انتخاب سربازان ژنرال از میان لشکر دشمن!

امیر قلعه نویی موفق ترین مربی لیگ برتر است اما ژنرال آبی پوشان فنون خاصی برای برتری در مسابقات دارد که مختص به خودش است.

تماشا: امیر قلعه نویی موفق ترین مربی لیگ برتر است اما ژنرال آبی پوشان فنون خاصی برای برتری در مسابقات دارد که مختص به خودش است. قلعه نویی در این سال ها و به خصوص در نیم فصل دوم، بازیکنانی را برای برطرف کردن نقاط ضعف تیمش جذب می کند.

اما او حدودا از هفته دهم به بعد، نام چند بازیکن را که قصد دارد در نیم فصل جذب کند، رسانه ای می کند. او بسیاری از این بازیکنان را از تیم های مدعی انتخاب می کند و با این کار علاوه بر قوی کردن تیم خودش، تیم های رقیب را ضعیف می کند. شاید تعدادی از این بازیکنان را هم جذب نکند اما با این کار تمرکز این بازیکنان را برهم می زند و جو تیم مقابل را هم تحت تاثیر قرار می دهد.

لیگ دوازدهم

حسن اشجاری: ژنرال این فصل هم به سنتش عمل کرد. این بازیکن با کرانچار مشکل پیدا کرد و در نیم فصل دوم، پیراهن آبی را می پوشد. البته این بازیکن عملکرد موفقی در این فصل نداشت اما به هر حال از تیم قهرمان، جذب استقلال شده است.

فرزاد حاتمی: او یکی از بازیکنان محبوب قلعه نویی در تراکتور بود که فصل قبل تا آستانه قهرمانی هم پیش رفتند. او امسال هم بازیکن ثابت تبریزی ها بود اما یک مصاحبه علیه سرمربی، نیمکت نشینش کرد. این بازیکن هم از یکی از مدعیان اصلی قهرمانی به استقلال رفت.

---

لیگ یازدهم

قاسم حدادی فر: قلعه نویی در فصل گذشته امتیازی داشت که به راحتی بسیاری از بازیکنان را می توانست جذب کند. گفته می شود تراکتور در زمان او یک کمیته «سرباز یاب» داشت! آنها با این روش قاسم حدادی فر 28 ساله (!) را از ذوب آهن گرفتند.

میلاد فخرالدینی: میلاد فخرالدینی هم از مس کرمان به تبریز رفت. هر چند خود فخرالدینی به این انتقال راضی نبود اما در نیم فصل مجبور شد کرمان را رها کند و به جمع سربازان ژنرال اضافه شود!

آرش افشین: قلعه نویی تا آستانه جذب آرش افشین هم پیش رفت. او حتی به همین خاطر از دانشگاه انصراف داد که سرباز شود، هر چند او در نهایت در فولاد ماند.

---

لیگ هشتم

ابراهیم توره: مهمترین بازیکنی که در این فصل، قلعه نویی روی او دست گذاشت، ابراهیم توره بود. قلعه نویی سعی کرد این بازیکن را از پرسپولیس به استقلال بیاورد. بازیکنی که فصل بعد قلعه نویی او را از ابتدای فصل به سپاهان برد. توره در آن زمان در پرسپولیس بازی می کرد ولی این انتقال انجام نشد.

مهدی کریمیان: این بازیکن بوشهری در لیگ هشتم بازیکن برق شیراز بود. او هم از بازیکنان مورد نظر قلعه نویی بود تا حدی که بازی نکردن او مقابل استقلال این شایعه را تقویت کرد که فصل بعد در جمع آبی پوشان خواهد بود. ابتدای لیگ نهم با استقلال توافق کرد اما وقتی قلعه نویی به سپاهان رفت، او هم از اصفهان سردرآورد.

میان پیغمبران جرجیس را انتخاب کرد

مورد استفاده و استناد عبارت مثلی بالا هنگامی است که مخاطب در انتخاب مطلوبش بی سلیقگی نشان دهد و آنچه را که کم فایده و بی مایه تر باشد بر سر اشیا مرجح شمارد. اما ریشۀ این عبارت:

جرجیس نام پیغمبری است از اهل فلسطین که پس از حضرت عیسی بن مریم به پیغمبری مبعوث گردیده است. بعضی وی را از حواریون می دانند ولی میرخواند وی را از شاگردان حواریون نوشته است و برخی نیز گویند که وی خلیفه داود بوده است.

جرجیس چندان مال داشت که محاسب و هم از ضبط حساب آن به عجز اعتراف می کرد. در سرزمین موصل به دست حاکم جباری به نام داذیانه گرفتار شد. چون بت و صنم داذیانه به نام افلون را سجده نکرد به انواع عقوبتها او را می کشتند اما به فرمان الهی زنده می شد تا آنکه عذابی در رسید و همۀ کافران را از میان برداشت.

عطار می نویسد:"او را زنده در آتش انداختند، گوشتهایش را با شانۀ آهنین تکه تکه کردند و چرخی را که تیغهای آهنین به آن نصب کرده بودند از روی بدنش گذراندند اما با آنکه سه بار او را کشتند هر سه بار زنده شد و سرانجام هم نمرد تا آنکه دشمنانش به آتشی که از آسمان فرستاده شد هلاک شدند."

اما جرجیس را چرا ضرب المثل قرار داده اند از آن جهت است که در میان چند هزار پیامبر مرسل و غیرمرسل که برای هدایت و ارشاد افراد بشر مبعوث گردیده اند گویا تنها جرجیس پیغمبر صورتی مجدر و نازیبا داشت. جرجیس آبله رو بود و یک سالک بزرگ بر پیشانی- و به قولی بر روی بینی- داشت که به نازیبایی سیمایش می افزود.

با توجه به این علائم و امارات، اگر کسی در میان خواسته های گوناگون خود به انتخاب نامطلوبی مادون سایر خواسته ها مبادرت ورزد به مثابۀ مومنی است که در میان یک صد و بیست و چهار هزار پیغمبر به انتخاب جرجیس اقدام کند و او را به رسالت و رهبری برگزیند.

راجع به این ضرب المثل روایت دیگری هم در بعض کتب ادبی ایران وجود دارد که فی الجمله نقل می شود.

گویند روباهی خروسی را از دیهی بربود و شتابان به سوی لانۀ خود می رفت. خروس در دهان روباه با حال تضرع گفت:"صد اشرفی می دهم که مرا خلاص کنی." روباه قبول نکرد و بر سرعت خود افزود. خروس گفت:"حال که از خوردن من چشم نمی پوشی ملتمسی دارم که متوقع هستم آن را برآورده کنی." روباه گفت:"ملتمس تو چیست و چه آرزویی داری؟" خروس گرفتار که در زیر دندانهای تیز و برندۀ روباه به دشواری نفس می کشید جواب داد:"اکنون که آخرین دقایق عمرم سپری می شود آرزو دارم اقلاً نام یکی از انبیای عظام را بر زبان بیاوری تا مگر به حرمتش سختی جان کندن بر من آسان گردد."

البته مقصود خروس این بود که روباه به محض آنکه دهان گشاید تا کلمه ای بگوید او از دهانش بیرو افتد و بگریزد و خود را به شاخۀ درختی دور از دسترس روباه قرار دهد. روباه که خود سرخیل مکاران بود به قصد و نیت خروس پی برده گفت: جرجیس، جرجیس و با گفتن این کلمه نه تنها دهانش اصلاً باز نشد بلکه دندانهایش بیشتر فشرده شد و استخوانهای خروس به کلی خرد گردید. خروس نیمه جان در حال نزع گفت:"لعنت بر تو، که در میان پیغمبران جرجیس را انتخاب کردی."

منبع:sarapoem.persiangig.com