بیانیه سازمان ملل برای روز جهانی لغو بردگی

 

اخبار بین الملل  -سازمان ملل:

روز جهانی حذف بردگی یادآور پیشینه تاریخی بردگی است

 این روز به مناسبت گرامیداشت تصویب کنوانسیون جلوگیری از قاچاق انسان، بهره‌کشی و خودفروشی سازمان ملل در سال 1949 به عنوان روز جهانی حذف بردگی نام گرفت و هدف اصلی آن از بین بردن اشکال امروزی بردگی همچون قاچاق انسان، بهره‌کشی جنسی، کار اجباری کودکان، ازدواج اجباری و سربازگیری اجباری کودکان برای شرکت در درگیری‌های مسلحانه است.

آمارهای سازمان جهانی کار (ILO) نشان می‌دهد هم‌اکنون 21 میلیون زن، مرد و کودک گرفتار انواع مختلف بردگی در دنیا هستند که سبب شده تا افراد مختلفی در دنیا همچون نام‌آوران در حوزه‌های هنری و ورزشی برای پایان دادن به آن با هم متحد شوند و کمپین «بردگی را اکنون پایان دهید» تشکیل دهند.

بان‌کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل طی بیانیه‌ای به مناسبت همین روز، گفت: بسیار حائز اهمیت است که ما برای پایان دادن به بردگی مدرن توجه ویژه‌ای از خود نشان دهیم چون این مساله تقریبا همیشه اقشار فقیر، گروه‌های طرد شده از سوی جامعه شامل مهاجران، زنان، اقلیت‌های قومی قبیله‌ای و بومیان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

وی متذکر شد: سال گذشته پیشرفت چشمگیری در این زمینه داشته‌ایم که مواردی چون قوانین محکم‌تر و همکاری بیشتر کشورها برای مبارزه با این پدیده را شامل می‌شود. همچنین بخش‌های اقتصادی نیز بیش از گذشته تلاش می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که فعالیت‌هایشان در محیط‌های کار و تولیداتشان منجر به اشکال امروزی بردگی نخواهد شد.

بان‌کی‌مون همچنین در این بیانیه از اینگونه فعالیت‌ها حمایت کرد و از کشورهای عضو سازمان ملل خواست تا به کنوانسیون تکمیلی حذف بردگی بپیوندند که از قوانین مبارزه با این پدیده حمایت می‌کند و از بخش خصوصی می‌خواهد که به این فعالیت‌ها بپیوندند.

بر اساس گزارش پایگاه خبری سازمان ملل، رییس مجمع عمومی نیز به مناسبت روز جهانی حذف بردگی در پیامی اظهار کرد: این روز به جهانیان یادآوری می‌کند که همانند پیشینه تاریخی بردگی، اشکال امروزی آن نیز نقض آشکار حقوق بشر بنیادین انسان‌هاست و اغلب کسانی که از آن رنج می‌برند در واقع اقشار آسیب‌پذیر و حاشیه‌ای جوامع هستند.

وی در ادامه ضمن درخواست از کشورهای عضو برای همکاری بیشتر در جهت حذف کامل انواع مختلف و امروزی بردگی ابراز تاسف کرد که سالانه صدها هزار زن، مرد و کودک ربوده شده و در مرزها قاچاق می‌شوند که یکی از نگرانی‌های بزرگ کنونی در دنیاست و اغلب کشورها را نیز در بر می‌گیرد.

علاوه بر این، گلناره شاهینیان گزارشگر ویژه سازمان ملل در خصوص اشکال امروزی بردگی به همین مناسبت اقدام فوری و موثر برای توقف بردگی و کار کودکان در غنا را خواستار شد.

وی پس از یک سفر 9 روزه به این کشور راه‌ اصلی حذف این پدیده را پیدا کردن ریشه‌های آن و مبارزه با آن دانست و گفت: اصلی‌ترین دلایل افزایش بردگی و ریشه‌کن نشدن آن، فقر، نابرابری‌های منطقه‌ای و عدم دسترسی به امکانات معیشتی، تحصیلی و بهداشتی است.

وی در ادامه بیان کرد: من کودکانی را دیدم که تنها چهار سال سن داشتند و مجبور بودند برای ماهیگیری کار کنند که خطرات بسیاری برای آنها به همراه داشت در حالی که شرایط آنها هیچ تفاوتی با بردگی ندارد و حتی از دریافت دستمزدهایشان نیز محرومند.

این کارشناس همچنین در مورد زنان و دخترانی ابراز نگرانی کرد که هدف سوء استفاده‌های جنسی قرار می‌گیرند و مجبور به خودفروشی هستند.

گزارشات نشان می‌دهد تجارت جنسی که یکی از اشکال بردگی است و از هدف‌های اصلی قاچاق به شمار می‌آید سومین تجارت پرسود دنیا بعد از تجارت اسلحه و موادمخدر است.

این در حالی است که بسیاری از کشورهای جهان علیرغم الزام به عمل به قوانین بین‌المللی و داشتن قوانینی برای جلوگیری از این جرایم، خود از این تجارت سود می‌برند و برای از بین بردن اقدامات موثر را به عمل نمی‌آورند. 

اخبار بین الملل - ایسنا

 

ویدیو مرتبط :
قرائت پیام دبیرکل سازمان ملل در روز جهانی معلولان 88

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

29 مه ؛ روز جهانی حافظان صلح سازمان ملل

نیروهای حافظ صلح باید بی طرفی خود را در مناقشه ها حفظ کنند

 

(29 مه) ؛ روز جهانی حافظان صلح سازمان ملل

● نیروهای حافظ صلح سازمان ملل(کلاه آبی ها)

 نیروهای حافط صلح سازمان ملل یا همان کلاه آبی ها نیرویی متشکل از واحد های نظامی است که به منظور ترک مخاصمه بین دو نیروی نظامی درگیر چه داخلی و چه بین کشوری قرار می گیرند تا در جایی دیگر مشکل از طریق دیپلماسی و سیاسی حل گردد. این نیروها به درخواست طرفین درگیر از طرف سازمان ملل اعزام می شوند. تصمیم گیری برای اعزام کلاه آبی ها به عهده شورای امنیت سازمان ملل می باشد که از طریق دبیرکل سازمان ملل متحد هدایت می گردد.

 

● نخستین اقدام نیروهای حافظ صلح سازمان ملل (کلاه آبی ها)
نخستین اقدام سازمان ملل متحد که به عنوان عملیات حفظ صلح شناخته شده است، عملیات سازمان نظارت بر ترک مخاصمه ملل متحد آنتواست. این هیات ناظر، متعاقب اولین جنگ اعراب و اسرائیل در ۱۹۴۸ به وجود آمد و تبدیل به منبع اصلی برای تغذیه سایر عملیات حفظ صلح شد. در آن زمان که هنوز عنوان نیروی حافظ صلح به آنها اطلاق نمی شد اما با بروز بحران کانال سوئز برای حل این مشکل دبیر کل وقت سازمان ملل مبادرت به تشکیل اولین نیروی حافظ صلح ملل متحد، یعنی نیروی اضطراری ملل متحد کرد و اصول ناظر به تشکیل و فعالیت نیروی مذکور، الگوی عملیات بعدی سازمان، در زمینه حفظ صلح شد.

 

تاکنون عملیات از این نوع توسط سازمان ملل ناظر بر جداسازی در منطقه جولان (آندوف)، نیروی حافظ صلح سازمان ملل در قبرس (یونفیسیپ)، گروه ناظر نظامی سازمان ملل در هند و پاکستان (یونموجیپ) و نیروی موقت سازمان ملل در لبنان (یونیفیل)، همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند زیرا به لحاظ مساعدت حضور آنها به حفظ آرامش در منطقه و خطر شعله ور شدن مجدد نبرد در صورت خروج نیروهای مذکور، ماموریت آنها تاکنون توسط شورای امنیت، مکرراً تمدید شده است.

 

نیروهای حافظ صلح بعد از ترک مخاصمه فعال وارد منطقه می شوند

 

● ویژگی های نیروهای حافظ صلح سازمان ملل:
بین المللی بودن این نیروها:

نیروهای حافظ صلح سازمان ملل از خصیصه بین المللی بودن برخوردار است به این معنی که افراد تشکیل دهنده آن از کشورهای مختلف می باشند اما با وجود خصیصه چند ملیتی خود، به عنوان واحدهای نظامی منسجم و کارآمد، عمل می کنند.

بی طرفی:

نیروهای حافظ صلح باید بی طرفی خود را در مناقشه موجود حفظ کنند، در واقع اعزام آنها با هدف برقراری صلح است اگر قرار باشد آنها بی طرفی خود را نقض کنند نه تنها امکان شروع مجدد درگیری وجود دارد بلکه ممکن است اهداف سازمان را نیز زیر سوال ببرد.

 

نیروهای حافظ صلح سازمان ملل از خصیصه بین المللی بودن برخوردار است

 

عدم استفاده از زور:

نظر به ماهیت غیرقهری و مسالمت آمیز، نیروهای حافظ صلح صرفاً به منظور دفاع از خود و به عنوان آخرین راه چاره، مجاز به استفاده از زور هستند. سلاح اصلی نیروهای حافظ صلح، صرف حضور آنها در منطقه است و تاثیر و کارایی آن به ابعاد نیرو و قدرت سلاح آن بستگی ندارد، در واقع سلاح های در اختیار این نیروها از نوع سبک است که در دفاع از خود مورد استفاده قرار می گیرد. دفاع از خود به صورت مقاومت در برابر استفاده از زور به منظور بازداشتن نیرو از انجام وظایفش به موجب حکم ماموریت مصوب از سوی شورای امنیت تعریف شده است.

 

● وظایف نیروهای حافظ صلح سازمان ملل :
نظارت بر آتش بس و ترک مخاصمه: نیروهای حافظ صلح بعد از ترک مخاصمه فعال وارد منطقه می شوند و بر آتش بس نظارت دارند.

 

نظارت و مراقبت بر عقب نشینی نیروهای متخاصم: هر از چند گاهی عقب نشینی نیروهای متخاصم نقض می شود که این از وظایف این نیروها است که از این موضوع جلوگیری کرده و در صورت لزوم اقدامات لازم را انجام دهد.

کنترل مرزها: اگر چه انجام ماموریت هایی چون نظارت بر آتش بس با عقب نشینی نیروها، جداسازی نیروهای متخاصم و حائل شدن میان آنها با وظایف مربوط به کنترل مرزها، بی ارتباط نیست اما در اینجا منظور از کنترل مرزها، نظارت و مراقبت در مورد عدم نفوذ غیرقانونی افراد مسلح یا مهمات از مرزها به خاک یک کشور است.

جداسازی نیروهای متخاصم و حائل شدن بین آن ها: این مسئله می تواند از درگیری مجدد نیروهای متخاصم جلوگیری کند.
نظارت بر مبادله اسرای جنگی
البته این نیروها از وظایف شبه قضایی و بشردوستانه نیز برخوردارند.

 

گردآوری : بخش فرهنگ و هنر صبح بخیر

 

منابع :

sahebnews.ir

vista.ir