بزرگترین اشتباه اوباما در دوران ریاست جمهوری‌ از زبان خودش

به گزارش ایسنا ، باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا در مصاحبه‌ای با شبکه فاکس نیوز گفت: احتمالا ناکامی‌ام در برنامه‌ریزی مناسب برای دوران پس از سرنگونی قذافی و مداخله در لیبی بزرگترین اشتباهم بوده است.

وی افزود: اما باید یادآور شوم که همچنان معتقدم آمریکا درست‌ترین کار را در خصوص مداخله در درگیری‌های لیبی انجام داد. حملات هوایی آمریکا، حضور پرسنل اطلاعاتی و حمایت لجستیکی برای پایان دادن به شورش‌ها علیه قذافی لازم و ضروری بود اگرچه این کشور از آن زمان تاکنون همچنان ناآرام باقی مانده است.

پس از ناکامی ائتلاف ضد قذافی در روی کار آوردن جانشینی معتبر به جای وی، بخش اعظم لیبی توسط گروه‌های مختلف شبه نظامی و جنگ سالاران تصرف شد.

آمریکا همچنین کمپ‌های آموزشی داعش در لیبی را بمباران می‌کند که دلیلی برای بی‌قانونی کنونی در لیبی امروز محسوب می‌شود؛ جایی که داعش کنترل یک منطقه 120 مایلی در نزدیکی شهر سرت را به عهده گرفته است.

فائز السراج، نخست وزیر لیبی که از سوی سازمان ملل منصوب شده اخیرا وارد طرابلس شد اما هنوز اختیاراتش را برای برقراری مجدد نظم به خیابان‌های این شهر به کار نگرفته است.

سراج باید تاسیسات از بین رفته لیبی را بازسازی کند، شبه نظامیان تشنه قدرت را رام کند، حمایت طرفداران دولت در شرق کشور را به دست آورد و خلافت داعش را نابود کند.

اوباما اخیرا در مصاحبه با جفری گلدبرگ از نشریه آتلانتیک گفت: بسیاری از متحدان اروپایی آمریکا در مداخله لیبی پس از سرنگونی قذافی در سال 2011 میلادی علاقه خود را به این کشور از دست دادند و کمک کردن تا این کشور در یک وضع وحشتناک و مخمصه باقی بماند. ما این برنامه را تا جایی که انتظار داشتم اجرایی کردیم. ما حکم سازمان ملل را به دست آوردیم و ائتلافی تشکیل دادیم که یک میلیارد دلار برای ما هزینه داشت در حالی که اگر دست به عملیات‌های نظامی می‌زدیم، برایمان ارزان‌تر تمام می‌شد. ما تلفات غیرنظامی را به طور چشمگیری کاهش دادیم و از یک جنگ داخلی خونین و طولانی جلوگیری کردیم. اما علی رغم تمام این تلاش‌ها لیبی همچنان در یک وضع وحشتناک و مخصمه به سر می‌برد من روی اروپایی‌ها حساب کردم.

این اذعان اوباما احتمالا چالشی برای هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق و نامزد کنونی دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا محسوب می‌شود که به شدت به عنوان طراح و ترغیب کننده مداخله واشنگتن در لیبی در سال 2011 میلادی تلقی می‌شود.

سناتور برنی سندرز تاکید کرده که باید به مداخله در لیبی به عنوان نمونه‌ای از ناتوانی کلینتون در قضاوت درست توجه شود.

از سوی دیگر اوباما از هیلاری کلینتون به علت استفاده از سرور شرکت خصوصی در ایمیل‌های رسمی و فرستادن ایمیل‌های رسمی با ایمیل شخصی‌اش دفاع کرد.

وی ادامه داد که کلینتون وزیر خارجه عالی بود و نمی‌خواسته عمدا آمریکا به خطر بیندازد.

اوباما ادامه داد که هرگز در تحقیقات وزارت دادگستری در پرونده ایمیل‌ها مداخله نمی‌کند و با کلینتون همانند شهروند عادی برخورد می‌کند.

رئیس جمهوری آمریکا تاکید کرد که هیچ صحبتی با وزیر دادگستری و دادستان کل درباره تحقیقات در این زمنیه نکرده است.

اخبار  بین الملل  - ایسنا

ویدیو مرتبط :
بزرگترین اشتباه انشتین از زبان خودش

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آقای احمدی نژاد! بعد از دوران ریاست جمهوری تان به مصر بروید ؛ تحقیر بس است

 

آقای احمدی نژاد! بعد از دوران ریاست جمهوری تان به مصر بروید ؛ تحقیر بس است

سخنان احمدی نژاد به حدی غیر دیپلماتیک است که تا کنون سابقه نداشته حتی ضعیف ترین کشور جهان در برابر ابرقدرت ها نیز چنین ادبیاتی را به کار گیرد و رئیس جمهور آن کشور کوچک از سفر فوری اش در صورت وصول دعوت نامه و آمادگی برای کار کردن درکارخانه های طرف مقابل سخن بگوید! ولی متأسفانه این ادبیات به نام ایران ثبت شد ، آن هم در برابر کشوری مانند مصر که خودش دچار مشکلات بی شمار داخلی و خارجی است و دست نیازش دراز.

 

 این برای اولین بار نیست که محمود احمدی نژاد ، رئیس جمهور ایران ، با ادبیاتی از موضع پایین درباره ارتباط با مصر صحبت می کند.

او در اردیبشهت 1386 زمانی که هنوز حسنی مبارک بر سر کار بود ، آن جمله معروف را گفت: ما حاضریم تا پایان وقت اداری امروز ، سفارتمان را در قاهره دایر کنیم ؛ جمله ای که با واکنش سرد مصری ها مواجه شد و کسی هم تحویل نگرفت!

هر چند در آن زمان ، این سخن گفتن غیردیپلماتیک ، با نقدهای متعددی در ایران مواجه شد ولی آنچه گویا در این ملک کارگر نیست ، "حرف حساب" است ؛ چه آن که احمدی نژاد همچنان بر رویه خود اصرار کرد و در ادامه ماجراهای مصر ، از ولع بی حد و حصر خود برای سفر به قاهره سخن ها گفت.

او در دیدارهایش با هیات های مصری - البته نه هیأت های دیپلماتیک بلکه گروه هایی مانند دانشگاهیان و انقلابیون مصر - بارها بر اشتیاق یکسویه تهران برای برقراری رابطه با قاهره تاکید کرد و حتی در یکی از ملاقات هایش ، جمله ای گفت که در بسیاری از رسانه های عربی تیتر شد و البته دستاویز تحلیل هایی مبتنی بر تحقیر ایران.

احمدی نژاد گفته بود : به خدا قسم من یک بار عبور از آسمان مصر را با صدها بار سفر به واشنگتن و نیویورک عوض نمی کنم و من این را با افتخار می گویم.

همچنین در حالی که قبل از این مقامات مصری به حرف های قبلی احمدی نژاد چنین پاسخ داده بودند که "برقراری روابط و سفر رئیس جمهور ایران ، مستلزم بررسی های دیپلماتیک و تصمیمات پارلمان جدید مصر است" ، احمدی نژاد باز هم برای "سفر فوری" به مصر اعلام آمادگی کرد و گفت:  به محض اینکه دعوتی از مسؤولان مصری دریافت کنم بلافاصله با افتخار به زیارت مردم مصر خواهم شتافت ؛ کجا بهتر از مصر؟!

این بار هم وقتی هیاتی از خانواده های شهدای انقلاب مصر با هزینه ایران به تهران آمده بودند ، احمدی نژاد با آنها هم جلسه گذاشت و جملات پیشین خود را با شدت و حدت بیشتری تکرار کرد و گفت که برای سازندگی مصر و خروجش از وضعیت کنونی حاضر است در یکی از کارخانه های مصر کار کند!

او همچنین حاتم بخشانه به مصری ها وعده کمک های مالی بلاعوض داد و گفت: کشورهایی مانند آمریکا برای کمک و وام دادن به مصر به مبلغ دو میلیارد دلار، شرط هایی را اعلام کرده اند ولی ما در ایران برای ارائه کمک به مصر، شرط نمی گذاریم.

این نحوه سخن گفتن ، آن هم از سوی بالاترین مقام اجرایی یک کشور ، شاید برای مهمانان مصری رئیس جمهور ایران خوشایند باشد و برایش دست بزنند (کما این که هر وقت احمدی نژاد این گونه سخن گفته ، مهمانان مصری اش سر ذوق آمده و برایش کف هم زده اند) اما هرگز با اصل عزت در روابط خارجی همخوانی ندارد و به شدت تحقیرآمیز است.

در این که برقراری رابطه سیاسی بین ایران و مصر به نفع دو ملت است ، تردیدی وجود ندارد ولی راهش این نیست که رئیس جمهور ایران ، سال ها درخواست های این چنینی از مصری ها بکند که "به محض این که دعوتم کنید می آیم" و " کمک مالی هم می کنم" و "حاضرم در کارخانه هایتان هم کارگری کنم" ... و جالب این که طرف مصری هم اصلاً وقعی به این حرف ها ننهد و حداکثر واکنشش این باشد که بعداً بررسی می کنیم!

اگر آقای احمدی نژاد ، عاشق سفر به مصر است ، یک سال صبر کند و بعد از پایان دوره ریاست جمهوری اش ، ویزای مصر بگیرد و سری به این کشور تاریخی بزند و صد برابر لذت عبور از آسمان مصر را در زمین این کشور ببرد. اما ایشان به عنوان رئیس جمهور ایران ، حق ندارد این گونه از موضع ضعف و انفعال ، حتی پیشنهاد کارگری در کارخانه های مصر را بدهد.

این گونه سخن گفتن ، تنها موجب تحقیر ایران می شود و در طرف مقابل ، این گزاره را ایجاد می کند که "حالا که ایرانی ها این قدر اشتیاق دارند و پیغام و پسغام می فرستند ، باید از موضع قدرت برخورد کنیم و این ما باشیم که شرط بگذاریم و امتیاز بگیریم."

سخنان احمدی نژاد به حدی غیر دیپلماتیک است که تا کنون سابقه نداشته حتی ضعیف ترین کشور جهان در برابر ابرقدرت ها نیز چنین ادبیاتی را به کار گیرد و رئیس جمهور آن کشور کوچک از سفر فوری اش در صورت وصول دعوت نامه و آمادگی برای کار کردن درکارخانه های طرف مقابل سخن بگوید! ولی متأسفانه این ادبیات به نام ایران ثبت شد ، آن هم در برابر کشوری مانند مصر که خودش دچار مشکلات بی شمار داخلی و خارجی است و دست نیازش دراز.

نکته این جاست که رسانه های دولتی ، معمولاً بخش های این چنینی سخنان احمدی نژاد را در داخل کشور منتشر نمی کنند و رسانه های خارجی اقدام به نشر آن می کنند و عدم تکذیب و واکنش دولت ایران نیز مهر تأییدی می زند بر این که رئیس جمهورمان ، باز هم نتوانسته از ادبیات منفعلانه خود در قبال مصر دست بردارد و از آن جملات قصار باز هم بر زبان رانده است تا اعراب به استناد سخنان رئیس جمهور خودمان ، ما را تحقیر کنند!/عصرایران