افشاگری نیویورک تایمز از اهداف اتمی آمریکا

خبرگزاری ایرنا: 'دفتر ملی بایگانی و مدارک آمریکا' برای نخستین بار فهرست جزییات اهداف اتمی بالقوه آمریکا را که بمب افکن های آمریکایی باید مورد حمله قرار می دادند، منتشر کرد.

نشریه آمریکایی نیویورک تایمز با استناد به اسناد محرمانه ای که بتازگی از طبقه بندی خارج شده اند از وجود فهرست اهداف هسته ای آمریکا در دهه 1950 میلادی خبر داد و نوشت: هدف این فهرست که مراکز پرجمعیت را نشانه گرفته بود، تخریب سیستماتیک و نابودی نوع بشر بوده است.

به گزارش روز چهارشنبه نیویورک تایمز، 'دفتر ملی بایگانی و مدارک آمریکا' برای نخستین بار فهرست جزییات اهداف اتمی بالقوه آمریکا را که بمب افکن های آمریکایی باید مورد حمله قرار می دادند، منتشر کرد.

این فهرست شامل اهدافی در اتحاد جماهیر شوروی سابق، اروپای شرقی و حتی چین بود.

نیویورک تایمز نوشت: اهداف در این فهرست که بیشتر شهرهای پرجمعیت و صنعتی هستند، بصورت کد مشخص شده است و نشان می دهد آمریکا در بمبارن هوایی اتمی شهرهای صنعتی و پرجمعیت، نوعی 'تخریب سیستماتیک' را دنبال می کند.

این نشریه آمریکایی در ادامه نوشت، در این فهرست بطور مثال شهر مسکو با کد 179، لنینگراد با کد 145 و برلین شرقی با کد 91 مشخص شده اند و نشان می دهد در این برنامه مناطق پرجمعیت و صنعتی به عنوان هدف تعیین شده بودند.

'ویلیام بر' (William Burr) تحلیلگر ارشد مرکز 'بایگانی امنیت ملی' آمریکا درمورد فهرست اهداف اتمی آمریکا در دهه 1950 گفت: ناراحت کننده است که ببینید مراکز پرجمعیت هدف (این بمباران ها) قرار دارند.

نیویورک تایمز نوشت: فهرست جدیدی که اکنون از حالت طبقه بندی شده خارج شده تحت عنوان 'بررسی نیازهای تسلیحات اتمی برای سال 1959' شامل 800 صفحه است.

این بررسی را'فرماندهی هوایی راهبردی' آمریکا در سال 1956 آغاز کرد و باید مشخص می کرد در سه سال آینده چه اهداف بالقوه ای مورد هدف (بمباران هوایی اتمی) قرار گیرد.

نیویورک تایمز گزارش داد، کدها در این فهرست درحقیقت مکان هایی است که باید بمباران می شدند و خود کدها نیاز به یک راهنما برای شناساسی داشتند و اکنون ویلیام بر تلاش دارد آنها را رمز گشایی کند.

براساس این گزارش، در حالی فهرست اهداف اتمی آمریکا در دهه 1950 میلادی شهرها و مراکز پرجمعیت بوده است که دولت آمریکا از بمباران مقر (گروه تکفیری – تروریستی) داعش در 'رقه' سوریه به این دلیل که افراد غیر نظامی در آن گرفتار هستند، اجتناب می کند.

'متیو جی. مکنزی' (Matthew G. McKinzie) مدیر برنامه هسته ای در 'شورای دفاع منابع طبیعی' آمریکا در مورد این فهرست گفت، اهداف در زمانی برای بمب افکن های آمریکایی در نظر گرفته شده بودند که آمریکا از زیردریایی هایی که توانایی پرتاب موشک های بالستیک داشته باشند، برخوردار نبود.

مکنزی افزود: در آن زمان آمریکا برتری تسلیحاتی اتمی زیادی نسبت به اتحاد جماهیر شوروی(سابق) داشت، به طوری که زرادخانه هسته ای آمریکا 10 برابر شوروی بود.

وی درمورد اینکه اهداف اتمی آمریکا دراین فهرست مناطق پرجمعیت بود، گفت: 'قلب بازدارندگی، تهدید به نابودی شهرهای دشمن است، حتی امروز .'

بنابراین گزارش 'الکس ولرشتاین' (Alex Wellerstein) مورخ تسلیحات اتمی در موسسه فن آوری 'استیونز' واقع در 'هابوکن' نیوجرسی آمریکا گفت: در سال 1959 میلادی، آمریکا درمجموع 20 هزار مگاتن بمب اتمی داشت و آیزنهاور رئیس جمهوری وقت آمریکا درصدد کاهش آن بود.

ولرشتاین گفت: 'او (آیزنهاور) بر این تصور بود که این میزان از سلاح اتمی به نابودی نوع بشر می انجامد.'

نیویورک تایمز نوشت،بسیاری از مورخان نظامی دراین مورد گفته اند در جریان جنگ جهانی دوم و جنگ کره سعی شد از کشتار غیر نظامیان پرهیز شود، اما در هر مناقشه ای اغلب ایده بمباران شهرها مطرح می شد، چراکه آن را بعنوان یک ضرورت نظامی می دیدند.

روزنامه آمریکایی افزود، هدف قرار دادن غیر نظامیان اغلب به عنوان راهی برای خدشه دار کردن مسائل روحی و روانی دشمن و ایجاد شورش های داخلی و یا تسلیم دشمن دیده می شود تا منجر به کوتاه شدن جنگ شود.