تکذیب نفوذ تکفیری‌ها به داخل مرزهای مصر

 

اخبار بین الملل - تکذیب نفوذ تکفیری‌ها به داخل مرزهای مصر

به گزارش مهر به نقل از العهد، "هانی عبداللطیف" سخنگوی وزارت کشور مصر نفوذ گروه تروریستی دولت اسلامی عراق و شام موسم به داعش را  تحت عنوان "داعشم" (دولت اسلامی عراق و شام و مصر) به داخل مرزهای این کشور تکذیب کرد.

وی اعلام کرد که انتشار چنین اخباری با هدف اشاعه ترس و وحشت در میان افکار عمومی مصر صورت گرفته است.

این در حالی است که منایع مصری از شناسایی و دستگیری سه نفر از اعضای گروه تروریستی داعش در داخل مصر که تعدادی پرچم و علامتهای این گروه تروریستی را همراه داشتند خبر دادند.

همچنین داعش در هفته گذشته با انتشار بیانیه ای مسئولیت یک حمله تروریستی را در شهر "السنطه" که منجر به کشته و زخمی شدن دو نیروی امنیتی این کشو شده بود را بر عهده گرفت.
اخبار بین الملل - مهر

 

ویدیو مرتبط :
عربستان داخل مرزهای خود را بمباران کرد!+فیلم

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

قول اخوانی های مصر به عربستان ; جلوی نفوذ ایران را می گیریم

قول اخوانی های مصر به عربستان

جلوی نفوذ ایران را می گیریم

 

دیپلماسی ایرانی: تنشی که در حال حاضر بر فضای قاهره حکم فرما شده بیش از آن که صرفا یک مساله داخلی متاثر از قدرت گرفتن اخوانی ها باشد، یک مساله فرامصری است. گفته می شود اخوان المسلمین تلاش می کند تا تحرکات خود را به سرزمین های دیگر به خصوص به کشورهای نفت خیر و ثروتمند عرب حاشیه خلیج فارس نیز برساند.

به خصوص در امارات متحده عربی که شکایت دارد که گروهی از مخالفان حکومت با رهبران اخوان المسلمین مصر ارتباطات نزدیک دارد. در مصر در حدود 300 هزار نفر عضو جریان اخوان المسلمین هستند که آنها در گذشته در حقیقت هسته اصلی مخالفان مصری را تشکیل می دادند.

امارات متحده عربی نخستین کشوری بود که اعلام کرد که اخوان المسلمین در کشورش فعال هستند. در حقیقت امارات یکی از کشورهای هدفی بوده است که اخوان المسلمین مصر از زمان عبدالناصر در دهه 50 و 60 میلادی به فکر نفوذ در آن بوده است.

امارات در سال 1971 به استقلال رسیده است، یعنی سه سال پس از آن که شاخه اخوان المسلمین امارات که متشکل از ملی گراهای این کشور بودند با نام جریان اصلاح اعلام موجودیت کند. اما این جریان خیلی زود پس از تشکیل دولت فراگیر امارات رو به افول گذاشت و آن طور که یکی از اعضای آن می گوید، به تدریج به سمتی رفت که فعالیت خود را بیشتر در ورزش، فرهنگ، کارهای خیریه و فعالیت های اجتماعی متمرکز کند و تا اندازه ای از دنیای سیاست فاصله بگیرد.

در ابتدای دهه نود دستگاه قضایی و آموزشی امارات اعلام کرد که اخوان المسلمین بیشتر در فعالیت های آموزشی، علمی و کمک هزینه های آموزشی به مردم فعالیت می کند ولی در عین حال تلاش می کند که برای فعالیت در همین زمینه ها نیز عضو بپذیرد و هم فکران خود را سازمان دهی کند.

به گونه ای که در بازه زمانی کوتاهی بسیاری از استادان، دانش آموزان و دانش آموختگان و مراکز مشاوره ای آموزشی همچنین اتحادیه های حقوقی و نهادهای آموزشی در اختیار اخوان المسلمین قرار گرفتند و این جریان به واسطه آنها اقدام به گسترش نفوذ و تبلیغ افکار و اندیشه های خود و عضوپذیری از این طریق کرد.

در سال 2006 دولت امارات متحده عربی اخراج اعضای وابسته به جریان اصلاح را از نهادهای آموزشی و دیگر پست های دولتی آغاز کرد. با این هدف که بر اثرگذاری آنها بر نسل جوان امارات جلوگیری کند. این جریان تا این مدت توانسته بود یک کانال ارتباطی منظم میان تحصیل کردگان و دانش آموختگان خود در امارات با نهادهای آموزشی دیگر کشورها حتی تا استرالیا ایجاد کند و بدین ترتیب اعضای جدیدی را به جمع خود بپذیرد.

هنگامی که دولت اسلام گرای ترکیه قدرت را در این کشور به دست گرفت، اعضای جریان اصلاح را مجموعه ای مناسب برای ارتباط با دیگر اعضای اخوان المسلمین یافت و از طریق آن توانست با دیگر اعضای اخوان المسلمین در خاورمیانه ارتباط بگیرد. بعضی از دیدارهای اعضای آنها در سایه کشورهای غربی و موسسه هایی که در امارات به اسم ان جی او و اندیشکده فعالیت می کردند، صورت می گرفتند.

از سال گذشته ارتباط میان آنها با یکدیگر روزبه روز بدتر شد. دولت امارات متحده تحت پیگرد قرار دادن آنها را در دستور کار خود قرار داد و تلاش کرد ضمن انهدام بازوهای ارتباطی آنها با یکدیگر علیه جریان اصلاح وارد عمل شده و با بازداشت بسیاری از اعضای آنها از مسلح شدنشان در کشور، آن طور که خود می گوید، جلوگیری کند.

در قلب امارات عملیات خصمانه علیه اخوان المسلمین آغاز شد که به بسته شدن خانه های تیمی و گروهی آنها و بلوکه کردن دارایی ها و دیگر فعالیت های آنها منجر شد. حرکتی که از سوی این گروه به رویارویی با هر گونه فعالیت و ارتباط گیری شبکه ای اسلامی تعبیر شد و گفته شد که این مساله سبب شد تا آنها به سمت بیعت کردن با رهبران اصلی خود در مجموعه های فرا منطقه ای حرکت کنند.

اخیرا در چارچوب توسعه ای که در مصر صورت گرفت و محمد مرسی، رئیس جمهوری این کشور شد، وی وانمود کرد که به دنبال گسترش تمایلات اخوانی فراتر از مصر است، این مساله نگرانی ها نسبت به گسترش اخوانی ها را تشدید کرد. نگرانی ها زمانی افزایش یافت که مشخص شد دولت جدید اخوانی مصر به صورت زیر زمینی ارتباطات مخفی ای با اخوان المسلمین امارات دارد.

تاریخ اخوان المسلمین نشان می دهد که آنها هیچ کجا قول نداده اند که ارتباطات خارجی خود را بدون در نظر گرفتن تفکرات اخوانی شان، گسترش خواهند داد. از این قاعده امارات متحده عربی نیز مستثنی نیست.

بر اساس یک قرارداد نانوشته اخوان المسلمین سیاست امتداد خط سیاسی در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس را پیش گرفته است. در همین رابطه قطر بهترین ارتباط را با اخوان المسلمین برقرار کرده و از آنها حمایت مالی می کند و رسانه خود، الجزیره را در اختیار آنها قرار داده است. امارات متحده عربی که اخوان المسلمین را جریانی برانداز علیه خود می داند خود را در موقعیتی می بیند که باید در موازنه منطقه ای با قطر خود را هماهنگ سازد.

در حالی که قطر روابط بسیار نزدیکی با اخوان المسلمین ایجاد کرده است، اخوانی ها تلاش دارند تا روابط خود را بیش از پیش با عربستان سعودی گسترش دهند. بر اساس اظهارات یکی از مقام های عالی رتبه عربی در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، اخوانی ها به عربستانی ها قول داده اند که موقعیتی در برابر نفوذ منطقه ای ایران ایجاد کنند، به گونه ای که حکومت پادشاهی عربستان زمینه را برای گسترش نفوذ منطقه ای خود مهیا ببیند. به این حال رهبران عربستان با وجود مرگ امیر نایف بن عبدالعزیز، وزیر کشور و ولیعهد سابق کشورشان، همچنان نگرش وی را در برابر اخوانی ها دنبال می کنند. اگر چه رهبر اخوانی ها نخستین کشوری که پس از رسیدنش به قدرت از آن دیدن کرد، عربستان سعودی بود.

نگرش نه چندان دوستانه عربستان در برابر اخوان المسلمین سبب شده است تا روابط ابوظبی و ریاض در برابر اخوانی ها بیش از تقویت شود و اماراتی ها با پشتوانه قوی تری به برخورد با اعضای اخوان المسلمین در خاک خود بپردازند به گونه ای که بدون محاکمه یا دستور قضایی اعضای آنها را بازداشت کرده و در زندان های خود نگه می دارند.

اکنون نگرانی از مصر و آینده نفوذ اخوان المسلمین آن بیش از پیش افزایش یافته است. محمد مرسی شاید بتواند رئیس جمهور و رهبری خوب برای مصری ها باشد ولی بی شک دیگر کشورهای عربی نمی توانند شاهد ظهور رهبری جدید در خاک خود باشند که اندیشه و منش سیاسی ای مغایر با منش سیاسی آنها دنبال می کند./دیپلماسی ایرانی