خبر جدید از مردی که 60 سال حمام نرفته!

اخبار اجتماعی - خبر جدید از مردی که 60 سال حمام نرفته!

این روزها روستای ۳۰۰ خانواری دژگاه، از توابع شهرستان فراشبند، تیتر خبری مورد توجه روزنامه ها، خبرگزاری ها و سایت‌های مختلف داخلی و خارجی شده است، چرا که مردی در این روستا وجود دارد که البته در اقدامی غلوآمیز به جای ۳۰ سال زمان اعلام شد:" مردی که ۶۰ سال حمام نرفته است!"

به گزارش ایانا، آری او حمام رفتن را عامل مرگ خود می‌داند و عجایب دیگری از زندگی خصوصی اش که شاید اگر تیتر امروز رسانه ها نبود، کسی هم برای او تره خرد نمی کرد! اگرچه بر اساس مستنداتی که با پیگیری ایانا به دست آمد و خواهید خواند، مشخص شد که او نه تنها ناراحت نیست، بلکه این سبک از زندگی را به اختیار انتخاب کرده است! اما کیست که نداند چگونگی زندگی خصوصی افراد ربطی به آلوده زندگی کردن- آن هم در انظار عمومی و غیر از حریم خصوصی - ندارد. کما اینکه وقتی چنین فردی سوژه دست اول رسانه های بین المللی می شود، پای حیثیت ملی هم به میان می آید. پس باید عمو حاجی را پس از استحمام مجاب کرد که در عین زندگی خصوصی باب میل خود، در ظواهر امر، بهداشت فردی و عمومی را رعایت کند.

خبرنگار خبرگزاری ایانا که وظیفه حمایت از حقوق روستاییان کشور را نیز در راستای وظیفه انسانی و خبری خود می بیند، در نخستین فرصت و در تماس با شورای روستا و همچنین کمیته امداد و بهزیستی پیگیر چرایی این نوع زندگی او شد و در راستای حل مشکل این شهروند تلاش کرد که بخشی از آن در گزارش پیش رو، قابل استناد است.

علی حسنی، عضو شورای روستای دژگاه در گفتگو با خبرنگار ایانا گفت: "عموحاجی" که هم‌اکنون ۸۰ سال سن و دو برادر و یک خواهر دارد، اصلاً علاقه‌ای به زندگی اجتماعی نداشته است. از اوایل جوانی به‌دنبال شکار جانوران وحشی بوده و علاقه‌ای به زندگی اجتماعی نداشته است. او البته بر خلاف اخبار غلوآمیزی که در اصل منبع خبر قبلی پیرامون ۶۰ سال حمام نرفتن او شده بود، در واقع از ۳۰ سال پیش که یک روز در روستای کورده در ۲۰ کیلومتری روستای دژگاه مریض شده و حمام رفته بود، بعد از آن دیگر به هیچ‌وجه حمام نرفته، چرا که معتقد است "اگر حمام برود، می‌میرد!"

وی با بیان اینکه عموحاجی سواد ندارد، اما حس جستجوگری خاصی دارد، افزود: شاید برایتان جالب باشد که بدانید عمو حاجی، از کسانی که به دیدنش می‌روند، در مورد مسائل سیاسی و دینی پرسش می‌کند و همه مقام‌ها و بیشتر نمایندگان مجلس را به نام می‌شناسد.

حسنی با بیان اینکه عموحاجی گوشت گراز را به‌دلیل حرام بودن از نظر دین اسلام مصرف نمی‌کند، خاطرنشان کرد: به‌رغم اینکه تاکنون مسئولان مختلف استانی از نمایندگان مجلس گرفته تا فرماندار و... به دیدن عموحاجی آمده‌اند، اما عملاً هیچ اتفاقی در زندگی او به‌وجود نیامده است، این در حالی است که در ایام نوروز هر سال نیز از بیشتر استان‌ها برای دیدن او به روستای دژگاه می‌آیند!

به گفته عضو شورای روستای دژگاه، عموحاجی در میان خوراکی ها علاقه خاصی به خوردن هویج، خرما و نوشابه دارد، و شاید جالب باشد که بدانید او یک بطری نوشابه یک لیتری را یک نفس سر می کشد!

قیومی‌پور، رئیس کمیته امداد امام خمینی(ره) فراش بند نیز در گفتگو با خبرنگار ایانا، در پاسخ به این پرسش که چرا عموحاجی را تحت پوشش خدمات کمیته قرار نداده‌اید، اظهار داشت: او اصلاً در این ۳۰ سال به کمیته امداد مراجعه نکرده است که او را تحت پوشش قرار دهیم!

وی تصریح کرد: حتی یک‌بار کار به آنجا کشید که کارمندان کمیته امداد به اجبار او را در خودرویی گذاشتند تا به شهر آورند و او را حمام دهند، اما او به هیچ‌وجه حاضر به این کار نشد و به شدت اعتراض و مقابل ماموران کمیته امداد مقاومت کرد.

قائدی، رئیس بهزیستی فراشبند نیز در گفتگو با ایانا گفت: دیدن وضعیت عموحاجی مایه تأسف و ناراحتی است، اما اگر بدون طی کردن روال قانونی او را به نقاهت گاه بهزیستی انتقال دهیم، اتفاقی برایش بیفتد، از نظر قانونی ما باید جوابگو باشیم.

وی در مورد تأکید کرد: راه قانونی آن این است که شورای روستا به دادستانی نامه نوشته و دادستانی نیز به ما نامه دهد تا سریع او را به نقاهت گاه بهزیستی انتقال داده و او را از این وضعیت ناراحت‌کننده نجات دهیم.

ایانا در پیگیری و تماس مجدد با علی حسنی، عضو شورای روستای دژگاه از او خواست به خاطر حیثیت ملی هم که شده، این کار را به هر شکل ممکن انجام دهد و وی نیز در پاسخ به این درخواست ایانا اعلام کرد که چون روستای دژگاه ۱۷۰ کیلومتر با شهرستان فراشبند فاصله دارد، از این رو امکان اینکه همین امروز نامه را تنظیم کرده و به دادستانی انتقال دهیم وجود ندارد، اما ظرف امروز و فردا، حتماً این کار را انجام خواهیم داد. 

اخبار اجتماعی - ایانا

مردی که یک قرن است حمام نرفته +عکس

اخبار گوناگون - مردی که یک قرن است حمام نرفته +عکس

عمو حاجی که چهره ای همانند انسان های غارنشین دارد و کهنسال به نظر می رسد که حتی مردم عادی سن او را نزدیک به یک قرن می دانند، رنگ خاکستر گرفته و قشری ضخیم از چرک بر اندام او سنگینی می کند.

چند سال پیش جوانان محل تصمیم گرفتنند عمو حاجی را به رودخانه ببرند تا آبی به بدن این مرد برسد، به همین منظور هنگامی که عموحاجی در خواب بود او را در عقب یک وانت گذاشتند تا او را در رودخانه حمام کنند؛ وقتی به رودخانه رسیدند، دیدند عمو حاجی در عقب وانت نیست.

زیرا او پیش از رسیدن، خود را به بیرون از وانت انداخته بود تا مبادا بدنش با آب آشتی کند و عمو حاجی همان جا گفته بود اگر تمیز شوم، مریض می شوم.

براساس این گزارش ،عموحاجی از خوردن هر نوع خوراکی تازه و نوشیدن آب بهداشتی پرهیز می کند به گونه ای که اگر به زورهم به او آب گوارا بنوشانند، عکس العمل منفی نشان می دهد و به شدت ابراز ناراحتی می کند.

لذیذترین غذا به قول خودش، حیوانات مرده و گندیده است و فرقی ندارد که این حیوان حلال و یا حرام گوشت باشد. این سالخورده که گفته می شود به دلیل مشکل عاطفی که در ایام جوانی برای او رخ داده از مردم و اجتماع گریزان و گوشه عزلت و انزوا برگزیده سالیان سال است که در زیر مکانی مسقف ماوا ندارد و در گرما و سرما در هوای آزاد به سر می برد.

برخی از جوانان و نوجوانان دژگاه برای عمو حاجی مرغ، گربه، روباه، خارپشت و حتی مار مرده می برند او این حیوانات را در گودالی در اطراف خود دفن می کند و پس از چند روز با آتشی که در این گودال می افروزد، آن را نیم پز می کند و با ولع خاصی می خورد.

عمو حاجی پس از آن با خوردن آب گندیده که در یک حلب زنگ زده و حشرات مختلف در داخل آن شناور هستند، وعده غذایی را به پایان می برد.

لیوان او یک حلب 5/4 کیلویی روغن است و او با استفاده از این حلب روزانه نزدیک به پنج لیتر آب می نوشد.

لباس پوشیدن این مرد در هستان دژگاه که دارای گرمای نزدیک به 50 درجه سانتی گراد است شگفتی آور است؛ زیرا او تمام لباس هایی را که مردم این منطقه برایش می آورند، پس از بریدن آستین های پیراهن و پاچه های شلوار با دندان، آنها را بر تن می کند.

لوازم زندگی او شامل یک چماق است که پیشتر پلوس وانت بوده است و وزن آن 17 کیلوگرم است، استکان چایخوری این مرد عجیب یک کلاه ایمنی اسقاطی است و چند حلب کهنه روغن نباتی است که بچه های این دهستان با آفتابه در این حلب ها برای او آب می ریزند.

عمو حاجی یک پیپ استثنایی هم دارد که از یک زانوی سه اینچی آب تشکیل شده که او سرگین (فضولات) حیوانات را در آن می ریزد و آتش می زند و به آن پک می زند و با هر مرتبه پک، دود پر حجمی از دهانش خارج می شود.

افزون بر این که شست و شوی بدن، ظرف آب و بهداشت برای او معنا ندارد، خود را با سوزاندن موهای زاید بدن اصلاح می کند. محل زندگی این مرد رویگردان از بهداشت و مردم، محل تجمع سگ، گاو و چارپایان محل است.
اخبار گوناگون - ایرنا