اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

بازی روسیه با کارت ایران یا ما با کارت روس ها؟



 

این بازی باید تاکتیکی و موقت و به منظور برانگیختن حسادت خواستگاران غربی باشد نه عقد دایم با همسایه شمالی چرا که به گواه تاریخ در بزنگاه ها تنهایمان می گذارد.اما در این مقطع هم اولا سبب شده ساختمان تحریم ها ترک بردارد ثانیا نگرانی های دفاعی پس از توافق هم رفع شود.

حکم رییس جمهوری روسیه برای لغو ممنوعیت ارسال موشک های اس ۳۰۰ به ایران را می توان نخستین دستاورد کلان پس از تفاهم کلی و بیانیه لوزان سوییس و قبل از توافق نهایی در تیرماه دانست.

 این سامانه موشکی که به عنوان یکی از پیشرفته ترین سامانه های ضد هوایی شناخته می شود از این توانایی برخوردار است که 100 هدف را به صورت همزمان هدف قرار دهد و قابلیت فوق العاده آن به این سبب است که در هر ارتفاعی می تواند به موشک یا هواپیمای جنگی اصابت کند.

 قرارداد خرید این موشک ها 8 سال قبل منعقد شده بود اما  دیمیتری مدودف رییس جمهوری وقت روسیه در سال 2010 و تحت فشار آمریکا و به بهانه تحریم های مصوب شورای امنیت سازمان ملل از تحویل آن خودداری می ورزید و کار به شکایت ایران و درخواست غرامت 4 میلیارد دلاری کشید که البته نتیجه آن اعلام نشد.

اکنون اما ولادیمیر پوتین حکمی را امضا کرده که به موجب آن فرمان قبلی دایر بر منع ارسال موشک های اس 300 لغو می شود و به گفته دریابان علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ایران که به مسکو رفته بود تا پایان سال جاری میلادی (دی ماه امسال) تحویل تهران خواهد شد.

 هر چند برخی فرمان پوتین را فرصت طلبی سیاسی می دانند و ایران را از موشک بازی با مسکو پرهیز می دهند اما اتفاقا سیاست، فن بهره برداری از فرصت هاست.

 این دیدگاه بر این باور است که روس ها هستند که با کارت ما بازی می کنند و از دریاچه لوزان برای خودشان ماهی می گیرند و این بیم را مطرح می کنند که حال که روابط  ما با غرب خصوصا آمریکا رو به بهبود است و وزیر خارجه ایران با وزیر خارجه آمریکا که یک بار برای ریاست جمهوری ایالات متحده خیز برداشته بود از شب تا صبح گفت و گو می کند نیازی به نزدیکی با مسکو نیست.

 

اخبار,اخبار سیاست خارجی ,ممنوعیت ارسال موشک های اس ۳۰۰ به ایران

 
 در این که روس ها قصد دارند از این فضا استفاده کنند و از یک سو بیم ناک گشایش روابط تهران با غرب هستند و می خواهند پیشاپیش جای پای خود را محکم کنند و ازجانب دیگر ضرب شستی به آمریکایی ها نشان بدهند و تحریم های اعمال شده علیه خود بعد از ماجرای اوکراین و کریمه را پاسخ گفته باشند تردیدی نیست اما ایران هم در این میانه نفع خود را می برد چرا که این پیام را به کنگره آمریکا منتقل می کند که چنانچه بخواهید در مسیر توافق و لغو تحریم ها سنگ اندازی کنید گزینه های دیگر نیز وجود دارد. منتها هنر دولت روحانی این است که این کار را با توجیه  و بدون تحریک رقیبان انجام می دهد و بی آن که نیاز به طرح سخنان هیجانی و بی پشتوانه باشد.

  اگر در دولت قبل رویکرد به مسکو از سر ناگزیری بود و طرف روسی هم به وضوح این نکته را درمی یافت و افکار عمومی هم نگران درغلتیدن به آغوش همسایه پیمان شکن بود اکنون نه از سر اجبار که با اختیار و قابلیت توجیه بین المللی این کار صورت می پذیرد.

  هر گاه درجهان قدرت های بزرگ رقابت داشته و در ایران نیز دولتمردان توانا و ملی بر سر کار بوده اند این فرصت برای ما فراهم شده که از این اختلاف و شکاف بهره ببریم اما هر زمان که یکی از این دو مولفه غایب بوده با مشکل مواجه شده ایم.

   به عنوان مثال مادام که ژوزف استالین در اتحاد شوروی در اوج قدرت بود آمریکایی ها هم از متحد خود در جنگ جهانی حساب می بردند دولت ملی مصدق هم تهدید جدی نشد اما تا جمهوری خواهان کاخ سفید را در دست گرفتند و استالین هم درگذشت، نقشه سرنگونی مصدق را طراحی و کمتر از 6 ماه بعد اجرا کردند.

  با شکست آلمان در جنگ جهانی اول و انقلاب در روسیه و تضعیف این کشور بریتانیا دوباره جان گرفت و در ایران امکان چانه زنی از دست رفت.

اکنون نیز هم در ایران دولتی بر سر کار است که قدر فرصت ها را می داند و هم آمریکا و روسیه رقابت دوباره خود را البته نه در حد جنگ سرد از سر گرفته اند و بهترین فرصت برای ما فراهم شده تا از یک سو با روس ها مغازله کنیم و از جانب دیگر با غرب از درِ آشتی درآییم تا هر دو بر سر ایران رقابت کنند.

  موفقیت تحویل موشک های اس 300 البته پاسخی به ادعاهای دلواپسان داخلی یا گامی برای رفع دلواپسی آنان هم هست زیرا برخی می گفتند هزینه های هسته ای و تحریم ها را به این خاطر باید تحمل کرد که پای استقلال کشور و جلوگیری از حمله دشمنان در میان است و جنبه بازدارندگی دارد. با همین نگاه می پرسیدند:  اگر از ما هراسی نداشته باشند برای توطئه و حمله دلیر می شوند و حال می بینند با توافق مصون تر شده ایم و به سامانه ای دفاعی دست می یابیم.

  با یک تیر سه نشان هدف گرفته شده است. اول «ساختمان تحریم ها» که به تعبیر رییس جمهوری ترک برداشته و این موشک ها هنوز دریافت نشده بر ساختمان تحریم ها نشسته چرا که روسیه به عنوان یکی از 6 کشور تحریم کننده در لغو تحریم ها پیشگام شده است.
 
  هدف دیگر اسراییلی ها که گمان نبرند در پی محدودیت برنامه هسته ای با ایرانی ضعیف شده رو به رو خواهند شد. ایران پس از تحریم نه تنها به لحاظ اقتصادی و مالی که از حیث نظامی و دفاعی هم توانمندتر خواهد بود.

  هدف سوم هم غربی ها و مشخصا آمریکاست که بدانند ترجیح ایران در دوران جدید البته آنهایند اما اگر خود نخواهند دیگران هم هستند. دیگرانی که این بار با آمریکا به دو دلیل رودربایستی ندارند: نخست این که می توانند بگویند ایرانی ها بد عهدی نکردند و پیمان از آن سو شکست و دوم به این سبب که چون خود نیز زخم تحریم بر تن دارند  احساس همراهی یا واکنش بیشتری نشان می دهند.

  پوتین نیز البته زمان فرمان لغو حکم را هوشمندانه انتخاب کرده اما فارغ از این که روسیه چه انگیزه ای دارد هر طرف باید به منافع خود بیندیشد.

  در گذار روزها دهم تیر ماه که برسد از دو حالت خارج نیست: یا توافق نهایی صورت می پذیرد  و کنگره آمریکا بازی در نمی آورد که نیازی به گسترش روابط اقتصادی با روسیه در این حد نیست یا در احتمالی ضعیف به هر دلیل مانع تراشی می کنند که این مرتبه دیگر روس ها محظورات گذشته را ندارند و تا توافق نهایی می توان قرار داد 20 میلیارد دلاری فروش روزانه 500 هزار بشکه نفت خام و تحویل کالا در قبال آن را به اجرا درآورد.

  پس، این روسیه نیست که با کارت ایران بازی می کند یا تنها روسیه نیست که با کارت ایران بازی می کند. ایران نیز می تواند با دقت و ظرافت با کارت روسیه بازی کند.

  منتها این بازی باید تاکتیکی و موقت و به منظور برانگیختن حسادت خواستگاران غربی باشد نه عقد دایم با همسایه شمالی چرا که به گواه تاریخ در بزنگاه ها تنهایمان می گذارد و اقتصاد ما با بازگشت شرکت های بزرگ خصوصا در دو حوزه نفت و خودرو سازی رونق می گیرد و هنگامی که اموال بلوکه شده مان آزاد شود به جای این که نفت بدهیم و کالا بگیریم پول می دهیم و کالایی را که می خواهیم خریداری می کنیم.

 

اخبار سیاست خارجی - عصر ایران

 


ویدیو مرتبط :
نمونه چاپ کارت عضویت پی وی سی جامعه دندان سازان ایران– کارت پرداز 67991-021

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نه! «پوتین» یک استراتژیست احمق نیست؛ بازی او با «کارت ایران» گل به خودی است



اخبار,ایران مجهز به سلاح هسته ای


اخبار بین الملل - تایم:
نه! «پوتین» یک استراتژیست احمق نیست؛ بازی او با «کارت ایران» گل به خودی است

امریکا شاید بتواند تحمل الحاق کریمه به روسیه را داشته باشد، اما نابودی مذاکرات ایران بوسیله ی پوتین می تواند برای اوباما یک فاجعه باشد.

تایم نوشت: روسیه نه یک ایران مجهز به سلاح هسته ای می خواهد و نه حمله احتمالی به آمریکا به این کشور را.

به گزارش انتخاب، در ادامه این گزارش آمده است: یک روز پس از آنکه یک دیپلمات روس هشدار داد که کشورش ممکن است در اقدامی تلافی جویانه در مقابل تحریم های آمریکا بر سر ماجرای کریمه در مذاکرات هسته ای ایران مشکلی بوجود آورد، مقامات دولت اوباما گفتند که آنها هیچ تغییری در موضع مذاکره ای روسیه ندیدند و تاکید کردند که همواره ساختن راه ایران برای دستیابی به بمب اتمی برخلاف منافع مسکو است.

خب، آنها تقریبا درست می گویند.

این موضع در ابتدا در وین مطرح شد، زمانیکه سرگئی ریابکوف معاون وزیر خارجه روسیه که در مذاکرات هسته ای با ایران حاضر شده بود هشدار داد که مذاکرات ممکن است اکنون با تشدید تنش ها بین واشنگتن و مسکو ارتباط پیدا کند.

ریابکوف گفت: ما دوست نداریم از مذاکرات هسته ای ایران به عنوان اهرم فشار استفاده کنیم.

وی افزود: اما اگر ما را مجبور کنند، اقدامی تلافی جویانه خواهیم کرد.

مقامات ارشد دولت اوباما این مسئله را کم اهمیت پنداشته و گفته اند که هیچ تغییری در مواضع روسیه در وین مشاهده نکرده اند.

با این حال، مسلما همین مقاماتی که از عدم تغییر موضع روسیه سخن می گویند، در خفا نگرانند. امریکا شاید بتواند تحمل الحاق کریمه به روسیه را داشته باشد، اما  نابودی مذاکرات ایران بوسیله ی پوتین می تواند برای اوباما یک فاجعه باشد. دستیابی به توافق هسته ای با ایران اولویت نخست سیاست خارجی رئیس جمهور آمریکا به شمار می آید و جدا از دورنمای تاریک توافق صلح خاورمیانه، بهترین شانس و فرصت اوباما برای تعریف میراث سیاست خارجی اش است.

پوتین مسلما قدرت لازم برای پیچیده کردن و حتی نابودی دیپلماسی اوباما در قبال تهران را دارد. روسیه می تواند جبهه متحد شش قدرت جهانی را به تحلیل برد که سعی در تبدیل توافق موقت هسته ای با ایران را به توافقی دائم دارد. روسیه می تواند از حق وتو خود در شورای امنیت سازمان ملل استفاده کند تا از تحریم های بیشتر علیه ایران در صورت  تسریع برنامه هسته ای و یا رها کردن مذاکرات توسط ایران جلوگیری کند.

روسیه نیز می تواند تحریم های کنونی را با توافق اقتصادی مستقیم با تهران تضعیف کند. البته مسکو اخیرا اقدام به توافق با تهران جهت ساخت دو راکتور هسته ای در ازای نفت کرده است.

درحالیکه پوتین چهره ای خشن از خود نشان داده اما ثابت کرده است که هرگز یک استراتژیست احمق نیست. ممکن است او از نابودی پروژه بزرگ سیاست خارجی اوباما لذت ببرد، اما از بین بردن دیپلماسی با ایران می تواند به دو دلیل عمده گل به خودی باشد.

دلیل اول اینکه یک ایران هسته ای می تواند برای روسیه نیز بد باشد. کشورهایی که در باشگاه هسته ای هستند از اعضای جدید استقبال نمی کنند چراکه خطری استراتژیک برای آنها محسوب می شود. درحالیکه روسیه روابط بهتری با ایران نسبت با آمریکا دارد، اما بمب های اتمی ایران می تواند بسیار نزدیکتر به مرزهای روسیه باشد تا امریکا.

دلیل دوم این است که شکست دیپلماسی با ایران می تواند احتمالا منجر به مسئله ای شود که پوتین به شدت از آن متنفر است: حمله ی نظامی به رهبری آمریکا.
 
یک مقام دولت اوباما می گوید: روسیه هیچ نفعی از وخامت اوضاع خلیج فارس و گسترس تسلیحات هسته ای نمی برد.

وی افزود: آنها در دیپلماسی با ایران سرمایه گذاری کرده اند چراکه از آن نفع می برند. روس ها به ما در این قضیه لطفی نمی کنند.

اخبار بین الملل - انتخاب