حمایت شان کنیم تا درس بخوانند!

صبح بخیر: پسر دوازده ساله غمگینی بود؛ هر چند با لبخندی مردانه سخن می گفت و اجازه نمی داد اندوه از سپر غرورش بیرون بیفتد. درسش خیلی خوب بود، اما دیگر درس نمی خواند، چون باید خرجی خانه را می داد. حیفت می آمد از آن همه هوش که در وجودش می درخشید.

حیفت می آمد از دستانش که تشنه مداد و از چشمانش که تشنه صفحات کتاب بود. حیفت می آمد از آرزوهایی را داشت جایی در خودش دفن می کرد تا بتواند بی دغدغه برای زنده ماندن خانواده اش بجنگد. دوازده ساله بود و کوله و کتاب و دفترش را زمین گذاشته بود تا فرغون به دست بگیرد و آجر بالا بیندازد و بچیند و بارهای سنگین ساختمانی را جابجا کند.

 هفت ماهی می شد که حمیدرضا دیگر مدرسه نمی رفت، تا این که یافتیمش. مثل گوهری بود که در شب تاریک سوسو می زد. همچون افسانه ای بود که هرگز قرار نبود خوانده شود. اما وقتی دانشجویان سراغش رفتند، دیدند حیف است افسانه زندگی حمیدرضا، واقعیت نیابد. افسانه ها نباید به تاراج واقعیت بروند. باید نجاتشان داد.

خیر محترمی تقبل کرد که حمیدرضا را بورسیه کند تا او بتواند به درسش ادامه دهد. کاش می شد خنده و رضایت چشمان یک کودک دردکشیده را توصیف کرد. اگر توصیف کردنش ساده بود، مردم برای دیدنش صف می کشیدند. شاید اگر توصیف شدنی بود، مردم ثروت را معنای دوباره ای می کردند: «هر قدر بیشتر بر لبی لبخند بنشانم، ثروتمندترم!» آن وقت دنیایمان زیباتر می شد.

حمیدرضا پس از مدت ها به مدرسه بازگشت. در فاصله اندکی تا امتحانات پایان نیمسال، شاید کمتر از یک ماه، شب و روز درس خواند و با معدل 17.5 قبول شد و قول داد در امتحانات بعدی، همیشه معدلش بالاتر از 19 باشد.

وعده ای که تحقق یافت و در امتحانات نیمسال بعدی، معدل 19 گرفت. حمیدرضا حالا از علاقه اش به کامپیوتر و روانشناسی می گوید و می خواهد فرد مفیدی برای اجتماعش باشد و روزی دستگیر ضعیفان شود. او حالا برای خودش مردی شده و در حال تلاش برای ساختن فردای خویش است.

حمیدرضا یکی از فرزندان جمعیت مستقل امداد دانشجویی – مردمی امام علی(ع) است. جمعیت، کودکان زیادی را می شناسد که به دلیل مشکلات و بحران های خانواده، امکان ادامه تحصیل ندارند. اگر امروز در کنار این کودکان باشیم، می توانیم در فردایی نه چندان دور، فرزندانی داشته باشیم که تحصیلات عالیه دارند یا دست کم در یک رشته هنری یا ورزشی به مهارت دست یافته اند.

چنین کسانی از آنجا که خود در بطن رنج بزرگ شده اند و نیز از آنجا که طعم یاری مهربانانه مردم را چشیده اند، مسلما خودشان به انسان هایی مسئولیت پذیر تبدیل می شوند که شاید حتی قوی تر و آگاهانه تر از ما در مسیر رفع معضلات اجتماعی و خدمت به همنوع قدم بردارند.

شما می توانید برای حمایت مالی (به صورت بورسیه تحصیلی) از کودکان یا آموزش مستمر مهارت های هنری و ورزشی و... برای کودکانی که استعداد و علاقه خاصی از خود نشان داده اند، با 23051110 تماس حاصل فرمائید. و به یکی از خانه های ایرانی و علم جمعیت امام علی بروید و به این کودکان یاری رسانید. به امید آینده ای روشن برای همه کودکان!

---

جمعیت امداد دانشجویی – مردمی امام علی(ع) از سال 1379 به صورت رسمی کار خود را با هدف کاهش معضلات اجتماعی آغاز کرد. کلیه فعالیت های این جمعیتِ مستقل، متکی به کمک های مردمی می باشد و تمامی اعضای آن را نیروهای داوطلب دانشجویی و مردمی تشکیل می دهند. شما می توانید در همه طرح ها، آیین ها و برنامه های این سازمان مردم نهاد به صورت مستقیم حضور یابید.

شماره روابط عمومی مرکزی جمعیت امام علی 23051110 می باشد، لطفا برای هرگونه اطلاعات بیشتر و یا هماهنگی برای کمک با این شماره تماس بگیرید.