اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

توضیحاتی درباره یک جمله خاک بر سری



اخبار,اخبارسیاسی,اصولگرایان


  طنز)توضیحاتی درباره یک جمله خاک بر سری

در ماجرای رحیمی و 170 نفر نامزد اصولگرایی که از اول پول گرفتند، توکلی به گونه ای صحبت کرد که این جمله شامل هیچ کدامشان نمی‌شود.

در راستای این که روز گذشته احمد توکلی نماینده تهران در مجلس، با اشاره به ماجرای پول گرفتن برخی نمایندگان مجلس هشتم از محمدرضا رحیمی- البته به نیابت از آقای جابر ابدالی - گفت که «خاک بر سر نماینده‌ای که به وزیر شماره حساب می‌دهد!» برخی توضیحات ضروری می‌نماید.

حقیقتش را بخواهید از همان اوایلی که آقای توکلی را شناختم، فهمیدم که آدم زرنگی است و می‌داند که چگونه موضع گیری کند که هم مخالفان، دوستانش را داشته باشد و هم دوستانش با او مخالفتی نداشته باشند.

این روزها از هر نماینده ای که درباره این موضوع سئوالی بپرسی، اولین کاری که می‌کند این است که،شرحی مبسوط در زشت بودن کار آن 170 نماینده ارائه می‌کند و از این کار تبری می‌جوید.مثلا وقتی از خود باهنر در این باره سئوال کردند پاسخ دندان شکنی داد که دیگر هیچ کس جرئت نخواهد کرد از او در این باره چیزی بپرسد. او گفته بود: «من دراین باره نه حرفی می‌زنم و نه دخالتی می‌کنم.»

حالا آقای توکلی هم یک جوری حرف زد که هم مخالفان کار زشت آن 170 نفر، به فساد ستیزی او آفرین بگویند و هم بندگان خدا، آن 170 نفر از او به دل نگیرند.به هرحال با بعضی شان قبلا همکار بود، با بعضی دیگر هم الان همکار است و ممکن است که در راهروهای مجلس چشم در چشم بشوند، خوبیت ندارد. این است که با وسواس ودقت وهوشمندی تمام کلمات جمله اش را انتخاب کرد. او گفت: «خاک بر سر نماینده‌ای که به وزیر شماره حساب می‌دهد!» در ماجرای رحیمی و 170 نفر نامزد اصولگرایی که از اول پول گرفتند، توکلی به گونه ای صحبت کرد که این جمله شامل هیچ کدامشان نمی‌شود. به دلایل زیر:

1- عنوان «نماینده» به هیچ کدام از این 170 نفر در آن روز نمی‌چسبد. زیرا آن ها هیچ کدام تحت عنوان نماینده از رحیمی پول نگرفتند، بلکه عنوان «نامزد» انتخاباتی جریان اصولگرا را برخود داشتند.

2- آن ها از «وزیر» پول نگرفتند. رحیمی که وزیر نبود. یک زمان رئیس دیوان محاسبات بود، بعدش هم معاون رئیس جمهور شد. قبل ترها هم بخشدار قروه بود.

3- واقعیت قضیه آن طور که دکتر محمدرضا رحیمی در آن نامه معروف نوشته به گونه ای نبود که کسی به کسی «شماره حساب» بدهد. معاون دکتر احمدی نژاد نوشته که کمک ها از « محل حساب شخصی» جابر ابدالی وبا «چک بانکی خودش» به این افراد پرداخت شده است. اصلا دادن و گرفتن شماره حساب مطرح نبوده است.

من به عنوان یک هیچ کاره در این ماجرا می‌توانم امروز صبح را تصور کنم که تعدادی از آن 170 نفر به توکلی زنگ می‌زنند که« آقای توکلی، شما هم وسط این همه بدبختی و افشاگری خاک توسر ما می‌ریزی؟ دستت درد نکنه». جواب توکلی هم قابل پیش بینی است:« دوست عزیز یه بار دیگه جمله منو بخون. اصلا ببین من به چیزی اشاره کردم که به شما بخوره؟ شما نه طرفتون وزیر بوده و نه شماره حساب دادین و نه اون موقع نماینده بودین. شما یه چک 5میلیونی از رحیمی گرفتین. من حواسم هست چی میگم.»
 
اخبار سیاسی  -  ابتکار 


ویدیو مرتبط :
هلالی:اونی که خاک گلم و با کربلا سرشته بود / رو پیروهن های شهدا این جمله را نوشته بود

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

۵ جمله خوب و 7 جمله بد برای کودکان



 

چگونه با کودکان رفتار کنیم؟

 

 

۵ جمله خوشایند برای کودکان

 

1) خـودت تـصـمـیم بگیر: کودک و دوستش در اتاق مشغول بازی هستند. سر و صدای آنها باعث اذیت و آزار شماست، بهتراست بگویید: "بچه ها تصمیم بگیرید یا بی سر و صدا بازی کنید، یا از اتاق خارج شوید." اگر بعد از ۵ دقیقه هنوز سر و صدا ادامه داشت، بگویید: "خوب می بینم تصمیم گرفتید که از اتاق بیرون بروید." این جمله، شما را از داشتن نقش منفی نجات می دهد، زیرا آنها می دانند این تصمیم آنها بوده که منجر به این نتیجه شده است. به این ترتیب کودک مسئول عمل خودش است.



۲)
من تو را دوست دارم ولی این کار تو را نمی پسندم: اگر می خواهید لفظی را به کودک بیاموزید، کار خوب و بد را برایش مشخص کنید. به او بیاموزید ما کار خوب و کار بد داریم ، نه بچه خوب و بچه بد. هدف از وضع قوانین، آموزش رفتارهای مناسب است نه تنبیه کودک. اگر چه به رفتار ناپسند او اعتراض می کنید ولی محبت خود را به او قطع نمی کنید.



۳) از تو می خواهم مشکل مرا حل کنی: اگر کودک کاری را انجام می دهد که باعث رنجش شماست، به او بگویید که دچار مشکل شده اید. مثلا ً به او بگویید: "صدای بلند تلویزیون باعث می شود دچار سردرد شوم" و ازاو بخواهید در حل مشکل به شما کمک کند. در این صورت او که خود را دشمن شما نمی بیند خود را موظف می داند کاری انجام ندهد که برای شما مشکل آفرین باشد. اگر به رضایت خاطر شما اهمیت دهد، رفتار بد را خاتمه خواهد داد.



۴) احساس تو را درک می کنم: وقتی کودک عصبانی است جملاتی را به کار می برد تا دیگران را متوجه احساس خود کند. مثلا ً می گوید: "از تو متنفرم" یا "خیلی بدی." این تنها جملاتی است که همه ذهن او را پرکرده. شما می توانید به او کمک کنید تا جمله مناسب را به کار ببرد.



۵) "آیا دوستت چیزی گفته که واقعیت ندارد و تو عصبانی شده ای؟:" افراد متفاوت، نـیازهای متفاوتی دارند. اغلب کودکان در اعتراض به والدین می گویند: "عدالت را رعایت کنید و منصف باشید" و این جملات زمانی مطرح می شوند که کودک می خواهد وسیله خاصی برایش تهیه شود؛ صرفاً به این دلیل که برای برادرش تهیه شده است. باید به کودکان بیاموزیم "انصاف و عدالت این است که هر فرد، هر چه را نیاز دارد تهیه کند. اگر شما به عینک نیاز داری و خواهرت به کفش، هر کدام وسایل مورد نیاز خود را خریداری خواهید کرد و این است اجرای عدالت. گمان نمی کنم زمانی که خواهر شما به عفونت گوش مبتلاست و آنتی بیوتیک مصرف می کند لازم باشد شما هم آنتی بیوتیک مصرف کنی"!

 



● ۷ جمله ناخوشایند برای کودکان



۱) مناسب سن خودت رفتار کن! گاه والدین به رفتار کودک انتقاد می کنند، زیرا آن رفتار تأثیر بدی بر بزرگترها داشته است. در صورتی که رفتار کودک، نشان دهنده احساس درونی اوست و والدین وظیفه دارند احساس کودک را درک کنند. کودک ۶ ساله ای که نمی داند چه می خواهد و گریه می کند ، یا کودک ۴ساله ای که از محدود شدن در صندلی اتومبیل ناراحت است و گریه می کند ، هر دو متناسب سنشان عمل می کنند؛ اگر چه ما انتظار داریم رفتار آنها ما را آزار ندهد. به جای اینکه به کودک بگویید "مناسب سن خودت عمل کن" بگویید: "به نظر می رسد خیلی عصبانی هستی"، "می دانم وقتی چنین اتفاقی برایت افتاده بسیار ناراحت شده ای" این جملات به کودک آرامش می دهد و شرایط را قابل تحمل خواهد کرد.



۲) شوخی کردم: دست انداختن کودک اگر چه ظاهراً شرایط را شاد می کند ولی در واقع به شدت مخرب است. هنگامی که کودک عصبانی است، خندیدن به او باعث می شود احساس بدتری پیدا کند. شما به عنوان والدین کودک وظیفه دارید او را حمایت کنید نه اینکه باعث اذیت و آزار او شوید. اگر چنین منظوری ندارید هنگامی که کودک ناراحت است شاد نباشید.



۳) چـرا مـثـل ... نـیستی؟ با مقایسه کـودکـان، آنـهـا احـسـاس مـی کـنـنـد در مرتبه پایین تری قرار گرفته اند و این راه مناسبی برای وا داشتن آنها به فعالیت نیست. زمانی که کودک خود را پایین تر از دیگری احساس کند ، روحیه خود را می بازد و دست از فعالیت خواهد کشید. شما باید ضعف و قوت کودکان را بپذیرید و آنها را بر اصلاح رفتار خودشان تشویق کنید.



۴) ندو و گرنه می افتی! علی رغم تمام توجه شما به محافظت از کودک، به کار بردن این نوع جملات باعث می شود کودک بیفتد، زیرا به او القا می کنید منتظرید که او به زمین بخورد و این برای کودکی که تلاش می کند مستقل باشد بسیار مضر است. بهتر است در این موارد بگویید: "قبل از دویدن از محکم بودن بند کفش هایت مطمئن باش." در این صورت شما در مورد اشکال کفش صحبت کرده اید نه ناتوانی کودک.



۵) چی بهت گفتم؟ چرا سوالی را می پرسید که خودتان جواب را می دانید؟ انتظار دارید کودک چه پاسخی بدهد؟ وقتی می پرسید: لباست را کجا پرتاب کردی؟ لبخندی موذیانه می زند و می گذرد. اگر از رفتار او رنجیده اید بگویید: "من متاسفم که مجبورم برای بار سوم تکرار کنم که لباست را روی چوب لباسی آویزان کن."



۶) به تو قول می دهم که ... : به کودکان باید نه وعده داد و نه وعده از آنها گرفت. روابط ما با فرزندانمان باید بر اساس اعتماد و اطمینان باشد.



وقتی پدر و یا مادر برای تأیید گفته خود مجبور است وعده بدهد، یعنی دارد اقرار می کند که "وعده داده نشده اش" اعتبار ندارد و قابل اعتماد نیست. وعده ها باعث می شوند که توقعات غیرواقعی در کودکان به وجود بیاید. وقتی به کودک وعده داده می شودکه او رابه باغ وحش ببرند، او آن وعده را یک تعهد به حساب می آورد و فکر می کند که براساس این تعهد، در روز موعود نه باران خواهد بارید، نه اتومبیل عیب و ایرادی پیداخواهد کرد و نه خود او مریض خواهد شد.



از طرفی نباید از کودکان وعده گرفت که درآینده رفتاری خوب داشته باشند یا رفتار بدشان را اصلاح کنند. وقتی کودک وعده ای ناخواسته می دهد، وعده ای که متعلق به خود او نیست، در واقع چکی بانکی می کشد که در آن بانک اصلاً حساب ندارد. ما نباید مشوق و محرک این قبیل اعمال فریب آمیز باشیم.



۷) آخر چند بار باید یک چیز را تکرار کنم؟ پدر یا مادری که در استفاده از سخنان نیشدار و طعنه آمیز استعداد ذاتی دارد، خطر و تهدیدی جدی برای سلامت روانی کودک به حساب می آید. این پدر یا مادر جادوگری است که از واژه ها استفاده می کند و با بیان این واژه ها، مانعی در برابر ایجاد ارتباط موثر برقرار می کند و مانع از پدید آمدن رابطه ای مثبت بین پدرومادر با کودک می شود. " آخر چند بار باید یک چیز را تکرار کنم ؟ مگر تو کری ؟ پس چرا گوشت به من نیست؟ ..."



این پدرو مادرها شاید ندانند که سخنان طعنه آمیز و کنایه دار جملاتی هستند که برخوردی متقابل طلب می کنند. این پدر و یا مادر آگاه نیست که با این اظهار نظرهای توهین آمیز، کودک را تحریک کرده و ذهن او را از نقشه های خیالی انتقام، پر می سازد ودر نتیجه باعث مسدود شدن راه ارتباطی بین خود او و کودکش می شود.