاب می کند که از همین طریق دوستانه و خودمانی مطالبی را بیان کنم. 

در ادامه بیانیه سید محمد خاتمی آمده بود: «با وجود سختی و پیچیدگی این مسأله انتظار ندارم که همگان از توضیحات من قانع شوند، بخصوص که محدودیت ما در اطلاع‌رسانی فضایی را از هر طرف ایجاد کرده که هم توقعاتی خارج از امکانات و مصلحت مطرح می شود و هم تبیین کامل آسان نیست. وجود چنین ابهام‌ها و پرسش‌ها در فضای عمومی به ویژه از سوی کسانی که در این سال‌ها متحمل مشکلات و محدودیت‌های گوناگون و هزینه‌های سنگین شده‌اند امری طبیعی است.

من نمی توانم از کنار این پرسش‌ها و تحلیل‌ها و احساسات پاک آسیب دیده بی تفاوت بگذرم و احترام خود را به ناقدان و حتی مخالفانم تکرار نکنم. با ذکر این نکته که بحث تفصیلی در این باب به مجال مناسب‌تر واگذار می شود چند نکته را یادآور می‌شوم.

عزیزان

اقدام من از منش و بینش سیاسی و فکری من و آن چه به آن باور دارم و پای بندم ریشه می‌گیرد. من از موضع اصلاحات و در جهت نگاه داشت روزنه‌های اصلاح‌طلبی که آن را مهم‌ترین و بلکه تنها راه سربلندی کشور و دست یابی به آرمان‌های اصیل انقلاب و تأمین حقوق مردم و مصالح ملت می دانم و نیز برای دفع مخاطرات و تهدیدهای درونی و بیرونی اقدام کرده ام. هدف ممکن و مطلوب، بازگرداندن امور به موقعیتی است که در آن مصلحت کشور و خواست‌های اساسی و تاریخی مردم اصل قرار گیرد.

من براساس راهبرد اصلاح‌طلبانه به آشتی ملی و بازگشت به آرمان‌های اصیل انقلاب و قانون اساسی و ایجاد فضای همدلی و مشارکت همگان دعوت کرده و می کنم و انتظار داشته و دارم که همه با اسیر نماندن در گذشته و با نگاه به آینده روند تازه‌ای را در کشور آغاز کنند. تأکید اصلاح‌طلبی بر روندها و اقدام‌های قانونی و غیرخشونت‌آمیز به این معنا نیست که اصلاح امور کشور بدون پرداخت هزینه میسر است.

اما در هر اقدام سیاسی در نظر گرفتن مصالح و شرایطی که نیروهای فعال در داخل کشور با آن مواجه اند ضرورت دارد. در مورد انتخابات مشارکت فعال و معرفی نامزد طبعاً در گرو وجود شرایط مناسب است.

مصالح بزرگ‌تر کشور و اصلاحات مقدم بر ملاحظات شخصی است و اقتضائات خاص خود را دارد. تعیین استراتژی عدم معرفی نامزد و ارائه لیست هیچگاه به معنی تحریم انتخابات نبود و می بایست این امر را در عمل اثبات کنیم تا با گرفتن هرگونه بهانه‌ای از بدخواهان روزنه ای برای امکان مفاهمه بیشتر با تکیه بر حقوق و مصلحت مردم و پیشرفت واقعی کشور باز شود. 

امیدوارم درک مشترکی از شرایطی که در آن قرار گرفته‌ایم به وجود آید. تردیدی ندارم که احساسات و داوری‌ها در زمان مناسب می‌تواند به آنجا برسد که به جای هرگونه توجیهی، چه از سر افراط و چه از سر تفریط، درستی تصمیم‌هایی در جهت منافع و مصالح ملی و پیشبرد اصلاحات در درون نظام جمهوری اسلامی گرفته می شود اولویت پیدا کند و انشاء‌الله گشایش در کارها فراهم آید.»/مردم سالاری