جایزه «کرافورد» به سیاه چاله ها رسید

«رویی کر» فیزیکدان کیهانی نیوزلندی از دانشگاه «کانتربری» به همراه «روجر بلندفورد» از دانشگاه «استنفورد آمریکا»، بطور مشترک، برندگان جایزه سلطنتی «کرافورد» شدند.

خبرگزاری مهر: «رویی کر» فیزکدان کیهانی نیوزلندی از دانشگاه «کانتربری» به همراه «روجر بلندفورد» از دانشگاه «استنفورد آمریکا»، بطور مشترک به دلیل کار بر روی چگونگی ایجاد و علت های سیاه چاله ها برنده یک میلیون دلاری جایزه سلطنتی «کرافورد» از سوی آکادمی علمی سوئیس شدند.

همچنین نتایج این دو محقق نشان می دهد که سیاه چاله ها بعنوان منشا قویترین نور کیهان به همراه پرتوهایی که هزاران سال نوری در فضا امتداد پیدا می کنند، می باشند.

در همین حال «رویی کر»  یکی از مهمترین ابزارهای پیشرفته در حوزه فیزیک کیهانی و کیهان شناسی را ابداع کرده است که بوسیله آن می شود، ترسیم ریاضیات گردش سیاه چاله ها را بدست آورد.

بر همین اساس مراسم اهدا جایزه سلطنتی «کرافورد» در آکادمی سلطنتی علوم سوئیس در ۲۶ می (اردیبهشت سال آینده) با حضور پادشاه و ملکه سوئد برگزار خواهد شد. 

کشف یک سیاه چاله نوزاد

دانشمندان ناسا با استفاده از تلسکوپهای فضایی چاندرا و نیوتن موفق شدند در فاصله ۵۰ میلیون سالنوری از زمین یک سیاه چاله نوزاد را کشف کنند.

دانشمندان مرکز هاروارد- اسمیت سونیان با کمک تلسکوپ فضایی پرتوهای ایکس چاندرا ناسا، تلسکوپ XMM-Newton اسا و تلسکوپ آلمانی "رو-ست" موفق شدند یک چشمه پرتوهای ایکس را که به مدت ۱۲ سال از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۷ تشعشات پرتو ایکس تابش کرده است را ردیابی کنند.

اطلاعات جمع آوری شده نشان داد که این چشمه پرتوهای ایکس یک سیاه چاله است که در اثر انفجار یک ابرنواختر ایجاد شده و تنها ۳۰ سال از زندگی خود را پشت سر گذاشته است.

ابرنواختری که این سیاه چاله را ایجاد کرده است SN ۱۹۷۹C نامیده می شود و در کهکشان M۱۰۰ قرار دارد. این کهکشان شباهت بسیار زیادی به کهکشان راه شیری دارد و در صورت فلکی "برنیس" واقع شده است.

ابرنواختر SN ۱۹۷۹C را یک منجم آماتور جوان در سال ۱۹۷۹ کشف کرد. در حال حاضر ماده باقیمانده این ابرنواختر درحال تمام شدن است.

این سیاه چاله نه تنها باقیمانده های ابرنواختر را جذب می کند بلکه در حال جذب کردن ستاره دیگری است که در اطراف ابرنواختری که منفجر شده است می چرخد.

محققان ناسا در این خصوص توضیح دادند: "اگر آنچه که ما به آن رسیدیم درست باشد، این سیاه چاله بهترین نمونه تولد اجرامی از این دست است که انسان هرگز موفق به رصد آن شده است.

ستاره ای این سیاه چاله را ایجاد کرده است جرمی حداقل ۲۰ برابر بیشتر از جرم خورشید داشته است."

براساس گزارش اگزماینر، این کشف برای درک مکانیزمی که منجر به تشکیل سیاه چاله ها می شود بسیار مهم است.

در حقیقت دانشمندان قادر نیستند نیروها و انرژیهایی که در این اجرام حضور دارند را در آزمایشگاه بازسازی کنند.

بنابراین، تنها رصد مستقیم می تواند اطلاعاتی در این مورد به ستاره شناسان ارائه کند./خبرگزارى مهر