حلقه سرطان در سوراخ بینی!

پیرسینگ (سوراخ کردن بدن) یکی از همان مدهای عجیب و غریبی است که سلامت طرفداران برخی مدهای نامتعارف را تهدید و پای پزشکان را به بحث مد باز می‌کند.

خطرات سوراخ كردن بینی، لب و زبان

پیرسـینگ (Piercing) یـك واژه انگلیسی به معنای سوراخ كردن بدن و نصب اشیای تزئینی در آن است.سوراخ كردن كردن گوش كه از گذشته های دور در بیشتر كشورهای دنیا متداول بوده است، شایع ترین نوع پیرسینگ در دنیا است.

امروزه تقریبا در تمام كشورها، پیرسینگ در نقاط مختلف بدن انجام می شود. بسیاری از كسانی كه پیرسینگ انجام می دهند، فقط به دنبال پیروی از مد و زیبایی هستند. این افراد غافل از عوارض خطرناك و گاه غیرقابل جبران آن با مراجعه به مراكز غیر بهداشتی و در آرایشگاه ها خود را به دست افراد غیر متخصص می سپارند.

اگر چه سوراخ كردن نرمه گوش بی خطرترین نوع پیرسینگ اعضای بدن است، اما باید به خاطر داشته باشیم كه همه پیرسینگ ها ممكن است عوارضی از جمله حساسیت و عفونت را در پی داشته باشند.

دكتر امیر هوشنگ احسانی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران در این مورد می گوید:

حساسیت شایع ترین عارضه پیرسینگ است كه بیشتر در هنگام استفاده از فلزات بدلی به ویژه كروم و نیكل به وجود می آید. خانم هایی كه در هنگام استفاده از ساعت و انگشتر بدلی دچار حساسیت، خارش و قرمزی در پوست خود می شوند، باید از نصب بدلیجات خودداری كنند و اگر علاقه زیادی به پیرسینگ دارند، فقط از تزئیناتی با جنس طلا استفاده نمایند، چون احتمال حساسیت به طلا در دنیا بسیار كمتر از سایر فلزات است.

در بعضی از مواقع ممكن است حساسیت در محل قرارگیری شیء تزئینی نباشد، بلكه به مرور در سایر نقاط بدن ظاهر شود. گاهی حتی بعد از خارج كردن شیء، حساسیت تا پایان عمر با فرد همراه خواهد بود.

اگزما یا حساسیت به نیكل عارضه مهم و شایعی است كه گاه می تواند زندگی فرد را مختل كند، تا جایی كه تمام بدن در برابر تماس با فلزات حساس شده و فرد مبتلا به این عارضه حتی در هنگام گرفتن دستگیره در یا هر نوع شیء فلزی دچار حساسیت می شود.این در حالی است كه بیشتر افرادی كه پیرسینگ می كنند، معمولا به دلایل مختلف از جمله هزینه آن، از فلزات بدلی استفاده می كنند و به ندرت سراغ طلا یا جواهراتی مانند الماس می روند، این امر حتی در مورد گوشواره هم صادق است.

انجام پیرسینگ در سالن های آرایشی و توسط افراد غیر متخصص خطرناك است. هر نوع برش و آسیبی به پوست ممكن است با خطر انتقال عفونت ها و ویروس های خطرناكی مانند اچ آی وی ، هپاتیت، عفونت های باكتریایی و سیفلیس همراه باشد. بنابراین توصیه می كنم اگر كسی علیرغم همه هشدارها باز هم علاقمند به پیرسینگ است، حتما به مراكز مطمئن و بهداشتی مراجعه كند تا كمتر سلامتی خود را به قیمت زیبایی به خطر بیندازد.

پیرسینگ در برخی نقاط حساس بدن با خطرات بیشتری همراه است؛ به طور مثال احتمال عفونت و التهاب در پیرسینگ غضروف گوش به مراتب بیشتر از نرمه گوش است.

در پیرسینگ لب، به دلیل تماس با سطح مخاطی و میكروب های دهان احتمال عفونت بسیار زیاد است و به دلیل بافت خاص لب ممكن است شخص دچار خونریزی زیادی شود.

زبان هم یكی از نقاط حساس بدن است كه علاوه بر احتمال خطر خفگی به دلیل باز شدن و بلیعدن اتفاقی شیء تزئینی، ممكن است موجب ایجاد اشكال در تكلم شود و حتی حس چشایی را هم تحت تاثیر قرار دهد. خطر ابتلا به عفونت كشنده آنژین لودوبك در این پیرسینگ بسیار بالا است.

این روزها مدهای جدیدی مانند پیرسینگ دندان و چشم هم وارد بازار شده است. شاید بتوانیم پیرسینگ دندان را كم عارضه تر تصور كنیم. دراین پیرسینگ بخشی از دندان را می تراشند و نگینی روی آن می چسبانند. نكته مهم این است كه این نگین مانع از مسواك زدن آن قسمت از دندان می شود وبه مرور زیر آن زرد رنگ خواهد شد.

در پیرسینگ چشم هم كه هنوز طرفداران زیادی پیدا نكرده است، جراح، نگینی را با روشی دقیق اما پر خطر، روی كره چشم در زیر ملتحمه (خارجی ترین لایه چشم) نصب می كند. این نگین بسیار نازك بوده و برای برداشتن آن نیاز به جراحی مجدد است.

علاوه بر تمام عوارض پیرسینگ كه در این جا فقط به بخشی از آن ها اشاره شد، احتمال باقی ماندن جای زخم ها هم وجود دارد. همچنین ممكن است سوراخ ها با چاق و لاغر شدن فرد تغییر مكان دهند.

نكته جالب این است كه پیرسینگ در برخی نقاط بدن نه تنها كمكی به زیبایی فرد نمی كند، بلكه چهره ای نازیبا برای او ایجاد می كند كه به خصوص با استفاده از اشیای تزئینی عجیب، فقط باعث حیرت و جلب توجه دیگران می شود.

با تمام این مطالب آیا واقعا انجام پیرسینگ به این همه خطرش می ارزد؟

منبع: روزنامه تهران امروز