دختران ایرانی چگونه همسرانی را می پسندند؟

 یک کانال تلگرامی به تبع یک مؤسسه همسریابی برای دوشیزگان و دخترخانم‌های ازدواج نکرده و نیز خانم‌های جدا شده از همسر قبلی امکان تازه و مدرنی برای همسریابی فراهم آورده است.

این امکان که مشخصات ظاهری، خانوادگی، تحصیلی، محل زندگی و علایق و سلایق خود را به اضافه مشخصاتی که در همسر مورد نظر جست و جو می‌کنند ذکر کنند تا از این رهگذار احتمال ازدواج آنان افزایش یابد و خانواده هایی تشکیل شود.

واکنش برخی نهادهای مسوول یا مدعی البته این است که تنها یک سایت مشخص اجازه دارد و بقیه ندارند و گمان می برند که همچنان می توان فضای کنترلی را ادامه داد یا دخترانی که دوست دارند شوهر کنند، مادر شوند و زندگی تازه ای را تجربه کنند و غالبا هم سی سالگی را پشت سر گذاشته اند کماکان باید منتظر بمانند تا یکی کوبه درِ خانه شان  را به صدا درآورد اما کانال مورد نظر البته به قاعده با هماهنگی ها و جلب موافقت هایی این امکان تازه را فراهم ساخته است.

جدای این که چنین امکان و رویکردی یک تحول بزرگ و بی سابقه به حساب می آید دقت و تأمل در معیارهای مورد پسند خانم‌ها که آشکارا ابراز شده تصویر جدیدی از جامعه ایران و دست کم آرزوهای جوانان ایرانی پیش چشم می گذارد که به کارِ جامعه شناسان، روان شناسان، سیاست مداران، روحانیان ، پژوهش‌گران، فیلم نامه نویسان و هر که با موضوع انسان در دنیای عصر ارتباطات سر و کار دارد، می‌آید.

با این که شاید در نگاه اول تصور شود در جامعه پول‌‌زده کنونی و با غلبه ارزش‌های مادی - به رغم همه داعیه‌های معنویت‌گرایی از تریبون های رسمی و صدا و سیما - نخستین مشخصه مورد علاقه زنان خواستگار یا آماده ازدواج پول و تمکن باشد اما نگاهی به همین فهرست نشان می‌دهد که اتفاقا اولویت دختران آماده ازدواج پول نیست.

یادمان باشد اینها مصاحبه تلویزیونی نیست که سخنان تظاهرآمیز بیان کنند. صحبت از یک عمر زندگی و انتخاب همسر است.

وقتی تصویر خود را - البته به شکل متعارف و همان گونه که در خیابان و دانشگاه و محل کار ظاهر می شوند- منتشر کرده اند و تمایل خود را به همسر یابی پنهان نمی کنند به قاعده ابایی هم نباید داشته باشند که بگویند شوهر پول‌دار می خواهند و ضرب المثل قدیمی را به یادآورند که «مرد باید پول‌دار باشه، کچل و بد اخلاق!»

شاید گفته شود علت این است که اولا کسانی که آمادگی خود را برای ازدواج اعلام کرده و ریسک طعنه های احتمالی را به جان خریده اند طبعا نبایدشرطی بگذارند که کار را مشکل کند ثانیا آدم پول دار چه بسا از طرُق  دیگری بتواند همسر اختیار کند و سراغ این گونه مراکز و موسسات و کانال ها نرود و سوم هم این که با نگاه بدبینانه برای پول شرط نمی گذارند اما بعدتر مطالبه می کنند.

 با این حال برخی دوشیزگان و خانم هایی که اجازه انتشار فرم های خود را در این کانال داده اند هوش‌مندانه به مقوله تمکن مالی هم اشاره کرده‌اند و می‌بینیم کسی اقامت در شمیران را در زمره شرایط خود قید کرده یا دیگرانی نیز بر توان تأمین نیازهای زندگی تاکید دارند و به بیان دیگر رودربایستی ندارند.

نگاهی به مشخصات مورد نظر در غالب فایل ها نشان می دهد این خانم ها بیش از هر موضوع دیگری بر «صداقت» تاکید دارند. همچنین بر «مسوولیت پذیری» و « اخلاق خوش». تفاوت جدی معیارها و پسندهای این نسل اما با نسل های قبل شاید در این باشد که بسیاری همسری را می پسندند که «‌اهل سفر» و « تفریح» باشد.

اینها ارزش های بسیار مدرنی هستند و بسیار بعید است که مادران و مادر بزرگ های ما در میان خصوصیاتی که برای شوهران خود می خواستند یا می جُستند یا اگر هم بیان نمی کردند در ذهن داشتند سفر و تفریح را هم می آوردند و نهایت آرزوی بندگان خدا شاید یک زیارت بود.

نکته دیگر هم توجه صریح به «ظاهر» است. چندان که شیک پوشی، اندام مناسب و خوش سیمایی و قد و قامت بالا در بسیاری از موارد آمده است.

از زاویه دیگری هم می‌توان نگاه کرد و از خلال این موارد ازعلایق جامعه بزرگ ترخانم های امروزی هم آگاه شد و در پی آن به راز برخی از جدایی ها، طلاق ها، ناسازگاری ها و نارضایتی ها هم پی بُرد.

مثلا وقتی این همه بر ظاهر و آراستگی و شادی و سرزندگی و اهل سفر و تفریح بودن تأکید می شود به این معنی است که ریشه برخی نارضایتی ها را قطعا باید در فقدان همین مؤلفه ها جُست.

کانال خواستگاری بانوان که در آن دختران و دوشیزگان و حتی خانم‌های مطلقه مشخصات خود را برای ازدواج اعلام می کنند به شکلی غیر قابل انکار و کاملا مستند از پوست اندازی جامعه خبر می دهد و این که شماری از پرورش یافتگان دستگاه عریض آموزش و پرورش و مخاطبان تریبون های رسمی با معیارهایی متفاوت از آموزش های رسمی به زندگی نگاه می کنند.

تحلیل ها و تفسیرهای متفاوتی درباره این پدیده می توان ارایه داد اما ملموس ترین آنها همین حس زندگی دوستی و لذت بردن و امکان انتخاب است.

 

 اخبار  اجتماعی  -  عصر ایران/ سروش بامداد

ویدیو مرتبط :
شوخی دختران ایرانی و پسران ایرانی - جوک حسن ریوندی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

همه چشم‌ها درسنگاپوربه دختران فوتبالیست ایرانی

 

 

 

 

 

 

 

استریت تایمز:

همه چشم‌ها در سنگاپور به دختران فوتبالیست ایرانی است

سایت خبری استریت تایمز سنگاپور به حضور تیم فوتبال زیر 15 سال بانوان ایران با پوشش اسلامی در المپیك نوجوانان پرداخت.

به نقل از سایت خبری استریت تایمز سنگاپور، دختران ایرانی در چند روز گذشته با پوشش جدید خود كه به تأیید فیفا رسید، در ورزشگاه یالان بسار تمرین كردند.

شهرزاد مظفر، سرمربی تیم ملی فوتبال بانوان ایران هدف از حضور خود در این مسابقات را كسب مدال عنوان كرده است.

دختران فوتبالیست ایرانی شب گذشته به تمرین پرداختند تا خود را برای كسب افتخار آماده كنند؛ در حالی كه به نظر می‌رسید این تیم المپیك نوجوانان را از دست خواهد داد. این تیم پس از حدود 4 ماه بلاتكلیفی، بالاخره به سنگاپور آمد.

جنجال‌ها در آوریل رخ داد؛ هنگامی كه فیفا دختران ایران را به دلیل پافشاری بر شركت همراه با پوشش اسلامی، تحریم كرد؛ اما اواخر ماه گذشته جدل‌ها پایان یافت. هیئت قانون گذاری فدراسیون جهانی تأیید كرد كه توافقاتی با فدراسیون ایران صورت گرفته است.

قوانین فیفا بر این موضوع اشاره دارد كه تجهیزات، لباس یا آرایش بازیكنان نباید نشانگر هر نوع عقیده شخصی، مذهبی یا سیاسی باشد.

كمیته قانون‌گذاری تیم نوجوانان ایران را مجبور كرد تا اصلاحاتی روی لباس خود انجام دهد و لباس دختران ایران برای حضور در این تورنمنت اكنون به یك كلاه -شبیه به كلاه شنا- لباس‌های آستین بلند، شلوارك‌های زیر زانو و جوراب‌های بلند تبدیل شده است.

پوشش سر مجاز در تمرین یك ساعته ایران در ورزشگاه یالان بسار در شب گذشته رونمایی شد. این اولین باری بود كه آنها پس از سفر به سنگاپور با این پوشش دیده شدند. تیم ملی فوتبال زیر 15 سال ایران روز یكشنبه وارد سنگاپور شد.

شهرزاد مظفر پس از این جلسه تمرینی اظهار داشت: "تیم ملی ایران با این پوشش در مسابقات شركت می‌كند و در این مسابقات حماسه خواهد آفرید. "

سرمربی تیم ملی ایران ادامه داد: "فیفا به ما اعلام كرد تا پوششمان را اصلاح كنیم و این كار را كردیم. اكنون در توافق و هماهنگی كامل با قوانین هستیم. "

تیم ملی ایران امروز در اولین دیدار گروه A، ساعت 18 به وقت سنگاپور به مصاف تركیه می‌رود.

مظفر هرگونه تأثیر منفی لباس روی عملكرد بازیكنان را انكار كرد و گفت: "لباس ما تفاوت چندانی با لباس دیگر تیم‌ها ندارد. بازیكنان احساس راحتی می‌كنند و مشتاق هستند تا در اولین بازی خود به میدان بروند. "

بهناز طاهرخانی بازیكن میانی تیم ملی ایران گفت: "بسیار خوشحالم كه یكی از دختران ایرانی در المپیك نوجوانان سنگاپور هستم. خانواده‌ام نیز به من افتخار می‌كنند. "

مهدیه عمیقی، دروازه‌بان تیم ملی ایران عنوان كرد: "از حضور در این تورنمنت به نمایندگی از میلیون‌ها دختر ایرانی احساس غرور می‌كنم. "

اما همان‌طور كه مهدیه اشاره كرد، در رقابت‌های المپیك سنگاپور بیش از آنكه كسب مدال مهم باشد، تأثیر گذاری و ماندگار شدن اهمیت دارد.

مهدیه عمیقی هدف شخصی یك بازیكن 15 ساله را این طور بیان كرد: هدف من این است كه دیگران پس از این تورنمنت نام ما را به خاطر بسپارند.

مظفر خاطر نشان ساخت: "بازیكنان من بسیار هیجان زده هستند. ممكن است این تنها شانس آنها برای بازی در چنین رقابت بزرگی باشد. افتخار می‌كنم كه هدایت این تیم را بر عهده دارم. "

وی بیان كرد: "برای سرگرمی در این مسابقات حاضر نشده‌ایم. برای پیروزی به اینجا آمده‌ایم. این هدف ما است و واقعاً می‌خواهیم بهترین عملكرد خود را در راه رسیدن به هدفمان به معرض نمایش بگذاریم. "

مظفر با اشاره به كسب مدال در این مسابقات، گفت: "قبل از تماشای بازی دیگر تیم‌ها سخت است كه بگوییم تا چه اندازه به هدف خود نزدیك هستیم. "

16 فروردین سال جاری فیفا این تیم را برای پافشاری بر بازی به پوشش اسلامی و تخطی از قانون كمیته جهانی محروم كرد؛ اما در سیزدهم اردیبهشت همین سال، ایران مجدداً پس از كسب توافقی با فیفا در خصوص این رقابت‌ها پافشاری كرد. آنها موافقت كردند تا به جای مقنعه از كلاه استفاده كنند.

در روز 16 تیر شركت ایران دوباره در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت. مرضیه اكبرآبادی، نایب رئیس سازمان تربیت بدنی بانوان ایران لباس جدید تیم ملی ایران را نپذیرفت و آن را نامناسب خواند؛ اما در روز ششم مرداد فیفا با تأیید حضور ایران در این رقابت‌ها به مباحثات پایان داد و بیان كرد بازیكنان نباید در طول مسابقات از مقنعه استفاده كنند؛ اما می‌توانند به جای آن كلاه بر سر كنند.