دولتی ها نگران از دست رفتن موقعیت خود در خودروسازی ها هستند

 

 

 

به دنبال واگذاری بلوک سهام 18 درصدی دو شرکت ایران خودرو وسایپا، حاشیه سازی ها، جنجال ها و کارشکنی های مختلفی از سوی برخی مدیران دولتی وسازمانهای دولتی مطرح شد تا مانع آثار این خصوصی سازی بر کاهش نفوذ مدیران دولتی در این دو شرکت شوند.

در این میان برخی مدیران وزارت صنایع ومعادن و سازمان گسترش  در ظاهر از خصوصی سازی سخن می گویند اما به خاطر کاهش نفوذ خود درهیات مدیره و فعالیت این دوخودروساز، عملا با خصوصی سازی و تغییر ترکیب سهامداران و اعضای هیات مدیره ایران خودرو وسایپا مخالفت می کنند.

در هفته های اخیر، بحث هایی سیاسی در زمینه تغییر مدیرعامل ایران خودرو مطرح شده و برخی کارشناسان معتقدند که با وجود عملکرد مثبت نجم الدین از جمله در افزایش سود سهام ایران خودرو ، عده ای از مدیران دولتی و برخی مدیران وزارت صنایع، به دنبال فشار بر مدیرعامل ایران خودرو بوده اند تا او را وادار کنند تادر مسیر خصوصی سازی ایران خودرو، برنامه هایی را اجرا کند تا نفوذ مدیران دولتی درهیات مدیره و عملکرد ایران خودرو همچنان حفظ شود . از این رو هشدار داده اند که ایران خودرو باید سهام شرکت های قطعه ساز را خریداری کند ومانع نفوذ شرکت های قطعه ساز در روند خصوصی سازی بقیه سهام دولتی ایران خودرو شود.

برخی کارشناسان، دلیل این فشارها را واگذاری قریب الوقوع بلوک بزرگ 18 درصدی سهام ایران خودرو در آینده نزدیک ارزیابی کرده اند و معتقدند که برخی مدیران وزارت صنایع و معادن بیم آن دارند که در آستانه یک واگذاری بزرگ دیگر، شرکت های قطعه سازی و سرمایه گذاران بخش خصوصی، بخش عمده ای از سهام ایران خودرو را در اختیار بگیرند و به دنبال آن ترکیب هیات مدیره تغییر کند و مانع نفوذ مدیران دولتی درایران خودرو شود.

براین اساس، برخی مدیران دولتی فشار خود را بر مدیریت ایران خودرو افزایش داده اند و به دنبال آن هستند که با دلسرد کردن شرکت های قطعه ساز و فشار بر آنها عملا زمینه ای را فراهم کنند تا در واگذاری بزرگ بعدی بلوک سهام ایران خودرو، هیچ شرکت قطعه ساز و خصوصی نتواند مالک بلوک سهام 18 درصدی بعدی شود .

این مدیران دولتی به دنبال آن هستند تا با خالی کردن عرصه رقابت به نفع شبه دولتی ها، عملا زمینه واگذاری سهام ایران خودرو و سایپا به شرکت های شبه دولتی زیر نظر وزارت رفاه، بنیاد شهید و... را فراهم کنند ودر نتیجه بازهم نفوذ مدیران دولتی را در ایران خودرو و سایپا تداوم ببخشند و ازاین طریق بتوانند بر تصمیمات و عملکرد هیات مدیره تاثیر بگذارند وهمچنان منافع شرکت های اقماری وابسته به خود را حفظ کنند.

براین اساس، ضروری است که مدیران ارشد کشور که اعتقاد راسخ به خصوصی سازی و آثار آن بر بهبود ساختار مالکیت، بهره وری و کارایی شرکت های صنعتی دارند، بر نحوه عملکرد و کارشکنی های این مدیران دولتی و وابستگان آنها نظارت کنند و مانع کارشکنی و فشارآنها در مسیر خصوصی سازی واقعی شرکت های خودروساز شوند....../تحلیل:عصرایران

ویدیو مرتبط :
از دست رفتن موقعیت عالی گلزنی توسط امید عالیشاه

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

خزيدن يا چهار دست و پا رفتن کودکان

 

 

 

حركت به صورت چهار دست و پا به كودك شما كمك مي كند كه عضلات خود را به اندازه كافي تقويت كند تا براي راه رفتن آماده شوند اين اولين كاري است كه او به تنهايي براي جستجوي محيط اطراف خود انجام مي دهد. به طور معمول، كودك ابتدا ياد مي گيرد تا تعادل خود را بر روي دستها و پاها حفظ كند، سپس ياد مي گيرد كه با حركت دادن زانوهايش به جلو و عقب، حركت كند.

 

چه زماني اين توانايي را بدست مي آورد؟

اكثر كودكان در سنين بين 6 تا 10 ماه ياد مي گيرند كه چهار دست و پا راه بروند. اما بعضي از كودكان هيچ وقت چهار دست و پا راه نمي روند و در عوض، در حالت نشسته حركت مي كنند (در واقع، خودش را روي زمين مي كشد)، بر روي شكم خود مي ليزند، يا مستقيما تلاش مي كنند كه بلند شوند، بايستند و نهايتا راه بروند. مهم اين است كه كودك شما حركت كند و نحوه حركت كردن او چندان مهم نيست.

 

اين توانايي چگونه در او ايجاد مي شود؟

معمولا پس از اينكه كودك بتواند به تنهايي و بدون كمك والدين بنشيند (كه اين توانايي در اكثر كودكان بين 6 تا 7 ماهگي ايجاد مي شود)، چهار دست و پا راه رفتن را آغاز مي كند. بعد از اين مرحله، او مي تواند سر خود را بالا نگه دارد تا اطراف خود را نگاه كند، و عضله هاي بازو، پا و پشت او به اندازه كافي قوي هستند كه هنگام حركت، از افتادن او روي زمين جلوگيري كنند.

معمولا طي دوماه، كودك به تدريج ياد خواهد گرفت كه از حالت نشسته به حالت چهار دست و پا تغيير وضعيت دهد، و به زودي مي فهمد كه با كشيده نگه داشتن و حركت دادن عضلات در حالتي كه بدن او به موازات زمين قرار گرفته است، مي تواند به جلو و عقب حركت كند.

بين 9 تا 10 ماهگي، او مي فهمد فشاري كه از طريق زانوها بر بدن وارد مي كند، براي آغاز حركت كافي است. با افزايش مهارت، او ياد مي گيرد كه از حالت چهار دست و پا، مستقيما دوباره به حالت نشسته برگردد. او تكنيكهاي پيشرفته چهار دست و پا راه رفتن را هم ياد خواهد گرفت: براي جلو رفتن، يكي از دستها و پاي طرف ديگر بدن را با هم حركت مي دهد، به جاي آنكه دست و پايي را كه در يك طرف بدن قرار گرفته اند با همديگر حركت دهد. پس از آن، تنها تمرين است كه حركتهاي او را كامل تر مي كند. مراقب او باشيد و به او كمك كنيد تا در يك سالگي بتواند به خوبي روي چهار دست و پا راه برود.

اگر كودك شما به جاي جلو رفتن، چهار دست و پا عقب مي رود، يا در حالت نشسته حركت مي كند (در واقع، خودش را روي زمين مي كشد: يك پا را جلو و يك دست را عقب مي گذارد، و خود را به جلو مي كشد) ، يا اصلا چهار دست و پا راه نرفته بلكه مستقيما تلاش مي كند روي دو پا راه برود، نگران نباشيد. اگر او حركت كند (نوع حركت كردن مهم نيست)، نشانه سالم بودن او است.

 

 

 

 

مرحله بعد چه خواهد بود؟

پس از اينكه كودك شما ياد گرفت به خوبي روي چهار دست و پا راه برود، تنها يك مرحله ديگر تا حركت كامل او باقي مانده است: راه رفتن روي دو پا. براي كسب اين توانايي، به زودي خواهيد ديد كه او به محض اينكه بتواند دست خود را به چيزي بگيرد، تلاش خواهد كرد تا خود را بالا بكشد، چه اين چيز پايه صندلي باشد يا پاي مادربزرگش! هنگامي كه احساس كند هنگام ايستادن بر روي دو پا تعادل دارد، آماده مي شود كه روي پاي خود (بدون كمك ديگران) بايستد و با گرفتن اشيا اطراف، كمي راه برود. پس از آن، تنها زمان و تمرين است كه موجب خواهد شد توانايي او افزايش پيدا كند: راه رفتن، دويدن، پريدن و جهيدن!

 

 

نقش شما چيست؟

همانند نقشي كه در افزايش مهارتهاي ديگر كودك (از قبيل گرفتن اشيا مختلف) داشته ايد، بهترين راه براي تشويق كودك به چهار دست و پا راه رفتن، قرار دادن اسباب بازيها يا ساير اشيا مورد علاقه او (حتي خودتان) در دسترس كودك است. همچنين شما مي توانيد بالش، كوسن يا جعبه هايي را به عنوان مانع در مسير او قرار دهيد، تا او تلاش كند از اين موانع بگذرد. اين كار به افزايش اعتماد به نفس، سرعت و چابكي او منجر مي شود. فقط نبايد او را تنها بگذاريد؛ اگر او زير يك بالش يا در يك جعبه گير بيفتد، حتما خواهد ترسيد و حتي ممكن است در معرض خطر خفگي نيز قرار بگيرد.

كودكي كه چهار دست و پا حركت مي كند، ممكن است شيطنتهاي زيادي انجام دهد و دردسر ساز باشد. پس اطمينان حاصل كنيد كه خانه شما براي كودك ايمن است (اشيا خطرناك در دسترس او قرار ندارند) و خصوصا درباره درهاي خانه كه به راه پله ها منتهي مي شوند مراقبت زيادي به عمل بياوريد. مطمئنا كودك شما مايل خواهد بود تا اين راه پله ها را نيز بكاود، كه البته اين كار براي او همانند فتح قله اورست است! اما اين كار ممكن است براي او بسيار خطرناك باشد، پس تا زماني كه مطمئن نشده ايد كودك شما مهارت كافي براي اين كار دارد (معمولا تا 12 ماهگي)، از رفتن او به سمت پله ها جلوگيري كنيد. حتي پس از آن نيز بايد هنگام حركت كودك بر روي پله ها، از نزديك از او مراقبت كنيد.

هنوز لازم نيست كه براي كودك خود كفش بخريد. معمولا پيش از زماني كه كودك بتواند به خوبي راه برود، نيازي به استفاده از كفش نخواهد داشت.

چه وقت بايد نگران شويد؟

مهارتها و توانايي ها در كودكان مختلف، به طور متفاوت رشد مي كنند و برخي مهارتها در برخي كودكان سريعتر از ساير كودكان ظاهر شده و پيشرفت مي كنند. اما اگر كودك شما بعد از يك سال زندگي، هيچ علاقه اي به حركت كردن از خود نشان نداده است (به صورت خزيدن، چهار دست و پا راه رفتن، غلت خوردن يا خود را به جلو و عقب كشيدن)، تلاش نكرده است كه دستها و پاهاي خود را هماهنگ با يكديگر حركت دهد، يا ياد نگرفته است كه چگونه از هر دو دست و دو پاي خود به طور متعادل استفاده كند، اين موضوع را حتما با پزشك وي در ميان بگذاريد. به خاطر داشته باشيد كه كودكان نارس، اين مهارتها و ساير مهارتها را چند ماه ديرتر از همسالان خود، بدست مي آورند.