تقویم تاریخ - 30 مرداد

441م:21 اوت سال 441 میلادی، یزدگرد دوم شاه وقت ایران از سلسله ساسانی تصمیم گرفت كه برای نزدیك بودن به شمال خاوری كشور و جلوگیری از ورود باقیمانده هونها به فرارود (بخش شمال شرقی خراسان بزرگتر) موقتا پایتخت را از تیسفون (نزدیك بغداد) به نیشابور (از شهرهای خراسان) منتقل کند. شهرهای بزرگ و معروف دیگر خراسان وقت عبارت بودند از سمرقند، بخارا، مرو، خجند، بلخ و هرات.

یزدگرد دوم كه 18 سال حكومت كرد در سال 438 میلادی پس از مرگ پدرش، بهرام گور، شاه شده بود. همین هونهای رانده شده به اروپا، كشور هونگری (هنگری - مجارستان) را به وجود آوردند كه "آتیلا" یكی از رهبرانشان بود.

رنگ پوست و قیافه هون ها بر حسب دوری و نزدیكی شان از سرزمین مغولها با هم تفاوت داشت و آن دسته كه به دریای مازندران نزدیكتر بودند پوستی سفیدتر داشتند و ایرانیان ایشان را هون سفید خطاب می كردند. ایرانیان همه هونها را "بدقیافه ها" می خواندند و این، برای هون ها عقده شده بود. به گونه ای كه پس از رسیدن به اروپا و فتوحات متعدد، بر هر نقطه اروپا، از روسیه امروز و سواحل دانوب تا آلمان و فرانسه كه استیلا می یافتند زنان زیبا را به ازدواج خود در می آوردند تا فرزندانشان تغییر قیافه بدهند و زیبا شوند و زیبایی نسبی مردم مجارستان به همین سبب است. هون ها پس از همسایه شدن با ایرانیان شیفته رعایت حق و قانون و نظام قضایی ایران شدند و به همین دلیل در مناطق متصرفی خود، كمتر به كشتار مغلوبین و تسلیم شدگان و تجاوز به عنف به زنان دست می زدند.

پریسكوس Priscus مورخ نوشته است هون ها به هر تدبیر و نقشه جنگی كه دست زدند تا وارد قلمرو ایران شوند موفق نشدند. یك بار به مدت 15 روز از كوهها عبور كردند تا از حاشیه دریای کاسپیان (دریای مازندران) وارد ایران شوند كه به محض سرازیر شدن از كوه با سوار نظام ساسانی كه در دنیای آن زمان نظیر نداشت رو به رو شدند و همین وضعیت باعث شد كه روانه اروپا شوند و آنجا را مورد تاخت و تاز قرار دهند. از زمانی كه هونها در ساحل دانوب استقرار یافتند، امپراتوری روم، دیگر روی آرامش ندید.

امپراتوران رومی پس از شكست هایی كه در دوران اردشیر و پسرش شاپور یکم و نیز شاپور دوم از ایران خوردند به سیاست تعرضی شان پایان دادند. اوگوستوس دكترین تازه ای ارایه داده بود و آن پایان یافتن سیاست جهانگیری رومیان و قناعت كردن به آن چه كه تا آن زمان داشتند بود و این دكترین از زمان تیبریوس به صورت یك قانون نانوشته درآمد و از این تاریخ، این ایران بود كه روحیه تعرضی به خود گرفته بود به گونه ای كه رومی ها از ترس مجبور شدند، نخست یك پایتخت شرقی (قسطنطنیه) برای خود به وجود آورند و سپس به تجزیه امپراتوری تن دردهند و آن گاه در غرب تسلیم مهاجران مهاجم شوند و از میان بروند.

برتری ایرانیان در عهد ساسانیان عمدتا این بود كه از دست یافتن به سلاحهای تازه و تاكتیك جنگی جدید باز نمی ایستادند. نظام اداری و قضایی پیشرفته و خوبی داشتند. تلاش برای بهسازی تسلیحات و تقویت روحیه سربازان امری روزانه بود كه متوقف نمی شد. ساسانیان به سواره نظام توجه كامل داشتند. دست سرباز در مصرف تیر باز بود و مانند رومی ها و هون ها به 30 "تیر" محدود نبود. هر سوار دو اسب ذخیره و یك یدك داشت و ارتش ایران دارای یك نیروی ضربتی همیشه آماده بود و رومیان پس از استقرار در قسطنطنیه ابتكار نظامی ایران را تقلید كردند.

رومیان پس از این كه خود را زیر فشار آتیلا دیدند او را هنگامی كه در ساحل دریای سیاه سرگرم تاخت و تاز بود فریب دادند كه به قلمرو ایران وارد شد، ولی ایرانیان در مرز شمالی ارمنستان چنان گوشمالی به او دادند كه برای همیشه نام ایران را هم نبرد. تاخت و تاز هون ها در قلمرو روم با مرگ آتیلا در 453 میلادی به تدریج پایان گرفت و سلطه ایشان تا مدتی محدود به قسمتی از مجارستان شد.

 

940م:ماكان كاكی یكی از سرداران احیاء استقلال ایران كه بر شمال كشور حكومت داشت 21 اوت سال 940 میلاد ی(329 هجری قمری) در جنگ با سربازان سردار دیگر ایرانی از سامانیان كشته شد و خبر كشته شدن او بوسیله كبوترنامه بر كه بر پایش جمله «ماكان كاسمه ( ماکان بمانند اسمش شد یعنی دیگر زنده نیست )» را بسته بودند تا سبك باشد به نصر سامانی در بخارا رسانده شد و این روزی غم انگیز در تاریخ وطن ما است كه یك ایرانی به دست ایرانی دیگر كشته می شد. حال آن كه در اصل هر دو یك هدف مقدس را كه تحقق استقلال وطن بود دنبال می كردند.

 

1332م:محمدرضا پهلوی شاه وقت كه پس از شكست مرحله نخست برنامه براندازی حكومت دكتر مصدق در 25 مرداد، به ایتالیا فرار كرده بود در این روز (21 اوت 1953)، دو روز پس از پیروزی كودتای 28 مرداد 1332 در پیامی كه از رم فرستاده بود و از رادیو تهران پخش شد به مردم وعده دمكراسی داد. وی این قول را كه به آن عمل نكرد درست 25 سال بعد (2 شهریور 1357) در نطقی به منظور آرام كردن مردم تكرار كرد و گفت كه فقط اوست كه می تواند در كشور دمكراسی (واقعی) برقرار كند كه دیگر كسی به آن توجه نكرد. هدف او از بیان این مطلب این بود كه مردم به وعده های انقلابیون در این زمینه توجه نكنند.

1953م:21 اوت (30 مرداد) 1953 اعلام شد كه بازداشت هواداران دكتر مصدق و مقامات منصوب از جانب او در سراسر كشور ادامه دارد و تا بامداد این روز بیش از دویست تن بازداشت شده اند و بسیاری از مقامات دولتی بركنار شده و تصفیه ادارات ادامه خواهد داشت. بسیاری از مقامات نیز خود كناره گیری كرده بودند از جمله الهیار صالح از سمت سفیری ایران در آمریكا. به گزارش رسانه ها كه در روزشمارها هم نقل شده است، در این روز سرلشكر زاهدی به دیدار آیت الله كاشانی به منزل وی رفت كه در جریان این دیدار دكتر بقایی، شمس قنات آبادی، حائری زاده و نادعلی كریمی هم آنجا بودند. در همه شهرها حكومت نظامی برقرار بود. نشریات چپگرا و ملی گرا از دو روز پیش تعطیل شده بودند.

 

 

1953م:ویلیام بلوم W. Blum نویسنده و محقق انگلیسی در كتاب خود درباره سیا، در یك جا نوشته است كه اواخر نوامبر سال 1952 مطابق آبان 1331 (پس از انتخاب ایزنهاور به عنوان رئیس جمهور بعدی امریكا) دولت انگلستان با كرمیت روزولت (كیم) كه رئیس دائره سازمان اطلاعات مركزی امریكا در خاورمیانه بود تماس گرفت و از او برای ساقط كردن دولت دكتر مصدق استمداد كرد كه روزولت پاسخ داد كه گمان نمی كند دولت انگلستان (چرچیل) برای جلب نظر ترومن برای براندازی دكتر مصدق شانس داشته باشد، باید منتظر آغاز كار دولت تازه امریكا به ریاست ژنرال ایزنهاور شود كه دو ماه دیگر حكومت را به دست می گیرد. مولف كه جزئیات رویداد 28 مرداد را به رشته تحریر كشیده در جایی دیگر از كتاب خود نوشته است: در یكی از روزهای ژوئن 1953 (دو ماه پیش از براندازی 28 مرداد) جان فاستر دالس وزیر خارجه كابینه آیزنهاور وارد یك جلسه كاخ سفید شد كه قرار بود در آن درباره وضعیت حكومت دكتر مصدق و خطر كمونیستهای ایران بحث شود. دالس در این جلسه به ذكر یك جمله اكتفا كرد كه ضمن اشاره به پوشه ای كه با خود آورده بود گفت: ما با اجرای این طرح از شر مصدق لجوج و یكدنده آسوده خواهیم شد.

 

 

2004م:وزیردفاع وقت جمهوری اسلامی در مصاحبه با تلویزیون عرب زبان الجزیره كه از قطر برنامه های خود را پخش می كند در پاسخ به این پرسش كه اگر آمریكا به تاسیسات اتمی ایران حمله كند، شما چه پاسخی خواهید داد گفت كه ما نخواهیم نشست و دست روی دست نخواهیم گذارد تا دیگران هرچه بخواهند بكنند. برخی از فرماندهان نظامی ما معتقدند كه تاكتیك «حمله به منظور پیشگیری از حمله طرف مقابل( پیشدستی در حمله)» در انحصار آمریكا نیست (ماهم می توانیم از این تاكتیك استفاده كنیم). این تنها آمریكا نیست كه در منطقه حضور دارد، ما هم هستیم. ما در خلیج فارس حضور داریم و می توانیم در افغانستان، از خوست تا قندهار، و نیز در عراق حضور داشته باشیم.

علی شمخانی وزیر دفاع وقت جمهوری اسلامی كه مصاحبه او چهارشنبه 18 اوت 2004 از تلویزیون الجزیره پخش شد در پاسخ به پرسش دیگر درباره امكان حمله آمریكا و اسراییل به نیروگاه اتمی بوشهر(فقط) پاسخ داد كه از نظر ما حمله به هر نقطه از كشور حمله به همه كشور خواهد بود و ما با همه توان و امكانات به آن پاسخ خواهیم گفت. اسرائیل كه ما آن را یك «عامل شرّ» می دانیم بدون چراغ سبز آمریكا دست به اقدام نظامی نخواهد زد، بنابراین ما نمی توانیم آمریكا و اسرائیل را از هم جدا بدانیم. حضور آمریكا در عراق دلیل قوت و عنصر برتری این كشور نیست بلكه یك عامل ضعف است (مهره ای ضعیف از زنجیر نظامی). زیرا كه در صورت حمله به ایران، نظامیان آمریكایی در عراق به صورت گروگانی در چنگ ما خواهند بود.

شمخانی در این مصاحبه به صورت اخطار گفت كه هرگونه حمله به تاسیسات اتمی ایران باعث خواهد شد كه ما به رعایت تعهدات خود در قبال آژانس بین المللی انرژی اتمی پایان دهیم.

آژانس فرانس پرس كه این مطلب تلویزیون الجزیره را گزارش كرده بود به عنوان سابقه خبر، نوشته بود كه فرمانده گارد انقلاب ایران (سپاه پاسداران انقلاب) نیز قبلا اخطاركرده بود كه اگر اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران حمله كند ما رآكتور اتمی آن كشور در «دیمونا» را مورد حمله موشکی قرار خواهیم داد. ما از ظرفیت موشکی کامل برخوردار هستیم.

این جنگ کلمات (مبارزه روانی) آمریکا و اسرائیل از یک سوی و ایران از سوی دیگر تا به امروز (21 اوت 2008) ادامه داشته است.

 

 

2004م:« كارل مایدنز Carl Mydans» فتو ژورنالیست معروف 18 اوت 2004 در 97 سالگی در گذشت. ابتكار مقاله عكس ( فوتو اسی Photo Essay) از اوست . وی بود كه نوشت یك عكس به گونه ای باید گرفته شود كه برابر با یك كتاب، مطلب بیان دارد.

كارل ، متولد روسیه ، كه در 1930 از دانشگاه بوستون لیسانس روزنامه نگاری گرفته بود كار خود را با تهیه مطلب از دشواری آمریكاییان در جریان ركود اقتصادی بزرگ آغاز كرد، از مزارع پنبه در جنوب و از مشكلات مردم در یك شهر در شمال شرقی آمریكا عكس گرفت و تاریخ مستند و مصور آن دوران سخت را ثبت كرد تا آمریكاییان فراموش نكنند و خود را وارد چنان وضعیت سختی نسازند. او سپس بكار در مجله های لایف و تایم پرداخت. 36 سال برای لایف، در تمامی دوره ای كه به صورت هفتگی منتشر می شد و شهرت آن به عكسهایش بود، كار كرد. با همسر خود «شلیShelley» كه یك خبرنگار بود صحنه های جنگ جهانی دوم در اروپا، چین ، فیلیپین و ... را پوشش داد. در اروپا از حمله شوروی به فنلاند و اشغال مناطق آلمانی نشین چك اسلواكی آغاز كرده بود. در فیلیپین با «شلی» به اسارت ژاپنی ها در آمد و دو سال در بازداشت بود. عكس های كارل از خروج ( فرار ) مك آرتور از فیلیپین ، كشتار چینی ها به دست نیروهای ژاپنی كه منحصر به فرد ( اختصاصی )است در كتابهای تاریخ چاپ شده و هر روز در رسانه ها تجدید چاپ می شود زیرا تنها، وی این عكسها گرفته بود.

كارل از مراسم تسلیم ژاپن در عرشه ناو میسوری و آزمایش بمب هیدرژنی عكس گرفت. دو كتاب مصور از كارل باقی مانده است یكی « صلح با تنش » و دیگری « از نگاه من ». كارل اواخر عمر برای موزه ها عكس می گرفت و دوربین خود را متوجه آثار باقی ماندنی كرده بود. وی یك دفترچه راهنما نیز برای خبرنگاران عكاس تالیف كرده كه حاوی اندرزهای اوست. از جمله این كه در صحنه های حساس، فورا فیلم را از دوربین خارج و از خود دور كنند تا اگر دستگیر و یا بازرسی شوند ، فیلم از دست نرفته باشد( در آن زمان هنوز دوربین دیجیتال ساخته نشده بود). همچنین سعی كنند كه در صحنه عكس بگیرند، نه ساختگی و با عكس ساختگی و صحنه ای كه عمومیت نداشته باشد به ژورنالیسم خیانت نكنند. به علاوه، بیش از یك دوربین و به حد كافی فیلم با خود همراه داشته باشند و از هر كس و هرجا كه عكس می گیرند اسامی و صحنه ها را یادداشت كنند كه فراموش نكنند چه بوده اند.

كارل كه 20 ماه مه 1907 به دنیا آمده بود از دو سال پیش كه «شلی» فوت شد ، دیگر دست به دوربین نبرد و از خانه خارج نشد.

پسر این دو ژورنالیست هم روزنامه نگار است و در نیویورك تایمز قلم می زند.

 

 

1946م:21 اوت 1946، پس از سه روز زد و خورد میان هندوها و مسلمانان هند در كلكته اعلام شد كه بیش از سه هزار تن كشته شده اند. نزاع برای این بود كه انگلستان را متوجه كنند كه اگر درصدد دادن استقلال به هندوستان است وضع هر دو دسته را جدا از هم در نظر بگیرد.

 

1983م:21 اوت 1983 سناتور فیلیپینی بنینو اكینو از مخالفان سیاسی ماركوس رئیس جمهور وقت این كشور كه مدتی به حالت خود ـ تبعیدی در آمریكا بسر می برد به دولت فیلیپین اطلاع داد كه قصد باز گشت به وطن را دارد و متعاقب آن به فیلیپین باز گشت، ولی در فرودگاه مانیل (طبق دستور قبلی ماركوس) ترور شد. این عمل آن چنان واكنشی در جهان داشت كه در پی آن حكومت ماركوس ساقط شد و فیلیپینی ها همسر اكینو را كه تجربه سیاسی هم نداشت به ریاست جمهوری خود برگزیدند و سپس افشاگری برضد ماركوس (که بعدا در تبعید و در جزایر هاوایی درگذشت) آغاز شد و .... عكس بالا، جسد آكینو را بر كف فرودگاه نشان می دهد و آمبولانس ارتش برای انتقال جسد در آنجا دیده می شود.

 

 

2004م:در آمریكا مثالی است به این مفهوم كه قرار گرفتن نام افراد در فهرست های «مورد سوء ظن ـ واچ لیستWatch List » سازمانهای دولتی آسان است ولی پاك كردن اسم از این لیست ها كاری آسان و سریع نیست و گاهی هم ابدی می شود. این مثال برای سناتور ادوارد (تد) كندی چهره سرشناس و از معروفترین شخصیت های سیاسی آمریكا هم صادق بوده است. وی (که در سال 2008 تحت عمل جراحی تومور مغز قرار گرفت) 19 اوت 2004 در كمیسیون امور قضایی سنای آمریكا گفت: در ماه مارس پنج بار مرا كه چهاردهه است، هر هفته یكی ـ دو بار میان واشنگتن و شهر بوستون رفت و آمد می كنم و مسئله ای نبوده است از سوار شدن به هواپیمای مسافربر جلوگیری كردند و وقتی از ماموران مربوط دلیل این كار را پرسیدم گفتند كه نام من در فهرست «پرواز ممنوع ، نو ـ فلای» است و نام كسانی - از سوی وزارت امنیت - در این لیست قرار می گیرد كه برای امنیت سفر هوایی «خطر» شناخته شده باشند. سناتور کندی اضافه کرد: می دانیم كه این فهرست شامل تروریست های بالقوه و كسانی است كه شدیدا در معرض سوء ظن دولت آمریكا قرار دارند. در آن لحظه تشابه اسمی و اشتباه اداری نخستین چیزی بود كه به ذهن من خطور كرد و پیش خود گفتم كه هنگام تهیه لیست به مشخصات كامل «این اسم» توجه نشده است. لذا شخصا با وزارت امنیت تماس گرفتم و تقاضای اصلاح اشتباه را كردم ، ولی باز در فرودگاه مانع سوار شدنم به هواپیما شدند و من باز با آن وزارت تماس گرفتم و درخواست خود را تکرار کردم. سرانجام، پس از بار پنجم به «تام ریج» وزیر (وقت) امنیت تلفن كردم و گفتم: ممكن است برای جمهوریخواهان یك خطر باشم ولی برای پرواز هوایی خطر نیستم. او دستور داد و اسم مرا از لیست حذف كردند. این كه امروز در این كمیسیون اعتراض خود را مطرح و درخواست رسیدگی دارم به خاطر مردم است - مردمی كه نمی توانند بمانند من به شخص «تام ریج» و هر مقام دیگر تلفن كنند، درد سر برایشان باقی می ماند و عقده می شود و .... برخی برای انجام كارهای حیاتی قصد پرواز دارند و رفتن به هر نقطه كه با اتومبیل میسر نیست. این مسئله كه می دانم بسیاری را گرفتار خود ساخته باید ریشه ای حل شود. سئوال من این است كه چرا به درخواستهای مكرر من ترتیب اثر داده نشد؛ چه مشكل اداری در كار بود. می گویند اشتباه از كارمند مربوط بوده است. خوب، این اشتباه برای اتباع معمولی هم اتفاق می افتد. باید پس از وصول اطلاع و درخواست مسئله را حل كنند. بنا براین تقاضا می كنم وزیر امنیت بیاید و توضیح بدهد تا مسئله مردم حل شود.

این مطلب كه پنجشنبه شب(19 اوت) به همین صورت از شبكه سی. بی . اس. پخش شد، در روزنامه های آمریكا نیز به چاپ رسیده بود. شبكه سی بی اس جمعه شب( 20 اوت) گزارش كردكه چنین اتفاقی برای «جان لوئیس» نماینده ایالت جورجیا در كنگره آمریكا هم اتفاق افتاده بود.

 

 

2004م:افشاگری «دیوید هاك ورث» سرهنگ بازنشسته آمریكایی كه برای نخستین بار در وب سایت شخصی او انتشار یافته بود و سپس مورد تایید بازرسان مربوط قرار گرفت؛ اینك وارد مذاكرات سنای آمریكا شده است. 19 اوت 2004 سه سناتور پیرامون آن سخن گفتند و درخواست توضیح و رسیدگی كامل كردند و گفتند: 8 میلیارد و 800 میلیون دلار كجاست؟.

خلاصه افشاگری سرهنگ «هاك ورث» در وب سایت خود (Hachworth.com) از این قرار بود: حكمران نیروهای اشغال كننده عراق پیش از ترك این سمت 8 میلیارد و 800 میلیون دلار پول متعلق به عراق را به وزارتخانه های این كشور تحویل داد تا آن را صرف نوسازی و عمران عراق كنند. این پول از محل فروش نفت، دارایی بلوكه شده دولت صدام حسین در بانكها و نزد دولتهای دیگر و نیز از مازاد برنامه سازمان ملل معروف به فروش نفت به منظور خرید دارو و غذا تامین شده بود. علاوه بر یك میلیارد دلار آن كه به جیب كمپانی هالیبورتون رفت، بقیه پول نیز باحسابسازی و جعل اسناد، توسط ادارات عراقی در مدتی كوتاه بالا كشیده شد كه اختلاس و كلاهبرداری است. یك مورد از این اختلاس به آن صورت بوده است كه سازمان عراقی ... صورت داده است كه به 74 هزار نفر که کار «حفاظت» برعهده داشتند دستمزد پرداخت كرده است؛ حال آن كه این سازمان نتوانست بیش از 8 هزار و 206 نام به دست دهد و تازه از این عده فقط 603 نفرشان حقیقی بودند، یعنی شناسایی و مشاهده شدند!.

بازرسان مربوط، این افشاگری را تایید و گزارش مبنی بر وقوع كلاهبرداری كلان، اختلاس، تضییع و سوء استفاده از پول عراقی های جنگزده را داده اند.

سه سناتور دمكرات در این زمینه از وزیر دفاع آمریكا توضیح خواستند كه چرا حكمران سابق و هیات تعیین شده از سوی نیروهای ائتلاف این پول را بدون شرط و تعیین ضابطه خرج و هرگونه محكم كاری دیگر، در اختیار وزارتخانه های عراقی قرار داده كه آن را به این صورت مورد سوء استفاده قرار دهند و مسئله بازسازی و عمران عراق همچنان لاینحل باقی بماند.

پس از اشغال نظامی عراق و طرد مقامات دولت بعثی، بسیاری از فراریان بازگشته به عراق که در کشورهای دیگر اقامت کرده بودند و یا اخراجی های اداری سابق مسئولیت سازمانهای دولتی عراق را برعهده گرفتند و این سوء استفاده در زمان آنان صورت گرفته بود.

2004م:«داگلاس بروتر Doug Bereuter» نماینده جمهوریخواه ایالت نبراسكا در كنگره آمریكا كه 13 دوره! این سمت را برعهده داشته است در نامه ای برای موكلان خود (آن دسته كه از او پرسیده بودند) تاكید كرده بود كه بنظر او جنگ عراق و اشغال نظامی این كشور یك اشتباه بود. مفاد نامه بروتر در تاریخ 19 اوت 2004 در روزنامه های نبراسکا و سپس به نقل از آنها در سایر رسانه ها انتشار یافته بود.

وی كه نایب رئیس كمیسیون اطلاعات مجلس نمایندگان و عضو ارشد كمیسیون روابط خارجی این مجلس است اضافه كرده بود: من به استناد گزارش سازمانهای اطلاعاتی آمریکا كه صدام حسین دارای اسلحه كشتار جمعی و با القاعده در ارتباط است به تصویب درخواست رئیس جمهور كه مجوز جنگ خواسته بود رای موافق دادم كه اینك ثابت شده است كه آن گزارش خلاف واقع بوده است. اگر این گزارش نبود من رای به جنگ کردن نمی دادم. من پس از این دوره، از نمایندگی كنار می روم. شما باید از نماینده بعدی خود بخواهید كه تحقیق كند كه آیا گزارش خلاف واقع سازمانهای اطلاعاتی تعمدی بوده است (دولت دستور چنین جعلی را داده بود) و یا صرفا از روی اشتباه و سهل انگاری.

بسیاری از رسانه ها و مقامات سیاسی آمریكا از «بروتر» كه چنین نامه ای را ارسال داشته و این گونه عریان و بدون ملاحظه اعتراف به اشتباه خود كرده بود به عنوان عنصری شجاع و دلیر یاد كرده اند ولی جمهوریخوان گفته اند كه وی صرفا نظر شخصی اش را بیان داشته است.

در تحقیقاتی که در طول چهار سال بعد صورت گرفت، خلاف واقع بودن آن گزارش تایید شد و دیوید ساسکایند در کتابی که در سال 2008 منتشر ساخت نوشته است که به دستور شخص جورج بوش چنین گزارشی تهیه شده بود تا از کنگره مجوز تعرض نظامی به عراق را به دست آورد!.

 

2004م:تا 20 اوت 2004 ، روسیه جزیره ساخالین را به صورت یك مركز بزرگ (ترمینال) صدور نفت و گاز مایع در آورده بود. در برنامه های روسیه است که در مكزیك یك كارخانه گاز مایع تاسیس كند و به تامین گاز و نفت ایالات غربی آمریكا و ژاپن از ساخالین بپردازد و به كشورهای منطقه آندز Ands در آمریكای لاتین نیز سوخت صادر كند و یك صادر كننده نفت به منطقه اقیانوس آرام باشد. نفت روسیه كه نزدیكتر به این بازارهای مصرف است ارزانتر از نفت خاور میانه تمام می شود. انتقال نفت روسیه به چین و بعدا كره جنوبی از طریق لوله خواهد بود.

چند رسانه آمریكایی در اوت 2004 با اشاره به بالا ـ پایین رفتن (نوسان) بهای نفت خام به اراده روسیه، از این كشور به عنوان «ابر قدرت نفت» نام برده و نوشته بودند كه روسیه در حال حاضر به دلیل معاملات تسلیحاتی وسیع با چین و هند و داشتن دوستی نزدیك با هر دو كشور یك ابر قدرت صدور اسلحه نیز محسوب می شود كه بعدا نیز بر میزان صادرات اسلحه از این كشور افزوده خواهد شد.

 

1954م:تصمیم 19 فوریه 1954 نیكیتا خروشچف مبنی بر وابسته كردن جمهوری سوسیالیستی كریمه به اوكراین، پس از تصویب در شورای عالی شوروی از بیستم اوت همین سال به اجرا درآمد. تا این زمان كریمه (شبه جزیره ای در دریای سیاه) یك منطقه خودمختار وابسته به جمهوری روسیه بود. برخی از مورخان این اقدام خروشچف را كه زاده یك روستا در مرز اوكراین و روسیه (بزرگ شده در اوكراین) و از 1953 دبیر یكم حزب حاكم اتحاد شوروی بود «پارتی بازی خروشچف به سود اوكراین» عنوان داده اند زیرا كه كریمه (به زبان روسی: كروم) از دو قرن پیش از آن وابسته به روسیه و اكثریت ساكنان آن نیز روس بودند و اوكراینی های كریمه اقلیت كوچكی را تشكیل می دادند. این دسته از مورخین نوشته اند كه خروشچف با این كار خواسته بود كه از پارتی بازی استالین تقلید كند زیرا كه استالین در زمان خود، «اوستیا» را به جنوبی و شمالی قسمت و بخش جنوبی را ضمیمه گرجستان (زادگاه خود) كرده بود حال آنكه اوستیایی ها «گرجی» نبوده اند. در آن زمان، حتی تصوّر آن هم نمی رفت كه روزگاری اتحاد شوروی فروبپاشد و بنابراین تقسیمات جغرافیایی آن ساختگی (مصنوعی، الگویی برای زمان جهانی شدن حكومت و به لحاظ تسهیلات اداری) بود و واقعیت نداشت. در همان زمان كه خروشچف پیشنهاد وابسته كردن كریمه به اوكراین را به شورای عالی شوروی داد، چند تنی بودند كه مخالفت كردند ولی به آنان گفته شده بود كه روسها از زمان تامین وحدت (قرن پانزدهم) همیشه امپراتوری داشته اند و «امپراتوری بودن» در ذهن روس ها نقش بسته و بخشی از روحیه آنان شده است و بنابراین، جدایی اوكراین و روسیه از هم قابل تصوّر هم نیست. با این استدلال و با توجه به سرشت روسها (سپاه وری و اعمال اراده به هر بها)، مخالفان الحاق كریمه ساكت شدند. اما كاری كه در آن زمان «شدنی» بنظر نمی رسید در دو سال اول دهه 1990 عملی شد و ....

 

1680: قبیله بومیان آمریکایی پوئبلو pueblo که اسپانیایی های اشغالگر را در " سانتافه " شکست داده بودند تصرف این شهر را تکمیل کردند.

1878: انجمن وکلای دادگستری آمریکا ( a.b.a.) تشکیل و در شهر نیویورک آغاز بکار کرد.

1940: تروتسکی که در مکزیک در یک توطئه ترور شدیدا مجروح شده بود در بیمارستان در گذشت.

1945: انقضای برنامه قرض و کرایه ( lend - lease program) که در جریان جنگ جهانی دوم به اجرا در آمده بود به تصمیم هری ترومن رئیس جمهور وقت آمریکا اعلام شد.

1956:کیم کاترالKim Cattrall بازیگر انگلیسی فیلمهای سینمایی از جمله "جنگ ستارگان" در لیور پول یه دنیا آمد.

1959: مجمع الجزایر هاوایی واقع در اقیانوس آرام که هزاران کیلو متر از خاک اصلی آمریکا فاصله دارد ایالت پنجاهم آن کشور شد. برای ضمیمه شدن هاوایی به آمریکا ،نزدیک به یک قرن برنامه پشت برنامه اجرا شده بود که داستانی مفصل است.

1963: در ویتنام جنوبی حکومت نظامی بر قرار شد که تشدید زد و خوردها را که تا 12 سال بعد از آن طول کشید به دنبال داشت.

1991: کودتای نیم بند مسکو بر ضد گورباچف که به یک بازی شبیه بود پایان یافت.

ویدیو مرتبط :
رضا عطاران و تقویم تاریخ :))

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تقویم تاریخ -30 اردیبهشت

1951م:در چنين روزهايي در ماه مه سال1951 جنگ نطق و مصاحبه ميان ايران و انگلستان به اوج خود رسيده بود، درست مشابه وضعيتي كه از آغاز سال 2006 ميان ايران و آمريكا وجود داشته است. مقامات دولت انگلستان اقدام دولت ايران در ملي كردن صنعت نفت خودرا خلاف موازين بين المللي اعلام مي كردند. در برابر آنان، دكترمصدق ضمن تفسير عبارت حقوقي «حاكميت ملي» تأكيد مي كرد كه عمل ايران در اين چارچوب بوده و از اختيارات دولت ايران است كه مكلف است خواست ملت ـ ملتي كه آن را برگزيده به اجرا درآورد و از تحريم و محاصره اقتصادي هم باك ندارد زيرا ملت آماده تحمل آن است. اين جنگ سرد كه از بهار سال 1330 آغاز شده بود تا زمان براندازي 28 مرداد1332 ادامه داشت.

1318ش:قبلا نوشتيم که طبق اعلاميه رسمي وزارت كشوركه ارديبهشت ۱۳۱۸ انتشار يافت، جمعيت شهر تهران بر پايه سرشماري اوايل همان ماه، ۵۳۱ هزار تن بود. مقايسه اين آمار با آخرين سرشماري دهه 1370 نشان مي دهد كه در اين فاصله جمعيت تهران بيش از 15برابر شده بود. تهران در دامنه كوه و روي كمربند زمين لرزه قرار گرفته است. در دهه 1340 طرح محدوده تهران به اجراء گذارده شده بود كه در جريان انقلاب و پس از آن ناديده گرفته شد.

2005م:نيمه ماه مه 2005 سي ـ سپن 2، شبكه تلويزيوني بدون اعلان آمريكا ويژه بحث، اظهار نظر و ميزگرد، به مطرح بودن (جهاني شدن) نظريه «موسي عالي» قاضي ايراني و بيش از يك دهه معاون دادستان تهران اشاره كرد. اين موضوع در يك بحث حقوقدانان مطرح شد و يك استاد رشته حقوق دانشگاه جورج تاون (مستقر در شهر واشنگتن) به تشريح و اهميت اين نظريه پرداخت كه موسي عالي (گفته شد؛ متولد يزد) آن را به مدت بيش از يك دهه (دهه هاي 1340 و 1350) در تهران به اجرا گذارده بود. به اظهار استاد آمريكايي، قبلا از شاكيان كه به معاون دادستان تهران ويژه ارجاع شكايات مراجعه مي كردند خواسته مي شد كه آدرس دقيق طرف مقابل و اسناد متعدد ارائه دهند (اورا معرفي كنند و ...) كه وقتگير و پرهزينه و براي همه آنان امكان پذير نبود (كه كار پليسي انجام دهند) و لذا از خير رسيدگي (و حق خود) مي گذشتند و در نتيجه انگيزه جرم باقي مي ماند و گسترش مي يافت و مرتكب نيز ترغيب به ادامه آن و احيانا شبكه اي مي شد.

1799م:بالزاك روزنامه نگار و داستان نگار شهير فرانسوي و يكي از مبتكران رئاليسم در ادبيات بيستم مه 1799به دنيا آمد و بسال 1850 درگذشت.

 

1958م:تاريخ روزنامه ها (رسانه هاي چاپي روزانه) در فصل ايران و در صفحه 123 خود، مه سال 1958 را ماهي نوشته است كه بزرگترين شبكه جمع آوري خبر و توزيع نشريه در قاره آسيا، در ايران تكميل و اعلام شد. اين شبكه به ابتكار عباس مسعودي ناشر روزنامه اطلاعات و با تلاش و پشتكارداري يك روزنامه نگار به نام نورالدين نوري ظرف چهارسال تكميل شده بود.

 

526م:بيستم ماه مه، به فاصله 767 سال از هم، كره زمين دو زمين لرزه مرگبار را تحمل كرد.

يکي از اين دو زمين لرزه؛ در 20 مه سال 526 ميلادي در انتاكيه (واقع سوريه آن زمان) روي داد و بيش از 250 هزار تن را كشت. اين منطقه اينك در جمهوري تركيه قرار گرفته است.

زمين لرزه ديگر روز؛ در سال 1293 ميلادي «كاماكورا» ي ژاپن را تكانهاي سخت داد و بيش از 30 هزار انسان را نابود ساخت.

 

1310م:به نوشته مورخان تاريخ تمدن، ساخت کفش براي پاي چپ و پاي راست، جداگانه، از ماه مه در سال 1310 ميلادي متداول شد (ششصد و97 سال پيش در اين ماه). برخي از کرونيکلها اختراغ کفش دولنگه را در روز بيستم ماه مه 1310 ميلادي درج کرده و به حساب رويدادهاي اين روز گذارده اند. پيش از آن، کفش هاي هردو پا مشابه هم و يا به صورت مستقيم ساخته مي شد، به گونه اي که هرلنگه را مي شد براي هر دو پا استفاده کرد. رويه كفش هايي كه دو لنگه اش مشابه بود، عمدتا به صورت بافتني بود (گيوه) و يا تسمه اي، و تخت كفش سازها جدا از رويه سازها بودند.

 

1498م:وسكو دا گاما Vasco da Gama دريانورد پرتغالي بيستم ماه مه سال 1498 وارد «كاليكتCalicut» در جنوب غربي هند شد و با خود استعمار غرب را هم وارد قاره آسيا كرد كه 509 سال است با چند بار تغيير لباس دادن هنوز ماندگار است. دا گاما هشتم ژوئيه سال 1497 پرتغال را با چهار كشتي به مقصد هند ترك كرده بود. وي پس از عبور از دماغه جنوب آفريقا (اميد نيك!) و اندك توقف در موزامبيك عازم هند شده بود. او فاصله ساحل شرقي آفريقا تا ساحل غربي هند را ظرف 23 روز طي كرده بود.

 

1506م:بيستم ماه مه 1506كريستف كلمب (كريستوفر كلمبوس) كه راه استيلاي اروپائيان بر قاره آمريكا را باز كرد در ۵۵ سالگي در اسپانيا درگذشت. وي كه در سال ۱۴۹۲ در چارچوب رقابت اسپانيا و پرتغال در يافتن راههاي دريايي، در جهت غرب عازم هند بود به قاره ناشناخته آمريكا (ناشناخته براي ساکنان ساير قاره ها) رسيد و جزيره اي را كه امروز نيمي از آن جمهوري دومينيكن را تشكيل مي دهد و نيم ديگر هائيتي، «هيسپانيولا» ناميد و مقر حكومت اسپانيايي ها قرار داد و مقدمات بناي شهر «سانتو دومينگو» را در آن جزيره فراهم ساخت.

 

1506م:در مه سال 1506 در سوي ديگر كره زمين، دريانورد پرتغالي آلفونسو دوآلبوكرك «سكوتره» را در درياي عرب تصرف كرد و سال بعد (۵۰۷) با هدف تصرف جزيره ايراني هرمز در مدخل خليج فارس وارد آبهاي ايران شد تا ناظربر راههاي دريايي اقيانوس هند باشد.

 

1927م:بيستم ماه مه سال 1927 «چارلز ليندبرگ» هوانورد آمريكايي در ميان استقبال بيش از يكصد هزار تن، پس از 27 ساعت پرواز و پيمودن عرض اقيانوس اطلس در پاريس فرود آمد. وي 19 مه با يك هواپيماي يك موتوره به تنهايي از فرودگاهي در لانگ آيلند (واقع در ايالت نيويورك و مجاور شهر نيويورک) به پرواز در آمده بود و بدون توقف، هزاران مايل فاصله دو قاره را پرواز كرده بود. اين نخستين پرواز بدون توقف ميان آمريكا و اروپا بود.

 

 

1927م:دولت انگلستان طبق قرارداد جده، بيستم ماه مه 1927حاكميت ابن سعود (عبدالعزيز) را بر نجد و حجاز برسميت شناخت كه بعدا از ادغام آنها كشور سعودي به وجود آمد. كشور سعودي تنها مملكتي در جهان است كه به اسم فرد ناميده شده است. به موجب توافق ماه مه 1916 انگلستان و فرانسه بر سر تقسيم سرزمين هاي عربي ميان خود در صورت شكست امپراتوري عثماني در جنگ جهاني اول، جز سوريه و لبنان كه سهم فرانسه قرار گرفت، قرار شده بود كه مابقي از جمله حجاز در اختيار انگلستان قرار گيرد.

 

1892: اتحاد مثلث مرکب از آلمان، اتريش و ايتاليا تشکيل شد و اروپا يک گام به جنگ نزديک گرديد.

1900: دومين مسابقه هاي ورزشي المپيک در عصر جديد، در پاريس آغاز شد.

1902: خروج نيروهاي آمريکايي که در جريان جنگ آمريکا و اسپانيا، کوبا را اشغال کرده بودند از اين جزيره آغاز شد.

1992: هند نخستين ماهواره خود را بدون کمک کشوري ديگر ( با موشکي که ساخته بود ) در مدار زمين قرار داد.