جوانان هر سال بیکارتر می‌شوند!

سال‌هاست که می گویند بازار کار به بحران رسیده و بیکاری شرایط دشواری را برای متقاضیان کار رقم زده است.

 

بازار کار کشور ظرفیت پذیرش صدها هزار تقاضای شغل را ندارد و کارجویان برای کسب یک فرصت شغلی گاه در رقابت تنگاتنگی با یکدیگر قرار می گیرند.

برای بسیاری از آنها پیدا کردن یک شغل خوب و آبرومند به رویا شبیه است و آنها همواره با کابوس بیکاری و آینده تاریک مواجه هستند.

 

ترکش این شرایط بازار کار نه تنها به کارجویان و جوانان می خورد بلکه خانواده ها را نیز بی نصیب نمی گذارد و آنها نیز دغدغه اشتغال جوانان خود را دارند.

ویرانی بیکاری در خانواده‌ها
بسیاری از خانواده ها معتقدند در مقطعی از زندگی، بزرگترین مسئله آنها بیکاری فرزندانشان است و اینکه آنها می ببینند فرزندانشان دوران سختی دارند و با بیکاری دست و پنجه نرم می کنند اما کاری از دستشان بر نمی آید.

 

این معضل برای خانواده هایی که فرزندان تحصیل کرده دارند، به مراتب تلخ تر از خانواده هایی است که کارجویان آنها دارای تحصیلات پایین تری هستند.

مسئولان نیز مرتب عنوان می کنند کشور با مسئله جدی بیکاری مواجه است و رسیدگی به این معضل، بزرگترین چالش داخلی آنها خواهد بود.

 

در عین حال، به دلیل اینکه اشتغال نمی تواند در اتاق‌های تصمیم گیری شکل گرفته و یا اینکه رئیس جمهور و یا سایر مقامات، دستوری برای حل بحران بیکاری بدهند. از این رو، مسئله بیکاری جوانان به یک بیماری مزمن در اقتصاد کشور تبدیل شده است.

کارشناسان عقیده دارند وقتی اشتغالی شکل می گیرد، قطعا در پشت صحنه آن اقداماتی چند باید انجام شود تا بتوان زمینه هایی برای اشتغال زایی جوانان فراهم کرد.

 

در واقع دستیابی به فرصت‌های شغلی، حاصل یکسری اقدامات و هماهنگی ها بین دستگاه ها، سازمان‌ها، بخش‌های خصوصی، تعاونی، دولتی و خلاصه سیاست‌هایی است که می تواند انجام شود تا حاصل آن اشتغال برای جوانان باشد.

نتایج یک بررسی در مجلس بر روی وضعیت اشتغال به کار جوانان در طول ۹ سال گذشته نشان می دهد که در هیچ یک از سنوات گذشته اشتغال جوانان به سمت بهبود نرفته و هر ساله بازار کار شاهد ریزش نیروی کار جوانان و از دست رفتن فرصت‌های شغلی جوانان متقاضی کار بوده است.

جوانان؛ هر سال بیکارتر از سال قبل
آمارها حکایت از آن دارند که با وجود اینکه در طول سال‌های گذشته بر حل مسئله بیکاری جوانان و خروج این معضل از بحران تاکید شده اما دستکم از سال ۸۵ تا پایان سال ۹۳، هر سال خالص اشتغال جوانان منفی بوده به نحوی که میزان ریزش اشتغال جوانان در سال ۸۷ به ۳۷۴ هزار نفر نیز رسیده بود.

به بیان ساده تر، به دلیل ادامه بحران بیکاری جوانان، مجموعه اقدامات صورت گرفته در طول سال‌های مختلف نه تنها منجر به حل بحران بیکاری جوانان نشده بلکه در هر سال بر تعداد جوانان بیکار نیز افزوده شده و حالا مقامات دولتی می گویند دستکم یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از کل بیکاران کشور زیر ۳۰ سال و تحصیل کرده هستند.

روند ریزش اشتغال جوانان زیر ۳۰ سال کشور در طول دو سال فعالیت دولت تدبیر و امید نیز ادامه داشته و در پایان سال ۹۲ به میزان ۲۷۳ هزار نفر و در پایان سال گذشته نیز ۲۹۸ هزار نفر در بخش اشتغال جوانان آمار منفی ثبت شده است.

بنابراین اگر شرایط از بین رفتن اشتغال خالص جوانان مانند آنچه که در آمارهای ۹ سال گذشته وجود دارد ادامه داشته باشد، باید انتظار بدتر شدن اوضاع کاریابی و جستجوی شغل از سوی جوانان و بحرانی تر شدن این بازار در طول سال جاری و سال های آینده را داشته باشیم.

براساس این آمار، کمترین میزان ریزش اشتغال جوانان در سال ۹۱ به میزان ۱۳۵ هزار شغل اتفاق افتاده و بیشترین آن در سال ۸۴ به میزان ۳۷۴ هزار شغل بوده است.

 

با این توصیف، در حالی که جوانان جویای شغل انتظار دارند تا از طریق سیاست گذاری‌ها و اقدامات دولت گشایشی در اشتغال آنها حاصل شده تا بتوانند امکان بهتری برای اشتغال داشته باشند اما شرایط دشوار آنها برای ورود به بازار کار همچنان پابرجا است.

اخبار اقتصادی - مهر

ویدیو مرتبط :
مقابله به مثل جوانان ترکیه ای با آمریکا بعد از 11 سال

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ادامه موج تقاضا برای کار تا سال 94/ گرایش جوانان به مشاغل لوکس!

ادامه موج تقاضا برای کار تا سال 94/ گرایش جوانان به مشاغل لوکس!

افزایش تعداد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی کشور نه تنها باعث ایجاد پدیده"تورم شغلی"و انباشت تقاضا برای کار در برخی رشته‌ها شده است بلکه تاخیر کارجویان در ورود به بازار کار نیز موجب ادامه موج بیکاری تا سال 94 خواهد شد.

 

 

به گزارش خبرنگار مهر، بررسی جدیدترین تغییرات جمعیتی کشور در یک دوره 5 ساله نشان می دهد که با وجود حرکت ایران به سمت کشوری با جمعیت میانسال، هنوز هم بخش قابل توجهی از جمعیت کل کشور را جوانانی تشکیل می دهند که به صورت بالقوه مستعد و متقاضی ورود به بازار کار از نوع مشاغل با پرستیژ و لوکس هستند.

رسیدن میانگین سنی کشور به 29.86 سال در سال گذشته با اینکه نسبت به سال 85 نشان دهنده پیرتر شدن جمعیت کشور و قرار گرفتن در شرایط عبور از جوانی است اما همواره بر این موضوع بسیار بااهمیت تاکید دارد که موج تقاضا برای اشتغال و ورود به عرصه های مختلف بازار کار؛ همچنان به عنوان یک مسئله اساسی و چالش در کشور تا حداقل نیمه دهه 90 ادامه خواهد داشت.

موج بیکاری تا نیمه دهه 90

با اینکه طبق گزارش اخیر مرکز آمار ایران؛ دیگر آن رشد افسانه ای جمعیت در خانوارهای دهه 60 در دهه های 70 تا 90 تکرار نشده اما رسیدن متولدین دهه 60 به بازار کار و سن حداکثر 31 سال؛ نشان دهنده باقی بودن پدیده تورم جمعیتی جوان در ایران است.

در حال حاضر 31.4 درصد جمعیت 75 میلیونی ایران مرد و در سن 15 تا 29 سال قرار دارند و 31.7 درصد زنان ایرانی نیز دارای چنین وضعیتی هستند.

ادامه روند ورود سیل آسای جوانان و تاخیر متولدین دهه 60 در ورود به بازار کار که قرار بود بعد از نیمه دهه 70 تا نیمه 85 عموما شاغل شوند؛ باعث شده است تا پدیده انباشت تقاضا برای اشتغال در کشور مشهود و به عنوان اساسی ترین دغدغه بسیاری از جوانان به ویژه کارجویان فارغ التحصیل دانشگاهی محسوب شود.

تاخیر 6 ساله در ورود به کار

هم اکنون چیزی بیشتر از 23 میلیون و 500 هزار نفر از جمعیت کشور مردان دارای سنین 15 تا 29 سال هستند و در این گروه سنی جمعیت زنان نیز بالغ بر 24 میلیون نفر است. این گروه سنی به تنهایی حدود 48 میلیون نفر از کل جمعیت کشور را شامل می شود. البته تنها بخشی از این جمعیت کلی می تواند شرایط فعالیت به لحاظ اقتصادی را داشته باشند که عموما در حد 50 درصد برآورد می شود.

بر این اساس، طبق گزارشات قبلی مرکز آمار ایران، جمعیت شاغل کشور و فعال به لحاظ اقتصادی چیزی حدود 22 میلیون نفر بوده است که با اینکه بخشی از این جمعیت شاغل غیر از سنین 15 تا 29 سال است و حتی تا دوره بازنشستگی و 60 سال نیز در این گروه وجود دارد؛ اما حداقل 50 درصد فعالان فعلی اقتصادی کشور در سنین اصلی کار و کمتر از 30 سال قرار دارند.

با اینکه جوان بودن جمعیت کشور از گزارشات مرکز آمار ایران قابل دریافت است، اما اهمیت یافتن موضوع اشتغال برای این گروه سنی نیز مشهود و قابل حدس زد. این مرکز در آخرین گزارشات خود در زمینه جمعیت بیکاران کشور متعقد است چیزی حدود 3 میلیون نفر از متقاضیان کار کشور بیکار مانده اند و مابقی افراد در سن کار کشور یا شاغل شده اند و یا به دلایلی مانند ادامه تحصیل و یا در مورد زنان ازدواج، از ورود به بازار کار به صورت دائم و یا موقت منصرف شده اند.

نباید این موضوع مهم را نیز از یاد برد که در ایران نیز تعریف اشتغال و بیکاری افراد طبق استاندارد سازمان جهانی کار است. به عبارتی امروز اگر فردی در طول هفته بتواند تنها 1 ساعت کار داشته باشد شاغل محسوب می شود و در غیر اینصورت وارد لیست حدود 3 میلیون نفری از بیکاران خواهد شد.

مقامات مرکز آمار ایران معتقدند در صورت تغییر این استاندارد حتی به 8 ساعت کار در هفته نیز در وضعیت نرخ بیکاری نوسان چندانی ایجاد نخواهد شد. آنها می گویند بعضا چنین گزارشاتی را نیز به درخواست دولت تهیه و ارائه کرده اند.

دلایل انصراف از اشتغال

یکی دیگر از مهم ترین موضوعات مربوط به آمارهای جمعیتی کشور در حال حاضر رشد قابل توجه جوانان فارغ التحصیل دانشگاهی است به نحوی که افراد دارای تحصیلات دانشگاهی در سال 85 بالغ بر 3 میلیون و 612 هزار نفر بودند که در سال گذشته فقط در بخش مردان به بیش از 5 میلیون و 474 هزارنفر بالغ شده است.

همچنین در سال 90 جمعیت زنان دارای تحصیلات دانشگاهی به میزان 5 میلیون و 23 هزار نفر اعلام شده است که روند افزایش تعداد فارغ التحصیلان دانشگاهی مرد و زن در سال های گذشته نشان دهنده باقی ماندن ترافیک کارجویان در ورود به بازار کار کشور است چرا که عقیده بسیاری از کارشناسان بازار کار، دولت در سال های اخیر با اینکه تلاش هایی را برای ایجاد فرصت های شغلی جدید انجام داد اما مجموعا چندان موفقیتی در این کار حاصل نشد.

هرچقدر تعداد کارجویان دارای تحصیلات دانشگاهی در کشور بیشتر باشد علاوه بر اینکه مزایا و نکات مثبت فراوانی را می تواند برای کشور به همراه داشته باشد اما به لحاظ تنوع درخواست ها برای کار، بازار با پدیده یکنواختی درخواست ها مواجه خواهد شد.

بروز پدیده یکنواختی تقاضا برای کار

به عبارتی، نزدیک تر شدن تقاضاها و خواسته های کارجویان فارغ التحصیل دانشگاهی به یکدیگر و اینکه بیش از 90 درصد فارغ التحصیلان دانشگاهی دیگر حاضر به انجام هر شغلی بعد از دانشگاه نیستند و تقاضاهای آنها برای نوع کار به یکدیگر شبیه خواهد شد؛ می تواند در برخی رشته های شغلی ترافیک تقاضا و کمبود فرصت شغلی ایجاد کند و در برخی رشته هایی که نیاز چندانی به تجارب دانشگاهی ندارد و اتفاق مورد تقاضای جامعه نیز است، کشور را با کمبود نیروی کار مواجه کند در عین حالی که همچنان نرخ بیکاری بالا بماند!

محمدحسین فروزان مهر در گفتگو با مهر با بیان اینکه برخی اتفاقات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در کشور باعث تغییر روند ورود به بازار کار شده است، گفت: افزایش حمایت های خانوده ها از فرزندان و بالا رفتن سن ازدواج از جمله این موارد است.

معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، اظهار داشت: همچنین اشتغال طولانی به تحصیل، تقویت توان اقتصادی خانواده ها و یا انتظار افراد برای دستیابی به شغل بهتر؛ نیز باعث تاخیر در ورود متقاضیان و کارجویان به بازار کار کشور شده است.

ادامه موج تقاضا برای کار تا سال 94

این مقام مسئول در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، بیان داشت: در هر صورت، هم اکنون جامعه با تاخیر ورود کارجویان به بازار کار مواجه است و در مواردی این تاخیرها تا چندسال نیز ادامه می یابد.

فروزان مهر خاطر نشان کرد: آن بخش از فشار تورم جمعیتی دهه 60 که باید در سال های آغازین دهه 80 در بازار کار خودشان را نشان دهند، در نیمه پایانی دهه 90 در حال ورود به بازار کار هستند.

وی این مطلب را هم افزود که بروز این مسئله به یکباره کشور را با یک موج و فشار تقاضای کار مواجه کرده است. بر اساس بررسی ها و مطالعاتی که در اسناد توسعه کشور صورت گرفته است، اتنظار داریم با وضعیت موجود پیک تقاضا تا سال 94 ادامه داشته باشد./مهر