تقویم تاریخ -26دی

1317م:16ژانویه سال1317 میلادی ابوسعید بهادر ایلخان مغولی ایران رشید الدین فضل الله همدانی مورخ و پزشك معروف رااز وزارت بركنار كرد و یك سال بعد مقتول ساخت. مخالفان این مورخ كه جامع التواریخ از تالیفات اوست از او نزد ایلخان بد گویی، و حتی وی را متهم به مسموم كردن «الجایتو» ایلخان پیشین كرده بودند. قتل رشیدالدین بسیار ظالمانه بود؛ او را با شمشیر به دو نیم كرده بودند. رشیدالدین در طول وزارت خود كوشیده بود كه مقامات كشوری را به اصحاب قلم و طبقه باسواد بدهد از جمله حمدالله مستوفی را متصدی امور منطقه قزوین تا زنجان كرده بود.

1341ش:26 دیماه 1341 (16 ژانویه 1963 و درست دو سال پس از قتل پاتریس لومومبا قهرمان استقلال طلبی آفریقائیان) به درخواست دبیركل وقت سازمان ملل، ارتش ایران یك اسكادران از شكاری ــ بمب افكن های خود مركب از شش جت را برای پایان دادن به تجزیه طلبی موسی چومبه و تامین یكپارچگی كنگو فرستاد. پس از دو قرن، این نخستین بار بود كه نیروهای مسلح ایران در خارج از مرزهای كشور وارد عملیات نظامی می شدند. به تصمیم سازمان ملل، فرودگاه «كل وزی» در ایالت جدا شده كاتانگا بمباران و غیر قابل استفاده شد و محل استقرار نیروهای چومبه و مزدوران اروپایی او به فرماندهی «مایك دیوانه» در الیزبت ویل و جادوت ویل بمباران و راه برای ورود واحدهای زمینی سازمان ملل هموار گردید، چومبه به خارج فرار كرد و تجزیه كنگو كه به خاطر معادن الماس آن بود (به آن صورت) پایان یافت. تجزیه طلبی چومبه به تحریك و خواست كمپانی های خارجی الماس صورت گرفته بود. قبلا هم دولت ایران دو گروه پزشگ نظامی به خواست سازمان ملل به كنگو فرستاده بود.

 

1357ش:بیست و ششم دی ماه 1357(شانزدهم ژانویه سال 1979) و یك روز پس از رای مثبت سنا به نخست وزیری شاپور بختیار، همچنانكه انتظار می رفت شاه و بانویش ایران را به عزم «اسوان» در جنوب مصر ترک کردند، رفتنی كه بازگشت نداشت. شاه سابق روز پیش از آن سه فرزند کوچکتر خودرا به آمریکا فرستاده بود.

هلی كوپتر حامل شاه از نیاوران به مهرآباد توسط پنج هلی كوپتر نظامی اسكورت شده بود و این هلی کوپترها برای رسیدن به مقصد، از فراز ساختمان مقر وزارت دفاع ایران گذشتند! که در آنجا ژنرال هایزر درحال گفت و گو با ژنرالهای ایران بود و بنا به نوشته خود او در کتاب «ماموریت ایران» عبور این هلی کوپترهارا از محل برگزاری مذاکرات به چشم دید!. این تبادل نظرها روزها بود که در آنجا ادامه داشت!. شب پیش از خروج شاه، ژنرال قره باغی رئیس وقت ستاد مشترك نیروهای مسلح در مصاحبه ای اطمینان داده بود كه ارتش كودتا نخواهد كرد!. باوجود این، در لحظه خارج شدن شاه، در فرودگاه مهرآباد چند فرمانده نظامی تلاش کردند که وی را از ترک وطن بازدارند که موفق نشدند.

رادیو ایران همان روز به نقل از یک مقام دربار گفت که شاه برای مرخصی و درمان کشوررا ترک گفته است ولی غلامحسین صالحیار سردبیر وقت روزنامه اطلاعات تیتر زده بود که «شاه رفت».

پیش از خروج شاه از وطن، رادیو مسكو گفته بود: ... و از آنجا که سران ارتش ایران موظف به اطاعت از تصمیمات یك ژنرال آمریكایی (ژنرال هایزر) شده اند كه در تهران مستقر شده و تماس مستقیم با كاخ سفید واشنگتن و فرماندهان نیروهای سه گانه ایران دارد وقوع هرگونه تغییرات در ایران ـ عکس وضعیت 28 امرداد ـ محتمل است. متعاقب این گفتار رادیو مسكو، در تهران یك سرهنگ آمریكایی «مرده» یافت شده بود كه در آن روز معلوم نبود مقتول شده و یا اینکه خودكشی كرده بود!. روز پیش از آن نیز در شهر کرمان یك مقام آمریكایی به نام «مارتین بركویتس» كشته شده بود. در جریان انقلاب، حزب توده و گروههای کمونیستی دیگر وسیعا فعال شده بودند.

غلامحسین صالحیار سردبیر وقت روزنامه اطلاعات و از کمونیستهای سابق اندكی پس از خروج شاه از تهران این روزنامه را با این تیتر سراسری: «شاه رفت» كه از پیش آماده شده بود منتشر ساخت و روزنامه تا ساعت هشت شب تجدید چاپ می شد و هر نسخه یك تومانی آن تا پنجاه تومان به فروش می رسید. در آن روز كه هنوز ارتش، پلیس و ساواك به وضعیت سابق باقی بودند و دولت منصوب از سوی شاه قدرت را به دست داشت و بیم از آن بود (كه در صورت شکست خوردن دولت شاپور بختیار) ارتش با كودتا زمام امور را به دست گیرد و شاه را باز گرداند، زدن چنین تیتری یك ریسك بزرگ بود و جرات، دلاوری و از جان گذشتگی زیاد لازم داشت. در آن زمان حسین شمس ایلی و علی باستانی دو معاون سردبیری روزنامه اطلاعات بودند. علی باستانی کمتر از دو ماه پس از پیروزی انقلاب، از روزنامه اطلاعات اخراج شد و بعدا هم مدتی را در بازداشت گذرانید. وی پس از اخراج شدن از روزنامه اطلاعات، خود را خانه نشین ساخت و به روزنامه نگاری بازنگشت. علی باستانی از سال 1336 هجری در روزنامه اطلاعات بکار نوشتن پرداخته بود و سالها معاون سردبیر بود. حسین شمس که به مدت 14 سال معاون اول روزنامه اطلاعات بود در بهار 1359 همانند دیگر اعضای تحریریه از کار اخراج گردید ولی چند سال بعد به دنیای روزنامه نگاری باز گشت. وی یکی از روزنامه نگاران ماهر و حرفه ای وطن بشمار می آید.

صالحیار 19 آذر 1382 پس از 24 سال خانه نشستن فوت شد بدون این كه از این كار او كه كاهش خونریزی و تخریب و كاستن از فاصله انقلاب تا پیروزی بود سخنی به میان آید، حتی پس از مرگش. روزنامه نگاران ایران پس از کناره گیره دولت تمام ـ نظامی ژنرال ازهاری به اعتصاب 62 روزه خود پایان داده بودند. روزنامه های ایران در طول انقلاب و تا چند ماه پس از آن در کنترل کمونیست های سابق بودند.

سه روز پیش از رفتن شاه از تهران، در پاریس آیت الله خمینی برای اداره امور كشور شورای انقلاب اسلامی تشكیل داده بود و انتصاب شاپور بختیار را (که طبق نوشته ها؛ مورد قبول واشنگتن بود) غیر قانونی اعلام كرده بود. 26 روز پس از رفتن شاه از ایران، انقلاب پیروز و پنجاه روز بعد از آن، رفراندوم تغییر نظام برگزار شد.

شاه و دولت او از دیماه 1356 با اعتراض و اعتصاب مردم که هر روز هم گسترش بیشتری می یافت رو به رو و هر اقدام آنان و مشاوران داخلی و خارجی شان برای آرام کردن اوضاع به شکست می انجامید از جمله اصلاح تقویم کشور، وعده آزادی زندانیان سیاسی و برگزاری انتخابات آزاد، لغو تصمیم به ساخت قمارخانه (کازینو)، ... و نیز اعمال خشونت؛ اعلام حکومت نظامی در هفدهم شهریورماه 1357 و همان روز تیراندازی به تظاهرکنندگان در میدان ژاله (تهران) و روی کار آوردن یک دولت تماما نظامی در نیمه آبان آن سال.

ایجاد وحدت مساعی میان مخالفان سلطنت از ملی گرا و چپگرا تا مذهبی و شکست اقدامات دولت شاه برای برقراری آرامش باعث شده بود که متحدان خارجی از جمله جیمی کارتر رئیس جمهور آمریکا، جیمز کالاهان نخست وزیر وقت دولت لندن و ژیسکار دستن رئیس جمهور فرانسه از ادامه حمایت از او دست بردارند.

شاه درنیمه اول دیماه به هر چهره شناخته شده که برای قبول ریاست دولت متوسل شد پاسخ رد شنید جز شاپور بختیار که انتصاب او مورد تایید رئیس جمهور وقت آمریکاهم بود. بختیار به شرط خروج [موقت] شاه از کشور که کارتر رئیس جمهور آمریکا نیز همین نظر را داشت قبول نخست وزیری کرده بود. با انتصاب بختیار (که چند سال بعد در فرانسه ترور شد) کار موسسات و قبل از همه روزنامه ها از سرگرفته شد. ولی برغم خروج شاه از کشور تظاهرات و مخالفت ادامه یافت که بختیار هواداران خودرا به انجام تظاهرات موافق دعوت کرد و میان دو دسته تظاهرکننده زد و خوردهایی صورت گرفت. چند روز پس از رفتن شاه از کشور، بختیار بر پایه محاسباتی (که چگونگی آن هنوز به دست نیامده است) با بازگشت آیت الله خمینی به کشور موافقت کرد و وی اول فوریه پس از 14 سال تبعید به وطن بازگشت و 11 روز بعد انقلاب به پیروزی رسید و ....

دوران آوارگی شاه از لحظه پیروزی انقلاب (11 فوریه 1979) تا پایان عمرادامه یافت. شاه مبتلا بسرطان از سال 1973، در دوران آوارگی در كشورهای مختلف و در سایه ترس از ترور و یا دستگیری و تحویل داده شدن به ایران برای محاكمه بسر می برد و سرانجام در تابستان 1359(1980 و در آستانه جنگ عراق با ایران) بر اثر همان بیماری در یك بیمارستان نظامی مصر درگذشت و دریک یک مسجد در قاهره مدفون شد. در یک مورد، ورود شاه به نیویورک جهت درمان باعث تصرف سفارت آمریکا در تهران و گروگانگیری کارکنان آن و مآلا قطع کامل روابط دو کشورشد. با این قطع روابط و اعلام شدن آمریکا به عنوان شیطان بزرگ و کنار رفتن مهدی بازرگان؛ قول و قرارهای خصوصی و محرمانه پیش از انقلاب به فنا رفت و دست آمریکا مستقیما از ایران کوتاه شد و ....

انقلاب ایران به عنوان یک رویداد چشمگیر قرن 20 و نتایج ناشی از آن و تداوم تحولات، تغییرات و مسائل مورد توجه تاریخنگاران و پژوهشگران حرفه ای (بیطرف) بوده ولی محصول این پژوهش ها به صورت دقیق و کامل انتشار نیافته و جادارد که درباره تحولات سالهای 1978 و 1979 ایران پژوهش علمی به روش تحقیق در تطور تاریخ ادامه یابد. در این زمینه آنچه که تاکنون انتشار یافته همانا تفسیر گزارش های روز و مصاحبه با ارباب تحقیق، اصحاب نظر و مورخان بوده است.

 

1918م: 15ژانویه زاد روز جمال عبالناصر رهبر فقید مصر و صاحب فرضیه « ناصریسم » بود كه در سال 1918 به دنیا آمد و 52 سال عمركرد.

وی مشكلات جهان عرب را نتیجه مداخله نیروهای استعمار و در صدر آنها انگلستان و نیز روحیه سازشكارانه مقامات عربی و وجود نفاق میان آنان و ادامه نظام ارباب و رعیتی و نا آگاهی وعقب ماندگی عمومی مردم منطقه می دانست و با ارائه یك ایدئو لوژی كه تركیبی از سوسیالیسم معتدل و وفاداری ملی و وحدت عربی بود به سلطنت و نفوذ انگلستان در مصر پایان داد ، آبراه سوئز و بسیاری از موسسات مصر را ملی كرد و مالكیت اراضی كشاورزی را محدود ساخت، با سوریه جمهوری متحد عرب را به وجود آورد ، به پیروزی كودتای ضد سلطنت در عراق كمك كرد ، به مبارزه بی امان با نظام موروثی در یمن ادامه داد ، سد اسوان را در مصر بدون كمك غرب ساخت و با در پیش گرفتن سیاست « قرار دادن شوروی در برابر غرب در مصر» در جنگ سال 1956 با انگلستان ، فرانسه و اسرائیل چیزی را از دست نداد . چون طعم ضعف نظامی اعراب را در جنگ سال 1948 با اسراییل به عنوان یك افسر جزء چشیده بود تا توانست به تقویت بنیه نطامی مصر پرداخت .

ناصر از موسسان جنبش غیر متعهد در جهان است . وی كه از دوستداران دكتر مصدق بود شدیدا با شاه مخالفت داشت و سیاست های اورا كمك به سلطه غرب بركل خاورمیانه و استثمار منابع طبیعی این منطقه از جمله نفت می دانست و بارها شاه را متهم كرده بود كه خاور میانه را صحنه رقابت شرق و غرب كرده و سهم بزرگی در انتقال جنگ سرد دو ابرقدرت به این منطقه داشته است.

ناصر كه كار نظامی اش را به عنوان ستوان در سودان تحت سلطه انگلستان آغاز كرده بود و از این وضعیت متاثر شده بود با چند افسر دیگر جنبش « افسران آزاد » را پایه گذاری كرد و همین جنبش در ژوئیه سال 1952 با یك كودتای بدون خونریزی به عمر سلطنت كه به زعم او عامل استعمار بود پایان داد . وی كه در جریان كودتا در پس پرده عمل می كرد در سال 1954 نخست وزیر و بعدا رئیس جمهوری مصر شد و دست به اصلاحات اجتماعی و اقتصادی زد و جمعیت اخوان المسلمین را از سر راه خود برداشت و درهمین سال نیروهای انگلیسی را از مصر بیرون كرد . در سال 1955 به عنوان یكی از موسسان جنبش غیر متعهد به «نشست باندونگ » رفت . وی كار پیاده كردن سوسیالیسم را در مصر از سال 1956 پس از تصویب قانون اساسی تازه آغاز و به بلوك شرق نزدیك شد. در 26 ژوئیه همین سال آبراه سوئز را ملی كردكه باهجوم نیروهای انگلستان ، فرانسه و اسرائیل به كشورش رو به رو گردید. اخطار مسكو كه به كمك مصر نیرو خواهد فرستاد و میانجی گری امریكا به این حمله سه جانبه پایان داد.

دكترین سیاسی ــ اجتماعی او كه به « ناصریسم » معروف شده است بر پایه رد سلطه غرب و حتی دریافت كمك از غرب ، تامین عدالت اجتماعی ، ناسیونالیسم و وحدت عربی ، سوسیالیسم مطابق درك اعراب و آگاهانیدن هرچه بیشتر توده های عرب بود . ناصر در اجرای همین دكترین به تاسیس خبرگزاری خاورمیانه دست زد كه رسانه های عربی را از خبرگزاری های غربی كه به زعم او اخبار را در جهت منافع خود دستچین و تنظیم می كردند دست زد . وحدت با سوریه را به امید پیوستن سایر كشورهای عربی به آن انجام داد و اتحاد سوسیالیست را برای اجرای طرحهای خود تاسیس كرد و به تدریج به یاری جنبش های رهایی بخش كشورهای افریقایی روی آورد و به صورت یك قهرمان ملی اعراب در آمد كه شكست نظامی در جنگ شش روزه سال 1967 به اعتبار او لطمه زد و تاثیر این شكست برروحیه و وضعیت مزاجی اش باعث شد كه نهایتا در 28 سپتامبر سال 1970 بر اثر حمله قلبی فوت شود.

 

1896م: 15ژانویه سالروز درگذشت « متیو بریدی » پدر عكس خبری است كه در سال 1896 در 72 سالگی در گذشت . وی با این عمل ، حرفه روزنامه نگاری را تكمیل كرد.

متیو كه با تشكیل یك گروه عكس ، جنگ داخلی امریكا را پوشش داد گفته است كه بعضی روزنامه نگاران با قلم می نویسند و پاره ای دیگر با دوربین و فرق در این است كه نوشته با قلم را می توان تحریف كرد و عكس را نه . پس، عكس عین حقیقت را منعكس می كند ؛ زیبا یا زشت . فرق دیگر این است كه نوشته نیاز به سواد خواندن دارد و درك عكس به سواد و دانستن زبان خاص نیاز ندارد ، یك زبان بین المللی برای باز گو كردن حقایق است كه هر كس می تواند آن را درك كند . یك عكس تنها می تواند داستانی را بیان كند كه اگر به رشته تحریر در آید یك كتاب قطور خواهد شد. یك كتاب عكس را می توان در كمتر از یك ساعت خواند ، ولی همین كتاب اگر به صورت «نوشته» باشد دست كم یك هفته وقت می گیرد و مطالب آن هم خیلی زود هم از ذهن خارج می شود ؛ تازه تاثیر عكس را كه یك سند غیر قابل انكار است ندارد. به همین دلیل متیو «روزنامه نگار با دوربین » را از ساختن صحنه منع كرده و آن را خیانت به حرفه روزنامه نگاری خوانده است كه مرتكب، سزاوار اخراج از این حرفه است.

متیو كه صحنه های دلخراش جنگ كریمه اورا به فكر ابداع حرفه عكس خبری انداخت در جریان جنگ خونین و پرتلفات داخلی آمریكا كه نوعی برادر كشی بود از افراد گروه خود خواسته بود كه صرفا سراغ گرفتن عكس از افسران و ژنرالها و رژه سربازان نروند ؛ از خرابیها ، چاله های انفجار ، اجساد رهاشده و زخمی ها عكس بردارند تا هركس كه آنها را مشاهده كند از هر جنگی متنفر شود و عمر جنگ پایان یابد.

با همین فكر ، وی عكسهایش را در سر چهار راههادر ویترین قرار می داد تا تنفر عمومی از جنك برانگیخته شود . عكسهای متیو به صورت كتاب در آمده و در هر موزه یك تالار را به خود اختصاص داده است . جنگ داخلی آمریكا در سال 1865 پایان یافت.

«متیو بریدی » كه در سال 1823 در ایالت نیویورك به دنیا آمده بود به تكمیل دوربین عكاسی و پیشرفت فن چاپ عكس و عكسبرداری و هنر پرتره برداری كمك بسیار كرد.

 

 

2005م:15 ژانویه 2005 اف سی سی ( كمیسیون ارتباطات فدرال) كه یك مجمع رسیدگی به امور رادیو ـ تلویزیونها ، اینترنت و مخابرات در آمریكاست كار رسیدگی به پول گرفتن « آرامسترانگ ویلیامز » روزنامه نگار آمریكایی از وزارت آموزش و پرورش این كشور به منظور تبلیغ یكی از برنامه های این وزارت را در لابلای مقالات و تحلیلهای خود كه منظما در رسانه های این كشور منتشر می شدند آغاز كرد.

یك سخنگوی این كمیسیون گفت كه كار رسیدگی توسط یك هیات انجام می شود و آنچه كه معلوم است این است كه ویلیامز قبلا جریان معامله (قول و قرار) خود با وزارت آموزش و پرورش را به صورتی كه بود و دقیقا به اطلاع رسانه هایی كه مقالات او را منتشر می كنند از جمله چند رادیو ـ تلویزیون نرسانده بود.

طبق اصول روزنامه نگاری، مقاله( تفسیر و تحلیل) باید صرفا نظر نویسنده اش باشد نه القاء و خواست طرف ثالث. مقاله بدون ذكر نام نویسنده، نظر روزنامه و رادیو ـ تلویزیون است و در بالای مقالات چاپی ویلیامز نام او ذكر می شد و از رادیو ـ تلویزیون هم با صدای خود او پخش می گردید. اگر تفسیر رادیو ـ تلویزیونی توسط گوینده معمولی آن رسانه ها خوانده شود، نظر رسانه و صاحب آن است كه ممكن است ژورنالیست هم نباشد، ولی با صدای مفسر، نظر خود اوست و باید واقعا نظر و عقیده خودش باشد، نه این كه پول گرفته باشد تا چنان عقیده ای را مطرح و تبلیغ كند مگر این كه قبلا به صورتی اشاره كرده باشد كه از او خواسته اند كه چنین بگوید و یا بنویسد تا مخاطبان بدانند كه آن مطلب از نویسنده مقاله نیست و فریب نخورند. مقاله نویس( كه یك روزنامه نگار سرشناس و با تجربه باید باشد) حق ورود به دنیای اعلان و آگهی را ندارد و نباید تفسیر و تحلیل های او كه مردم برای خریدشان پول می دهند « ترتیب داده شده از قبل » باشد. چنین ترتیبی در روزنامه نگاری حرفه ای وجود ندارد و مردود است.

از سوی دیگر دو تن از سناتورهای حزب دمكرات آمریكا، سناتور «دورگان» و سناتور «وایدن» گفته اند كه این موضوع را تا به آخر دنبال خواهند كرد.پرزیدنت جورج بوش ( پسر) نیز ضمن اعلام بی اطلاعی از قرار داد وزارت آموزش و پرورش كابینه خود با ویلیامز اظهار امیدواری كرده است كه چنین موضوعی در آمریكا تكرار نشود..

 

1963م:نیكیتاخروشچف رهبر وقت شوروی 16 ژانویه 1963 اعلام كرد كه این كشور بمب اتمی 100 مگا تنی ساخته است . هنوز معلوم نشده كه بر سر این تسلیحات چه آمده و روسیه فدراتیو با این قدرت آتش ، چرا سیاست انفعالی و انزوا در پیش گرفته است كه مآلا برایش زیان غیر قابل جبران خواهد داشت!. دیروز ( 16 ژانویه2004 ) از عمر كشور واحد روسیه كه ایجاد آن از سوی ایوان مخوف اعلام شد درست 457 سال گذشت

 

1972م:دولت انگلستان تصمیم گرفت كه به دلایل مالی! نیروهای خود را از شرق سوئز ازجمله منطقه خلیج فارس و سنگاپور تا سال 1972 خارج سازد و روز بعد( 17 ژانویه

1968 )ویلسون نخست وزیر وقت انگلستان این تصمیم را در پارلمان این كشور اعلام داشت. نیروهای انگلیسی چهار قرن در این مناطق بودند. با خروج انگلستان از خلیج فارس ، دولت وقت ایران امكان یافت كه با توسل به نیروی مسلح برخی جزایر خود را به قلمرو وطن بازگرداند . مروری بر تاریخ وطن نشان می دهد كه ایران عمدتا به دلیل نداشتن توان جنگ دریایی ، بیش از هر كشور دیگر از حضور طولانی انگلستان در منطقه خلیج فارس آسیب دیده است.

 

1991م:حمله نظامی آمریكا و یارانش از جمله دولت سعودی، مصر و قطر با 690 هزار نظامی ( 425 هزار تن از آنان آمریكایی )، 1800 هواپیمای نظامی و دهها كشتی جنگی و ناوهای پرتاب موشك كروز از سحرگاه 16 ژانویه 1991 به مواضع عراق در داخل این كشور و كویت آغاز شد. هدف از این حمله اجرای قطعنامه 678 شورای امنیت اعلام شده بود كه به دولت عراق تا 15 ژانویه مهلت داده بود كه كویت را تخلیه كند. چهار روز پیش از آغاز حمله، دبیرکل وقت سازمان ملل عازم مذاکره با دولت عراق شده بود تا موافقت این دولت را به خروج از کویت جلب کند ولی کنگره آمریکا منتظر نتایج مذاکرات او نشد و به رئیس جمهور اختیار جنگ داد و دو روز بعداز این تصویب این اختیارات، حمله نظامی آغاز شد. به این ترتیب تلاش های ظاهرا صلح آمیز آخر تنها برای دادن چهره بهتری به جنگ بود. اندكی پس از آغاز حمله 50 موشك كروز به سوی عراق و عمدتا بغداد پرتاب شد. در آن زمان چنی (معاون جورج بوش دوم) وزیر دفاع و ژنرال پاول (وزیر امور خارجه دولت جورج بوش دوم) رئیس ستاد مشترك نیروهای مسلح آمریكا بود. جورج بوش (پدر) 16 ژانویه در نطقی كوتاه حمله نظامی به عراق را اقدامی به منظور آزاد ساختن كویت خواند و صدام حسین در مطلبی كه از رادیو تلویزیون پخش شد جورج بوش را مردی دو رو كه خیالات شیطانی دارد توصیف كرد.

2005م:شبكه سی بی اس آمریكا جمعه شب 14 ژانویه 2005 گزارش تازه « سیا » را كه عراق دارد به صورت بزرگترین مركز جذب ، تجمع و عملیاتی تروریسم در جهان در می آید و یك خطر بزرگتر می شود خبر اول بخش مشروح اخبار خود قرار داده بود و سایر اخبار مربوط به اوضاع عراق از جمله ابراز عجز و تردید مقامات از برقراری نظم، و حفظ آن در روز انتخابات این كشور را پشت بند آن گزارش قرار داده بود، ولی سرویسهای خبری دیگر تا این حد به آن توجه نكرده و در ردیف اخبار « تاپ » نگنجانده بودند!. سی بی اس گفت: از این گزارش چنین بر می آید كه نباید منتظر برقراری ثبات در عراق در آینده ای نزدیك بود.

 

1938: در آخرین سال رکود اقتصادی آمریکا معروف به رکود بزرگ ، طبق یك آمار رسمی ، جمع بیكاران آمریكا به هشت میلیون تن رسیده بود.

1944: شورای مشورتی اروپا پیشنهاد كرد كه پس از شكست هیتلر، آلمان به چند منطقه تقسیم شود تا بار دیگر نتواند بر ضد همسایگانش جنگ به راه اندازد.

1945: ارتش سرخ ( شوروی ) آلمانیها را از شهر ورشو ( پایتخت لهستان) دور ساخت و دو روز بعد در این شهر مستقر شد.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

ویدیو مرتبط :
رضا عطاران و تقویم تاریخ :))

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تقویم تاریخ 22 اسفند

1309ش:با تصويب متمم قانون انحصار تجارت، از اين روز در اسفندماه 1309 بازرگاني خارجي ايران در دست دولت قرار گرفت.

 

 

 

1642:«آبل تاسماني» دريانورد هلندي و مامور كمپاني هند شرقي هلند ( اندونزي ) كه به دستور مدير اين كمپاني مامور يافتن راهي از جنوب اقيانوس آرام به جنوب شيلي و ورود به اقيانوس اطلس و رسيدن به اروپا شده بود 13 مارس 1642 به جزايري رسيد كه انها را به نام ايالت نيوزيلند هلند « نيوزيلند » نا ميد.

 

1881:الكساندر دوم تزار روسيه 13 مارس 1881 هنگامي كه با كالسكه سلطنتي از خيابان مي گذشت با پرتاب بمب كشته شد.

 

 

1921:درست يك ماه پس از قتل پتر كروپوتكينPeter Kropotkin فرضيه پرداز آنارشيسم ، پيروان او در شهر مادريد « ادواردو داتو » نخست وزير وقت اسپانيا را كه ازجلسه پارلمان به خانه اش مي رفت هدف گلوله قراردادند كه چند روز بعد در 13 مارس 1921 درگذشت.

1938:مارس 1938 وحدت آلمان و اتريش تامين شد و اين دو سرزمين ژرمن ها يكي شدند كه به زبان آلماني انشلوس Anschluss (اتحاديه) تشكيل دادند.

 

 

12:2003 مارس 2003 در شهر بلگراد "زوران جينجيچ Zoran Djindjic " نخست وزير 50 ساله هوادار غرب جمهوري صربستان هنگام خروج از ساختمان دولتي محل كارش هدف گلوله قرار گرفت و كشته شد.

1848: انقلابات اين سال اروپا كه اتريش را هم در برگرفته بود در اين روز « مترنيخ » صدر اعظم اين كشور را مجبور به كناره گيري كرد . او پس از تسليم استعفاءنامه اش گفت كه امپراتوري اتريش هم به دنبال او خواهد رفت . تاريخ نشان داد كه چنين شد.

1868: محاكمه پارلماني ( ايم پيچمنت ) اندرو جانسون رئيس جمهوري وقت آمريكا به اتهام ناديده انگاشتن يك قانون مصوب، از 13 مارس سال 1868 در كنگره اين كشور آغاز شد.
1921: مغولستان خارجي (قسمت شمالي مغولستان ) از چين جدا شد و به نام جمهوري مغولستان اعلام استقلال كرد.

1954: ژنرال جياپ دستور حمله و محاصره دژ « دين بين فو » را صادر كرد كه به شكست فرانسه و خروج اين كشور از هندوچين منجر شد.

1963: دو جت نظامي شوروي براي سنجش ميزان آمادگي دفاعي آمريكا برفراز قلمرو اين دولت در آلاسكا پرواز اكتشافي انجام دادند و سالم به پايگاه خود بازگشتند.

1973: كاسيگين نخست وزير وقت شوروي در اين روز در اسفند 1351 براي شركت در مراسم گشايش پولادسازي اصفهان وارد ايران شد. تاسيسات پولاد سازي اصفهان با كمك شوروي ساخته شده است. قبل از جنگ جهاني دوم، ايران در صدد برآمده بود باكمك آلمان در كرج يك كارخانه پولادسازي داير كند.

1989: سازمان دولتي دارو وغذاي آمريكا در پي مسموم شدن چند تن از اتباع اين كشور با خوردن انگور وارداتي از كشور شيلي كه به دانه هاي آن ماده سمي تزريق شده بود دستور جمع آوري ميوه هاي محصول اين كشور و منع واردات ميوه از شيلي تا اطلاع ثانوي را اعلام كرد.

1955: پليش تركيه در استانبول به سوي علوي ها ( شيعيان ) تيراندازي و باعث مرگ 16 تن از آنان گرديد.

1999: به رغم مخالفت روسيه ، سه كشور عضو سابق پيمان ورشو ــ لهستان ، چك و مجارستان ــ به عضويت ناتو ( پيمان نظامي غرب) پذيرفته شدند.