دردسرهای فرزندان چاوز

 

 اخبار بین الملل - دردسرهای فرزندان چاوز

 اعتراضات علیه حاکمان این کشور در هفته‌های اخیر وارد مرحله جدید و البته خطرناکی شده است. معترضان به تورم بالا، جرم و جنایت گسترده و کمیاب بودن کالاهای اساسی و سرکوب‌های سیاسی در کشورشان اعتراض دارند.

 

بدنبال دور جدید تنش میان معترضین با دولت حاکم، نیروهای امنیتی ونزوئلا صدها تن از دانشجویان این کشور را که با هدف اعتراض به نیکولاس مادورو، اقدام به برپایی کمپ‌هایی در مکان‌های عمومی کرده بودند، بازداشت کرد. نیروهای امنیتی با هدف برچیدن این کمپ‌ها که یکی از آن‌ها مدت‌ها رفت‌و‌آمد را یکی از خیابان‌های اصلی کاراکاس مختل کرده بود،‌ به آن‌ها حمله کردند.در این ناآرامی‌ها حدود 800 نفر زخمی و 3000 تن دیگر بازداشت شدند که 400 تن از آن‌ها همچنان در زندان به سر می‌برند.

میگوئل رودریگوز، وزیر کشور ونزوئلا که بخشی از دستگیری‌ها را تائید می‌کند،اعتقاد دارد دانشجویان معترض با استفاده از این کمپ‌ها به عنوان مقری برای عملیات و برگزاری اعتراضات خشونت‌بار در سایر نقاط کاراکاس استفاده نمود. به گفته وی،نظامیان در حملات خود مواد مخدر، سلاح و مواد منفجره و تمامی وسایلی را که هر روز توسط این معترضان استفاده می‌شد، ضبط کردند. اتهامی که از سوی مخالفین بشدت رد می‌شود.

از چهارم فوریه که ونزوئلا به صحنه اعتراضات سیاست‌های نیکلاس مادورو رییس جمهور سوسیالیست این کشور تبدیل شده است دولت ونزوئلا از طرق مختلف سیاسی و امنیتی بدنبال کنترل این اعتراضات است. دیوسدادو کابیو رئیس پارلمان این کشور اعتقاد دارد معترضین خیابانی توسط رهبران مخالف دولت هدایت می‌شوند.

 

به همین دلیل هیچ کدام از آنها اقدامات خشونت‌آمیز خیابانی را محکوم نمی‌کنند. اعتراضات خیابانی صلح آمیز نیستند و همه ما باید اقدامات خشونت آمیز را محکوم کنیم. اکنون زمان بخشش نیست بلکه زمان اجرای عدالت است. مخالفان راستگرا قصد ندارند از راههای دموکراتیک به قدرت برسند، آنها می‌خواهند با کودتا رئیس جمهور قانونی را سرنگون کنند. طبق اطلاعات نیروهای امنیتی، رهبران مخالف دولت در خطر هستند و ما با آنها تماس گرفته‌ایم و اخطارهای لازم را داده‌ایم.

رویدادهای داخلی ونزوئلا البته با واکنش‌هایی در آمریکا روبرو بود. مقامات وزارت امور خارجه آمریکا اخیرا گزارش جدیدی را در مورد نقض تظاهرات خیابانی در ونزوئلا که در هفته‌های اخیر در این کشور آغاز شده است، به کمیته مجلس سنا ارائه کردند و قرار است گروهی از نمایندگان نسخه‌ای از تحریم‌ها را علیه کاراکاس نهایی کنند.هر دو گروه نمایندگان آمریکا در زمینه اعطای پانزده میلیون دلار کمک جدید این کشور به منظور پیشبرد دموکراسی و حکومت قانون در ونزوئلا اتفاق نظر دارند.

 

نمایندگان آمریکا اعطای روادید به مقامات ونزوئلا را که در سرکوب تظاهرات ضد دولتی توسط دانشجویان و رهبران مخالف این کشور دست دارند، ممنوع کرده و دارایی این افراد را نیز مسدود کرده‌اند. تحرکات جدید کنگره آمریکا نشانگر این واقعیت است که این کشور به اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه دولت ونزوئلا نزدیک‌تر می‌شود.

سناتور مارکو روبیو از مجلس سنای آمریکا مدعی است این پیامی بسیار مهم برای ونزوئلا است و زمانی این مجازات‌ها برای مقامات این کشور در نظر گرفته می‌شود که گروههای حقوق‌بشر مقامات امنیتی ونزوئلا را به بازداشت، شکنجه و حتی قتل تظاهرکنندگان بدون سلاح متهم می‌کنند. تحریم‌ها باید هر فردی را که مسئول نقض حقوق بشر است، هدف قرار دهد.در گزارش مجلس سنا آمده است قضات و دادستان‌های ونزوئلا بارها به صورت نظام‌مند از نقض حقوق بشر و بدرفتاری نیروهای امنیت این کشور چشم پوشی کرده‌اند.مادورو و مقامات ونزوئلا معترضان را به اعمال خشونت در این کشور متهم کرده و اعلام می‌کنند این تظاهرات به صورت هماهنگ شده و به منظور سرنگون کردن دولت برگزار می‌شود.

بی‌شک اختلافات ونزوئلا و آمریکا وارد مرحله جدیدی شد. مادورو رئیس جمهور ونزوئلا هشدار می‌دهد اگر آمریکا اقدام به تحریم ونزوئلا بکند ما نیز مجبور خواهیم شد پاسخ قاطعانه‌ای بدهیم و هیچ ترسی از این بابت نداریم. هر گونه تلاش و تصمیم در راستای اعمال تحریم منفی است . اگر ما مجبور به بستن کنسولگری‌ها و سفارت خانه خود در آمریکا شویم، چه کسی متضرر می‌شود. مسلما اتباع ونزوئلایی که در آمریکا زندگی می‌کنند متضرر خواهند شد. به گفته رئیس پارلمان،ونزوئلا آماده است تا همین فردا بمنظور گفتگو در خصوص روابط دو جانبه به آمریکا سفر کند و با نماینده این کشور گفتگو کند.قرار است کمیسیون روابط خارجی مجلس سنای آمریکا جلسه‌ای بمنظور بررسی شکایت‌هایی که در خصوص نقض حقوق‌بشر در دوران اعتراضات خیابانی اخیر در ونزوئلا صورت گرفته، برگزار کند.

ونزوئلا اظهارات وزیر امور خارجه آمریکا در خصوص وضعیت سیاسی این کشور را رسما مداخله‌گری در گفتگو میان دولت و مخالفان عنوان می‌کند و مدعی است آمریکا قصد مشروط کردن موضع دولت را در گفتگوها دارد. این گونه اظهارات در واقع با هدف تحریک کردن مخالفان تندرو برای ادامه دادن به اقدامات خشونت آمیزی که مغایر قانون اساسی هستند، صورت می‌گیرد.در واقع، مقامات آمریکایی با این گونه اظهارنظرها می‌خواهند به آتش کشیده شدن دانشگاه‌ها، اموال عمومی و کامیون‌های حمل مواد غذایی را نوعی خواسته‌های مشروع مخالفان جلوه دهند.

وزیر امور خارجه آمریکا نیز نگرانی عمیق خود را از وخیم تر شدن وضعیت سیاسی موجود در ونزوئلا ابراز و خواستار پیشرفت بیشتر در گفتگوها میان دولت و مخالفان شد. به گفته جان کری مردم ونزوئلا باید سرنوشت خود را تعیین کنند. مردمی که در خیابان های ونزوئلا اعتراض می‌کنند خواسته‌ای مشروعی دارند که باید دولت به آنها توجه کند. آمریکا به دفاع خود از حقوق بشر و آزادی بیان که پایه و اساس هر حکومت دموکراتیکی است، ادامه خواهد داد. قاره آمریکا ظرفیت ساختن آینده‌ای روشن برای این منطقه را دارد.

‌رئیس جمهوری ونزوئلا که به درخواست‌های آمریکا برای اعمال تحریم علیه دولتش با عصبانیت و خشم واکنش نشان داد و آنرا «احمقانه» دانست و مدعی است آن‌ها با این ایده احمقانه گرد هم جمع شدند که ما را تحریم کنند. واکنش بسیار شدیدی در انتظار این اقدامات احمقانه سردمدار امپریالیست در آمریکای شمالی است. آن‌ها می‌توانند به تهدیدها و حماقت‌های خود ادامه دهند.علی‌رغم حوادث روزهای اخیر،مادورو رئیس جمهور ونزوئلا اطمینان دارد «اگر مجددا در ونزوئلا انتخابات برگزار شود بار دیگر انقلاب پیروز خواهد شد». وی خطاب به مخالفین دولتش معتقد است شما دلتان را به نظرسنجی‌ها خوش کنید زیرا در انتخابات مجلس در سال 2015 بار دیگر شکست سنگینی را متحمل خواهید شد. ما کشور را از بحران خارج کرده‌ایم. مخالفان بدنبال ایجاد تفرقه میان نیروهای انقلابی هستند ولی هرگز موفق نخواهند شد.

مادورو رئیس جمهور 51 ساله ونزوئلا بار دیگر از دولت آمریکا خواست تا با هدف برقراری روابط دو جانبه،در راستای مدل جدید روابط سیاسی، کمیسیونی متشکل از مقامات بلند پایه بمنظور انجام گفتگو میان دو کشور تشکیل شود. مادورو با انتصاب دیوسدادو کابیو رئیس مجلس بعنوان نماینده ونزوئلا بمنظور انجام این گفتگوها از دولت آمریکا دعوت نمود تا نمایندگانش را در چارچوب احترام متقابل برای انجام این گفتگوها معرفی نماید. مادورو مدعی است ما حتی سفیر خود را در آمریکا انتخاب کرده‌ایم و از دولت اوباما می‌خواهیم با پذیرش وی موافقت کند.

مقامات دولت آمریکا از جمله رئیس جمهور و معاون وزیر امور خارجه این کشور از وضعیت موجود در ونزوئلا ابراز نگرانی کرده‌اند. مادورو با اشاره به تهدیدات واشنگتن مبنی بر اعمال تحریم علیه ونزوئلا خاطر نشان کرد که اگر آنها ما را تحریم کنند ما نیز بصورت قاطعانه پاسخ آنها را خواهیم داد. اگر آنها از طریق کانال دیپلماتیک به ونزوئلا تعرض و علیه ما تحریمی تصویب کنند ما نیز مجبور خواهیم شد پاسخ آنها را بدهیم. در همین رابطه من از دادستان کل کشور خواسته‌ام تحقیقاتی در خصوص افرادی که دولت اوباما را تشویق و یا ترغیب به اعمال تحریم علیه ونزوئلا می‌کنند شناسایی تا در زمان مقتضی مجازات شوند.

مجموعه حوادث ونزوئلا نشان می‌دهد چاویست‌ها که اعتراضات اخیر را بخشی از تلاش‌های گسترده امریکا برای کودتا علیه خود می‌دانند، نه تنها تمام قدرت دولتی را در اختیار ندارند بلکه تنها بخشی از قدرت در اختیار آنهاست. بخش‌های قانون گذاری و حقوقی، نیروهای مسلح و برخی حکومت‌های محلی و موسسات خصوصی صحنه رقابت و پیشبرد اهداف و برنامه‌های مخالفین این کشور با فرزندان چاوز است.
 اخبار بین الملل -خبرآنلاین

 

ویدیو مرتبط :
مطالبه فرزندان انقلابی از فرزندان انقلاب

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دردسرهای فرزندان بازیگران مشهور

اخبار فرهنگی - دردسرهای فرزندان بازیگران مشهور

معمولا همه آدم‌های دنیا تلاش می‌کنند زندگی آرام و بی‌دغدغه‌ای برای خود و فرزندانشان بسازند اما گاهی این کار چندان آسان هم نیست. مثلا افرادی که به واسطه حرفه‌‌شان شهرت و محبوبیت دارند، نمی‌توانند زندگی بدون حاشیه‌ای داشته باشند یا حتی خلوتی که کسی به آن وارد نشود.

 

این مساله گاهی مطلوب افرادی که با آن فرد مشهور زندگی می‌کنند نیست. در این گزارش با فرزندان برخی افراد مشهوری که می‌شناسیم، درباره این مساله حرف زده‌ایم و از دغدغه‌هایشان گفته‌اند. از اینکه خیلی‌وقت‌ها نتوانسته‌اند راحت‌ با پدر یا مادر مشهورشان در مکان‌های عمومی قدم بزنند.

یاد گرفتم مردم را بیشتر و بهتر درک کنم
امیریل ارجمند، پسر داریوش ارجمند، بازیگر است. امیریل مانند پدرش بازیگری را نیز تجربه کرده و البته در زمینه خوانندگی و ترانه‌سرایی نیز تجربه‌هایی به دست آورده است. او این‌گونه پاسخگوی سوال‌هایمان شد.

بزرگ‌ترین حسن داشتن یک پدر معروف و محبوب از نگاه شما چیست؟
من توانستم طرز برخورد با مردم را بهتر و عمیق‌تر درک کنم. پدرم در بین مردم هم مشهور است و هم محبوب و این موضوع باعث شد من قدر محبت مردم را بیشتر بدانم.

وقتی به مکان‌های عمومی می‌رفتید و مورد استقبال مردم قرار می‌گرفتید، خوشحال می‌شدید یا دوست داشتید زودتر آن محل را ترک کنید؟
اتفاقا دوست داشتم. مثلا من با پدر و برادرم زیاد به تئاتر شهر می‌رفتیم و یادم است در آنجا همیشه جو خوبی به وجود می‌آمد که تا مدت‌ها در ذهن من باقی می‌ماند.

 

 
از دوران تحصیلتان برایمان بگویید. آیا معلمان چون پسر داریوش ارجمند بودید به شما ارفاق می‌کردند یا برعکس توقع بیشتری از شما داشتند؟
معمولا به کارهای مدرسه‌مان بیشتر مادرم رسیدگی می‌کردند چون تربیت و حفظ آرامش خانه به عهده ایشان بود. واقعا هیچ معلمی به خاطر پدرم به من هیچ لطفی نکرد و هر نمره‌ای که گرفتم، به علت تلاش و زحمت خودم بود.

داریوش ارجمند در یک جمله....
یک پدر دوست‌داشتنی و یک بازیگر محبوب که عاشق مردم و کشورش است.

به من می‌گویند سهراب اسکواش

سهراب شاه‌محمدلو، پسر راضیه برومند و بهرام شاه‌محمدلو است. او از زمانی که چشمش را به این دنیا گشوده، دنیای هزار رنگ هنر بیش از هر چیزی دیگری برایش خودنمایی می‌کرده است. او زیرنظر پدر و مادری هنرمند پرورش‌یافته و این برایش یک نعمت بزرگ محسوب می‌شود.

از اینکه والدینی دارید که هم محبوب هستند و هم مشهور چه حسی دارید؟
قطعا حس خوبی است. البته در زمان کودکی خیلی متوجه شهرت پدر و مادرم نبودم و برایم خیلی عجیب و غریب نبود چون فکر می‌کردم همه پدر و مادرها این طور هستند و زمانی که بزرگ‌تر شدم، تازه متوجه تفاوت پدر و مادرم با سایر پدر و مادرها شدم و خب طبیعتا حس خوبی داشتم، به‌خصوص اینکه بیشتر اعضای خانواده‌ ما هنرمند هستند از خانم مرضیه برومند گرفته‌ تا داود رشیدی و...

هیچ وقت با پدر یا مادرتان به سینما رفته‌اید؟
بله، فقط یک بار این تجربه را دارم که برای هفت پشتم کافی بود. یک سال با پدرم به جشنواره فیلم فجر رفتیم و آنقدر مردم به ما هجوم آوردند که ترجیح دادم هیچ‌وقت با آنها به سینما یا مکان‌های عمومی نروم. باور کنید هنوز که هنوز است، خودم تنها سینما می‌روم.

دوست دارم کمی از کودکی‌هایتان برایمان بگویید. جنس بازی‌هایتان چطور بود؟ اصلا پدر و مادرتان فرصت بازی با شما داشتند؟
بله، البته من و برادرم بیش از هر چیزی با گل،‌ خشت و سنگ‌ بازی می‌کردیم، حتی سفالگری می‌کردیم چون خانه ما لواسان بود و آنجا هم طبیعت بکری داشت. یادم می‌آید وقتی بچه‌های هم‌سن و سال ما مشغول بازی با سگا و... بودند، ما الاکلنگ، هفت‌سنگ و گرگم به هوا بازی می‌کردیم. پدر و مادرم خیلی طبیعت‌گردی را دوست داشتند و بیشتر مایل بودند ما را به طبیعت ببرند.

در عین حال پدرم سعی می‌کردند وسایل مدرنی مثل رایانه هم در خانه داشته باشیم اما به بازی‌های متنوع هم اهمیت می‌دادند.

از اینکه دیگران به پدر یا مادرتان توجه می‌کردند، حسادت نمی‌کردید؟
نه، چون پس از گذشت سال‌ها متوجه شدم این طبیعت زندگی افراد مشهور است اما از زمانی که زندگی و شخصیت خودم شکل گرفت، کمتر خودم را به دیگران معرفی می‌کنم. مثلا من الان به صورت حرفه‌ای اسکواش کار می‌کنم و حتی مدال هم آورده‌ام، اما هیچ‌کدام از دوستانم نمی‌دانند پسر بهرام شاه‌محمدلو و راضیه برومند هستم و من را به اسم سهراب اسکواش می‌شناسند چون ترجیح می‌دهم تنهایی و خلوت خودم را داشته باشم و حفظ کنم.

شما نام هنرمندانی چون راضیه برومند و سهراب شاه‌محمدلو را پشت سر خود دارید. آیا این موضوع مسئولیتتان را سنگین نمی‌کند؟
شاید این‌طور باشد اما به نظرم تنها کاری که هر فرزندی می‌تواند برای والدینش انجام دهد، این است که سالم زندگی کند و آبروی پدر و مادرش را نبرد. به طور کلی، بچه‌هایی که والدینشان مشهور هستند، باید مواظب خیلی چیزها باشند.

از پدرم آخر سریال‌ها را می‌پرسیدند
پندار اکبری، پسر عبدالرضا اکبری است. او نیز مانند پدرش وارد دنیای بازیگری شده است که از جمله کارهایش می‌توان به دلنوازان، عملیات ۱۲۵ و... اشاره کرد. او از پدر خود و زندگی‌شان این طور برایمان گفت.

 

 
به نظرتان اینکه آدم‌ پدری مشهور و محبوب داشته باشد، چقدر خوب یا بد است؟
طبیعتا خوب و دلپذیر است اما به هر حال مشکل‌هایی هم دارد. مثلا هر وقت همراه پدرم به سینما یا رستوران می‌رویم، آرامش نداریم. برای مردم خیلی جالب است بدانند ما چه غذایی می‌خوریم یا حتی پول غذایمان چقدر شده است. به هر حال گاهی نگاه‌های مردم واقعا معذبمان می‌کند البته این را خیلی خوب می‌دانم که این توجه‌ها همه از سر لطف است و برای همین هم خودم بازیگر شدم تا این حس را تجربه و درک کنم اما بهتر است گاهی رعایت یکدیگر را بکنیم.

موضوع شهرت پدرتان شما را بیشتر به انزوا سوق داده است یا اجتماعی‌تر شده‌اید؟
به نظرم منزوی‌ هستم چون ترجیح می‌دهم کمتر بیرون بروم و تنهایی‌ام را دوست دارم.

یادتان می‌آید وقتی پدرتان به مدرسه می‌‌آمدند، عکس‌العمل بچه‌های مدرسه چه بود؟
معمولا عکس‌العمل‌ جالبی داشتند مثلا اینکه از پدرم در مورد آخر سریال‌ها سوال می‌کردند یا از ایشان می‌خواستند برایشان کاغذی را امضا کنند. به هر حال این چیزها شاید برای مردم جذاب باشد اما برای ما این‌گونه نیست.

آیا معلم‌ها به شما توجه ویژه‌ای هم داشتند؟
نه، نه‌تنها توجه‌ای نداشتند بلکه بیشتر سخت می‌گرفتند. البته درس من هم چندان خوب نبود اما هیچ‌وقت به دلیل اینکه پسر عبدالرضا اکبری بودم، به من نمره‌‌ای ارفاق نشد.

پسر عبدالرضا اکبری بودن چقدر سخت یا آسان است؟
به نظرم چیزی که از همه مهم‌تر است و باید به آن توجه کنیم، این است که آبروی پدر حفظ شود و ارزش زحمات او را بدانیم چراکه او پله‌پله این مسیر را بالا رفته است. من بسیار پایبند این موضوع هستم که حرمت و ارزش او را حفظ کنم و اینقدر که نگران پدرم هستم، نگران خودم نیستم.

دوست دارم خودم زندگی‌ام را بسازم

نیروانا قاسم‌خانی، دختر مهراب قاسم‌خانی است. او ۱۷ سال دارد و در رشته گرافیک تحصیل می‌کند. او نیز از دردسرهای شهرت پدرش این‌گونه برایمان گفت.

 

 
شهرت پدرتان چه حسی به شما می‌دهد؟
من از وقتی که چشمم را باز کردم، پدرم در این کار بودند و بنابراین شهرتشان چیز عجیب و غریبی برایم نبوده و به این شرایط عادت کرده‌ام اما گاهی واقعا این شهرت دردسرساز است.

مثلا چه دردسری؟
مثلا یادم می‌آید زمانی که پدر شقایق دهقان،‌ بازیگر، بیمار بودند و ما به دنبال دارو بودیم، می‌آمدند و می‌خواستند با پدرم و شقایق عکس بگیرند یا زمانی که برای خاکسپاری پدر شقایق به آرامگاه رفته بودیم، برخی با خنده می‌آمدند جلو و می‌خواستند با آقای مدیری عکس بگیرند!

خب این چیزها گاهی آدم را عصبانی می‌کند اما شهرت به خودی‌خود خوب و جذاب است.

برخورد معلم‌ها با شما چگونه است؟
باور کنید نه‌تنها هیچ وقت به من کمکی نکرده‌اند بلکه توقعشان هم از من بالاست و علنا می‌گویند فکر نکنی که چون بابات معروف است هر کاری که دوست داری می‌توانی انجام بدهی. مثلا بارها شده بچه‌های دیگر تکالیفشان را انجام نداده‌اند‌ و کسی هم معترض نشده است اما اگر من انجام ندهم، واویلاست.

با پدرتان بیرون هم زیاد می‌روید یا نه؟
اگر پدرم فرصت کنند، حتما اما گاهی به‌دلیل محبت بیش از اندازه مردم اذیت می‌شویم و ترجیح می‌دهیم در خانه بمانیم.

به نظرتان شهرت مهراب قاسم‌خانی شما را به یک آدم منزوی تبدیل کرده است یا اجتماعی‌تر شده‌اید؟
فکر می‌کنم اجتماعی‌تر شده‌ام. مثلا دوست زیاد دارم و رفت و آمد را می‌پسندم و معمولا کمتر تنها می‌مانم.

توقعتان از زندگی بالاست یا یک زندگی معمولی را ترجیح می‌دهید؟
من دوست دارم همه چیز را خودم تجربه کنم و هرگز به پدرم وابسته نیستم. دوست دارم خودم زندگی‌ام را بسازم تا اگر روزی به جایی رسیدم از مسیری که طی کرده‌ام راضی باشم.

اخبار فرهنگی - سلامت