داعش در تگزاس

سازمان نظارت بر پایگاه های اطلاع رسانی تروریستی اعلام کرد: گروه تروریستی 'داعش' مسئولیت تیراندازی در شهر 'گارلند' ایالت تگزاس را برعهده گرفته است.

منصور ارضی چه کاره است که حکم قتل می دهد؟ مگر اینجا تگزاس است؟!

من جز یك نشست که اسفندیار رحیم مشایی را دیدم، سابقه آشنایی با او را ندارم. از این رو نمی توان به بنده برچسب علاقه به جریان انحرافی و ذالك را چسباند.... برادر مداح ما در این دوره وانفسا، باید مردم را از زن كشی و بچه كشی و شوهركشی و مردم آزاری بازدارد، نه اینكه خود بیاید و فتوای قتل بدهد. من درصدد دفاع از رئیس دفتر ریاست جمهوری نیستم، اما تهدید مردم كار خوبی نیست...

خسرو معتضد روزنامه نگار و تاریخ نویس مشهور کشور، در یادداشتی خطاب به منصور ارضی نوشت: حاجی آقای منصور ارضی! شما در همان نوحه ها و مداحی های خودتان می توانید آنقدر مثالهای گویا بزنید كه به گذاشتن جایزه و Wanted نیازی ندارید، مگر اینجا تگزاس و آریزوناست كه جایزه تعیین می كنید؟

متن کامل این یادداشت در پی می آید:

دیروز داشتم تلویزیونی تجزیه طلب را كه با كمك رژیم جعلی اسراییل و بودجه یك كشور بیگانه در آمریكا یا كانادا راه اندازی شده است، تماشا می كردم.

این تلویزیون و تلویزیونهای مشابه آن- كه تعدادشان كم نیست- اهداف خود را از میان جوانان ساده دل و ساده لوح، افراد قشری، ناراضیان و كسانی كه برنامه های داخلی قادر نیست، آنان را جذب كند انتخاب می كنند.

افرادی را كه جلوی دوربین می آورند، ظاهری حق به جانب دارند، درسهایشان را خوب آموخته اند و خوب صحبت می كنند و می توانند عوام الناس و افراد ساده دل را با ساختن و پرداختن یك دورنمای خیالی و فرضی در عوالم ناكجا آباد غوطه ور سازند. اهدافشان اما برای تجزیه ایران دراز مدت است. فیلمهای مستندی به نمایش می گذارند، سالهای اشغال و نكبت و دهشت و تجاوز به جان و مال و ناموس مردم را سالهای درخشان جلوه می دهند.

اما صحبت از تعیین جایزه Wanted برای یك مقام بلندپایه دولتی، از سوی یك مداح این روزها نقل محافل شده است. مردی رئیس دفتر رئیس جمهوری است. اگر این شخص مرتكب جرایمی شده است جای رسیدگی به اتهامهای او دادگستری است، دیوان كشور است، قوه قضاییه است.

آخر آقای منصور ارضی چه مقام سیاسی، دولتی، قضایی و امنیتی است كه حكم و فتوای قتل برای آن شخص صادر می كند و قول می دهد دیه خون طرف را هم بپردازد؟ مگر می توان در تكیه نشست و فتوای قتل مردم آن هم یك مقام دولتی را داد.

من جز یك نشست كه در جلسه بررسی غرامات جنگ اول و دوم جهانی (مقدمه ای برای طلب دریافت غرامت از عراق به خاطر راه اندازی جنگ هشت ساله) اسفندیار رحیم مشایی را دیدم، سابقه آشنایی با او را ندارم. از این رو نمی توان به بنده برچسب علاقه به جریان انحرافی و ذالك را چسباند.

من هیچ از یك مداح اهل بیت(ع) انتظار نداشتم، این گونه حرف بزند. این دوست محترم باید به كار ارزشمند خود بپردازد. برادر مداح ما در این دوره وانفسا، باید مردم را از زن كشی و بچه كشی و شوهركشی و مردم آزاری بازدارد، نه اینكه خود بیاید و فتوای قتل بدهد. من درصدد دفاع از رئیس دفتر ریاست جمهوری نیستم، اما تهدید مردم كار خوبی نیست و بویژه از سوی كسی كه مداح و ذاكر دین است.

این آقای مداح، شاید شنیده یا در جایی خوانده كه مرحوم آیة ا... كاشانی روزی كه سپهبد رزم آرا عزم جزم كرده بود، جنبش ملی كردن صنعت نفت ایران را در ریشه بخشكاند و انگلیسیها هم او را مجبور كرده بودند، آن قانون ملی را در كمیسیونهای مجلس مدفون سازد، روزی در حیاط خانه خود با ناله و شیون گفت: «مصریها «نقراشی پاشا» نخست وزیر دست نشانده انگلستان را كشتند و مصر را از شر او رها كردند. آیا یك وطن خواه پیدا نمی شود كه غیرت داشته باشد و ما را از شر یك دست نشانده انگلیس آسوده كند.»

آن شخص كه تحت تأثیر آیة ا... كاشانی قرار گرفت پیدا شد و یكی دو سه هفته بعد رزم آرا كه بسیار به خود مغرور بود، ترور كرد. آن هم در صحن مسجد سلطانی آن روز.

اما آیة ا... كاشانی مجتهد و از عالی ترین مراجع عتبات درجه اجتهاد خود را گرفته بود. وانگهی دولت ایران در آن روزها با انگلیس به عنوان دشمن طرف بود. این چه ربطی دارد، به جناب مداح كه نه مجتهد است و نه می تواند فتوا بدهد و زمان نیز زمان دیگری است.

كشور ما اكنون زیر نام نظام جمهوری اسلامی است، ولی فقیه در رأس آن قرار دارد. این گونه گفته ها ایران را در انظار عالمیان خوار و خفیف می كند. اگر جمهوری اسلامی ایران باید شأن و مقامی داشته باشد، مدعیان علاقه به نظام در هر مقام و هر رده ای، باید احترام آن را خودشان - بیش از هركس دیگر- به جا آورند. خارجی ها با دیدن و شنیدن این سخنان و كارها ما را مسخره می كنند. شأن و مقام نظام در نظرشان كاسته می شود. می گویند این چه نظامی است كه وزیر امور خارجه اش را در ماموریت كاری سفر به آفریقا و به هنگام مذاكرات رسمی ناگهان بر كنار می كنند و یا یك مداح در این كشور برای سر رئیس دفتر ریاست جمهوری جایزه می گذارد.

حاجی آقای منصور ارضی! شما در همان نوحه ها و مداحی های خودتان می توانید آنقدر مثالهای گویا بزنید كه به گذاشتن جایزه و Wanted نیازی ندارید، مگر اینجا تگزاس و آریزوناست كه جایزه تعیین می كنید؟

آیة ا... كاشانی هم جایزه نگذاشت، طهماسبی هم كه رزم آرا را اعدام انقلابی كرد، جایزه ای نگرفت.

آیة ا... كاشانی به او توصیه كرد، حال كه مجلس شورای ملی آن روز تحت شرایطی او را تبرئه كرده و آزاد گذاشته، از ایران برود و بقیه عمر خود را به ایمنی بگذراند. او اما در ایران ماند و در سال 1334 در ماجرایی كه هیچ دخالتی در آن نداشت، او را گرفتند و پس از محاكمه تیرباران كردند.

حاجی آقای ارضی! اگر قرار باشد، هر كس برای دیگران جایزه بگذارد كه او را بكشند و سپس بیایند دیه اش را از وی بگیرند، كه سنگ روی سنگ بند نمی شود.

همچنین بدون مدرك و دلیل، آن شخص را یهودی خوانده اید. این افترای بسیار زننده ای است.ما در ایران یهودی نداریم و پیروان حضرت موسی(ع) را كه چند هزار سال است با ما زندگی می كنند، كلیمی و پیروان موسی كلیم الله می خوانیم. كلیمیانی كه ایرانی هستند و به ایرانی بودن خودشان هم افتخار می كنند.

اما حاجی آقای ارضی! بدانید كه اگر روزی خود جنابعالی هم مورد اهانت و تهمت قرار گیرید، من از شما دفاع خواهم كرد. بنابراین چه نیكوست به كار خاص و سازنده خود- كه در آن سر رشته نیز دارید- بپردازید و از سیاسی كاری دوری گزینید و به مردم تهمتهای این چنینی نزنید..../تحلیل:انتخاب